Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

recoil

  • 1 hrökkva undan

    Íslensk-ensk orðabók > hrökkva undan

  • 2 kastast aftur

    Íslensk-ensk orðabók > kastast aftur

  • 3 òaî aî hrökkva undan

    Íslensk-ensk orðabók > òaî aî hrökkva undan

  • 4 aptr-hlaup

    n. a hurling back, recoil, Fs. 158.

    Íslensk-ensk orðabók > aptr-hlaup

  • 5 aptr-velting

    f. recoil, rolling back, Stj. 49.

    Íslensk-ensk orðabók > aptr-velting

  • 6 HOPA

    * * *
    (að), v.
    1) to move backwards; h. hestinum undan, to back the horse;
    2) to draw back, retreat (= h. aptr, á hæl, undan).
    * * *
    að, spelt opa, Korm. 60, Ísl. ii. 253 (see v. l.), Bs. i. 551, Gullþ. 19:—to bound backwards, to draw back, recoil; þá hopuðu þeir, Fms. vii. 254; sumir hopuðu sumir flýðu, 324: with prepp., hopaði konungr þá upp á borgar-vegginn, i. 104; hopa aptr, to draw back, vi. 419, Eg. 296; hopa á hæl, id., Al. 5, Nj. 170, Fms. viii. 134: hopa til, to take a leap, = skopa skeið, ix. 56; hopa undan, Ísl. ii. 253, Fbr. 66 new Ed., Bs. i. 551; þeir stóðu upp en hann hopaði út undan, Nj. 130; hopar hann þá hestinum undan, he backed the horse, 205.
    2. to bound, of a horse; hestr opaði undir Narfa, Korm. 60; konungr hopaði þá hestinum ok forðaði fótum sínum, Fb. ii. 27.
    II. metaph. phrase, hopar mér til vánar, it bounds for me to a hope, i. e. I hope or believe, Fms. i. 140; whence prob. Engl. hope, Germ. hoffen, which word is otherwise strange to the old Scandin. tongue.
    III. reflex. hopask, to hope, Swed. hoppas, D. N. iv. 493 (Norse); unknown in the Icel.

    Íslensk-ensk orðabók > HOPA

  • 7 HRÖKKVA

    (also spelt hreyqua), pret. hrökk, pl. hrukku; pres. hrekk or hrökk, pl. hrökkva; subj. hrykki or hreykki; part. hrokkinn; with neg. suff. hrökkvat, Km. 23:—to fall back, recoil, be repelled, with the notion of a shrinking or reeling motion; Jarl hrökk ofan á Barðann, Fms. ii. 324; Hallvarðr hafði hrokkit fram ór lyptingunni ok á mitt skipit, viii. 388: with prep., þá gerðu þeir hríð ena þriðju ok vóru við lengi, eptir þat hrukku þeir frá, Nj. 115; kappa tvá þá er flestir urðu frá at hrökkva, Fms. v. 162: h. fyrir, to give way to a shock; gékk konungr svá hart fram, at allt hrökk fyrir honum, i. 45; ok sýndisk þegar sú fylking h. fyrir, viii. 14; ok svá ryðjask þeir nú um at allt hrökkr liðit fyrir, xi. 132: h. til, to suffice, cp. Dan. slaa til, of means, money: h. undan ( to draw back) hrukku Baglar þá undan, ix. 30: h. við, to face, stand at bay; þetta einvígi er engi hafði þort við að h., Art. 19; ok verðr Sigvaldi nú við at h., xi. 95; ok muntú ekki annat mega en h. við, Nj. 90: to start up, from fear: h. upp, to be thrown open, of a door; to start up from sleep, h. upp með andfælum.
    2. metaph., nær þótti hvert tré h. fyrir, every rafter seemed to give way, creak, Gísl. 31; at nær þótti skipit h. fyrir ok braka þótti í hverju tré, 115: til þess er hrökk undir miðdegi, till it drew nigh midday, Fas. i. 506 (where better rökk, from rökva); hrökk hræfrakki, Gísl. (in a verse).
    II. to curl, of hair; hár hans ok skegg er gull sem silki ok hrökkr sem lokar-spánn, Þiðr. 20; hann hafði gull hár ok hrökk mjök, Fms. vii. 239; dökkjarpr á hár ok hrökk mjök, Ld. 274: part. hrokkinn, curled; hrokkit hár, Sturl. iii. 122; hrokkin-hárr and hrokk-hárr, q. v.; með hrokknum ( wrinkled) kinnum, Sks. 170.

    Íslensk-ensk orðabók > HRÖKKVA

  • 8 HVERFA

    * * *
    I)
    (hverf; hvarf, hurfum; horfinn), v.
    1) to have a circular or rotatory motion, turn round (himinn hverfr);
    with acc. of the place, himin hverfa þau skulu hverjan dag, they shall wheel round the heaven every day, of the sun and moon;
    2) to be lost to sight (hverfa at sýn); to disappear, vanish (hverfa af himni heiðar stjörnur);
    e-m hverfr e-t, one loses a thing (Mávi hurfu sauðir nökkurir);
    síðan hvarf hann þeim, he vanished out of their sight;
    3) with preps. and advs.:
    hverfa af at gera e-t, to leave off doing a thing;
    hverfa aptr, to turn back, return;
    aptr hverfr lygi, þá er sönnu mœtir, a lie recoils before the truth;
    hverfa at e-m, to throng around one (þá hurfu þegar at honum allir ok fögnuðu honum);
    hverfa at e-u, to turn to, to adopt (hverfa at e-u ráði);
    hverfa brott, to disappear;
    hverfa eptir e-m, to follow one;
    hverfa frá e-u, to turn away from;
    gørðu-t far festa, áðr þeir frá hyrfi, they did not moor the boat before they turned away; to leave off (nú skal þar til taka, sem fyrr var frá horfit);
    hverfa í sundr, to part;
    hverfa til e-s, to turn (go) to one, or to a place (hlæjandi Guðrún hvarf til skemmu); esp. to go to one and take leave (Gunnar hverfr til allra manna, er hann er búinn); to fall to one’s lot, accrue to one (þótti stór heill til hans horfit hafa);
    hverfa um e-t, to encircle, surround (hverfa um hodd goða);
    hverfa undan e-m, to be withdrawn from, lost to one (hvarf ríki í Noregi undan Dana konungum);
    4) horfinn, pp.
    (-ða, -ðr), v.
    1) to turn a thing (in a certain direction);
    hverfa e-m hugi (acc. pl.), to change a person’s mind;
    2) hverfa e-u um e-t, to enclose with a thing;
    vera hverfðr útan um e-t, to encircle a thing.
    * * *
    pret. hvarf, pl. hurfu; subj. hyrfi; part, horfinn; in mod. pronunciation inserting the v throughout, hvurfu, hvyrfi, hvorfinn; akin to horfa, q. v.: [Ulf. hwairban = περιπατειν; A. S. hweorfan; O. H. G. hwerban; Germ. werben]:— to turn round; hverfanda hvel, Hm. 73 (see hvel); nú mátt þú engi veg þess hverfa ( thou canst turn to no side) at Guðs miskunn sé ekki fyrir þér, Hom. 156; h. í móðurátt, föðurátt, to devolve upon, of right or duty, Grág. i. 177, 237; hafa horfit í Guðdóm, 625. 59; hverfa af lífi, to depart from life, die, Stor. 10: with acc. of place, himin hverfa þau skulu hverjan dag, they shall pass round the heaven every day, of the sun and moon, Vþm. 23.
    2. with prep.; h. aptr, to turn back, return, Fms. vii. 298, x. 231, Stj. 606, Hom. 98; to recoil, aptr hverfr lygi þá er sönnu mætir, a lie recoils before the truth, Bs. i. 639; h. aptr til sin, to recover one’s senses, Mar.; hurfu at því ráði allir þrændir, all the Th. turned that way, took that part, Fms. i. 18, vii. 206; þá hurfu menn þegar at honum, thronged around him, xi. 193: h. af, to leave off; þá hvarf af Pálnatóka þyngd öll, i. e. P. recovered, Fms. xi. 69; þegar er þú vilt af h. at unna Ólafi, Hkr. ii. 322. h. frá e-u, to turn from, cut short, leave off; þar var fyrr frá horfit Konunga-tali, Fms. i. 139; nú verðr þess at geta er ver hurfum frá, Rd. 171 (of episodes in a story); taka þar til er hinn hvarf frá, Grág. i. 139; áðr frá hyrfi, áðr sundr hyrfi, before they parted, Am. 34, 35: h. eptir, to follow; frændr hans ok vinir þeir er eptir honum hurfu, Fms. iv. 287; eptir honum hurfu margir menn, Ver. 47: h. með e-m, to turn with one, follow, Grág. i. 8, 9; þá hurfu saman fjórir tigir, gathered together, 655 xvi. B. 4: h. til e-s, to turn towards a place, Hým. 17, Gh. 7; to turn to one and take leave, Fms. vii. 224, Am. 44: h. undan, to be withdrawn, lost; hvarf ríki í Noregi undan Dana-konungum, Fms. xi. 183; þat ríki er undan var horfit, 42: h. um, to encircle, surround, (um-hverfis = all around); innan garðs þess er hverfr um akr eða eng, Gþl. 136; þær hverfa um hodd goða, Gm. 27.
    II. metaph. to turn out of sight, disappear, be lost, stolen, or the like; maðrinn hvarf þar, there the man was lost from sight, Nj. 95, 275; stjörnur hverfa af himni, Vsp. 57: to disappear, skip hvarf, Landn. 305; ef skip hverfr, Grág. 1. 215; hverfi féit or hirzlu hans, 401; motrinn var horfinn ( stolen), Ld. 206; Steinólfi hurfu (St. lost) svín þrjú, Landn. 126; Ingimundi hurfu svín tíu, 177; see hvarf.
    III. part. horfinn: 1. surrounded; björn horfinn i híði, much the same as híðbjörn (see híð), Gþl. 444; horfinn foldar beinum, Ýt. 19; bærinn var h. mönnum, surrounded by men, Sturl. ii. 144, Orkn. 112.
    β. vera vel vinum horfinn, to be well backed by friends, Nj. 268; vel um horfit ( in good condition), þar stóð naust ok var vel um horfit, Háv. 48; whence the mod. phrase, vel um-horfs, in a good state.
    2. abandoned, forsaken; heillum horfinn, forsaken by luck (horfin-heilla), Fs. 48; héraði horfinn, bereft of a dwelling in the district, Sturl. iii. 255; sok horfinn, having lost the suit, Nj. 234; mun bann eigi horfinn heimsóknum við mik, he has not left off attacking me, Sturl. iii. 228; eigi ertú enn horfinn í fyrirsátunum við mik, Þórð. 41 new Ed.; þögn horfinn, bereft of silence, i. e. noisy, Gs. 3.

    Íslensk-ensk orðabók > HVERFA

  • 9 hrøkkva

    I)
    (hrøkk; hrökk, hrukkum; hrokkinn), v.
    1) to fall back, recoil, be repelled;
    hrøkkva frá, to shrink back;
    hrøkkva fyrir e-m, to give way before one (gekk konungr svá hart fram, at allt hrökk fyrir honum);
    hrøkkva undan, to give way, draw back, retreat (hrukku Baglar þá undan);
    hrøkkva við, to stand at bay, make a stand (verðr Sigvaldi nú við at hrøkkva);
    2) to curl, of hair (hann hafði gult hár, ok hrökk mjök);
    (-ta, -tr), v.
    1) hrøkkva e-u um e-t, to lash (switch) with a thing;
    beit eigi heldr á en tálknskíði (a piece of whalebone) væri hrøkt um;
    2) to spur or whip a horse (eptir þat hrøkti hann hestinn);
    3) refl., hrøkkvast, to coil, wriggle, of a snake (undan honum hrøktist ein naðra at Oddi);
    hrøkkvast aptr, to turn back (G. reið síðastr ok skyldi geyma, at engir hrøktist aptr).

    Íslensk-ensk orðabók > hrøkkva

См. также в других словарях:

  • Recoil — Алан Уайлдер Основная информация Жанр электронная музыка, трип хоп …   Википедия

  • Recoil — Saltar a navegación, búsqueda Recoil Información personal Origen Sussex, Inglaterra. Información artística Género(s) …   Wikipedia Español

  • Recoil — ist ein musikalisches Soloprojekt des ehemaligen Depeche Mode Mitgliedes Alan Wilder. Bereits seit den frühen 1980er Jahren probierte sich Wilder neben der Arbeit bei Depeche Mode auch an eigenen Songs. Als Daniel Miller, Chef des Bandlabels Mute …   Deutsch Wikipedia

  • Recoil — Re*coil , n. 1. A starting or falling back; a rebound; a shrinking; as, the recoil of nature, or of the blood. [1913 Webster] 2. The state or condition of having recoiled. [1913 Webster] The recoil from formalism is skepticism. F. W. Robertson.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Recoil — est un groupe de rock/electro fondé en 1986 par Alan Wilder, ancien membre de Depeche Mode. Alan Wilder Sommaire 1 Histoire du groupe …   Wikipédia en Français

  • recoil — vb 1 Recoil, shrink, flinch, wince, blench, quail can all mean to draw back from something, usually through fear, faintheartedness, or disgust. Recoil more than any of the succeeding terms suggests the physical signs of such drawing back or the… …   New Dictionary of Synonyms

  • Recoil — Re*coil (r[ e]*koil ), v. i. [imp. & p. p. {Recoiled} (r[ e]*koild ); p. pr. & vb. n. {Recoiling}.] [OE. recoilen, F. reculer, fr. L. pref. re re + culus the fundament. The English word was perhaps influenced in form by accoil.] [1913 Webster] 1 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • recoil — ► VERB 1) suddenly spring back or flinch in fear, horror, or disgust. 2) feel such emotions at the thought of something. 3) spring back through force of impact or elasticity. 4) (recoil on/upon) have an adverse consequence for (the originator). ► …   English terms dictionary

  • Recoil — Re*coil (r[ e]*koil ), v. t. To draw or go back. [Obs.] Spenser. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • recoil — index rebuff, refuse, repercussion, retreat, revert Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • recoil — [v] shrink away backfire, balk, blanch, blench, blink, carom, cringe, demur, dodge, draw back, duck, falter, flinch, hesitate, jerk, kick, pull back, quail, quake, react, rebound, reel, resile, shake, shirk, shrink, shudder, shy away, spring,… …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»