-
1 репутація
жreputation, record, repute, name, fame; ( погана) notorietyпогана репутація — disrepute, ill ( bad) name ( fame); unsavoury reputation
добра репутація — fair ( good) name ( fame)
"підмочена" репутація — cracked reputation
той, що має погану репутацію — notorious, disreputable, infamous
виправдати свою репутацію — to live up to one's reputation, to justify one's reputation
зіпсувати чиюсь репутацію — to rob someone of his character, to ruin someone's name ( reputation)
-
2 незаплямована репутація
speckless reputation, unblemished reputation, undamaged reputation, unsallied reputation, untarnished reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > незаплямована репутація
-
3 сумнівна репутація
doubtful character, doubtful reputation, dubious reputation, shady reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > сумнівна репутація
-
4 завойовувати репутацію
build reputation, gain reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > завойовувати репутацію
-
5 зажити репутації
earn a reputation, gain reputation -
6 підривати репутацію
derogate from one's dignity from reputation, undermine reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > підривати репутацію
-
7 ім'я
с1) nameназивати когось на ім'я — to call ( to address) smb. by name
від імені — on behalf of, in the name of
ім'я даних комп. — data name
ім'я дисковода комп. — drive letter
ім'я файла — file name, filename
2) перен. ( репутація) reputation, renownзаплямувати своє ім'я — to stain ( to ruin) one's reputation ( good name)
людина з іменем — eminent ( well-known) man; a man of repute ( of weight)
3)в ім'я чогось — in the name of, for the sake of
-
8 відновлення ділової репутації
Українсько-англійський юридичний словник > відновлення ділової репутації
-
9 втрата репутації
-
10 ділова репутація
-
11 докази репутації
( особи) evidence of reputation -
12 заплямована репутація
Українсько-англійський юридичний словник > заплямована репутація
-
13 заплямовувати репутацію
Українсько-англійський юридичний словник > заплямовувати репутацію
-
14 заплямовувати свою репутацію
Українсько-англійський юридичний словник > заплямовувати свою репутацію
-
15 заслужити репутацію
Українсько-англійський юридичний словник > заслужити репутацію
-
16 злочин проти честі
Українсько-англійський юридичний словник > злочин проти честі
-
17 мати репутацію
-
18 особа сумнівної репутації
person in question, person of shady reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > особа сумнівної репутації
-
19 професійна компетенція юриста
Українсько-англійський юридичний словник > професійна компетенція юриста
-
20 репутація як доказ
( особи) evidence of reputationУкраїнсько-англійський юридичний словник > репутація як доказ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
réputation — [ repytasjɔ̃ ] n. f. • 1370; lat. reputatio « compte, évaluation » 1 ♦ Le fait d être honorablement connu du point de vue moral. ⇒ gloire; honneur. Compromettre, ternir, perdre sa réputation. « Il est presque toujours en notre pouvoir de rétablir … Encyclopédie Universelle
Reputation — (lat. reputatio „Erwägung“, „Berechnung“) bezeichnet in der Grundbedeutung den Ruf (veraltend: den Leumund) eines Menschen, einer Gruppe oder einer Organisation. Eine hohe Reputation wird gleichgesetzt mit einem guten Ruf. Vereinfacht gesagt… … Deutsch Wikipedia
reputation — Reputation. s. f. v. Renom, estime, opinion publique. Bonne, haute, grande reputation. meschante, mauvaise reputation. il est en bonne, en mauvaise reputation. il est en reputation de voleur, de chicaneur. en quelle reputation est il? il est en… … Dictionnaire de l'Académie française
reputation — rep‧u‧ta‧tion [ˌrepjˈteɪʆn] noun [countable] the opinion people have of something or someone, based on what has happened in the past: • The firm has a very good reputation. • A lengthy legal battle would damage the reputation of both sides.… … Financial and business terms
reputation — rep·u·ta·tion n: overall quality or character as seen or judged by people in general within a community see also character evidence at evidence; reputation testimony at testimony Merriam Webster’s Dictionary of Law … Law dictionary
Reputation — Rep u*ta tion ( t? sh?n), n. [F. r[ e]putation, L. reputatio a reckoning, consideration. See {Repute}, v. t.] [1913 Webster] 1. The estimation in which one is held; character in public opinion; the character attributed to a person, thing, or… … The Collaborative International Dictionary of English
Reputation — Sf guter Ruf erw. obs. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. réputation, dieses aus l. reputātio ( ōnis) Betrachtung, Berechnung , zu l. reputāre anrechnen, erwägen, überdenken , zu l. putāre berechnen, reinigen und l. re , zu l. putus… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
reputation — [rep΄yo͞o tā′shən, rep΄yətā′shən] n. [ME reputacioun < L reputatio < reputatus, pp. of reputare: see REPUTE] 1. estimation in which a person or thing is commonly held, whether favorable or not; character in the view of the public, the… … English World dictionary
reputation — ► NOUN 1) the beliefs or opinions that are generally held about someone or something. 2) a widespread belief that someone or something has a particular characteristic: his reputation as a brainless lad … English terms dictionary
Reputation — (v. lat.), 1) Ruf, bes. 2) guter Ruf, guter Name; 3) Ansehung, Achtung, Ehre. Reputirlich, ehrbar, anständig, rechtlich … Pierer's Universal-Lexikon
Reputation — (lat.), guter Ruf, Ansehen … Meyers Großes Konversations-Lexikon