-
1 rechthoek
• rectangle -
2 rechthoek
n. rectangle, oblong -
3 vierhoek
n. quadrangle, rectangle, quadrilateral, tetragon -
4 minimaal omhullende rechthoek
• minimal bounding rectangleNederlands-Engels Technisch Woordenboek > minimaal omhullende rechthoek
-
5 de lange zijde van een rechthoek
de lange zijde van een rechthoekVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > de lange zijde van een rechthoek
-
6 het heeft de vorm van een rechthoek
het heeft de vorm van een rechthoekVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > het heeft de vorm van een rechthoek
-
7 rechthoek
-
8 vierhoek
-
9 vorm
1 [uiterlijke gedaante] form, shape ⇒ outline2 [voorwerp waarmee men vormt] mould, form3 [de juiste gestalte/samenstelling] (right/correct/due/proper) form ⇒ style, 〈 fysiek〉 shape, 〈 fysiek〉 build5 [taalkunde] form♦voorbeelden:het heeft de vorm van een rechthoek • it has the shape of a rectanglediscriminatie in zijn ergste vorm • discrimination at its worst/of the worst kind(vaste) vorm aannemen • take (definite) shape, crystallizevorm geven aan een gedachte • express/shape a thoughtmijn ideeën beginnen vorm te krijgen • my ideas are beginning to take shapenaar vorm en inhoud • in form and content3 in vorm zijn • be in (good) shape/condition4 goede vormen • good manners, decencyde vormen in acht nemen • observe the conventionsvoor de vorm iemand vragen • ask someone for the sake of formality5 de bedrijvende/lijdende vorm van een werkwoord • the active/passive voice/form of a verb¶ zonder (enige) vorm van proces • without any (form of) trial/form of justice -
10 zijde
1 [grenslijn/vlak, kant] side2 [het boven- en ondervlak van een plat lichaam] side4 [figuurlijk] [partij] side5 [met betrekking tot een plaats/richting] side6 [spinsel van de zijderups, gesponnen draden, weefsel] silk♦voorbeelden:iemand in de zij stompen • punch someone in the sideop zijn andere zijde gaan liggen • turn overhij week niet van mijn zijde • he didn't leave my sideaan beide zijden is schuld • both sides are to blamevan vaders zijde • from one's father's sidevan officiële zijde • from an official sourceaan deze zijde van het kanaal • (on) this side of the channeliets van alle zijden bekijken • look at something from all sides/angles
См. также в других словарях:
Rectangle — Family Orthotope Type Quadrilateral Edges and vertices 4 Schläfli symbol {}x{} … Wikipedia
rectangle — [ rɛktɑ̃gl ] adj. et n. m. • 1549; lat. rectangulus, de rectus « droit » et angulus « angle » I ♦ Adj. Didact. 1 ♦ Géom. Dont un angle au moins est droit. Triangle, trapèze rectangle. Parallélépipède rectangle : prisme droit dont les bases sont… … Encyclopédie Universelle
Rectangle — Rec tan gle (r?k t?? g l), n. [F., fr. L. rectus right + angulus angle. See {Right}, and {Angle}.] (Geom.) A four sided figure having only right angles; a right angled parallelogram. [1913 Webster] Note: As the area of a rectangle is expressed by … The Collaborative International Dictionary of English
rectangle — Rectangle. adj. de tout genre. Qui a un ou plusieurs angles droits. Triangle rectangle. parallelograme rectangle … Dictionnaire de l'Académie française
rectangle — 1570s, from M.Fr. rectangle, from rect , comb. form of L. rectus right (see RIGHT (Cf. right) (adj.1)) + O.Fr. angle (see ANGLE (Cf. angle)). M.L. rectangulum meant a triangle having a right angle (7c.) … Etymology dictionary
Rectangle — Rec tan gle, a. Rectangular. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
rectangle — ► NOUN ▪ a plane figure with four straight sides and four right angles, and with unequal adjacent sides. DERIVATIVES rectangular adjective. ORIGIN Latin rectangulum, from rectus straight + angulus an angle … English terms dictionary
rectangle — [rek′taŋ΄gəl] n. [Fr < ML rectangulum < L rectus (see RECTI ) + angulus,ANGLE1] 1. any four sided plane figure with four right angles: see QUADRILATERAL 2. any such figure or shape that is not a square; oblong … English World dictionary
Rectangle — Un rectangle. En géométrie, un rectangle est un quadrilatère dont les quatre angles sont des angles droits. Sommaire 1 Déf … Wikipédia en Français
rectangle — (rè ktan gl ) adj. Terme de géométrie. Qui a les angles droits. Une figure rectangle. S. m. Un rectangle, un parallélogramme rectangle. Tracer un rectangle. Produit de deux lignes quelconques de grandeurs différentes. ÉTYMOLOGIE Lat.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
RECTANGLE — adj. des deux genres T. de Géom. Il se dit, soit D un triangle qui a un angle droit, soit D un parallélogramme qui a quatre angles droits. Un triangle rectangle. Un parallélogramme rectangle. Il s emploie aussi substantivement, et signifie, Un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)