Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

repagulum

  • 1 repagulum

    repāgulum, ī, n. (repango), der vorgeschobene Querbalken, I) Sing., der Schlagbaum, das Gatter, igitur cum equites nihil praeter fugae circumspectantes praesidia vidisset longius Caesar, concito equo eos velut repagulum quoddam cohibuit, Amm. 16, 12, 38. – II) Plur. (wohl weil immer je zwei): a) der doppelte Schlagbaum, das Gatter in der Rennbahn, um die Pferde vom Auslaufen zurückzuhalten, Ov. met. 2, 155. Lucan. 1, 295. Sil. 16, 317. Ven. Fort. carm. 5, 6, 8. – b) zwei Balken, die entweder wagrecht unten u. oben wie Schlagbäume zwischen die beiden Pfosten der Tür eingesetzt oder senkrecht an jede der beiden Türpfosten angesetzt wurden, die Türriegel (vgl. Fest. 281, 6), dextri robusta repagula postis, Ov. met. 5, 120 (v. 123 Ggstz. laevi robora postis): occludite aedes pessulis, repagulis ilico, Plaut. cist. 649: portae cecĭdisse repagula sensit et clausura fuit, nisi etc., Ov. met. 14, 783: in templo Herculis valvae clausae repagulis subito se ipsae aperuerunt, Cic. de div. 1, 74: cardines ad foramina resident, postes ad repagula redeunt, ad claustra pessuli recurrunt, Apul. met. 1, 14: convulsis repagulis effractisque valvis (fani), Cic. Verr. 4, 94: so auch an einem Tierkäfig, repagula versabilia, drehbare Riegel, Art Zylinder, Amm. 19, 6, 4. – im Bilde, omnia repagula pudoris officiique perfringere, alle Riegel, Schranken, Cic. Verr. 5, 39: ille transversā mente mi hodie tradidit repagula, quibus ego iram omnem recludam, die Riegel, Enn. fr. scen. 270 sq. – c) in einer Wurfmaschine (scorpio) die Kloben, auf denen die Seile laufen, repagula, quibus incorporati sunt funes, explicantes, Amm. 23, 4, 6.

    lateinisch-deutsches > repagulum

  • 2 repagulum

    repāgulum, ī, n. (repango), der vorgeschobene Querbalken, I) Sing., der Schlagbaum, das Gatter, igitur cum equites nihil praeter fugae circumspectantes praesidia vidisset longius Caesar, concito equo eos velut repagulum quoddam cohibuit, Amm. 16, 12, 38. – II) Plur. (wohl weil immer je zwei): a) der doppelte Schlagbaum, das Gatter in der Rennbahn, um die Pferde vom Auslaufen zurückzuhalten, Ov. met. 2, 155. Lucan. 1, 295. Sil. 16, 317. Ven. Fort. carm. 5, 6, 8. – b) zwei Balken, die entweder wagrecht unten u. oben wie Schlagbäume zwischen die beiden Pfosten der Tür eingesetzt oder senkrecht an jede der beiden Türpfosten angesetzt wurden, die Türriegel (vgl. Fest. 281, 6), dextri robusta repagula postis, Ov. met. 5, 120 (v. 123 Ggstz. laevi robora postis): occludite aedes pessulis, repagulis ilico, Plaut. cist. 649: portae cecĭdisse repagula sensit et clausura fuit, nisi etc., Ov. met. 14, 783: in templo Herculis valvae clausae repagulis subito se ipsae aperuerunt, Cic. de div. 1, 74: cardines ad foramina resident, postes ad repagula redeunt, ad claustra pessuli recurrunt, Apul. met. 1, 14: convulsis repagulis effractisque valvis (fani), Cic. Verr. 4, 94: so auch an einem Tierkäfig, repagula versabilia, drehbare Riegel, Art Zylinder, Amm. 19, 6, 4. – im Bilde, omnia repagula pudoris officiique perfringere, alle Riegel, Schranken, Cic.
    ————
    Verr. 5, 39: ille transversā mente mi hodie tradidit repagula, quibus ego iram omnem recludam, die Riegel, Enn. fr. scen. 270 sq. – c) in einer Wurfmaschine (scorpio) die Kloben, auf denen die Seile laufen, repagula, quibus incorporati sunt funes, explicantes, Amm. 23, 4, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > repagulum

  • 3 repagulum

    repāgulum, ī n. Amm sg. к repagula

    Латинско-русский словарь > repagulum

  • 4 repagulum

        Repagulum, repaguli, penul. corr. Cic. Une barre ou barriere qu'on met au travers de l'huis.

    Dictionarium latinogallicum > repagulum

  • 5 repagulum

    door-bars (pl.)

    Latin-English dictionary > repagulum

  • 6 Riegel

    Riegel, I) Querbalken: tignum transversum. – sera transversa (Querlatte). – II) Balken etc. zum Vorschieben vor eine Tür etc.: repagulum (der in die Mauer eingesetzte hölzerne Riegel od. Querbalken, insofern er die Tür fest verwahrt). – obiex (der Riegel, insofern er vor die Tür geschoben wird). – pessulus (der kleinere Riegel, der nach unten zugeht u. beim Öffnen der Tür aufwärts gezogen wird). – sera (ein Riegel, den man von der Tür wegnahm, wenn man sie öffnete). – (der Tür) den R. vorlegen, vorschieben, den R. an die Tür legen, foribus od. ostio obdere pessulum; occludere fores (od. aedes) pessulo od. repagulo; foribus seram apponere: den R. abnehmen, repagulum od. pessulum od. seram removere; seram demere: die Riegel sprengen, repagula convellere; claustra refringere.

    deutsch-lateinisches > Riegel

  • 7 sonn

    I
    a stout man, hero; from sonn, club, staff, Middle Irish suinn catha, captains, "staves of battle". Cf. Norse stafn-buar, the stem men, or picked marines on the forecastle. Cf. Tàillear dubh na tuaighe was "ursainn chatha nan Camshronach". See sonn.
    II
    a staff, cudgel, beam, Irish, Early Irish sonn, Welsh ffon, Old Welsh fonn: *spondo-, Greek $$G sfendónc, a sling, $$G sfedanós, vehement; Sanskrit spand, draw, move; Latin pendo, hang (Rhys). Stokes gives the stem *spundo, allied to Norse spjót, a lance, Old High German spioz, spit, spear. Cf. Middle Latin spnda, trabecula, repagulum.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > sonn

  • 8 versabilis

    versābĭlis, e, adj. [verso], movable, mobile; changeable, mutable, versatile (postAug.; cf.: mutabilis, variabilis).
    I.
    Lit.:

    aër,

    Sen. Q. N. 6, 16, 4:

    repagulum, of a cage,

    Amm. 19, 6, 4:

    acies,

    Curt. 4, 13, 32. —
    II.
    Trop.:

    omnis condicio,

    Sen. Tranq. 11, 8:

    fortuna,

    Curt. 5, 8, 15:

    femina,

    Amm. 16, 8, 4:

    ad momentum omne,

    id. 15, 5, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > versabilis

  • 9 DOOR BARS

    [N]
    REPAGULUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > DOOR BARS

  • 10 μήτρα

    μήτρα (A), [dialect] Ion. [suff] μήρ-τρη, , ([etym.] μήτηρ)
    A womb, Hp.Prorrh.2.24, Hdt.3.108 (dub.l.), Pl.Ti. 91d, etc.: also in pl., Hp.Loc.Hom.47, Vict.1.30, Hdt. l.c.: the cervix including the orifice of the womb, Arist.HA 510b14.
    2 a swine's matrix, reckoned a great dainty,

    μήτρας τόμοις Telecl.1.14

    ;

    μήτραν.. πωλοῦσιν, ἥδιστον κρέας Antiph.220

    ;

    ὑπὲρ μήτρας.. ἀποθανεῖν Alex.193

    , cf. Plu.2.733e, Ath.3.96f.
    3 metaph., source, origin, D.L.7.46;

    μῆτραι τῆς ψυχῆς Ph.1.441

    .
    II core, heart-wood of trees, Thphr.HP1.6.1.
    b diseased condition of the wood, 'soft-wood', ib.2.7.3.
    III queen-wasp, opp. ἐργάται, Arist. HA 627b32,al.
    IV μ. χελωνίων, χελωνίοις, bolts for locks, BGU 1028.20,26 (ii A.D.); μ. θύρας, = repagulum, Gloss.
    ------------------------------------
    μήτρα (B), , in pl.,
    A register of house-property, at Tarsus and Soli, Arist. in POxy.1802.58; sg., = κλῆρος, at Tarsus and Soli, Clitarch. ap.Hsch. (Cf. Skt. mātrā 'measure' and ἐρεσιμήτρη.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μήτρα

  • 11 פגר

    פַּגָּרm. (פָּגַר; cmp. Syr. בגר repagulum, P. Sm. 448) bit. Tosef.Kel.B. Mets. IV, 7 (some ed. פרומביא).

    Jewish literature > פגר

  • 12 פַּגָּר

    פַּגָּרm. (פָּגַר; cmp. Syr. בגר repagulum, P. Sm. 448) bit. Tosef.Kel.B. Mets. IV, 7 (some ed. פרומביא).

    Jewish literature > פַּגָּר

См. также в других словарях:

  • REPAGULA — apud Lucanum, l. 1. v. 295. quamvis iam carcere clauso Immmeat foribus, primusque repagual laxet. Alium, Ast ubi panduntur funduntque repagula currus: Latinis dicuntur, quae Υ῞ςπληγγας Graeci vocant. Manilius, l. 2. claustra appellat, Ut cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • barre — Barre, f. pen. Est en general une piece de bois renforcée de moyenne longueur, et plus particulierement se prent pour une telle piece de bois qu on met par travers derriere un huys ou porte pour en asseurer la fermeture, Repagulum, Longurius,… …   Thresor de la langue françoyse

  • repajo — ► sustantivo masculino Terreno rodeado de arbustos o matas. * * * repajo (del lat. «repagŭlum», barrera) m. Sitio cerrado con arbustos o matas. ⇒ *Recinto. * * * repajo. (Del lat. repagŭlum, cerco o seto en que se encierra el ganado). m. Sitio… …   Enciclopedia Universal

  • APHETA — Graece Ἀφέτρς, Praetor apud Romanos dictusest, quod signum daret in Circensibus emittendarum quadrigarum. A verbo ἀφιέναι, i. e. mittere, dimittere; unde Ἄφεσις, dimissio: Ἀφετηρία, in Circo, idem quod ὕςπληγξ, quô nomine indigitantur carceres et …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALBIS — Graece Αλβὶς, in Stadio, nonnullis idem quod ὕ ςπληγξ: alii accurtiores vero distinguunt. Utraque enim quidem ad Stadii dii ingressum, unde cursores emittebantur; sed Βαλβις proprie fuit linea, in solo depressa et modic cavata, cui insistebant… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARCER Intimus — in versibus Varronis, apud Nonium, Nemini Fortuna currum carcere emissum intimo Labi inoffensum per aequor candidum ad calcem sinit: dictus est, qui alias intimum, ostium, quod primum primisque metis in Circo proximum erat. Vitam namque Varro com …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HERMAE — I. HERMAE apud C. Nep. Alcib. c. 3. Accidit, ut unâ nocte omnes Hermae, qui in opp. erant Athenis, deicerentur, praeter unum, qui ante ianuam Andocidis erat, Andocidisque Hermes vocatus est. Graecis Ε῞ρμαι, sunt τετράγωνοι κίονες,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Schloß [1] — Schloß, 1) ein Geräth, meist von Eisen, welches dazu gebraucht wird eine Thür, ein Behältniß etc. zu verschließen, indem in ihm ein od. mehre Riegel mit Hülfe eines Schlüssels in eine bestimmte Lage gebracht u. in dieser durch eine Feder erhalten …   Pierer's Universal-Lexikon

  • repagula — n. pl.; sing. um [L. repagulum, bar] (ARTHROPODA: Insecta) In neuropteran Ascalaphidae, modified eggs that often fence the normal eggs, possibly guarding them from the attacks of predacious enemies …   Dictionary of invertebrate zoology

  • ANACRUSTA — Graece ς᾿νακρουςὰ ὑφάσματα dicuntur, quae sursum impulsô pectine a stantibus olim percutiebantur, ac texebantur, de quibus vide infra, ubi de Recta Tunica, et de Textoria Arte, item in voce Sursum. Sic Laconicae claves ἀνακρουςαι dictae, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BARRAE — vox medii aevi, quâ praesertim repagula ac septa denotantur, quae ad munimenta oppidorum et castrorum vel ad eorum introitus ac portas ponuntur, ne inconsultis custodibus in eas aditus pateat quibusvis. A barra, i. e. fustis, vectis, Gall. Barre …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»