Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

relatif

  • 81 aurarius

    [st1]1 [-] aurārĭus, a, um: d'or, relatif à l'or. [st1]2 [-] aurārĭus, ii, m.: orfèvre, bijoutier.
    * * *
    [st1]1 [-] aurārĭus, a, um: d'or, relatif à l'or. [st1]2 [-] aurārĭus, ii, m.: orfèvre, bijoutier.
    * * *
        Aurarius, Adiectiuum: vt Auraria metalla. Plin. Mines d'or.

    Dictionarium latinogallicum > aurarius

  • 82 balnearius

    balnĕārĭus, a, um de bain, relatif aux bains. --- Catul. 33, 1; Dig. 47, 17.
    * * *
    balnĕārĭus, a, um de bain, relatif aux bains. --- Catul. 33, 1; Dig. 47, 17.
    * * *
        Balnearius, Adiectiuum. Vlpian. Appartenant ou servant à bains ou estuves.

    Dictionarium latinogallicum > balnearius

  • 83 bellicus

    bellĭcus, a, um [bellum]    - arch. duellicus. [st1]1 [-] relatif à la guerre, de guerre.    - bellica virtus, Cic. Mur. 22: mérite guerrier.    - res bellicae, Cic. Off. 1, 74: les faits de la vie guerrière.    - bellicis rebus praeesse, Cic. de Or. 3, 138: diriger les affaires de la guerre.    - bellica nomina, Flor. 3, 8, 1: surnoms mérités à la guerre.    - bellicum, i, n.: v.bellicum. [st1]2 [-] poét. belliqueux, guerrier, valeureux, vaillant.    - bellica virgo, Ov, M. 4, 754: la vierge guerrière [Pallas].    - Ov. M. 5, 46; 2, 752; F. 3, 814; F. 3, 1; F. 2, 478; Vell. 2, 38, 3; * Lucr. 2, 661.
    * * *
    bellĭcus, a, um [bellum]    - arch. duellicus. [st1]1 [-] relatif à la guerre, de guerre.    - bellica virtus, Cic. Mur. 22: mérite guerrier.    - res bellicae, Cic. Off. 1, 74: les faits de la vie guerrière.    - bellicis rebus praeesse, Cic. de Or. 3, 138: diriger les affaires de la guerre.    - bellica nomina, Flor. 3, 8, 1: surnoms mérités à la guerre.    - bellicum, i, n.: v.bellicum. [st1]2 [-] poét. belliqueux, guerrier, valeureux, vaillant.    - bellica virgo, Ov, M. 4, 754: la vierge guerrière [Pallas].    - Ov. M. 5, 46; 2, 752; F. 3, 814; F. 3, 1; F. 2, 478; Vell. 2, 38, 3; * Lucr. 2, 661.
    * * *
        Bellicus, Adiectiuum, penul. corr. vt Bellica disciplina. Cic. L'art et science de conduire la guerre, discipline bellique, Art militaire.
    \
        Bellica corona. Plin. Qu'on donnoit aux victorieux.
    \
        Nauis bellica. Propert. Navire de guerre.
    \
        Bellicum, Substantiuum. Liu. Le son de la trompe quand en guerre on sonne à l'arme.
    \
        Bellicum canere, per metaphoram. Cic. Esmouvoir noise, Inciter à debat.

    Dictionarium latinogallicum > bellicus

  • 84 bestiarius

    [st1]1 [-] bestiārĭus, a, um: relatif aux bêtes (du cirque). [st1]2 [-] bestiārĭus, ii, m.: bestiaire (gladiateur qui combattait contre les bêtes féroces); condamné qu'on exposait aux bêtes sauvages.
    * * *
    [st1]1 [-] bestiārĭus, a, um: relatif aux bêtes (du cirque). [st1]2 [-] bestiārĭus, ii, m.: bestiaire (gladiateur qui combattait contre les bêtes féroces); condamné qu'on exposait aux bêtes sauvages.
    * * *
        Bestiarius, bestiarii. Cic. Qui és spectacles publiques se combatoit contre les bestes.

    Dictionarium latinogallicum > bestiarius

  • 85 boarius

    boarius (bovarius), a, um relatif aux bovins.    - bovarium forum: marché aux boeufs.
    * * *
    boarius (bovarius), a, um relatif aux bovins.    - bovarium forum: marché aux boeufs.
    * * *
        Boarius, Adiectiuum. Appartenant ou servant aux boeufs.
    \
        Boarium forum. Plin. Le marché aux boeufs.

    Dictionarium latinogallicum > boarius

  • 86 bucolicus

    bucolicus, a, um (bucolicos, e, on) relatif aux pâtres, pastoral, bucolique.    - bucolicum (s.-ent. tugurium): cabane de berger.
    * * *
    bucolicus, a, um (bucolicos, e, on) relatif aux pâtres, pastoral, bucolique.    - bucolicum (s.-ent. tugurium): cabane de berger.
    * * *
        Bucolicus, pen. cor. Appartenant ou servant aux boeufs.

    Dictionarium latinogallicum > bucolicus

  • 87 candidatorius

    candĭdātōrĭus, a, um relatif à la candidature.    - candidatorium munus, Cic. Att. 1, 1, 2: obligation qu'impose le titre de candidat.
    * * *
    candĭdātōrĭus, a, um relatif à la candidature.    - candidatorium munus, Cic. Att. 1, 1, 2: obligation qu'impose le titre de candidat.
    * * *
        Candidatorius, Adiectiuum: vt Candidatorium munus. Cic. Le debvoir de la brigue.

    Dictionarium latinogallicum > candidatorius

  • 88 capillaris

    căpillāris, e relatif aux cheveux.    - herba capillaris, App. Herb. 47: capillaire.    - capillaris arbor, P.-Fest.: arbre auquel était attachée la chevelure des Vestales après leur consécration).
    * * *
    căpillāris, e relatif aux cheveux.    - herba capillaris, App. Herb. 47: capillaire.    - capillaris arbor, P.-Fest.: arbre auquel était attachée la chevelure des Vestales après leur consécration).
    * * *
        Capillaris, et hoc capillare, pen. prod. Adiectiuum. Festus. Servant aux cheveuls, Resemblant aux cheveuls.

    Dictionarium latinogallicum > capillaris

  • 89 caprarius

    [st1]1 [-] caprārĭus, a, um: relatif aux chèvres. [st1]2 [-] caprārĭus, ii, m.: chevrier.
    * * *
    [st1]1 [-] caprārĭus, a, um: relatif aux chèvres. [st1]2 [-] caprārĭus, ii, m.: chevrier.
    * * *
        Caprarius. Varro. Qui garde les chevres, Chevrier.

    Dictionarium latinogallicum > caprarius

  • 90 carbonarius

    carbonārĭus, a, um relatif au charbon, de charbon.    - carbonārĭus, i, m.: charbonnier.    - carbonaria, ae, f. (s.-ent. fornax.): fourneau à charbon.
    * * *
    carbonārĭus, a, um relatif au charbon, de charbon.    - carbonārĭus, i, m.: charbonnier.    - carbonaria, ae, f. (s.-ent. fornax.): fourneau à charbon.
    * * *
        Carbonarius. Plaut. Un charbonnier.
    \
        Carbonarium negotium exercere. Plin. Faire marchandise de charbon.
    \
        Carbonaria, carbonariae, f. g. Locus in quo carbo coquitur. Une charbonniere. Hinc adagium apud Tertullianum, De calcaria in carbonariam. Saulter du coq à l'asne.

    Dictionarium latinogallicum > carbonarius

  • 91 carcerarius

    carcĕrārĭus, a, um [carcer] de prison, relatif à la prison.    - carcerarius quaestus, Plaut. Capt. 1.2.20: métier de geôlier.    - carcĕrārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - gardien de prison, geôlier. - [abcl]b - prisonnier.
    * * *
    carcĕrārĭus, a, um [carcer] de prison, relatif à la prison.    - carcerarius quaestus, Plaut. Capt. 1.2.20: métier de geôlier.    - carcĕrārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - gardien de prison, geôlier. - [abcl]b - prisonnier.
    * * *
        Carcerarius, Adiectiuum. vt Carcerarius questus. Plaut. De prison, Gaing qu'on fait à tenir prisonniers.

    Dictionarium latinogallicum > carcerarius

  • 92 carnarius

    [st1]1 [-] carnārĭus, a, um: relatif à la viande. [st1]2 [-] carnārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - boucher. - [abcl]b - gros mangeur de viande.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] carnārĭus, a, um: relatif à la viande. [st1]2 [-] carnārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - boucher. - [abcl]b - gros mangeur de viande.[/b]
    * * *
        Carnarius. Un bouchier.
    \
        Carnarius. Martial. Qui aime la chair, Qui prend plaisir à manger chair.

    Dictionarium latinogallicum > carnarius

  • 93 carpentarius

    [st1]1 [-] carpentārĭus, a, um: relatif à la voiture couverte munie de deux roues, de char, de chariot. [st1]2 [-] carpentārĭus, ĭi, m.: carrossier, charron.
    * * *
    [st1]1 [-] carpentārĭus, a, um: relatif à la voiture couverte munie de deux roues, de char, de chariot. [st1]2 [-] carpentārĭus, ĭi, m.: carrossier, charron.
    * * *
        Carpentarius, Adiectiuum. vt Carpentarius equus. Qui meine le chariot.

    Dictionarium latinogallicum > carpentarius

  • 94 casearius

    cāsĕārĭus, a, um [caseus] relatif au fromage, de fromage.    - casearia taberna, Dig. 8, 5, 8: fromagerie.
    * * *
    cāsĕārĭus, a, um [caseus] relatif au fromage, de fromage.    - casearia taberna, Dig. 8, 5, 8: fromagerie.
    * * *
        Casearius, Adiectiuum: vt Taberna casearia. Vlpian. Boutique où on vend les formages.

    Dictionarium latinogallicum > casearius

  • 95 catenarius

    cătēnārĭus, a, um relatif à la chaîne, tenu par une chaîne.    - catenarius canis, Sen.: chien qu'on tient en laisse.
    * * *
    cătēnārĭus, a, um relatif à la chaîne, tenu par une chaîne.    - catenarius canis, Sen.: chien qu'on tient en laisse.
    * * *
        Catenarius, Adiectiuum. vt Canis catenarius. Seneca. Qui est ordinairement enchainé auprés de la porte.

    Dictionarium latinogallicum > catenarius

  • 96 censualis

    censŭālis, e relatif au cens.
    * * *
    censŭālis, e relatif au cens.
    * * *
        Censualis, et censuale, pe. pro. Vt Censualis forma. Vlpian. L'ordonnance ou style sur le faict des denombremens, et comment ils doibvent estre faicts et baillez.

    Dictionarium latinogallicum > censualis

  • 97 cerarius

    cĕrārĭus, a, um relatif à la cire.    - cĕrārĭus, ii, m.: écrivain public; marchand de cire.
    * * *
    cĕrārĭus, a, um relatif à la cire.    - cĕrārĭus, ii, m.: écrivain public; marchand de cire.
    * * *
        Cerarius. Cic. Un cirier, Qui besongne de cire.

    Dictionarium latinogallicum > cerarius

  • 98 chartarius

    chartārĭus, a, um relatif au papier.    - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries.    - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire.    - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste.    - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.
    * * *
    chartārĭus, a, um relatif au papier.    - chartariae officinae, Plin. 18, 89: papeteries.    - chartarius calamus, Apul. Flor. 9: roseau à écrire.    - chartārĭus, ĭi, m.: - [abcl]a - Insc.: marchand de papier, fabricant de papier. - [abcl]b - Cass. archiviste.    - chartārĭum, ĭi, n. Hier.: archives.
    * * *
        Chartarius, similiter adiectiuum. vt Chartariae officinae. Pli. Molins à papier, ou boutiques où on vend le papier.
    \
        Chartarius, Substantiuum. Papetier.

    Dictionarium latinogallicum > chartarius

  • 99 chronicus

    chrŏnĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chronologie. [st2]2 [-] chronique.    - [gr]gr. χρονικός.    - chronici libri, Gell.: livres d'annales.    - chronici morbi: maladies chroniques.
    * * *
    chrŏnĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chronologie. [st2]2 [-] chronique.    - [gr]gr. χρονικός.    - chronici libri, Gell.: livres d'annales.    - chronici morbi: maladies chroniques.
    * * *
        Chronicus, pen. cor. Adiectiuum. vt Chronici libri. Gellius. Livres de chroniques.

    Dictionarium latinogallicum > chronicus

  • 100 cibalis

    cibālis, e relatif à la nourriture.    - cibalis fistula, Lact.: l'oesophage.
    * * *
    cibālis, e relatif à la nourriture.    - cibalis fistula, Lact.: l'oesophage.
    * * *
        Cibalis, et hoc cibale, pen. prod. Adiect. vt Cibalis fistula. Lactantius. Le canal par où la viande passe pour tomber en l'estomach.

    Dictionarium latinogallicum > cibalis

См. также в других словарях:

  • relatif — relatif, ive [ r(ə)latif, iv ] adj. et n. • 1256 philos.; lat. relativus, de relatum, supin de referre « rapporter » I ♦ Qui constitue, concerne ou implique une relation (II). 1 ♦ Qui présente une relation (avec une chose du même genre), qui a un …   Encyclopédie Universelle

  • relatif — relatif, ive (re la tif, ti v ) adj. 1°   Qui se rapporte à. Cette clause est relative à la succession. •   Il prétend que tous les événements relatifs à lui qui paraissent accidentels et fortuits, ne sont que de successifs développements… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • relatif — фр. [рэлати/ф] relative англ. [рэ/летив] relativo ит. [рэлати/во] параллельная тональность (мажор или минор) …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • relatif — Relatif, [relat]ive. Qui a relation. Cette clause est relative à la precedente. Il s employe aussi en termes de Philosophie & de Theologie. Pere & fils sont termes relatifs. qualitez relatives. On appelle en terme de Grammaire, Pronoms relatifs,… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • relatif — obs. form of relative …   Useful english dictionary

  • Relatif — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Relatif », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Entier relatif Pronom relatif Vent relatif… …   Wikipédia en Français

  • RELATIF — IVE. adj. Qui a quelque relation, quelque rapport. Cette clause est relative à la précédente. Cet article est relatif au premier. Les termes de père et de fils sont des termes relatifs. Qualités relatives.   Il s emploie souvent par opposition à… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • relatif — adj., qui se rapporte à : su <sur>, ê rapoo awé <en rapport avec> (Albanais.001). Fra. Études relatives à l histoire : étude su l istwére (001). A1) qui n a rien d absolu, de sûr, de définitif : yeu k é fô nê prêdre è nê léssî <où… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • RELATIF, IVE — adj. Qui à quelque relation, quelque rapport. Cette clause est relative à la précédente. Ce chapitre est relatif à telle question. Tenons nous en à ce qui est relatif à notre discussion. Les questions relatives à la défense nationale. Les termes… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • Relatif majeur — Le relatif majeur d une tonalité mineure est le nom donné à la tonalité majeure qui a pour tonique le 3e degré de cette tonalité mineure. Exemple avec la tonalité d ut mineur (do mineur) : son troisième degré étant mi bémol, son relatif… …   Wikipédia en Français

  • Relatif mineur — La relative mineur d une tonalité majeure est le nom donné à la tonalité mineure qui a pour tonique le 6e degré de cette tonalité majeure. Exemple avec la tonalité de mi bémol majeur : son sixième degré étant do, son relatif mineur sera la… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»