Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

reverēns

  • 1 reverens

    reverēns, entis, PAdi. (revereor), I) achtungsvoll, ehrerbietig, sermo erga patrem reverens, Tac.: illud reverentius, Plin. ep.: reverentior maiestatis, Flor.: reverentissimus mei, gegen mich, Plin. ep. – poet., ora (Musarum), sittsame, Prop. 2, 30, 33. – II) ehrwürdig, reverentius visum est nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66. – Superl. reverentissimus, hochehrwürdig, Corp. inscr. Lat. 6, 1678 u. 13, 2132 spät. Eccl. (s. Bünem. Lact. 1, 1, 15. p. 9).

    lateinisch-deutsches > reverens

  • 2 reverens

    reverēns, entis, PAdi. (revereor), I) achtungsvoll, ehrerbietig, sermo erga patrem reverens, Tac.: illud reverentius, Plin. ep.: reverentior maiestatis, Flor.: reverentissimus mei, gegen mich, Plin. ep. – poet., ora (Musarum), sittsame, Prop. 2, 30, 33. – II) ehrwürdig, reverentius visum est nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66. – Superl. reverentissimus, hochehrwürdig, Corp. inscr. Lat. 6, 1678 u. 13, 2132 spät. Eccl. (s. Bünem. Lact. 1, 1, 15. p. 9).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reverens

  • 3 reverēns

        reverēns entis, adj. with comp.    [P. of revereor], respectful, reverent: sermo erga patrem, Ta.: reverentius visum credere, quam, etc., Ta.
    * * *
    reverentis (gen.), reverentior -or -us, reverentissimus -a -um ADJ
    reverent; feeling /showing restraint before superiors; shy/apprehensive/uneasy

    Latin-English dictionary > reverēns

  • 4 reverens

    rĕvĕrens, entis, Part. and P. a. of revereor.

    Lewis & Short latin dictionary > reverens

  • 5 reverens

    1. reverēns, entis
    part. praes. к revereor
    2. adj.
    1) почтительный (erga aliquem T и alicujus PJ, Fl)
    2) почтенный, достойный уважения ( nomen alicujus Fl)

    Латинско-русский словарь > reverens

  • 6 reverenter

    почтительно, с уважением PJ, T, Su

    Латинско-русский словарь > reverenter

  • 7 revereo

    rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. ( act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66:

    hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant,

    Tac. Or. 36:

    Nigidium Cicero summe reveritus est,

    Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects:

    quasi ejus opulentitatem reverearis,

    stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35:

    simultatem meam,

    Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1):

    adventum tuom,

    Ter. Hec. 3, 1, 10:

    fulgorem ab auro,

    Lucr. 2, 51:

    dicam non reverens assentandi suspicionem,

    Cic. de Or. 2, 28, 122:

    multa adversa reverens,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    virtutes,

    Auct. Her. 4, 17, 24:

    coetum virorum (Tullia),

    Liv. 1, 48:

    fortunam captivae,

    Curt. 6, 2, 8:

    auctoritatem illustrium scriptorum,

    Col. 2, 1, 2:

    reverearis occursum, non reformides,

    Plin. Ep. 1, 10, 7:

    ne revereatur, minus jam quo redeat domum,

    Ter. Hec. 4, 4, 8:

    ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc.,

    i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—( *b) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence,
    A.
    rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent:

    sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus,

    Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11:

    ora,

    bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33:

    puella parentum suorum reverens,

    App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.:

    nihilo reverentior leniorve erga senatum,

    Suet. Calig. 26:

    quis reverentior senatus candidatus?

    Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5:

    sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire,

    Tac. G. 34:

    illnd modestius ac fortasse reverentius,

    Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.:

    nomen Augusti,

    Flor. 4, 12, 66.— Sup.:

    Gabium reverentissimum mei expertus,

    Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully:

    aliquem adire,

    Plin. Ep. 3, 21, 5:

    amicos colere,

    id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init.
    B.
    rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.:

    colen. dus, venerandus): nox,

    Ov. Ib. 75:

    facies,

    Juv. 6, 513:

    sacraria,

    Claud. VI. Cons. Hon. 599:

    vetustas (libri),

    Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11:

    vultu,

    Spart. Sev. 19:

    epulae,

    Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > revereo

  • 8 revereor

    rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. ( act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honore... antecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66:

    hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant,

    Tac. Or. 36:

    Nigidium Cicero summe reveritus est,

    Gell. 11, 11, 1.—More freq. with inanim. or abstr. objects:

    quasi ejus opulentitatem reverearis,

    stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35:

    simultatem meam,

    Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1):

    adventum tuom,

    Ter. Hec. 3, 1, 10:

    fulgorem ab auro,

    Lucr. 2, 51:

    dicam non reverens assentandi suspicionem,

    Cic. de Or. 2, 28, 122:

    multa adversa reverens,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    virtutes,

    Auct. Her. 4, 17, 24:

    coetum virorum (Tullia),

    Liv. 1, 48:

    fortunam captivae,

    Curt. 6, 2, 8:

    auctoritatem illustrium scriptorum,

    Col. 2, 1, 2:

    reverearis occursum, non reformides,

    Plin. Ep. 1, 10, 7:

    ne revereatur, minus jam quo redeat domum,

    Ter. Hec. 4, 4, 8:

    ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc.,

    i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.—( *b) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor. — Hence,
    A.
    rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent:

    sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus,

    Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11:

    ora,

    bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33:

    puella parentum suorum reverens,

    App. M. 8, p. 204, 21. — Comp.:

    nihilo reverentior leniorve erga senatum,

    Suet. Calig. 26:

    quis reverentior senatus candidatus?

    Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5:

    sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire,

    Tac. G. 34:

    illnd modestius ac fortasse reverentius,

    Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.:

    nomen Augusti,

    Flor. 4, 12, 66.— Sup.:

    Gabium reverentissimum mei expertus,

    Plin. Ep. 10, 86 (18), 1. — Adv.: rĕvĕrenter, respectfully:

    aliquem adire,

    Plin. Ep. 3, 21, 5:

    amicos colere,

    id. ib. 7, 31, 5. — Comp., Tac. H. 2, 27.— Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init.
    B.
    rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.:

    colen. dus, venerandus): nox,

    Ov. Ib. 75:

    facies,

    Juv. 6, 513:

    sacraria,

    Claud. VI. Cons. Hon. 599:

    vetustas (libri),

    Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11:

    vultu,

    Spart. Sev. 19:

    epulae,

    Amm. 30, 1, 22.— Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > revereor

  • 9 irreverens

    ir-reverēns, entis (in u. reverens), unehrerbietig, unbescheiden, gleichgültig gegen etwas, m. Genet., operis, Plin. ep. 8, 21, 3. – m. Dat., Spart. Carac. 2, 5: in alqm, Tert. adv. Marc. 2, 14. – Superl. absol., cum sint nequissimi et irreverentissimi, Augustin. de civ. dei 2, 2: irreverens est m. Infin., Tert. de or. 12.

    lateinisch-deutsches > irreverens

  • 10 irreverens

    ir-reverēns, entis (in u. reverens), unehrerbietig, unbescheiden, gleichgültig gegen etwas, m. Genet., operis, Plin. ep. 8, 21, 3. – m. Dat., Spart. Carac. 2, 5: in alqm, Tert. adv. Marc. 2, 14. – Superl. absol., cum sint nequissimi et irreverentissimi, Augustin. de civ. dei 2, 2: irreverens est m. Infin., Tert. de or. 12.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irreverens

  • 11 irreverens

    Латинско-русский словарь > irreverens

  • 12 reverentia

    ae f. [ reverens ]
    1) робость, боязнь (alicujus rei Col, Q, Prp)
    2) почтение, уважение, благоговение (adversus aliquem C, Sen или alicujus, alicujus rei PJ, O, T; maxima debetur puero r. J)
    3) почтенность, величие ( patris patriae Vop)

    Латинско-русский словарь > reverentia

  • 13 circumspecto

    circum-specto, āvī, ātum, āre (Frequ. v. circumspicio), wieder u. wieder rings umherblicken, I) v. intr. u. (altlat.) v. refl. sich wieder u. wieder rings umsehen, rings umherschauen, rundum gehen, -schaffen, circumspectant (bestiae) in pastu, Cic.: primum circumspectans tergiversari, Liv.: (elephas) vestigio hominis animadverso subsistere (traditur), ab olfactu circumspectare, iras proflare, Plin.: u. (im Bilde) itaque dubitans, circumspectans, haesitans, multa adversa reverens tamquam in rate in mari immenso nostra vehitur ratio, Cic. Tusc. 1, 73. – u. (altlat.) refl., dum circumspecto me (mich rings umsehe), Plaut. Bacch. 279: u. so circumspectat sese atque aedes noscitat, Plaut. trin. 863. – m. folg. indir. Fragesatz, circumspectans huc et illuc, si quem reperiat, cui etc., Cornif. rhet.: circumspectare atque agitare dux coepit, si quo modo posset vallum circumicere, Liv.: quānam ipse evaderet, circumspectabat, Liv. – II) v. tr.: A) auf die Gegenstände um sich herum umherblicken, rings ( rundum) sehen auf usw., rings sich umschauen nach usw., rings ansehen, rings (rundum) betrachten (bes. auch erwartungsvoll od. ängstlich, argwöhnisch, s. Nipperd. Tac. ann. 4, 69. Kritz u. Roth Tac. Agr. 32, 4), aquam, rings auf W. sehen, rundum W. sehen, Liv.: ora principum aliorum alios intuentium, Liv.: patriciorum vultus, Liv.: voltus ac sermones omnium, Tac.: tectum et parietes, argwöhnische Blicke werfen nach usw., Tac.: omnia, nach allem (überall) sich ängstlich umschauen, Cic. u. Sall.: caelum ipsum ac mare, Tac.: inter se attoniti, Tac. – m. folg. Final- od. Fragesatz, alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant, Liv.: simul alia circumspecto, satisne explorata sint, Ter. – B) nach etw. suchend, verlangend umherblicken, rings ausschauen, umherspähen, sich umsehen, 1) eig.: nescio quid circumspectat, Ter.: te circumspectabam, Plaut.: quousque me circumspectabitis? Liv.: circumspectare omnibus fori partibus senatorem raroque usquam noscitare, Liv.: vacuam Romanis vatibus aedem, Hor. – 2) übtr., nach etw. sich umsehen = etw. ausfindig zu machen od. aufzutreiben suchen, auf etw. warten, lauern, bellum armaque, Tac.: fugam et fallendi artes, Tac.: defectionis tempus, Liv.: omnes argumentorum locos in agendo, Quint. – m. Dat. (wem? für wen?) medicamenta quasso imperio, Sil. 15, 8.

    lateinisch-deutsches > circumspecto

  • 14 responsum

    respōnsum, ī, n. (respondeo), die Antwort, I) im allg.: resp. ferox (Ggstz. resp. mitius), Liv.: resp. parum reverens, Massur. Sab. fr.: resp. senatus amicitiae Samnitium memor, Liv.: responsum dare alci, Cic.: alci tantis de rebus responsum dare, Cic.: alci responsum nullum dare, Cic.: responsum reddere (geben), Liv.: alci responsum reddere, Cic.: nullum responsum reddere, Liv.: resp. ferre, auferre, bekommen, Cic.: resp. accipere (erhalten) et reddere, Caes.: resp. renuntiare, bringen, Ter. resp. elicere, Quint.: benignā interrogatione mitius responsum elicere, Liv.: sine responso legatos dimittere, Liv.: responsa suis postulatis exspectare, Caes. – II) insbes.: a) die Antwort, der Ausspruch eines Orakels, Weissagers, Apollinis, Ter.: dei Delphici, Nep.: oraculi, Nep.: sortium, Liv.: Sibyllae, Verg.: haruspicum, Cic. u. Tac.: responsum petere, ein Orakel einholen, Verg.: falsum responsum referre, Hyg.: adversus responsum (dem Orakelspruche zuwider) ad servos publicos sacra transtulisse, Lact.: quod scibo, Delphis tibi responsum ducito, Plaut. – b) der Bescheid der Rechtsgelehrten, Cic. u. ICt.

    lateinisch-deutsches > responsum

  • 15 reverenter

    reverenter, Adv. (reverens), ehrerbietig, achtungsvoll, Plin. ep. u.a.: reverentius, Tac.: reverentissime, Suet. u. Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > reverenter

  • 16 circumspecto

    circum-specto, āvī, ātum, āre (Frequ. v. circumspicio), wieder u. wieder rings umherblicken, I) v. intr. u. (altlat.) v. refl. sich wieder u. wieder rings umsehen, rings umherschauen, rundum gehen, -schaffen, circumspectant (bestiae) in pastu, Cic.: primum circumspectans tergiversari, Liv.: (elephas) vestigio hominis animadverso subsistere (traditur), ab olfactu circumspectare, iras proflare, Plin.: u. (im Bilde) itaque dubitans, circumspectans, haesitans, multa adversa reverens tamquam in rate in mari immenso nostra vehitur ratio, Cic. Tusc. 1, 73. – u. (altlat.) refl., dum circumspecto me (mich rings umsehe), Plaut. Bacch. 279: u. so circumspectat sese atque aedes noscitat, Plaut. trin. 863. – m. folg. indir. Fragesatz, circumspectans huc et illuc, si quem reperiat, cui etc., Cornif. rhet.: circumspectare atque agitare dux coepit, si quo modo posset vallum circumicere, Liv.: quānam ipse evaderet, circumspectabat, Liv. – II) v. tr.: A) auf die Gegenstände um sich herum umherblicken, rings ( rundum) sehen auf usw., rings sich umschauen nach usw., rings ansehen, rings (rundum) betrachten (bes. auch erwartungsvoll od. ängstlich, argwöhnisch, s. Nipperd. Tac. ann. 4, 69. Kritz u. Roth Tac. Agr. 32, 4), aquam, rings auf W. sehen, rundum W. sehen, Liv.: ora principum aliorum alios intuentium, Liv.: patriciorum vultus, Liv.: voltus ac
    ————
    sermones omnium, Tac.: tectum et parietes, argwöhnische Blicke werfen nach usw., Tac.: omnia, nach allem (überall) sich ängstlich umschauen, Cic. u. Sall.: caelum ipsum ac mare, Tac.: inter se attoniti, Tac. – m. folg. Final- od. Fragesatz, alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant, Liv.: simul alia circumspecto, satisne explorata sint, Ter. – B) nach etw. suchend, verlangend umherblicken, rings ausschauen, umherspähen, sich umsehen, 1) eig.: nescio quid circumspectat, Ter.: te circumspectabam, Plaut.: quousque me circumspectabitis? Liv.: circumspectare omnibus fori partibus senatorem raroque usquam noscitare, Liv.: vacuam Romanis vatibus aedem, Hor. – 2) übtr., nach etw. sich umsehen = etw. ausfindig zu machen ob. aufzutreiben suchen, auf etw. warten, lauern, bellum armaque, Tac.: fugam et fallendi artes, Tac.: defectionis tempus, Liv.: omnes argumentorum locos in agendo, Quint. – m. Dat. (wem? für wen?) medicamenta quasso imperio, Sil. 15, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumspecto

  • 17 responsum

    respōnsum, ī, n. (respondeo), die Antwort, I) im allg.: resp. ferox (Ggstz. resp. mitius), Liv.: resp. parum reverens, Massur. Sab. fr.: resp. senatus amicitiae Samnitium memor, Liv.: responsum dare alci, Cic.: alci tantis de rebus responsum dare, Cic.: alci responsum nullum dare, Cic.: responsum reddere (geben), Liv.: alci responsum reddere, Cic.: nullum responsum reddere, Liv.: resp. ferre, auferre, bekommen, Cic.: resp. accipere (erhalten) et reddere, Caes.: resp. renuntiare, bringen, Ter. resp. elicere, Quint.: benignā interrogatione mitius responsum elicere, Liv.: sine responso legatos dimittere, Liv.: responsa suis postulatis exspectare, Caes. – II) insbes.: a) die Antwort, der Ausspruch eines Orakels, Weissagers, Apollinis, Ter.: dei Delphici, Nep.: oraculi, Nep.: sortium, Liv.: Sibyllae, Verg.: haruspicum, Cic. u. Tac.: responsum petere, ein Orakel einholen, Verg.: falsum responsum referre, Hyg.: adversus responsum (dem Orakelspruche zuwider) ad servos publicos sacra transtulisse, Lact.: quod scibo, Delphis tibi responsum ducito, Plaut. – b) der Bescheid der Rechtsgelehrten, Cic. u. ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > responsum

  • 18 reverenter

    reverenter, Adv. (reverens), ehrerbietig, achtungsvoll, Plin. ep. u.a.: reverentius, Tac.: reverentissime, Suet. u. Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reverenter

  • 19 reverenter

        reverenter adv.    [reverens], respectfully.— Comp.: reverentius duci parere, Ta.
    * * *
    reverentius, reverentissime ADV
    reverently, with religious awe; respectfully, with deference/consideration

    Latin-English dictionary > reverenter

  • 20 re-vereor

        re-vereor itus, ērī, dep.,    to stand in awe of, regard, respect, honor, fear, be afraid of, reverence, revere: adventum tuom, T.: dicam non reverens adsentandi suspicionem: coetum virorum (Tullia), L.: fortunam captivae, Cu.: Ne revereatur, minus iam quo redeat domum, T.

    Latin-English dictionary > re-vereor

См. также в других словарях:

  • Reverens — Ærbødighed, (ærbødigt) buk …   Danske encyklopædi

  • reverens — re|ve|rens sb., en, er, erne (respekt) …   Dansk ordbog

  • reverens — s ( en, er) vördnadsfull hälsning, djup bugning el. nigning, vördnadsbetygelse …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • reverente — ► adjetivo Que muestra reverencia o respeto: ■ fue un acto reverente inclinarte ante ella. ANTÓNIMO irreverente * * * reverente (del lat. «revĕrens, entis») adj. Que muestra reverencia (respeto). * * * reverente. (Del lat. revĕrens, entis). adj …   Enciclopedia Universal

  • révérend — révérend, ende (ré vé ran, ran d ) adj. 1°   Digne d être révéré (vieilli en cet emploi). •   Qu Archiménide vienne, il aura son paquet, Fût il plus révérend cent fois qu il ne nous semble, LA FONT. l Eunuque, V, 2. 2°   Titre d honneur qu on… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Reverenz — Sf Ehrerbietung per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. reverentia, eigentlich Scheu , zu l. reverērī etwas scheuen, befürchten , zu l. verērī.    Ebenso nndl. reverentie, ne. reverence, nfrz. revérence, nschw …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Reverent — Rev er*ent, a. [L. reverens, entis, p. pr. of revereri. See {Revere}.] 1. Disposed to revere; impressed with reverence; submissive; humble; respectful; as, reverent disciples. They . . . prostrate fell before him reverent. Milton. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • irreverent — adjective Etymology: Middle English, from Latin irreverent , irreverens, from in + reverent , reverens reverent Date: 15th century lacking proper respect or seriousness; also satiric • irreverently adverb …   New Collegiate Dictionary

  • reverent — adjective Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin reverent , reverens, present participle of revereri Date: 14th century expressing or characterized by reverence ; worshipful • reverently adverb …   New Collegiate Dictionary

  • reverence — I. noun Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin reverentia, from reverent , reverens respectful, reverent Date: 14th century 1. honor or respect felt or shown ; deference; especially profound adoring awed respect 2. a gesture of… …   New Collegiate Dictionary

  • reverent — reverently, adv. reverentness, n. /rev euhr euhnt, rev reuhnt/, adj. feeling, exhibiting, or characterized by reverence; deeply respectful: a reverent greeting. [1350 1400; ME < L reverent (s. of reverens), prp. of revereri to REVERE1; see ENT] * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»