rozjaśniać

См. также в других словарях:

• rozjaśniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozjaśniaćam, rozjaśniaća, rozjaśniaćają, rozjaśniaćany {{/stl 8}}– rozjaśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozjaśniaćnię, rozjaśniaćni, rozjaśniaćnij, rozjaśniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozjaśniać — ndk I, rozjaśniaćam, rozjaśniaćasz, rozjaśniaćają, rozjaśniaćaj, rozjaśniaćał, rozjaśniaćany rozjaśnić dk VIa, rozjaśniaćnię, rozjaśniaćnisz, rozjaśniaćnij, rozjaśniaćnił, rozjaśniaćniony 1. «czynić nieco jaśniejszym; oświetlać, rozwidniać» Lampa …   Słownik języka polskiego

• rozjaśniać się – rozjaśnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się coraz jaśniejszym, lepiej oświetlonym, bardziej pogodnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tunel rozjaśnił się światłami przejeżdżającego pociągu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozjaśniać — Rozjaśnić czoło zob. czoło 2 …   Słownik frazeologiczny

• rozjaśniać się — Rozjaśniło się komuś w głowie «ktoś zaczął coś pojmować, rozumieć»: Tak, muszę powiedzieć, że co nieco mi się rozjaśniło w głowie po tej rozmowie, choć powstaje pytanie, co to za kwit, który mi wetknięto w rękę? Roz tel 1994 …   Słownik frazeologiczny

• rozwidniać — ndk I, rozwidniaćnia, rozwidniaćają, rozwidniaćał, rozwidniaćany rozwidnić dk VIa, rozwidniaćni, rozwidniaćnił, rozwidniaćniony, rzad. «czynić widnym; rozjaśniać, rozświetlać» Błyskawica rozwidnia niebo. rozwidniać się rozwidnić się rzad. «stawać …   Słownik języka polskiego

• tlenić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach: być tlenionym, stawać się jasnymi przez utlenianie; rozjaśniać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozjaśniać sobie włosy przez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szarzeć — ndk III, szarzećeje, szarzećrzał 1. «stawać się szarym, przybierać szarą barwę; o niebie: rozjaśniać się o świcie» O zmierzchu wszystko szarzało. 2. «wyglądać szaro, mieć szary kolor; rysować się niewyraźnie, szaro na jakimś tle» W oddali szarzał …   Słownik języka polskiego

• tlenić — ndk VIa, tlenićnię, tlenićnisz, tleń, tlenićnił, tlenićniony pot. «utleniać, rozjaśniać (zwykle włosy)» Tlenić włosy na jasny blond. tlenić się «być tlenionym; stawać się jasnym» …   Słownik języka polskiego

• włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …   Słownik języka polskiego

• opromieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opromieniaćam, opromieniaća, opromieniaćają, opromieniaćany {{/stl 8}}– opromienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opromieniaćnię, opromieniaćni, opromieniaćeń, opromieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień