-
1 reliquor
rĕlĭquor, ātus, 1, v. dep. n. and a. ( act. collat. form reliquavit, Dig. 34, 3, 9) [reliquus], to be in arrears, to leave a balance, to owe a balance, remain indebted (jurid. Lat.).I.Neutr.:II.eos debitores rerum publicarum accipere debemus, qui ex administratione reipublicae reliquantur,
Dig. 50, 4, 6:si filius in muneribus publicis reliquatus est,
ib. 10, 2, 20, § 6; 33, 8, 23 pr.—Act.:reliquatus est amplam summam,
Dig. 33, 7, 20:debitum ex conductione,
ib. 26, 7, 46. -
2 reliquatio
rĕlĭquātĭo, ōnis, f. [reliquor], an arrearage, arrears of a sum (post-class.), Dig. 26, 7, 44.— Trop.:aetatis, temporum,
Tert. Anim. 56. -
3 reliquo
rĕlĭquo, āre, v. reliquor init.
См. также в других словарях:
RELIQUOR — reliquorum … Abbreviations in Latin Inscriptions