Перевод: с польского на русский

с русского на польский

resztę

  • 1 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 2 dośpiewać

    глаг.
    • воспевать
    • допеть
    • петь
    • пропеть
    * * *
    dośpiewa|ć
    \dośpiewaćny сов. 1. допеть;
    2. перен. догадаться; resztę możesz sobie \dośpiewać об остальном можешь сам догадаться
    +

    2. dopowiedzieć (sobie)

    * * *
    dośpiewany сов.
    1) допе́ть
    2) перен. догада́ться

    resztę możesz sobie dośpiewać — об остально́м мо́жешь сам догада́ться

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dośpiewać

  • 3 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

  • 4 reszta

    сущ.
    • опора
    • осадок
    • остаток
    • отдохновение
    • отдых
    • отстой
    • пауза
    • перерыв
    • покой
    • сальдо
    • сдача
    * * *
    reszt|a
    1. остаток от; остальное ň:

    \reszta dnia остаток дня; \reszta czasu остальное время;

    2. сдача;

    wydać \resztaę дать сдачу; ● bez \resztay целиком, полностью: do \resztaу совсем, окончательно;

    dokonać (dopełnić) \resztaу довершить остальное
    +

    1. pozostałość, ostatek

    * * *
    ж
    1) оста́ток m; остально́е n

    reszta dnia — оста́ток дня

    reszta czasu — остально́е вре́мя

    2) сда́ча

    wydać resztę — дать сда́чу

    - do reszty
    - dokonać reszty
    - dopełnić reszty
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > reszta

  • 5 wydawać

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • выдать
    • выделять
    • выпускать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • задавать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • израсходовать
    • использовать
    • испускать
    • испустить
    • источать
    • казать
    • обнародовать
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • отдавать
    • отдать
    • отправлять
    • отредактировать
    • подавать
    • подать
    • потратить
    • потреблять
    • предавать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • публиковать
    • раздавать
    • расходовать
    • редактировать
    • тратить
    • уделить
    • уделять
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)
    2) wydawać (na świat) производить (на свет)
    3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)
    4) wydawać (plony) приносить (плоды)
    5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать
    6) wydawać (resztę) давать (сдачу)
    7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)
    8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)
    9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)
    10) wydawać (pieniądze) выдавать, издерживать, расходовать, тратить
    11) wydawać (towar) выдавать, отпускать (товар)
    12) wydawać (za mąż) выдавать (замуж)
    13) wydawać (zdradzić) выдавать (предавать)
    14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)
    podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)
    * * *
    wyda|wać
    \wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;
    2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać
    * * *
    wydaje, wydawaj, wydawany несов.
    1) выдава́ть
    2) расхо́довать, изде́рживать
    3) издава́ть
    4) дава́ть, устра́ивать
    5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać

    Słownik polsko-rosyjski > wydawać

См. также в других словарях:

  • reszta — ż IV, CMs. resztaszcie; lm D. reszt częściej w lp 1. «to, co pozostaje z całości, z ogółu po odjęciu, zużyciu, wyczerpaniu itp. jakiejś części, liczby; pozostałość, ostatek; także o ludziach: pozostali ludzie, pozostałe osoby» Zabrać resztę… …   Słownik języka polskiego

  • reszta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. resztaszcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostatek, pozostałość z jakiejś całości; też o ludziach: pozostałe osoby, pozostali ludzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pójść, wrócić się po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… …   Słownik języka polskiego

  • zostawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zostawiaćam, zostawiaća, zostawiaćają, zostawiaćany {{/stl 8}}– zostawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zostawiaćwię, zostawiaćwi, zostawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dola — i (czy) niedola «różne koleje losu, powodzenie i niepowodzenie, szczęście i nieszczęście»: Niepomna na nic poszła na oślep w szaleństwo tego nagle rozgorzałego uczucia, porzucając dom, męża i dzieci i wiążąc się na resztę życia, na dolę i niedolę …   Słownik frazeologiczny

  • grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… …   Słownik frazeologiczny

  • koszula — 1. Oddać ostatnią koszulę «oddać resztę pieniędzy, majątku, oddać wszystko»: Tak jak wiedziałam, że Zosia by oddała mi w razie potrzeby swoją ostatnią koszulę, tak samo wiedziałam, że Zachariasz nigdy, ale to przenigdy by mnie nie okłamał. B.… …   Słownik frazeologiczny

  • krajobraz — książk. Krajobraz księżycowy «krajobraz pozbawiony życia, martwy, pustynny, przypominający wyglądem powierzchnię Księżyca»: Resztę nocy spędzamy przed szpitalem w Hrasnicy, na przedmieściach Sarajewa. Krajobraz księżycowy: domy albo zupełnie… …   Słownik frazeologiczny

  • kupa — 1. pot. Trzymać się kupy a) «o ludziach i zwierzętach: trzymać się razem, stanowić solidarną gromadę»: Za mną! – wołali konwojenci, w których wstąpił duch władzy. – Uważać, żeby się nie pogubić! Trzymać się kupy! J. Wittlin, Sól. b) «o… …   Słownik frazeologiczny

  • wiara — 1. Człowiek (ludzie) małej wiary «o kimś wierzącym w sposób powierzchowny»: Nie wyrzekajcie się Boga, ludzie małej wiary, nie czcijcie fałszywych proroków i bałwanów, bo On odwróci się od was. P. Huelle, Weiser. 2. Dać czemuś wiarę «uwierzyć w… …   Słownik frazeologiczny

  • wolność — Dać, darować komuś wolność; obdarzyć kogoś wolnością «wypuścić jeńca, więźnia na wolność»: – Zwyciężony królu – powiedział Maciuś – wiem, co to niewola. Daruję ci wolność. Jesteś pobity, więc proszę cię, żebyś resztę swojego wojska zabrał z… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»