-
1 reliquor
-
2 reliquor
Reliquor, pen. corr. reliquaris, reliquari, Deponens. Vlpian. S'endebter, Demeurer en reste, Demeurer redebvable. -
3 reliquor
reliquor, ātus sum, ārī (reliquus), mit einer Schuld im Rückstande sein, etwas noch nicht bezahlt haben, ICt. – m. folg. Acc., summam, ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reliquor
-
4 reliquor
rĕlĭquor, ātus, 1, v. dep. n. and a. ( act. collat. form reliquavit, Dig. 34, 3, 9) [reliquus], to be in arrears, to leave a balance, to owe a balance, remain indebted (jurid. Lat.).I.Neutr.:II.eos debitores rerum publicarum accipere debemus, qui ex administratione reipublicae reliquantur,
Dig. 50, 4, 6:si filius in muneribus publicis reliquatus est,
ib. 10, 2, 20, § 6; 33, 8, 23 pr.—Act.:reliquatus est amplam summam,
Dig. 33, 7, 20:debitum ex conductione,
ib. 26, 7, 46. -
5 reliquor
ātus sum, ārīиметь задолженность (r. amplam pecuniam Dig); быть в долгу (r. alicui Dig) -
6 reliquatio
reliquātio, ōnis f. [ reliquor ]недоплата, недоимка, остаток задолженности DigT aetatis Tert — недостающее число лет -
7 reliquo
-
8 reliquatio
reliquātio, ōnis, f. (reliquor), I) der noch rückständige Rest, der Rückstand, Paul. dig. 26, 7, 44. § 1: übtr., aetatis, Tert. de anim. 56. – II) eine zurückgelassene Abteilung Soldaten, reliquatio classis, Corp. inscr. Lat. 8, 1322 u. 10, 3345.
-
9 reliquator
reliquātor, ōris, m. (reliquor), der Restant, superioris anni, Paul. dig. 46, 3, 102. § 2: vectigalium, Paul. dig. 39, 4, 9. § 2: decem milium solidorum, Cassiod. var. 5, 6, 1.
-
10 reliquatio
reliquātio, ōnis, f. (reliquor), I) der noch rückständige Rest, der Rückstand, Paul. dig. 26, 7, 44. § 1: übtr., aetatis, Tert. de anim. 56. – II) eine zurückgelassene Abteilung Soldaten, reliquatio classis, Corp. inscr. Lat. 8, 1322 u. 10, 3345.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reliquatio
-
11 reliquator
reliquātor, ōris, m. (reliquor), der Restant, superioris anni, Paul. dig. 46, 3, 102. § 2: vectigalium, Paul. dig. 39, 4, 9. § 2: decem milium solidorum, Cassiod. var. 5, 6, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reliquator
-
12 reliquatio
rĕlĭquātĭo, ōnis, f. [reliquor], an arrearage, arrears of a sum (post-class.), Dig. 26, 7, 44.— Trop.:aetatis, temporum,
Tert. Anim. 56. -
13 reliquo
rĕlĭquo, āre, v. reliquor init. -
14 ARREARS: BE IN ARREARS
[V]RELIQUOR (-ARI -ATUS SUM)
См. также в других словарях:
RELIQUOR — reliquorum … Abbreviations in Latin Inscriptions