Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

roar

  • 21 HLÆJA

    * * *
    (hlæ; hló, hlógum; hleginn), v.
    hlæja hátt, to laugh loud;
    hlæja at e-u, to laugh at;
    þau tíðendi, er þeim hló hugr við, that gladdened their hearts;
    2) hlæja e-n, to laugh at, deride one.
    * * *
    pres. hlær, pl. hlægjum; pret. hló (qs. hlóg), 2nd pers. hlótt, mod. hlóst; pl. hlógu, mod. hlóu; pret. subj. hlægi; imperat. hlæ, hlaeðu; part. hleginn; [Ulf. hlahjan; A. S. hlihan; Engl. laugh; Hel. hlahan; O. H. G. hlahhan; old Frank, hlaka; Germ. lachen; Dan. le]:—to laugh, Hðm. 20, Skv. 3. 30, Am. 61, Akv. 24; h. hátt, to laugh loud, Skv. 2. 15; Grímr var ekki kátr, ok aldri hló hann síðan Helgi var fallinn, Dropl. 27; Grímr skelldi upp ok hló, 31; hví hlóttu nú? Fms. vi. 390; hló Vigfúss at? Halli mælti, þat er vani þeirra feðga at hlæja, þá er vígahugr er á þeim, Glúm. 367; hón hlaer við hvert orð, Nj. 18; h. dátt, to laugh heartily; skelli-hlægja, to roar with laughter; h. hlátr, Hildigunnr hló kalda-hlátr, Nj.: phrases, þá hló marmennill, then the merman laughed, of a sudden, unreasonable burst of laughter, Fas. Hálfs. S. ch. 7, Ísl. Þjóðs. i. 133: as also Merlin (1869), ch. 23; hugr hlaer, one’s heart laughs; at minn hugr hlægja við honum, Fas. i. 195; hlær mér þess hugr, Fms. xi. 96; þau tíðendi er þeim hló hugr við, ix. 494, v. l.; löngum hlaer lítið vit, long laugh, little wit; hleginn, laughed at, Niðrst. 6.
    2. with prep.; hlæja at e-u, to laugh at a thing; Hrútr hló at ok gékk í braut, Nj. 10; allt fólk hló at þeim, Fms. ix. 494, Glúm. 366, passim (at-hlægi).
    II. metaph. of a country, the hills are said to laugh in welcoming a guest and to droop at his going away; Drúpir Höfði, dauðr er Þengill, hlægja hlíðir við Hallsteini, Landn. (in a verse); Há þóttu mér hlaegja … of Noreg allan | klif meðan Ólafr lifði, Sighvat: the blunt edge is said to laugh in one’s face, síðan tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, svá at exin var svá slæ, at hón hló móti mér áðr en við skildum, Sturl. ii. 62.

    Íslensk-ensk orðabók > HLÆJA

  • 22

    I)
    (gen. rár, pl. rár), f. sail-yard.
    f. roe (cf. rábukkr).
    f.
    1) corner, nook (rá er hyrning húss);
    2) berth in a ship (skammar ‘ro skips rár).
    * * *
    1.
    f., gen. rár, with the article rárinnar, Fbr. 133; flat, and acc. rá, with the article rána, ránni, N. G. L. ii. 282; pl. rár, rá, rám: [Dan. raa; Swed. rå; Shetl, rae]:—a sail-yard, Skálda 162. N. G. L. i. 100; en ef rá brestr í aktaumum eða fyrir útan eða innan, ii. 283; rár langar, Hkv. 1. 48; við miðja rá, Orkn. 356 (in a verse); drekar báru blá segl við rá, Ó. H. 161 (in a verse); brotnaði ráin, Korm. 178; gengr í sundr segl-rá, Fbr. 132; siglu-tréit ok rána, Fms. xi. 143; látið nú koma féit í seglit ok hefla upp um rána, vi. 381; seglit var heflat upp við rána, Nj. 135; festa seglit við rána, Fbr. 133: allit., skip með rá ok reiða, Finnb. 278; meðr rá ok öllu reiði. D. N. iii. 160; rár-endi, rár-hlutr, id.
    2. metaph. a pole on which fish are hung for drying: poët., rá-fákr, m. a ‘sail-yard nag,’ i. e. a ship, Lex. Poët.
    2.
    f. (nom. r́, Skálda Thorodd). originally vrá, [Dan. vraa; Swed. vrå]:—a corner, nook; rá (r́) er hyrning húss, Skálda 162; leyniligar róar (rár, v. l.) helvítis fylsna, Sks. 536; verja forskálann ok húsin, stóð þar fremstr við rána Jón toddi, Sturl. ii. 249; kleif í rá hverja. Am. 58.
    2. a cabin on board ship. Edda (Gl.); as also in the saying, skammar eru skips rár, short, small are the ship’s cabins, giving small accommodation, Hm. 73, (skipsins eru skammar rár, Mkv.); cp. rá-skinn, a ‘cabin-skin,’ hammock.
    3.
    f. a roe: veiða rauðdýri ok rá, Barl. 137, Bev. 11.
    4.
    n. [Swed. ], a landmark; hence perh. the poët., rás seil, rás fagrsili, the thong of the mark, i. e. a snake, Merl. 2. 1, 12: rás viðr, perh. landmark palings (?), Hm. 152; see also rámerki; the word is obsolete in Icel., but is freq. in early Swed. in the allit, phrase rå och rör.

    Íslensk-ensk orðabók >

  • 23 reyra

    I)
    (-ða, -ðr), v.
    1) to wind round (örin var reyrð gulli);
    2) to tie, fasten (hann var bundinn at höndum ok fótum ok reyrðr sterkliga við einn ás).
    (-ða, -ðr), v. to bury in a cairn (reyrr).
    * * *
    ð, [Engl. roar], to rattle; reyrir í barka, Sturl. i. 21 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > reyra

  • 24 RJÓTA

    raut, rutu, subj. ryti, [Swed. ryta; Scot. rout; Old Engl. rowte], to roar; þá raut við inn regin-kunngi Baldr í brynju sem björn ryti, Hðm. 26; und raut, the wound gave a rattling sound (cp. lét í sárunum), Ht. R. 42; see hrjóta.

    Íslensk-ensk orðabók > RJÓTA

  • 25

    * * *
    i. e. ero, from vera.
    * * *
    1.
    f. [A. S. row; Germ. ruhe; Dan. ro], rest, calm, quietness, Sks. 235; gefa ró reiði, to give rest to one’s wrath, Karl. 99, Nj. 175; skömm mun ró reiði, Am. 75; at Egill skyldi aldrei ró bíða á Íslandi, Eg. 402; í ró, in rest, in peace, Orkn. 418; sofa í ró, Fms. vii. 317; með kyrð ok með ró (rꜹ Cd.), Fms. x. 405; magna seið, at hann megi sér hvergi ró eiga í landi, feel restless, feel no rest anywhere, Gísl. 116:—medic. relief, honum þótti sér þat helzt til róar, of one sick, Fms. vi. 156.
    2.
    f., pl. rœr, [Scot. roove], the rivet or clinch of a nail; eyri fyrir nagla hvern ok ró á, N. G. L. i. 100; rœrnar í sauminum, 673 A. 60; járnum þeim sem rœr heita, Þorst. Síðu H. 178; hefir bóndi slegit róspöl meitlandi af endanum til sniðs fyrstu róarinnar, Mar.
    2. the burr or loose films of iron on the edge of a weapon when over-whetted.

    Íslensk-ensk orðabók >

  • 26 RÝTA

    (-tti, -tt), v. to grunt, squeal, of swine (rýtandi ok emjandi).
    * * *
    t, [Swed. ryta = to roar], to squeal, of a wild boar or swine; rýtanda svini, Hm. 84; rýtandi ok emjandi, Fb. ii. 27; rýta man göltrinn ef gríssinn er drepinn, Þórð. 20 new Ed.; en hón (the sow) rýtti af raun, squealed with pain. Fas. i. 482.

    Íslensk-ensk orðabók > RÝTA

  • 27 SMÁR

    (smá, smátt), a.
    1) small, little (mörg skip ok smá);
    2) neut., hann seldi smátt varninginn, he sold by retail; höggva smátt, to strike small blows; hann kvaðst eigi mundu smátt á sjá, he said he would deal liberally in the matter; smátt ok smátt, bit by bit, by degrees;
    3) smám, bit by bit, slowly (fara smám).
    * * *
    smá, smátt: gen. smás, acc. smán, dat. smám, smá: pl. smáir, smár, smá, dat. smám, acc. smá, smár, smá: mod. bisyllabic smáan, smáum, smáa: compar. smæri; superl. smæstr. The Icel. form ‘smá’ instead of ‘smal’ of the Germ. and Saxon is peculiar to all the Scandin. languages, and also prevails in Scotland and North. E., but the words are one; ‘smá’ is only a contracted form, as is seen by the fact that ‘smal’ remains in the words smali (q. v.), smalki, smælingr; and (although as απ. λεγ.) in smalvamm, smalmenni, q. v.: [Ulf. smals = Germ. schmal, Engl. small, etc.; but Dan.-Swed. smaa; Scot. and North. E. sma’.]
    A. Small, little, of size, stature; mörg skip ok smá, Vápn. 8; smæri skip, Fms. i. 93; vúru þau öll smæst, viii. 255; sumir smáir, sumir stórir, Sks. 442; keppask til smára hluta, Ó. H. 87; hann ræðr öllum hlutum, stórum ok smám, Edda 3; höfðingja ok smæri menn, Fms. x. 266; hin smæri sár, Grág. ii. 29; smá tíðendi, small tidings, Lv. 33, Fms. ix. 477; þau (mál) er smæst eru, Js. 5; skógr þykkr ok smár, a wood thick but dwarf, Fms. i. 136; smáir sandar, small sand, a beach of fine sand, Eg. 141; melja mergi smæra, Ls. 43; hann lamði hausinn í smán mola, Edda 58; ok var brotinn fótrinn svá smátt sem skelja-moli, Bs. i. 423; litlir menn ok smáir, Landn. 145; smás fylkis niðs, Sighvat; smaestir fuglar, id.; kaupa smám kaupum sem stórum, Fb. ii. 75; sás girði eðr smæri, Grág. ii. 338; opt hefir þú mér hallkvæmr verit, en eigi má nú smæstu ráða, thou hast often been good to me, and this is not the smallest instance, Lv. 42.
    2. neut., hann seldi smátt varninginn, he dealt in ‘small wares,’ sold by retail, Vápn. 7; höggva smátt, to strike small blows, Ísl. ii. 265: hann kvaðsk eigi mundu smátt á sjá, he said he would not look minutely into it, i. e. that he would deal liberally, Ld. 50; miklu vex hón hinnig smærum, much less, Sks. 71; þeir skulu skipta vikum eða smærum, divide by weeks or less, Grág. ii. 350; selja smærrum saman, in lesser quantities, N. G. L. iii. 123: smám, nema hón seli svá smám landit sem áðr var tínt, Grág. ii. 214; en er hann var á leiðinni ok fór smóm (slowly, bit by bit) þá er hann mátti svá, Bs. i. 344; smám ok smám, bit by bit, Fms. x. 366; reiddi hann silfrit smám ok smám, Hkr. ii. 244, Al. 23: smám þeim, by degrees; vaxa smám þeim, Stj. 200; eptir þat hrærðu þau sveininn sm́m þeim, Bs. i. 337 (smám, 318, l. c.): in mod. usage, smám-saman, sounded smá-saman, gradually; smátt og smátt, bit by bit.
    II. in mod. usage smá- is prefixed to verbs, denoting little by little, by degrees; honum smá-batnaði, he recovered little by little; það smá-liðkast, það smá-batnar, smá-líðr á daginn, það smá-styttist, smá-lengist, smá-breiðkar, smá-dýpkar, smá-hækkar, smá-víðkar, smá-kólnar, smá-hitnar, smá-fækkar, smá-fjölgar, etc.
    B. In COMPDS, smá- is often used simply as a diminutive, as there is no dimin. inflexion in the language; it is rarely prefixed to any but plur. or collective nouns. smá-atvik, n. pl. details. smá-bátar, m. pl. little boats, Fms. vii. 224, Sks. 174, Ó. H. 137. smá-bein, n. pl. small bones, N. G. L. i. 172. smá-bjöllur, f. pl. little bells, Vm. 47. smá-borinn, part. of low birth, Hkr. i. 106, Fms. vii. 8. smá-búendr, m. pl. = smábændr, Ó. H. 101. smá-búsgögn, n. small house-implements, Dipl. v. 18. smá-byrðingar, m. pl. little ships of burden, N. G. L. ii. 251. smá-bækr, f. pl. little books, Pm. 82, Vm. 23. smá-bændr, m. pl. small farmers, Grett. 127, Bs. ii. 143, Fb. iii. 458. smá-börn, n. pl. little bairns, Fms. i. 263, x. 117, Stj. 25, N. T. smá-djöflar, m. pl. petty devils, imps, Sturl. ii. 221. smá-dúkar, m. pl. little kerchiefs, Vm. 47. smá-dýr, n. pl. ‘small deer,’ small animals, Stj. 572, Barl. 41. smá-eyjar, f. pl. little islands, Fms. x. 5. smá-fénaðr, m. small cattle, Gþl. 393. smá-ferjur, f. pl. small ferries, Fms. x. 153. smá-fiskar, m. pl. small fishes, Fas. ii. 112. smá-fuglar, m. pl. small birds, Grág. ii. 346, Al. 132, Fms. vi. 153. smá-geislar, m. pl. faint beams, Fms. i. 140. smá-gjafar, f. pl. small gifts, Stj. smá-gjarn, adj., Valla L. 201 (false reading for sín-gjarn, q. v.) smá-greinir, f. pl. small matters, Bjarn. 3. smá-grjót, n. smal-grit, pebbles, Sturl. ii. 210, Sks. 422. smá-hlutir, m. pl. trifles, Ld. 286, Fas. i. 112, Bs. ii. 167. smá-hringar, m. pl. small circles, rings, Stj. 80, Fas. iii. 45. smá-hrís, n. a shrubbery, Fms. vi. 334. smá-hundar, m. pl. small dogs, Flóv. 34. smá-hús, n. pl. small houses, Pr. 119. smá-hvalir, m. pl. little whales, Vm. 91. smá-kertistikur, f. pl. small candlesticks, Vm. 171. smá-kirkjur, f. pl. small churches, N. G. L. ii. 241. smá-kjörr, n. pl. scrub, brushwood, Fms. vi. 334. smá-klukkur, f. pl. small bells, Vm. 64. smá-kofar, m. pl. small huts, Bs. i. 240. smá-konungar, m. pl. kinglets, Fms. iv. 26, x. 283, Sks. smá-koppar, m. pl. small cups, hollows, Fb. ii. 284. smá-kornóttr, adj. small-grained, Stj. 292. smá-kvistir, m. pl. small twigs, Barl. 81, Bs. ii. 183. smá-kvæmr, adj. of low descent, Fær. 236. smá-látr, adj. content with little, Vápn. 7, Al. 6. smá-leikar, adj. smallness, Finnb. 262, Fas. iii. 393 (sing., Fms. iii. 192). smá-leitr, adj. small-featured, Al. 52, Bs. ii. 11. smá-lérept, n. fine linen, Pm. 123. smá-ligr, adj. trifling, Sks. 30 B. smá-líkneski, n. pl. small images, Pm. 80, 120. smá-lyginn, adj. petty lying, Rb. 310. smá-lærisveinar, m. pl. little disciples, Bs. i. 219. smá-læti, n. stinginess (opp. to stórlæti), Vápn. 10. smá-lönd, n. pl. small lands (islands); öll s. í hafinu, Fas. i. 347; a local name of the Danish islands, Fms. vi. 56, 31: cp. the county Småland in Sweden, Fms. xii. sma-mannligr, adj. mannikin-like, Landn. 121. smá-menn, m. pl. = smámenni, Fms. vi. 14, Dropl. 18. smá-menni, n. small people, Nj. 94, Eg. 770, Fms. vii. 124, Barl. 169. smá-meyjar, f. pl. little girls, Nj. 2. Smámeyja-land, n. the land of the dwarf maidens, mythical, Sams. S. smá-munir, n. pl. trifles, Ld. 286. sma-mæli, n. pl. small cases, Anecd. 46. smá-mæltr, part. ‘small-spoken,’ lisping, Sturl. iii. 278 (where a nickname), freq. in mod. usage. smá-neyti, n. ‘small neats,’ calves, and the like: mart s., Lv. 91. smá-piltar, m. pl. small boys, Stj. 123, Fas. iii. 124. smá-rakkar, m. pl. small dog’s, Mar., Fms. viii. 207, Stj. 99. smá-ráðr, adj. aiming at small things, Ld. 172, Fms. ii. 32. smá-regn, n. small rain, drizzle, Stj. 14 (sing.) smá-rekar, m. pl. small jetsums or waifs, Vm. 60, Pm. 69. smá-ríki, n. pl. petty kingdoms, Fms. ii. 190. smá-róar, m. pl. small relief, Bs. i. 351. smá-sakar, f. pl. petty suits, Hrafn. 4. smá-sandar, m. pl. fine sand, plains of fine sand, Eg. 141. smá-sauðr, m. (sing.), a little sheep, Stj. 516. smá-skip, n. pl. small ships, Fms. ii. 302, vii. 266, N. G. L. ii. 252. smá-skitligr, adj. tiny; s. í andliti, tiny-faced, Fb. i. 540; lítill ok s., Fas. ii. 247. smá-skógar, m. pl. copsewood, Landn. 68. smá-skútur, f. pl. small craft, Fms. iii. 1, vi. 402, vii. 234, Eg. 341. smá-smíði, n. hardware, opp. to stór-smíði, N. G. L. iii. 15 (cp. Low Germ. klein-smied). smá-smugall, -smogall, adj. penetrating through every pore, Rb. 334: metaph. minute, subtle; vitr ok s., Mar., Barl., Str.; smásmugul ok hvöss ok skygn augu, Skálda 160: compar. smásmuglari, 159: mod., in a bad sense, hair-splitting, fault-finding, sma-smugliga, adv. subtlely, minutely, Stj. 155, Bs. ii. 52. sma-smugligr, adj. minute, Sks. 637: hair-splitting. smá-smygli, f. minuteness, Str. 2, Bs. ii. 42. smá-spengr, f. pl. small spangles, Nj. 142. smá-straumr, m. and smá-streymt, n. adj. a neap-tide. smá-sveinar, m. pl. small boys, Eg. 188, Fms. vii. 158, Stj. 121: sing., smásveini einum, Bs. i. 45. smá-sveinligr, adj. boyish; s. nám, Bs. i. 219. smá-svik, n. pl. petty tricks, Fms. vi. 383. smá-syndir, f. pl. petty sins, 677. 9. smá-tennr, f. pl. small tusks (of a walrus), Sks. 179. smá-tíundir, f. pl. small tithes, Vm. 89, H. E. ii. 167. smá-tölur, f. pl. (smá-talna), small numbers, Rb. 114. smá-varningr, m. small wares (sing.), Nj. 75. smá-váfur, f. pl. tiny ghosts, imps, Grett. 79 new Ed. smá-vegis, adv. trifling. smá-vendir, m. pl. small wands, Sks. 443. smá-verplar, m. pl. small casks, N. G. L. iii. 15. smá-viði, n. a shrubbery, Eg. 580. smá-vofrur, f. pl. = smáváfur, Grett. 112. smá-þarmar, m. pl. [A. S. smæl-þearmas], the small gut, also the lower abdomen, Nj. 262, Fas. ii. 255, Sturl. i. 196, Fb. i. 301, Mar., passim; smáþarma-mein, Bs. i. 825. smá-þing, n. a small object, Thom. 301. smá-öxar, f. pl. small axes, A.A. 270.

    Íslensk-ensk orðabók > SMÁR

  • 28 sús

    n. [cp. Dan. suse; Germ. sausen], the roar of the surf; a απ. λεγ. in a paper MS. to Vsp. 17, at ‘súsi,’ to the roaring sea (?), but as both the extant vellums, the Cod. Reg. and the Hb., read ‘húsi,’ this reading, if correct, must be traced to some lost vellum of the Vsp. (perhaps a lost leaf of the Cod. Arna Mag. No. 748?). The context, and the paraphrase in Edda, ‘með sævar-ströndu,’ are in favour of the reading of the paper MSS. and against that of the vellums.

    Íslensk-ensk orðabók > sús

  • 29 hafgjálfr

    Íslensk-ensk orðabók > hafgjálfr

См. также в других словарях:

  • Roar — may refer to :*Roar, a sound produced by certain animals, especially fierce ones like tigers and lions. * Roar , the King s College London student newspaper *Queensland Roar FC, an Australian football club *Roar (film) a film set in Africa and… …   Wikipedia

  • roar´er — roar «rr, rohr», verb, noun. –v.i. 1. to make a loud, deep sound; make a loud noise: »The lion roared. The bull roared with pain. The wind roared at the windows. SYNONYM(S): bellow, bawl, howl, yell. 2. to laugh loudly or without restraint: »The… …   Useful english dictionary

  • Roar — Roar, n. The sound of roaring. Specifically: (a) The deep, loud cry of a wild beast; as, the roar of a lion. (b) The cry of one in pain, distress, anger, or the like. (c) A loud, continuous, and confused sound; as, the roar of a cannon, of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Roar — steht für: Roar – Die Löwen sind los (auch Roar – Ein Abenteuer), ein Actionfilm aus dem Jahr 1981 mit Tippi Hedren für englisch to roar = brüllen, röhren Achterbahnen: Roar (Six Flags America) Roar (Six Flags Discovery Kingdom) ROAR ist die… …   Deutsch Wikipedia

  • roar — roar·er; up·roar·i·ous; roar; up·roar; roar·ing·ly; up·roar·i·ous·ly; up·roar·i·ous·ness; …   English syllables

  • Roar — Roar, v. i. [imp. & p. p. {Roared}; p. pr. & vvb. n. {Roaring}.] [OE. roren, raren, AS. r[=a]rian; akin to G. r[ o]hten, OHG. r?r?n. [root]112.] 1. To cry with a full, loud, continued sound. Specifically: (a) To bellow, or utter a deep, loud cry …   The Collaborative International Dictionary of English

  • roar — [rɔː ǁ rɔːr] verb roar ahead phrasal verb [intransitive] also roar up if sales of a product, prices on a financial market etc roar ahead, they increase very quickly: • Share prices roared ahead last year on falling interest rates. • Hong Kong… …   Financial and business terms

  • roar — vb Roar, bellow, bluster, bawl, vociferate, clamor, howl, ululate are comparable when they mean to make a very loud and often a continuous or protracted noise. The same distinctions in implications and connotations are to be found in their nouns …   New Dictionary of Synonyms

  • Roar — Données clés Réalisation Noel Marshall Acteurs principaux Tippi Hedren Melanie Griffith Noel Marshall Sortie 1981 Durée 1 h 42 min …   Wikipédia en Français

  • Roar — Roar, v. t. To cry aloud; to proclaim loudly. [1913 Webster] This last action will roar thy infamy. Ford. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • roar — [n1] growl, howl barrage, bawl, bay, bellow, blast, bluster, boom, clamor, clash, crash, cry, detonation, din, drum, explosion, holler, outcry, reverberation, rumble, shout, thunder, uproar, yell; concepts 77,595 roar [n2/v2] laugh loudly belly… …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»