-
1 rozedrzeć
глаг.• драть• изодрать• отрывать• поранить• порвать• продрать• прорывать• раздирать• разодрать• разорвать• разрывать• рвать• терзать* * *roz|edrzeć\rozedrzećedrę, \rozedrzećedrze, \rozedrzećedrzyj, \rozedrzećdarł, \rozedrzećdarty сов. разодрать; разорвать; ср. rozdzierać+* * *rozedrę, rozedrze, rozedrzyj, rozdarł, rozdarty сов.разодра́ть; разорва́ть; ср. rozdzieraćSyn: -
2 rozedrzeć się
сов.1) разодра́ться, разорва́ться2) прост. заора́ть, зареве́тьSyn: -
3 rozedrzeć\ się
сов. 1. разодраться, разорваться;2. прост. заорать, зареветь+1. rozerwać się;
2. wydrzeć się, wrzasnąć -
4 rozedrzeć ciało
разорвать телоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozedrzeć ciało
-
5 przedrzeć
глаг.• вникать• продрать• проникать• проникнуть• прорвать• разорвать* * *przed|rzeć\przedrzećrę, \przedrzećrze, \przedrzećrzyj, \przedrzećarł, \przedrzećarty сов. разорвать; порвать; прорвать* * *przedrę, przedrze, przedrzyj, przedarł, przedarty сов.разорва́ть; порва́ть; прорва́тьSyn: -
6 durchreißen
durchreißen ( irr) vt Papier rozdzierać < rozedrzeć>; Faden przer(y)wać; vi (sn) rozedrzeć się pf; przer(y)wać się -
7 przedrzeć się
сов.1) разорва́ться; порва́ться; прорва́ться2) продра́ться, проби́тьсяSyn: -
8 przedrzeć\ się
сов. 1. разорваться; порваться; прорваться;2. продраться, пробиться+1. rozedrzeć się 2. przedostać się, przebić się
-
9 gellen
gellen vi Schrei, Pfiff rozdzierać < rozedrzeć> ( durch die Nacht ciszę nocy; in den Ohren uszy) -
10 zerreißen
zer'reißen ( irr; -) v/t <po>rwać, rozdzierać < rozedrzeć>, rozrywać < rozerwać> (vi, sn się);fam. żart ich kann mich doch nicht zerreißen przecież się nie rozerwę
См. также в других словарях:
rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… … Słownik języka polskiego
rozedrzeć — Rozdzierać szaty (nad kimś, nad czymś) zob. szata. Rozedrzeć kogoś na strzępy, w strzępy zob. strzęp 3. Rozedrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
rozedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozdzierać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}{{stl 7}}; rozewrzeć [rozpuścić i in.] gębę [i syn.] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozedrzeć się — Rozdzierać się jak stare prześcieradło zob. prześcieradło … Słownik frazeologiczny
otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ( — otworzyć [rozewrzeć, rozedrzeć, rozpuścić] gębę [i syn.] ({{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć krzyczeć na kogoś w sposób ordynarny, wulgarny, awanturować się z kimś, używając wyzwisk i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzierać się – rozedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać zniszczeniu przez rozdarcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdarły mu się spodnie na kolanach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzierać — → rozedrzeć … Słownik języka polskiego
rozdzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozdzieraćam, rozdzieraća, rozdzieraćają, rozdzieraćany {{/stl 8}}– rozedrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, rozdzieraćdrę, rozdzieraćdrze, rozdzieraćdrzyj, rozdzieraćzdarł, rozdzieraćzdarli, rozdzieraćzdarty {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzierać — szaty (nad kimś, nad czymś) zob. szata. Rozedrzeć kogoś na strzępy, w strzępy zob. strzęp 3. Rozedrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
porozdzierać — dk I, porozdzieraćam, porozdzieraćasz, porozdzieraćają, porozdzieraćaj, porozdzieraćał, porozdzieraćany «wiele czegoś (kolejno) rozedrzeć; rozedrzeć coś w wielu miejscach; poszarpać» Porozdzierać sobie płaszcz w chaszczach … Słownik języka polskiego
rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… … Słownik języka polskiego