-
1 rozgramiać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgramiać
-
2 rozgramiać
rozgramiać [rɔzgramjaʨ̑] < perf rozgromić>vt vernichten, vernichtend schlagen -
3 rozgramiać
глаг.• громить -
4 rozgramiać
розгромлювати -
5 rozbijać
impf ⇒ rozbić* * *( tłuc na kawałki) to break; ( ranić) to bruise; ( rozgramiać) to crush; (przen: rodzinę) to break up* * *ipf.1. (= tłuc, rozłupywać na części) break, shatter, break up; fiz. (cząstkę, atom) split; ( skałę) spall; ( skorupkę) (zwł. o pisklętach) chip; rozbić coś w drobny mak shaffer sth to smithereens, make a matchwood of sth; rozbijać na ułamki mat. fractionize.2. (= roztrzaskiwać, niszczyć) crush; rozbić samochód smash a car.3. (= uszkadzać, ranić) bruise, injure, hurt, mutilate; rozbić komuś nos smash sb's nose.4. (= dezorganizować, skłócać) disrupt, frustrate, throw into disarray; (rodzinę, zespół, nadzieje) break up; (społeczeństwo, opozycję) fragment; (= powodować rozłam) disunite, fraction; rozbijać (na frakcje) polit. factionalize, fraction.5. (= ugniatać) crush.6. (= włamywać się) break open; rozbić bank break the bank.8. (= dzielić) divide ( coś na coś sth into sth).ipf.1. (= ulegać rozbiciu) break, get broken, be shattered; (o samochodzie, falach, dzbanku) smash; ( o samolocie) crash; rozbijać się o coś ( o kroplach deszczu) splash against l. on l. over sth.2. (= ranić się) injure l. hurt o.s.3. (= dzielić się) divide, break up, separate.5. pot. (= hulać) carouse, party; rozbijać się samochodem po mieście cruise around town.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbijać
-
6 rozgromić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozgromić
См. также в других словарях:
rozgramiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgramiaćam, rozgramiaća, rozgramiaćają, rozgramiaćany {{/stl 8}}– rozgromić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozgramiaćmię, rozgramiaćmi, rozgramiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 7}} pokonywać w walce, rozbijając, niszcząc … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgramiać — → rozgromić … Słownik języka polskiego
rozgromić — dk VIa, rozgromićmię, rozgromićmisz, rozgromićgrom, rozgromićmił, rozgromićmiony rozgramiać ndk I, rozgromićam, rozgromićasz, rozgromićają, rozgromićaj, rozgromićał, rozgromićany «rozbić doszczętnie, rozproszyć w walce» Rozgromić wroga. Rozgromić … Słownik języka polskiego
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgromić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozgramiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpraszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozpraszaćam, rozpraszaća, rozpraszaćają, rozpraszaćany {{/stl 8}}– rozproszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozpraszaćszę, rozpraszaćszy, rozpraszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
