-
1 roncar
roncar -
2 roncar
-
3 roncar
roncar, ronronear -
4 roncar
v.1 to snore.2 to snore at.Me ronca Ricardo Ricardo snores at me.* * *1 to snore* * *VI1) [cuando se duerme] to snore2) [ciervo, mar] to roar3) (=amenazar) to threaten, bully* * *verbo intransitivo2) (Chi fam) ( mandar) to be the boss (colloq)* * *= snore.Ex. The Japanese spaniel, because of its protruding eyes, is prone to eye problems, and because of its pug nose, has a tendency to wheeze and snore.* * *verbo intransitivo2) (Chi fam) ( mandar) to be the boss (colloq)* * *= snore.Ex: The Japanese spaniel, because of its protruding eyes, is prone to eye problems, and because of its pug nose, has a tendency to wheeze and snore.
* * *roncar [A2 ]viA1 (al dormir) to snoreroncar a pata suelta to sleep like a log ( colloq)B ( Chi fam) (mandar) to be the boss ( colloq), to wear the pants ( AmE) o ( BrE) trousers ( colloq)* * *
roncar ( conjugate roncar) verbo intransitivo ( al dormir) to snore;
( dormir) (fam) to sleep
roncar verbo intransitivo to snore
' roncar' also found in these entries:
English:
snore
* * *roncar vito snore;Am Famroncar los motores: a mi auto ahora le roncan los motores my car's running beautifully now* * *v/i snore* * *roncar {72} vi1) : to snore2) : to roar* * *roncar vb to snore -
5 roncar
-
6 roncar
ron.car[r̄õk´ar] vi ronfler.* * *verbo -
7 roncar
-
8 roncar
-
9 roncar
v to snore -
10 roncar
-
11 roncar
-
12 roncar
• snore at -
13 roncar
• Am honit• Am komandovat• Am prohánět• bručet• burácet• chrápat• hučet• praskat• rochat• vrzat• vrčet• říjet• šumět* * *• klepat (o mlýnu aj.)• naparovat se• vytahovat se -
14 roncar
v. Qhorqoy. Pe.Aya: joriay. Pe.Jun: halyay. Ec: puriana. -
15 RONCAR
v:Nóok' -
16 Roncar
Qhultuña, qimsaña. -
17 Roncar
букв.храпеть, хрипеть. Командовать, распоряжатьсяMandar, ordenar. -
18 roncar
intr 1) хъркам; 2) викам (за лопатар); 3) бухам (за бухал); 4) шумя, буча (за море); глухо вия (за вятър); 5) прен., разг. ръмжа, заплашвам. -
19 roncar
-
20 Roncar
Ambu; Kerambu; Curuka, Cururuka
См. также в других словарях:
roncar — Se conjuga como: sacar Infinitivo: Gerundio: Participio: roncar roncando roncado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. ronco roncas ronca roncamos roncáis roncan … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
roncar — v. intr. 1. Grunhir. 2. Soar cavernosamente. 3. Ressonar. 4. Bravatear. 5. Rugir. • v. tr. 6. Dizer em ar de desafio. 7. Dizer como bravata … Dicionário da Língua Portuguesa
roncar — verbo intransitivo 1. Emitir (una persona) un sonido ronco al respirar, cuando duerme: Esta noche has roncado. 2. Área: zoología Llamar (el gamo) a la hembra cuando está en celo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
roncar — (Del lat. rhonchāre, y este del gr. ῥόγχος, ronquido). 1. intr. Hacer ruido bronco con el resuello cuando se duerme. 2. Dicho del gamo: Llamar a la hembra, cuando está en celo, dando el grito que le es natural. 3. Dicho del mar, del viento, etc … Diccionario de la lengua española
roncar — (Del lat. rhonchare.) ► verbo intransitivo 1 Producir un sonido grave e intenso al respirar, mientras duerme: ■ roncaba tanto que me levanté de madrugada para no oírle. SE CONJUGA COMO sacar 2 ZOOLOGÍA Llamar el gamo, u otro cérvido, a la hembra… … Enciclopedia Universal
roncar — {{#}}{{LM R34534}}{{〓}} {{ConjR34534}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}} {{[}}roncar{{]}} ‹ron·car› {{《}}▍ v.{{》}} Emitir un sonido grave al respirar cuando se está dormido: • Tiene un problema de desviación del tabique nasal y ronca cuando duerme.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
roncar — pop. Dirigir, mandar, ordenar, disponer// dominar … Diccionario Lunfardo
roncar — ron|car Mot Agut Verb intransitiu … Diccionari Català-Català
roncar — Sinónimos: ■ resoplar, resollar … Diccionario de sinónimos y antónimos
roncar — tr. Hacer ruido con la respiración cuando se duerme … Diccionario Castellano
roncar — sonido desarticulado que emiten ciertas personas durante el sueño … Colombianismos