Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

resolutio

  • 1 resolutio

    resolūtio, ōnis f. [ resolvo ]
    1) ослабление, отпускание ( lori AG)
    3) расслабленность, слабость (oculorum, nervorum, alvi CC)
    4) расторжение, аннулирование ( venditionis Dig)

    Латинско-русский словарь > resolutio

  • 2 resolutio

    resolūtio, ōnis, f. (resolvo), I) die Auflösung, lori, Gell. 17, 9, 12: calceamenti, Interpr. Origen. in 1. Sam. hom. 1, 6. – II) übtr.: a) die Auflösung in Einheiten (Ggstz. contextio), Macr. somn. Scip. 1, 5, 18. – od. in seine Teile, fabulae res., Donat. Ter. Andr. 5, 2, 10. – b) der Zustand der Auflösung, die Erschlaffung, Schwäche, Lähmung, nervorum, Cels.: maxillarum, Cels.: ventris, Magenschwäche, Cels.: ventris od. alvi, Durchfall, Cels. – c) die Aufhebung, Einziehung, Ulp. dig. 41, 2, 13. § 1. – / Gell. 18, 2, 10 liest Hertz huius sophismatis solutio.

    lateinisch-deutsches > resolutio

  • 3 resolutio

    resolūtio, ōnis, f. (resolvo), I) die Auflösung, lori, Gell. 17, 9, 12: calceamenti, Interpr. Origen. in 1. Sam. hom. 1, 6. – II) übtr.: a) die Auflösung in Einheiten (Ggstz. contextio), Macr. somn. Scip. 1, 5, 18. – od. in seine Teile, fabulae res., Donat. Ter. Andr. 5, 2, 10. – b) der Zustand der Auflösung, die Erschlaffung, Schwäche, Lähmung, nervorum, Cels.: maxillarum, Cels.: ventris, Magenschwäche, Cels.: ventris od. alvi, Durchfall, Cels. – c) die Aufhebung, Einziehung, Ulp. dig. 41, 2, 13. § 1. – Gell. 18, 2, 10 liest Hertz huius sophismatis solutio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resolutio

  • 4 resolutio

    rĕsŏlūtĭo, ōnis, f. [resolvo], an untying, unbinding, loosening (not ante-Aug.).
    I.
    Lit., a slackening, relaxing; a laxness, looseness, weakness:

    lori,

    Gell. 17, 9, 12:

    ventris, stomachi, nervorum, oculorum,

    Cels. 2, 6; 4, 5; 2, 1; 3, 27, 1; 6, 6, 36.—
    II.
    Trop.
    1.
    A making void, a cancelling:

    venditionis,

    Dig. 41, 2, 13.—
    2.
    A solution:

    sophismatis,

    an explanation, Gell. 18, 2, 10 (dub.). —
    3.
    A release, escape (late Lat.), Vulg. 2 Tim. 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > resolutio

  • 5 resolutio

    см. Resolvere

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > resolutio

  • 6 resolutio

    paralysis, limp/relaxed state (of part of the body); loosness (of the bowels); untying/unfastening; unravelling/solution/resolution/solving (of a puzzle)

    Latin-English dictionary > resolutio

  • 7 contextio

    ōnis f. [ contexo ]
    1) сочетание, соединение, сплочение (c. et resolutio Macr); связывание ( verborum Aug)
    2) составление, сочинение (narrationis Macr; libri Aug)

    Латинско-русский словарь > contextio

  • 8 paralysis

    is и eos (acc. in, abl. i) f. (греч. ; лат. nervorum resolutio)
    расслабление, паралич PM, Pt

    Латинско-русский словарь > paralysis

  • 9 calceamentum

    calceāmentum (calciāmentum), ī, n. (calceo), die Fußbekleidung, das Schuhwerk, calc. militare, Aur. Vict: calceamenti resolutio, Eccl.: calc. pedum tuorum, Eccl.: calceamenta utrique sexui convenientia, Col.: calceamentis humilioribus uti, Cels.: mihi amictui est Scythicum tegmen, calceamentum solorum callum, Cic.: ›crepidas‹ et ›crepidulas‹ id genus calciamentum appellaverunt, quod Graeci κρηπιδας vocant, Gell. 13, 22 (21), 7.

    lateinisch-deutsches > calceamentum

  • 10 contextio

    contextio, ōnis, f. (contexo), I) die Zusammenfügung, -setzung (Ggstz. resolutio), Macr. somn. Scip. 1, 5. § 18: verborum ipsa c., Augustin. in euang. Ioann. tract. 89, 1: c. pedum, Verbindung der Versfüße, Augustin. de music. 3, 7, 15: haec c., Verwerbung (der Reiter u. des Fußvolks) in einen Körper, Veget. mil. 2, 21 extr. – II) die Bereitung, Verfertigung, narrationis, Macr. somn. Scip. 1, 2, 11: unius libri, Augustin. de civ. dei 7, 2 in.

    lateinisch-deutsches > contextio

  • 11 nervus

    nervus, ī, m. (νεῦρον), die Sehne, Flechse, gew. Plur. nervi, die Sehnen u. Flechsen (ligamenta), die Muskeln, die Nerven (die jedoch die Alten noch zu Celsus' Zeit nicht als Organe der Empfindung u. Bewegung gekannt zu haben scheinen), I) eig. u. übtr.: A) eig.: nervorum distentio, Nervenzufälle (Krämpfe), nervorum resolutio, Lähmung der Nerven, Cels.: nervi, a quibus artus continentur, Cic.: nervi in omne corpus ducuntur, Cels.: nervus umbilicaris, die Nabelschnur, Tert.: nervos et venas exprimere (v. einem Maler), Plin.: digitorum nervos incīdere, Lampr.: scherzh., condamus alter alterum ergo in nervom bracchialem, umarmen wir einander, Plaut. Poen. 1269. – B) übtr.: 1) das männliche Glied, Hor. epod. 12, 19: dass. Plur. nervi, Petron. 131. § 4 u. 6. – 2) die aus Tiersehnen, aus Därmen gemachte Saite, Darmsaite, nervorum sonus in fidibus, Cic.: nervos pellere (rühren), Cic.: numeros intendere nervis, Verg.: cantu nervorum et tibiarum tota vicinitas personat, Cic.: tu... duceris ut nervis alienis mobile lignum, du bist eine bloße Marionette, Hor. sat. 2, 7, 82. – 3) die Sehne des Bogens, Verg. u. Ov.: dah. meton., der Bogen, Val. Flacc. 3, 182. – 4) die Rindshaut, das Leder, womit die Schilde überzogen waren, Tac. ann. 2, 14. Sil. 4, 291 (293). – 5) ein Riemen, mit dem jemand gefesselt wird, Plaut. u. Veget. mil. – dah. übh. = Bande, Fesseln, nervo vinctus, Plaut.: nervo aut compedibus vinciri, mit Hand- od. Fußfesseln, Gell. – u. = Gefängnis, Haft, in nervo iacēre, Plaut.: in nervis teneri, Liv.: eximere de nervo cives vestros, Liv.: vereor, ne istaec fortitudo in nervum erumpat denique, daß du mit deiner Tapferkeit ins Loch gesteckt wirst, Ter. – II) bildl.: A) die Sehne, der Nerv als Sitz der Kraft u. Stärke, 1) im allg.: dignum onus, in quo omnes nervos aetatis industriaeque meae contenderem, Cic.: omnibus nervis mihi contendendum est, ut etc., Cic.: quibus opibus ac nervis ad gratiam minuendam uteretur, Caes.: experietur consentientis senatus nervos atque vires, Cic.: qui si attulerint nervos et industriam excutient tibi istam verborum iactationem, Cic. – 2) insbes., die Kraft, der Nachdruck der Rede, nervi oratorii, Cic., sectantem levia nervi deficiunt atque animi, bleibt kraft- u. geistlos, Hor. – B) die Sehnen, Nerven als Spannkraft, Lebenskraft, Haupttriebfedern, Hauptorgane, das innerste Wesen, omnes nervos virtutis elidere, Cic.: nervos omnes urbis exsecare, Cic.: legionum nostrarum nervos nonne his consiliis incīdimus? Cic.: vectigalia esse nervos rei publicae, Cic.: hosti largiri... nervos belli, pecuniam infinitam, quā nunc eget, Cic.: nervos coniurationis eiectos, Liv.: illi loci, qui inhaerentes in earum (causarum) nervis esse debent, einen organischen Bestandteil derselben bilden müssen, Cic.

    lateinisch-deutsches > nervus

  • 12 paralysis

    paralysis, is u. eos, Akk. in, Abl. i, f. (παράλυσις), I) als mediz. t. t., die Lähmung der Nerven an einer Seite des Körpers, die Paralyse, der Schlagfluß, rein lat. nervorum resolutio od. remissio, Plin. u.a. – II) als t. t. der Haruspizin, die Auflösung, Erklärung, Fulg. myth. 3, 10.

    lateinisch-deutsches > paralysis

  • 13 aluus

        Aluus, alui, foem. gen. Sallust. Le ventre où sont les boyaulx.
    \
        Aluus. Festus. La marri ou matrice d'une femme.
    \
        Aluus. Columel. Le ventre par dehors.
    \
        Alui causa dare aliquid. Plin. Pour faire aller à la selle.
    \
        Alui ductio. Cels. Laschement de ventre.
    \
        Alui resolutio. Celsus. Flux de ventre.
    \
        Aluus atra. Ouid. Matiere fecale noire.
    \
        Auida. Ouid. Ventre, ou Estomach aspre à la viande.
    \
        Cruda. Cato. Estomach qui ne digere point la viande, ou Matiere fecale indigeste.
    \
        Fusior. Celsus. Lasche.
    \
        Liquida. Celsus. Quand on ha le flux de ventre.
    \
        Longa. Ouid. Comme ont les serpens.
    \
        Multiplex et tortuosa. Cic. L'estomach.
    \
        Nigra. Celsus. Matiere fecale noire.
    \
        Alui profluuia sistit et contrahit Batrachion. Plin. Arreste et reserre le flux de ventre.
    \
        Tenera. Celsus. Quand on ha le ventre à commandement, et qu'on va facillement à la selle.
    \
        Tuta. Cels. Matiere fecale qui monstre que le malade n'est point en danger de mort.
    \
        Varia. Cels. Matiere fecale de diverses couleurs.
    \
        Aluum astringit labor. Cels. Serre et endurcit.
    \
        Ciere aluum. Plin. Lascher le ventre, Faire aller à la selle ou à ses affaires.
    \
        Cita aluus. Plin. Flux de ventre.
    \
        Citam aluum compescere. Plin. Restraindre, Reserrer.
    \
        Cita aluus exercet aliquem. Cels. Le flux de ventre le travaille, et luy fait ennuy.
    \
        Coacta aluus. Cels. Matiere fecale espesse.
    \
        Cohibere aluum. Plin. Restraindre, Reserrer.
    \
        Commoueri aluo. Plin. Avoir le flux de ventre.
    \
        Contrahitur aluus. Cels. Le flux de ventre se reserre.
    \
        Deiicere aluum. Cato. Faire aller à la selle.
    \
        Descendit aluus. Cels. Quand on va à la selle.
    \
        Ducitur aluus. Cels. Quand on fait aller à la selle.
    \
        Ducenda est aluus. Cels. Il fault faire aller à la selle.
    \
        Elicere aluos. Plin. Faire aller au retraict.
    \
        Emollire aluum. Plin. Amollir le ventre, ou la matiere fecale.
    \
        Euacuare aluum. Plin. Aller à la selle, Aller à ses affaires.
    \
        Aluus plurimum negotii exhibet homini. Plin. Travaille fort l'homme, Donne beaucoup de peine et de travail à la personne.
    \
        Exinanire aluum. Plin. Vuider.
    \
        Fertur aluus. Cels. Quand on va souvent à la selle.
    \
        Firmare aluum. Plin. Raffermir, endurcir, et reserrer le ventre, Restraindre.
    \
        Inanire aluum. Plin. Evacuer.
    \
        Inhibere aluum. Plin. Reserrer.
    \
        Iniicienda aluus est aqua. Cels. Il fault jecter un clystere d'eaue dedens le ventre.
    \
        Aluus liquanda. Cels. Amollir.
    \
        Mollire aluum. Plin. Faire bon ventre.
    \
        Mouere aluum. Plin. Faire aller au retraict.
    \
        Aluum mouens vinum. cato. Vin qui faict aller au retraict.
    \
        Reddere aluum cum multo spiritu. Cels. Faire beaucoup de vents ou ventositez en allant à la selle.
    \
        Reddit ei aluus satis quotidie. Cels. Il va assez à la selle.
    \
        Aluum reprimere. Celsus. Reserrer.
    \
        Aluum sistere. Plin. Restraindre, ou reserrer le flux de ventre.
    \
        Soluere aluum. Plin. Lascher le ventre.
    \
        Subducere aluum. Corn. Celsus. Faire aller au retraict.
    \
        Supprimere aluum. Celsus. Arrester, Restraindre, Reserrer.
    \
        Trahere aluum. Plin. Faire aller à la selle.
    \
        Aluus. Celsus. La matiere fecale.
    \
        Extrema aluus, Est id quod extremum excernitur. Cels. La derniere matiere fecale qu'on jecte.
    \
        Aluus, pro Alueo. Varro. Une ruche à mousches à miel.

    Dictionarium latinogallicum > aluus

  • 14 stomachus

    stŏmăchus, i, m. [st2]1 [-] oesophage. [st2]2 [-] estomac. [st2]3 [-] appétit, goût, désir, envie. [st2]4 [-] bile, mauvaise humeur, colère, indignation, dépit.    - [gr]gr. στόμαχος.    - bonus stomacchus: - [abcl]a - bonne digestion. - [abcl]b - bonne humeur, calme, tranquillité.    - stomachum lenire, Hor.: satisfaire l'appétit.    - stomachum pervellere (stomachum sollicitare), Hor.: redonner de l'appétit.    - facere (movere) stomachum alicui: mettre qqn en colère.    - avec double datif - alicui stomacho esse: mettre qqn en colère, indisposer qqn, fâcher qqn.    - stomacchum in aliquem erumpere: exhaler sa mauvaise humeur contre qqn, décharger sa bile sur qqn.    - esse avec gén. - non esse tui stomachi: ne pas être de ton goût.    - ludi apparatissimi (erant), sed non tui stomachi; conjecturam enim facio de meo, Cic.: les jeux étaient luxueux, mais ils n'étaient pas à ton goût; c'est, en effet, ce que je suppose d'après le mien.    - stomachum ejus multa sollicitant, Plin.: beaucoup d'avantages le tentent.    - consuetudo callum obduxit stomacho meo, Cic.: l'habitude m'a rendu insensible.    - plus stomacho quam consilio dedit, Quint.: il a laissé plus d'empire à la colère qu'à la réflexion.
    * * *
    stŏmăchus, i, m. [st2]1 [-] oesophage. [st2]2 [-] estomac. [st2]3 [-] appétit, goût, désir, envie. [st2]4 [-] bile, mauvaise humeur, colère, indignation, dépit.    - [gr]gr. στόμαχος.    - bonus stomacchus: - [abcl]a - bonne digestion. - [abcl]b - bonne humeur, calme, tranquillité.    - stomachum lenire, Hor.: satisfaire l'appétit.    - stomachum pervellere (stomachum sollicitare), Hor.: redonner de l'appétit.    - facere (movere) stomachum alicui: mettre qqn en colère.    - avec double datif - alicui stomacho esse: mettre qqn en colère, indisposer qqn, fâcher qqn.    - stomacchum in aliquem erumpere: exhaler sa mauvaise humeur contre qqn, décharger sa bile sur qqn.    - esse avec gén. - non esse tui stomachi: ne pas être de ton goût.    - ludi apparatissimi (erant), sed non tui stomachi; conjecturam enim facio de meo, Cic.: les jeux étaient luxueux, mais ils n'étaient pas à ton goût; c'est, en effet, ce que je suppose d'après le mien.    - stomachum ejus multa sollicitant, Plin.: beaucoup d'avantages le tentent.    - consuetudo callum obduxit stomacho meo, Cic.: l'habitude m'a rendu insensible.    - plus stomacho quam consilio dedit, Quint.: il a laissé plus d'empire à la colère qu'à la réflexion.
    * * *
        Stomachus, stomachi, pen. corr. m. g. Plin. Proprement signifie la gueule. Il se prend aussi pour le ventricule, qu'on appelle vulgairement Estomach.
    \
        Stomachi dissolutio. Plin. Vomissement, Desvoyement d'estomach.
    \
        Resolutio stomachi. Cels. Debilitation d'estomach.
    \
        Laborare stomacho. Cels. Avoir mal à l'estomach.
    \
        Latrantem stomachum bene lenit cum sale panis. Horat. L'estomach affamé qui crie à la faim.
    \
        Lassum stomachum peruellere. Horat. L'inciter à manger, Donner appetit.
    \
        Ruens stomachus. Horat. Qui default par faulte de viande.
    \
        AEgrum stomachum sollicitat mala copia. Horat. La trop grande abondance de viandes vexe et travaille, etc.
    \
        Stomachus. Cic. Volunté ou courage.
    \
        Ludi apparatissimi, sed non tui stomachi. Cic. Qui ne sont point tels que tu les vouldrois, Point à ton goust.
    \
        Stomacho suo viuere. Plin. iun. A son appetit et plaisir.
    \
        Argumentum huius stomachi mei habebis, quod, etc. Plin. De mon honnesteté et civilité.
    \
        Haec aut Catonis animo, aut Ciceronis stomacho ferenda sunt. Quintil. Il fault avoir la patience de Cicero pour povoir endurer cela, sans soy fascher.
    \
        Stomachus. Cic. Despit, Fascherie, Courroux.
    \
        Grauis stomachus Pelidae. Horat. L'implacable courroux d'Achilles.
    \
        Prae stomacho. Cic. De despit.
    \
        Stomachum facere. Cic. Faire despit, Fascher.
    \
        Stomacho esse dicitur res aliqua. Cic. Qui fait despiter, Qui fasche.
    \
        Stomachum erumpere in aliquem. Cic. Se despiter et courroucer contre aucun, Descharger sa cholere.
    \
        Non sine stomacho. Cic. Non pas sans despit et courroux.

    Dictionarium latinogallicum > stomachus

  • 15 calceamentum

    calceāmentum (calciāmentum), ī, n. (calceo), die Fußbekleidung, das Schuhwerk, calc. militare, Aur. Vict: calceamenti resolutio, Eccl.: calc. pedum tuorum, Eccl.: calceamenta utrique sexui convenientia, Col.: calceamentis humilioribus uti, Cels.: mihi amictui est Scythicum tegmen, calceamentum solorum callum, Cic.: ›crepidas‹ et ›crepidulas‹ id genus calciamentum appellaverunt, quod Graeci κρηπιδας vocant, Gell. 13, 22 (21), 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calceamentum

  • 16 contextio

    contextio, ōnis, f. (contexo), I) die Zusammenfügung, -setzung (Ggstz. resolutio), Macr. somn. Scip. 1, 5. § 18: verborum ipsa c., Augustin. in euang. Ioann. tract. 89, 1: c. pedum, Verbindung der Versfüße, Augustin. de music. 3, 7, 15: haec c., Verwerbung (der Reiter u. des Fußvolks) in einen Körper, Veget. mil. 2, 21 extr. – II) die Bereitung, Verfertigung, narrationis, Macr. somn. Scip. 1, 2, 11: unius libri, Augustin. de civ. dei 7, 2 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contextio

  • 17 nervus

    nervus, ī, m. (νεῦρον), die Sehne, Flechse, gew. Plur. nervi, die Sehnen u. Flechsen (ligamenta), die Muskeln, die Nerven (die jedoch die Alten noch zu Celsus' Zeit nicht als Organe der Empfindung u. Bewegung gekannt zu haben scheinen), I) eig. u. übtr.: A) eig.: nervorum distentio, Nervenzufälle (Krämpfe), nervorum resolutio, Lähmung der Nerven, Cels.: nervi, a quibus artus continentur, Cic.: nervi in omne corpus ducuntur, Cels.: nervus umbilicaris, die Nabelschnur, Tert.: nervos et venas exprimere (v. einem Maler), Plin.: digitorum nervos incīdere, Lampr.: scherzh., condamus alter alterum ergo in nervom bracchialem, umarmen wir einander, Plaut. Poen. 1269. – B) übtr.: 1) das männliche Glied, Hor. epod. 12, 19: dass. Plur. nervi, Petron. 131. § 4 u. 6. – 2) die aus Tiersehnen, aus Därmen gemachte Saite, Darmsaite, nervorum sonus in fidibus, Cic.: nervos pellere (rühren), Cic.: numeros intendere nervis, Verg.: cantu nervorum et tibiarum tota vicinitas personat, Cic.: tu... duceris ut nervis alienis mobile lignum, du bist eine bloße Marionette, Hor. sat. 2, 7, 82. – 3) die Sehne des Bogens, Verg. u. Ov.: dah. meton., der Bogen, Val. Flacc. 3, 182. – 4) die Rindshaut, das Leder, womit die Schilde überzogen waren, Tac. ann. 2, 14. Sil. 4, 291 (293). – 5) ein Riemen, mit dem jemand gefesselt wird, Plaut. u.
    ————
    Veget. mil. – dah. übh. = Bande, Fesseln, nervo vinctus, Plaut.: nervo aut compedibus vinciri, mit Hand- od. Fußfesseln, Gell. – u. = Gefängnis, Haft, in nervo iacēre, Plaut.: in nervis teneri, Liv.: eximere de nervo cives vestros, Liv.: vereor, ne istaec fortitudo in nervum erumpat denique, daß du mit deiner Tapferkeit ins Loch gesteckt wirst, Ter. – II) bildl.: A) die Sehne, der Nerv als Sitz der Kraft u. Stärke, 1) im allg.: dignum onus, in quo omnes nervos aetatis industriaeque meae contenderem, Cic.: omnibus nervis mihi contendendum est, ut etc., Cic.: quibus opibus ac nervis ad gratiam minuendam uteretur, Caes.: experietur consentientis senatus nervos atque vires, Cic.: qui si attulerint nervos et industriam excutient tibi istam verborum iactationem, Cic. – 2) insbes., die Kraft, der Nachdruck der Rede, nervi oratorii, Cic., sectantem levia nervi deficiunt atque animi, bleibt kraft- u. geistlos, Hor. – B) die Sehnen, Nerven als Spannkraft, Lebenskraft, Haupttriebfedern, Hauptorgane, das innerste Wesen, omnes nervos virtutis elidere, Cic.: nervos omnes urbis exsecare, Cic.: legionum nostrarum nervos nonne his consiliis incīdimus? Cic.: vectigalia esse nervos rei publicae, Cic.: hosti largiri... nervos belli, pecuniam infinitam, quā nunc eget, Cic.: nervos coniurationis eiectos, Liv.: illi loci, qui inhaerentes in earum (causarum) nervis esse debent, einen organischen Bestandteil derselben bil-
    ————
    den müssen, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nervus

  • 18 paralysis

    paralysis, is u. eos, Akk. in, Abl. i, f. (παράλυσις), I) als mediz. t. t., die Lähmung der Nerven an einer Seite des Körpers, die Paralyse, der Schlagfluß, rein lat. nervorum resolutio od. remissio, Plin. u.a. – II) als t. t. der Haruspizin, die Auflösung, Erklärung, Fulg. myth. 3, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > paralysis

  • 19 contextio

    contextĭo, ōnis, f. [contexo] (postclass.).
    I.
    A joining, putting together (opp. resolutio), Macr. Somn. Scip. 1, 5, 18.—
    II.
    A preparing, composing:

    classis, Aus. prooem. Per. lliad: libri, Aug. Civ. Dei, 7, 2: narrationis,

    Macr. Somn. Scip. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > contextio

  • 20 solutio

    sŏlūtĭo, ōnis, f. [id.], a loosing, unloosing, dissolution (rare but class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    linguae,

    Cic. de Or. 1, 25, 114:

    totius hominis,

    id. Tusc. 3, 25, 61.— Plur.:

    ventris et stomachi solutiones,

    looseness, weakness, Plin. 23, 6, 60, § 112; cf.:

    stomachi solutio,

    Cels. 4, 5.—
    B.
    In partic., payment:

    solutio rerum creditarum,

    Cic. Off. 2, 24, 84:

    legatorum,

    id. Clu. 12, 34:

    justi crediti,

    Liv. 42, 5:

    nummorum,

    Dig. 46, 3, 54:

    Romae solutione impeditā fides concidit,

    Cic. Imp. Pomp. 7, 19:

    solutionem in procuratorem factam,

    Dig. 46, 8, 12:

    nominis Caerelliani,

    Cic. Att. 12, 51, 3:

    explicatā solutione,

    id. ib. 15, 20, 4.— Plur., Caes. B. C. 3, 20; cf. Dig. 46, tit. 3: De solutionibus et liberationibus.—
    II.
    Trop., a solution, explanation:

    non est quod expectes, ut solutionem tibi ostendam,

    Sen. Ben. 2, 34, 1:

    argumentorum,

    id. ib. 2, 34, 1:

    somnii,

    Vulg. Dan. 4, 3; Sen. Ben. 5, 12, 2:

    captionis sophisticae,

    Gell. 18, 2, 6 (for which:

    sophismatis resolutio,

    id. 18, 2, 6, § 10).

    Lewis & Short latin dictionary > solutio

См. также в других словарях:

  • Resolutio — см. Разрешение …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Carolina resolutio — Carolina resolutio, Patent des Königs Karl III. (Kaiser Karl VI.) vom 21. März 1731, regelte die kirchlichen Verhältnisse der ungarischen Protestanten …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • a digniori fieri debet denominatio et resolutio — /ey digniyoray fayaray debat danomaneysh(iy)ow et rezalfy uwsh(iy)ow/ The title and exposition of a thing ought to be derived from, or given, or made with reference to, the more worthy degree, quality, or species of it …   Black's law dictionary

  • ex tota materia emergat resolutio — /eks towta matiriya amargat rezal(y)uwsh(iy)ow/ The explanation should arise out of the whole subject matter; the exposition of a statute should be made from all its parts together …   Black's law dictionary

  • a digniori fieri debet denominatio et resolutio — /ey digniyoray fayaray debat danomaneysh(iy)ow et rezalfy uwsh(iy)ow/ The title and exposition of a thing ought to be derived from, or given, or made with reference to, the more worthy degree, quality, or species of it …   Black's law dictionary

  • ex tota materia emergat resolutio — /eks towta matiriya amargat rezal(y)uwsh(iy)ow/ The explanation should arise out of the whole subject matter; the exposition of a statute should be made from all its parts together …   Black's law dictionary

  • Ex tota materia emergat resolutio — The explanation or solution should arise out of the whole subject matter …   Ballentine's law dictionary

  • résolution — [ rezɔlysjɔ̃ ] n. f. • resolucion « dissolution, désagrégation » v. 1270; lat. resolutio, de resolvere → résoudre I ♦ Action de résoudre (I); son résultat. 1 ♦ Didact. Transformation (d une chose) en ses éléments. Résolution de l eau en vapeur,… …   Encyclopédie Universelle

  • РЕЗОЛЮЦИЯ — (лат., от resolvere разрешать). Решение на словах или на письме; приговор; надпись начальствующего на деловой бумаге, с указанием необходимого по ней решения. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Hungary — • History of the country Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Hungary     Hungary     † Cathol …   Catholic encyclopedia

  • Auspex — Pays d’origine  France Genre musical Heavy metal metal progressif metal symphonique Années d activité Depuis …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»