-
81 aurarius
[st1]1 [-] aurārĭus, a, um: d'or, relatif à l'or. [st1]2 [-] aurārĭus, ii, m.: orfèvre, bijoutier.* * *[st1]1 [-] aurārĭus, a, um: d'or, relatif à l'or. [st1]2 [-] aurārĭus, ii, m.: orfèvre, bijoutier.* * *Aurarius, Adiectiuum: vt Auraria metalla. Plin. Mines d'or. -
82 balnearius
balnĕārĭus, a, um de bain, relatif aux bains. --- Catul. 33, 1; Dig. 47, 17.* * *balnĕārĭus, a, um de bain, relatif aux bains. --- Catul. 33, 1; Dig. 47, 17.* * *Balnearius, Adiectiuum. Vlpian. Appartenant ou servant à bains ou estuves. -
83 bellicus
bellĭcus, a, um [bellum] - arch. duellicus. [st1]1 [-] relatif à la guerre, de guerre. - bellica virtus, Cic. Mur. 22: mérite guerrier. - res bellicae, Cic. Off. 1, 74: les faits de la vie guerrière. - bellicis rebus praeesse, Cic. de Or. 3, 138: diriger les affaires de la guerre. - bellica nomina, Flor. 3, 8, 1: surnoms mérités à la guerre. - bellicum, i, n.: v.bellicum. [st1]2 [-] poét. belliqueux, guerrier, valeureux, vaillant. - bellica virgo, Ov, M. 4, 754: la vierge guerrière [Pallas]. - Ov. M. 5, 46; 2, 752; F. 3, 814; F. 3, 1; F. 2, 478; Vell. 2, 38, 3; * Lucr. 2, 661.* * *bellĭcus, a, um [bellum] - arch. duellicus. [st1]1 [-] relatif à la guerre, de guerre. - bellica virtus, Cic. Mur. 22: mérite guerrier. - res bellicae, Cic. Off. 1, 74: les faits de la vie guerrière. - bellicis rebus praeesse, Cic. de Or. 3, 138: diriger les affaires de la guerre. - bellica nomina, Flor. 3, 8, 1: surnoms mérités à la guerre. - bellicum, i, n.: v.bellicum. [st1]2 [-] poét. belliqueux, guerrier, valeureux, vaillant. - bellica virgo, Ov, M. 4, 754: la vierge guerrière [Pallas]. - Ov. M. 5, 46; 2, 752; F. 3, 814; F. 3, 1; F. 2, 478; Vell. 2, 38, 3; * Lucr. 2, 661.* * *Bellicus, Adiectiuum, penul. corr. vt Bellica disciplina. Cic. L'art et science de conduire la guerre, discipline bellique, Art militaire.\Bellica corona. Plin. Qu'on donnoit aux victorieux.\Nauis bellica. Propert. Navire de guerre.\Bellicum, Substantiuum. Liu. Le son de la trompe quand en guerre on sonne à l'arme.\Bellicum canere, per metaphoram. Cic. Esmouvoir noise, Inciter à debat. -
84 bestiarius
[st1]1 [-] bestiārĭus, a, um: relatif aux bêtes (du cirque). [st1]2 [-] bestiārĭus, ii, m.: bestiaire (gladiateur qui combattait contre les bêtes féroces); condamné qu'on exposait aux bêtes sauvages.* * *[st1]1 [-] bestiārĭus, a, um: relatif aux bêtes (du cirque). [st1]2 [-] bestiārĭus, ii, m.: bestiaire (gladiateur qui combattait contre les bêtes féroces); condamné qu'on exposait aux bêtes sauvages.* * *Bestiarius, bestiarii. Cic. Qui és spectacles publiques se combatoit contre les bestes. -
85 boarius
boarius (bovarius), a, um relatif aux bovins. - bovarium forum: marché aux boeufs.* * *boarius (bovarius), a, um relatif aux bovins. - bovarium forum: marché aux boeufs.* * *Boarius, Adiectiuum. Appartenant ou servant aux boeufs.\Boarium forum. Plin. Le marché aux boeufs. -
86 bucolicus
bucolicus, a, um (bucolicos, e, on) relatif aux pâtres, pastoral, bucolique. - bucolicum (s.-ent. tugurium): cabane de berger.* * *bucolicus, a, um (bucolicos, e, on) relatif aux pâtres, pastoral, bucolique. - bucolicum (s.-ent. tugurium): cabane de berger.* * *Bucolicus, pen. cor. Appartenant ou servant aux boeufs. -
87 candidatorius
candĭdātōrĭus, a, um relatif à la candidature. - candidatorium munus, Cic. Att. 1, 1, 2: obligation qu'impose le titre de candidat.* * *candĭdātōrĭus, a, um relatif à la candidature. - candidatorium munus, Cic. Att. 1, 1, 2: obligation qu'impose le titre de candidat.* * *Candidatorius, Adiectiuum: vt Candidatorium munus. Cic. Le debvoir de la brigue. -
88 capillaris
căpillāris, e relatif aux cheveux. - herba capillaris, App. Herb. 47: capillaire. - capillaris arbor, P.-Fest.: arbre auquel était attachée la chevelure des Vestales après leur consécration).* * *căpillāris, e relatif aux cheveux. - herba capillaris, App. Herb. 47: capillaire. - capillaris arbor, P.-Fest.: arbre auquel était attachée la chevelure des Vestales après leur consécration).* * *Capillaris, et hoc capillare, pen. prod. Adiectiuum. Festus. Servant aux cheveuls, Resemblant aux cheveuls. -
89 caprarius
[st1]1 [-] caprārĭus, a, um: relatif aux chèvres. [st1]2 [-] caprārĭus, ii, m.: chevrier.* * *[st1]1 [-] caprārĭus, a, um: relatif aux chèvres. [st1]2 [-] caprārĭus, ii, m.: chevrier.* * *Caprarius. Varro. Qui garde les chevres, Chevrier. -
90 carbonarius
carbonārĭus, a, um relatif au charbon, de charbon. - carbonārĭus, i, m.: charbonnier. - carbonaria, ae, f. (s.-ent. fornax.): fourneau à charbon.* * *carbonārĭus, a, um relatif au charbon, de charbon. - carbonārĭus, i, m.: charbonnier. - carbonaria, ae, f. (s.-ent. fornax.): fourneau à charbon.* * *Carbonarius. Plaut. Un charbonnier.\Carbonarium negotium exercere. Plin. Faire marchandise de charbon.\Carbonaria, carbonariae, f. g. Locus in quo carbo coquitur. Une charbonniere. Hinc adagium apud Tertullianum, De calcaria in carbonariam. Saulter du coq à l'asne. -
91 carcerarius
carcĕrārĭus, a, um [carcer] de prison, relatif à la prison. - carcerarius quaestus, Plaut. Capt. 1.2.20: métier de geôlier. - carcĕrārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - gardien de prison, geôlier. - [abcl]b - prisonnier.* * *carcĕrārĭus, a, um [carcer] de prison, relatif à la prison. - carcerarius quaestus, Plaut. Capt. 1.2.20: métier de geôlier. - carcĕrārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - gardien de prison, geôlier. - [abcl]b - prisonnier.* * *Carcerarius, Adiectiuum. vt Carcerarius questus. Plaut. De prison, Gaing qu'on fait à tenir prisonniers. -
92 carnarius
[st1]1 [-] carnārĭus, a, um: relatif à la viande. [st1]2 [-] carnārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - boucher. - [abcl]b - gros mangeur de viande.[/b]* * *[st1]1 [-] carnārĭus, a, um: relatif à la viande. [st1]2 [-] carnārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - boucher. - [abcl]b - gros mangeur de viande.[/b]* * *Carnarius. Un bouchier.\Carnarius. Martial. Qui aime la chair, Qui prend plaisir à manger chair. -
93 carpentarius
[st1]1 [-] carpentārĭus, a, um: relatif à la voiture couverte munie de deux roues, de char, de chariot. [st1]2 [-] carpentārĭus, ĭi, m.: carrossier, charron.* * *[st1]1 [-] carpentārĭus, a, um: relatif à la voiture couverte munie de deux roues, de char, de chariot. [st1]2 [-] carpentārĭus, ĭi, m.: carrossier, charron.* * *Carpentarius, Adiectiuum. vt Carpentarius equus. Qui meine le chariot. -
94 casearius
cāsĕārĭus, a, um [caseus] relatif au fromage, de fromage. - casearia taberna, Dig. 8, 5, 8: fromagerie.* * *cāsĕārĭus, a, um [caseus] relatif au fromage, de fromage. - casearia taberna, Dig. 8, 5, 8: fromagerie.* * *Casearius, Adiectiuum: vt Taberna casearia. Vlpian. Boutique où on vend les formages. -
95 catenarius
cătēnārĭus, a, um relatif à la chaîne, tenu par une chaîne. - catenarius canis, Sen.: chien qu'on tient en laisse.* * *cătēnārĭus, a, um relatif à la chaîne, tenu par une chaîne. - catenarius canis, Sen.: chien qu'on tient en laisse.* * *Catenarius, Adiectiuum. vt Canis catenarius. Seneca. Qui est ordinairement enchainé auprés de la porte. -
96 censualis
-
97 cerarius
-
98 chartarius
chartārĭus, a, um relatif au papier. - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries. - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire. - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste. - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.* * *chartārĭus, a, um relatif au papier. - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries. - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire. - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste. - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.* * *Chartarius, similiter adiectiuum. vt Chartariae officinae. Pli. Molins à papier, ou boutiques où on vend le papier.\Chartarius, Substantiuum. Papetier. -
99 chronicus
chrŏnĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chronologie. [st2]2 [-] chronique. - [gr]gr. χρονικός. - chronici libri, Gell.: livres d'annales. - chronici morbi: maladies chroniques.* * *chrŏnĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chronologie. [st2]2 [-] chronique. - [gr]gr. χρονικός. - chronici libri, Gell.: livres d'annales. - chronici morbi: maladies chroniques.* * *Chronicus, pen. cor. Adiectiuum. vt Chronici libri. Gellius. Livres de chroniques. -
100 cibalis
См. также в других словарях:
relatif — relatif, ive [ r(ə)latif, iv ] adj. et n. • 1256 philos.; lat. relativus, de relatum, supin de referre « rapporter » I ♦ Qui constitue, concerne ou implique une relation (II). 1 ♦ Qui présente une relation (avec une chose du même genre), qui a un … Encyclopédie Universelle
relatif — relatif, ive (re la tif, ti v ) adj. 1° Qui se rapporte à. Cette clause est relative à la succession. • Il prétend que tous les événements relatifs à lui qui paraissent accidentels et fortuits, ne sont que de successifs développements… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
relatif — фр. [рэлати/ф] relative англ. [рэ/летив] relativo ит. [рэлати/во] параллельная тональность (мажор или минор) … Словарь иностранных музыкальных терминов
relatif — Relatif, [relat]ive. Qui a relation. Cette clause est relative à la precedente. Il s employe aussi en termes de Philosophie & de Theologie. Pere & fils sont termes relatifs. qualitez relatives. On appelle en terme de Grammaire, Pronoms relatifs,… … Dictionnaire de l'Académie française
relatif — obs. form of relative … Useful english dictionary
Relatif — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Relatif », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Entier relatif Pronom relatif Vent relatif… … Wikipédia en Français
RELATIF — IVE. adj. Qui a quelque relation, quelque rapport. Cette clause est relative à la précédente. Cet article est relatif au premier. Les termes de père et de fils sont des termes relatifs. Qualités relatives. Il s emploie souvent par opposition à… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
relatif — adj., qui se rapporte à : su <sur>, ê rapoo awé <en rapport avec> (Albanais.001). Fra. Études relatives à l histoire : étude su l istwére (001). A1) qui n a rien d absolu, de sûr, de définitif : yeu k é fô nê prêdre è nê léssî <où… … Dictionnaire Français-Savoyard
RELATIF, IVE — adj. Qui à quelque relation, quelque rapport. Cette clause est relative à la précédente. Ce chapitre est relatif à telle question. Tenons nous en à ce qui est relatif à notre discussion. Les questions relatives à la défense nationale. Les termes… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Relatif majeur — Le relatif majeur d une tonalité mineure est le nom donné à la tonalité majeure qui a pour tonique le 3e degré de cette tonalité mineure. Exemple avec la tonalité d ut mineur (do mineur) : son troisième degré étant mi bémol, son relatif… … Wikipédia en Français
Relatif mineur — La relative mineur d une tonalité majeure est le nom donné à la tonalité mineure qui a pour tonique le 6e degré de cette tonalité majeure. Exemple avec la tonalité de mi bémol majeur : son sixième degré étant do, son relatif mineur sera la… … Wikipédia en Français