-
1 rozdawać
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• поставлять• предоставить• предоставлять• преподать• раздавать• размещать• распределять• распространять• рассылать• уделить• уделять* * *1) (w prezencie) раздаривать2) karc. rozdawać карт. сдавать3) rozdawać раздаватьinform. udostępniać информ. раздавать* * *rozda|wać\rozdawaćje, \rozdawaćwany несов. раздавать;● \rozdawać u-śmiechy дарить улыбками
* * *rozdaje, rozdawany несов.раздава́ть -
2 rozdawać uśmiechy
дари́ть улы́бками -
3 rozdawać zboże
раздавать зерноOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozdawać zboże
-
4 раздавать
-
5 ukłon
сущ.• лук• поклон• почтение• приветствие• реверанс• уважение* * *поклонwykop zasadniczy уклон (выработка)nachylenie, pochylenie уклон (крутизна склона)pochyłość, spadek уклон (наклонная поверхность)nastawienie, kierunek уклон (направленность)odchylenie уклон (отклонение)stok, zbocze уклон (склон)skłonność уклон (склонность)* * *♂, Р. \ukłonu поклон;przesłać komuś \ukłony передать кому-л. привет (поклон);rozdawać \ukłony кланяться кому, раскланиваться с кем;
● złożyć \ukłon komuś, w czyjąś stronę а) отдать должное кому-л., лестно отозваться о ком-л.;б) (pójść na rękę) пойти навстречу кому-л.* * *м, P ukłonuпокло́нprzesłać komuś ukłony — переда́ть кому́-л. приве́т (покло́н)
- w czyjąś stronęrozdawać ukłony — кла́няться кому, раскла́ниваться с кем
-
6 zdawać
глаг.• миновать• обгонять• опередить• опережать• передавать• превышать• пройти• проходить• сдавать* * *1) (do następnej klasy) переходить (в следующий класс)2) zdawać (np. sprawozdanie) отчитываться3) zdawać (sobie sprawę) осознавать, отдавать себеотчёт4) zdawać (np. egzamin) сдавать (напр. экзамен)5) zdawać (powierzać) сдавать, заверять, передавать, поручатьwynajmować (komuś) сдавать (внаём)oddawać, przekazywać сдавать (вручать, передавать, отдавать, собирать)poddawać сдавать (отдавать неприятелю)tracić siły, odmawiać posłuszeństwa (np. z wysiłku) сдавать (терять силы, ослабевать)karc. rozdawać карт. сдаватьwydawać (na przesłuchaniu) сл. сдавать (выдавать на допросе)* * *zda|wać\zdawaćje, \zdawaćwaj, \zdawaćwany несов. 1. сдавать;2. na kogo, kemu передавать, доверять кому; 3. давать, представлять; ср. zdać+2. przekazywać
* * *zdaje, zdawaj, zdawany несов.1) сдава́ть2) na kogo, komu передава́ть, доверя́ть кому3) дава́ть, представля́ть; ср. zdaćSyn:przekazywać 2)
См. также в других словарях:
rozdawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, rozdawaćdaję, rozdawaćdaje, rozdawaćwaj {{/stl 8}}– rozdać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, rozdawaćdam, rozdawaćda, rozdawaćdadzą, rozdawaćdaj, rozdawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdawać karty — {{/stl 13}}{{stl 7}} w działalności publicznej: mieć decydujący wpływ na decyzje, np. na obsadę stanowisk : {{/stl 7}}{{stl 10}}To P. rozdawał tu karty, wskazywał, kogo zatrudnić w sejmiku, kto ma być prezydentem miasta, kto trafi na listy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdawać — Rozdać coś hojną, szczodrą ręką zob. ręka 29 … Słownik frazeologiczny
rozdawać — → rozdać … Słownik języka polskiego
rozdać — dk I, rozdaćdam, rozdaćdasz, rozdaćdają, rozdaćdaj, rozdaćdał, rozdaćdany rozdawać ndk IX, rozdaćdaję, rozdaćdajesz, rozdaćwaj, rozdaćwał, rozdaćwany «obdzielić czymś kilka (wiele) osób; przydzielić coś grupie ludzi; wyczerpać coś dając wielu… … Słownik języka polskiego
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego
hojny — hojnyni, hojnyniejszy 1. «udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie, obficie, nie żałując; szczodry» Być hojnym dla rodziny, dla przyjaciół. Hojny, aż do rozrzutności. Ostatnio stał się hojniejszy dla nas. ◊ Mieć hojną rękę, dawać, rozdawać… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
hojnie — hojnieej «nie skąpiąc, nie żałując; szczodrze, obficie, bogato» Hojnie rozdawać pieniądze, podarunki. Hojnie udzielać pochwał, rad. Płacić hojnie. Wspomagać, wynagradzać, wyposażyć kogoś hojnie. Natura obdarzyła go hojnie. Już konie w stajnię… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
kułak — I m III, D. a, N. kułakkiem; lm M. i 1. «mocno zaciśnięta dłoń, pięść» Zacisnąć rękę w kułak. Rzucił się na niego z kułakami. ◊ Śmiać się w kułak «kpić sobie z czegoś lub z kogoś, nic sobie z kogoś lub z czegoś nie robić, jawnie sobie kogoś lub… … Słownik języka polskiego
