-
1 rozkazywać
-
2 rozkazywać
vt -
3 rozkazać
rozkazać pf →LINK="rozkazywać" rozkazywać -
4 rozkazać
vt pf -
5 komenderować
komenderować [kɔmɛndɛrɔvaʨ̑]vt1) ( dowodzić)\komenderować czymś etw befehligen, etw kommandieren\komenderować kimś jdn [herum]kommandieren ( fam) -
6 rozkazać
\rozkazać komuś, żeby... jdm befehlen, dass... -
7 befehlen
befehlen <befiehlt, befahl, befohlen>vtdu hast mir gar nichts zu \befehlen! nie masz prawa mi rozkazywać! -
8 kommandieren
kommandieren * [kɔman'di:rən]I. vt1) ( befehligen)etw \kommandieren komenderować czymś, dowodzić czymś2) (ab\kommandieren)jdn an die Front \kommandieren wysłać kogoś na frontII. vi1) ( Befehlsgewalt ausüben) dowodzić2) (fam: Anweisungen erteilen)[gern] \kommandieren [lubić] rozkazywać [o komenderować]
См. также в других словарях:
rozkazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkazywaćzuję, rozkazywaćzuje, rozkazywaćany {{/stl 8}}– rozkazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkazywaćkażę, rozkazywaćkaże, rozkazywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać rozkazy, kategoryczne polecenia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkazywać — → rozkazać … Słownik języka polskiego
komenderować — ndk IV, komenderowaćruję, komenderowaćrujesz, komenderowaćruj, komenderowaćował 1. «dawać komendę; rozkazywać; być dowódcą, dowodzić» Komenderować oddziałem. Ognia! komenderuje dowódca. 2. pot. «przewodzić komuś, narzucać komuś swoją wolę,… … Słownik języka polskiego
przewodzić — ndk VIa, przewodzićdzę, przewodzićdzisz, przewodzićwódź, przewodzićdził, przewodzićdzony 1. «kierować czymś, czyjąś działalnością; stać na czele, dowodzić, przewodniczyć; narzucać komuś swoją wolę, wodzić rej w czymś» Przewodzić wyprawie,… … Słownik języka polskiego
rozkazać — dk IX, rozkazaćkażę, rozkazaćkażesz, rozkazaćkaż, rozkazaćał rozkazywać ndk VIIIa, rozkazaćzuję, rozkazaćzujesz, rozkazaćzuj, rozkazaćywał «wydać rozkaz, polecenie, nakazać coś; polecić» Rozkazał wszystkim, żeby opuścili pokój … Słownik języka polskiego
rozkazujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozkazywać (p. rozkazać) rozkazujący w użyciu przym. «wyrażający rozkaz, nakaz; kategoryczny, ostry, groźny» Rozkazujący głos, ton. ∆ jęz. Tryb rozkazujący «forma czasownika wyrażająca rozkaz; rozkaźnik» … Słownik języka polskiego
komenderować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komenderowaćruję, komenderowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać komendę, dowodzić, rozkazywać w wojsku, w policji, straży pożarnej itp. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tym wyrazem mówiący oświadcza, że nie istnieje stan rzeczy, o którym mowa:a) w połączeniu z czasownikami zaprzecza danej czynności, stanowi, procesowi :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozkazywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień