Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

recidere

  • 1 recidere

    recìdere* vt обрезать, отрезать; срезать; перерезать recidere le ali -- подрезать крылья recidersi un dito -- порезаться, порезать себе палец recidere un fiore -- срезать цветок recidere un braccio -- отрезать <ампутировать> руку recìdersi non com 1) рваться, разрываться( о ткани) 2) трескаться( о коже)

    Большой итальяно-русский словарь > recidere

  • 2 recidere

    Большой итальяно-русский словарь > recidere

  • 3 recidere

    recidere v.tr. to cut* (off); to break* off; (med.) to excise, to exsect: recidere un ramo da un albero, to cut off a branch from a tree; recidere la testa di un animale, to cut off an animal's head.
    recidersi v.intr.pron. (non com.) to rip, to split; ( di pelle) to chap, to crack: si recise le vene ( dei polsi), he slashed his wrists.
    * * *
    [re'tʃidere]
    verbo transitivo to cut* (off) [ramo, rosa]; to sever, to cut* [vena, fune]; to sever [ legame]
    * * *
    recidere
    /re't∫idere/ [35]
    to cut* (off) [ramo, rosa]; to sever, to cut* [vena, fune]; to sever [ legame].

    Dizionario Italiano-Inglese > recidere

  • 4 recidere

    recidere
    recidere [re't∫i:dere] <recido, recisi, reciso>
     verbo transitivo
    (ab)schneiden
     II verbo riflessivo
    -rsi aufspringen, rissig werden

    Dizionario italiano-tedesco > recidere

  • 5 recidere

    recidere v.tr. (pres.ind. recìdo; p.rem. recìsi; p.p. recìso) couper: recidere un ramo couper une branche.

    Dizionario Italiano-Francese > recidere

  • 6 recidere

    Большой итальяно-русский словарь > recidere

  • 7 recidere

    pass. rem. io recisi, tu recidesti; part. pass. reciso
    отрезать, срезать
    * * *
    гл.
    общ. обрезать, прерывать (речь), отрезать, перерезать

    Итальяно-русский универсальный словарь > recidere

  • 8 recidere

    1) падать назад, опять впасть, возвращаться, redemta (mulier) in causam suam recidit (1. 6 D. 49, 15. 1. 14 § 1 D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 14, 6); тк. = cadere in potest. (1. 5 D. 1, 6. 1. 10. 40 pr. D. 1, 7. 1. 28 § 1 D. 28, 2. 1. 2 pr. D. 28, 6);

    ad irritum rec., терять силу (1. 42 eod. 1. 16 § 1 D. 5, 2);

    ad unum rec., уменьшаться (1. 13 pr. D. 33, 5).

    2) rec. ad s. in aliquem, доставаться, переходить, in unum recedit ius omnium (1. 7 § 2 D. 3, 4. 1. 9 pr. D. 7, 9);

    hereditas (1. 41 § 2 D. 21, 2. 1. 2 § 8 D. 37, 11).

    3) отрезывать, rec. radices (1. 6 § 2 D. 47, 7);

    protectum (1. 29 § 1 D. 9, 2);

    statuae partes recisae (1. 11 § 8 D. 6, 2).

    4) уменьшать, = minuere, recisio = minutio, напр. recid. legata, прот. augere (1. 5 § 5 D. 37, 5. cf. 1. 1 § 13 D. 33, 4. 1. 35 § 1 D. 28, 5);

    recius (adi.) = minutus, brevis;

    tempus recisius, прот. longius (1. 2 D. 47, 21).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > recidere

  • 9 recidere

    v. pres, këput, shkurtoj, cungoj.

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > recidere

  • 10 recidere

    обрезать, срезать

    Dizionario di costruzione italiana-russo > recidere

  • 11 recìdere

    v отрязвам, прерязвам.

    Dizionario italiano-bulgaro > recìdere

  • 12 recidere

    vt irreg [re'tʃidere]
    to cut off, chop off

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > recidere

  • 13 recidere

    v.t. (tagliare)
    срезать, отрезать; обрезать; (tagliare in due) перерезать

    Il nuovo dizionario italiano-russo > recidere

  • 14 recidere

    t kısa kesmek

    Dizionario Italiano-Turco > recidere

  • 15 recidere un braccio

    Итальяно-русский универсальный словарь > recidere un braccio

  • 16 recidere vt irreg

    [re'tʃidere]
    to cut off, chop off

    Dizionario Italiano-Inglese > recidere vt irreg

  • 17 recidere, tagliare, tranciare

    "to cut,;
    Abscheren;
    recortar"

    Dizionario Italiano-Inglese > recidere, tagliare, tranciare

  • 18 recido

    [st1]1 [-] rĕcĭdo (reccĭdo), ĕre, cĭdi, cāsum [re + cado]: - intr. - [abcl][b]a - retomber, tomber; retomber sur (qqn), rejaillir sur. - [abcl]b - en venir à, aboutir à. - [abcl]c - échoir à, être dévolu à, tomber en partage, tomber dans la possession de; coïncider avec. - [abcl]d - revenir, récidiver (en parl. de la fièvre).[/b]    - ad nihil (ad nihilum) recidere: n'aboutir à rien, n'avoir aucun effet, retomber dans le néant.    - in graviorem morbum recidere, Liv. 24, 29: retomber plus gravement malade, avoir une rechute plus grave.    - ne recidam (s.-ent. in morbum), Cic. Att. 12, 21, 5: pour ne pas rechuter.    - recidere ex laetitiâ ad lacrimas, Cic. Sull. 32,.91: passer de la joie aux larmes.    - ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, Liv. 2, 7: de libérateur de la patrie, il était tombé (disait-il) au rang des Aquillius et des Vitellius (= il était tombé au rang de traître)    - suspicio in aliquem recidit: le soupçon rejaillit sur qqn.    - in luxuriam recidere: retomber dans la mollesse.    - ad aliquem potentatus omnis recidit, Cic.: tout le poids des affaires retombe sur qqn.    - recidere ut: aboutir à ce que.    - huccine omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur, Cic. Verr. 2, 5, 63 § 163: est-ce à ce point que tout aboutit: voir un citoyen romain battu de verges au forum?    - constitit inter haruspices, quae periculosa et adversa sacrificanti denuntiata essent, cuncta in ipsos recasura qui exta haberent, Suet. Aug. 96: les haruspices se mirent d'accord pour dire que les dangers et les revers qui avaient été annoncés au sacrificateur retomberaient tous sur ceux qui possédaient les entrailles des victimes.    - recidere ad paucos, Ter. Hec.: tomber dans la possession de quelques-uns, devenir le privilège de quelques-uns. [st1]2 [-] rĕcīdo, ĕre, cīdi, cīsum [re + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - ôter en coupant, trancher, retrancher, rogner. - [abcl]b - abréger, diminuer, restreindre.[/b]    - recidere aliquid priscum ad morem, Tac. A. 3, 53: ramener qqch. dans les limites de l'usage ancien.    - recidere pollicem alicui, Quint. 8, 5, 12: retrancher le pouce à qqn.    - recidere capillos, Plin. Ep. 7, 27: couper les cheveux.    - hirsutam falce recidere barbam, Ov. M. 13, 766: raser la barbe hirsute avec une faux.
    * * *
    [st1]1 [-] rĕcĭdo (reccĭdo), ĕre, cĭdi, cāsum [re + cado]: - intr. - [abcl][b]a - retomber, tomber; retomber sur (qqn), rejaillir sur. - [abcl]b - en venir à, aboutir à. - [abcl]c - échoir à, être dévolu à, tomber en partage, tomber dans la possession de; coïncider avec. - [abcl]d - revenir, récidiver (en parl. de la fièvre).[/b]    - ad nihil (ad nihilum) recidere: n'aboutir à rien, n'avoir aucun effet, retomber dans le néant.    - in graviorem morbum recidere, Liv. 24, 29: retomber plus gravement malade, avoir une rechute plus grave.    - ne recidam (s.-ent. in morbum), Cic. Att. 12, 21, 5: pour ne pas rechuter.    - recidere ex laetitiâ ad lacrimas, Cic. Sull. 32,.91: passer de la joie aux larmes.    - ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, Liv. 2, 7: de libérateur de la patrie, il était tombé (disait-il) au rang des Aquillius et des Vitellius (= il était tombé au rang de traître)    - suspicio in aliquem recidit: le soupçon rejaillit sur qqn.    - in luxuriam recidere: retomber dans la mollesse.    - ad aliquem potentatus omnis recidit, Cic.: tout le poids des affaires retombe sur qqn.    - recidere ut: aboutir à ce que.    - huccine omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur, Cic. Verr. 2, 5, 63 § 163: est-ce à ce point que tout aboutit: voir un citoyen romain battu de verges au forum?    - constitit inter haruspices, quae periculosa et adversa sacrificanti denuntiata essent, cuncta in ipsos recasura qui exta haberent, Suet. Aug. 96: les haruspices se mirent d'accord pour dire que les dangers et les revers qui avaient été annoncés au sacrificateur retomberaient tous sur ceux qui possédaient les entrailles des victimes.    - recidere ad paucos, Ter. Hec.: tomber dans la possession de quelques-uns, devenir le privilège de quelques-uns. [st1]2 [-] rĕcīdo, ĕre, cīdi, cīsum [re + caedo]: - tr. - [abcl][b]a - ôter en coupant, trancher, retrancher, rogner. - [abcl]b - abréger, diminuer, restreindre.[/b]    - recidere aliquid priscum ad morem, Tac. A. 3, 53: ramener qqch. dans les limites de l'usage ancien.    - recidere pollicem alicui, Quint. 8, 5, 12: retrancher le pouce à qqn.    - recidere capillos, Plin. Ep. 7, 27: couper les cheveux.    - hirsutam falce recidere barbam, Ov. M. 13, 766: raser la barbe hirsute avec une faux.
    * * *
    I.
        Recido, recidis, recidi, pen. corr. recasum, pen. prod. recidere, Ex re et cado compositum. Cic. Recheoir, Retomber.
    \
        Incassum recidit omnis impensa. Colum. Est devenue à rien, N'a de rien servi.
    \
        Quorsum recidat responsum tuum, non magnopere laboro. Cic. Il ne me chault gueres que tu respondes, soit ouy ou non, Ce m'est tout un que tu respondes.
    \
        In grauiorem morbum recidere. Liu. Renchoir en une greve maladie.
    \
        Ad nihilum recidere. Cic. Devenir à rien.
    \
        Ad paucos recidit ars musica. Terent. Elle est devenue en la possession de peu de gents.
    \
        In te recident hae contumeliae. Plaut. Retomberont sur toy.
    II.
        Recido, recidis, recidi, recisum, pen. prod. recidere, Ex re et caedo compositum. Martial. Couper, Rongner.
    \
        Vngues recidere. Pli. Retrencher.

    Dictionarium latinogallicum > recido

  • 19 recido

    1.
    rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;

    prob., also,

    Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).
    A.
    Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:

    quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,

    Cic. N. D. 2, 26, 66:

    ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,

    had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:

    quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,

    Ov. M. 10, 180:

    etiam si recta recciderat (navis),

    Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:

    in collum Benjamin,

    Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:

    amictum recidentem,

    Quint. 11, 3, 162.—
    B.
    Trop., to fall back, return:

    in graviorem morbum recidere,

    to relapse, Liv. 24, 29;

    so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,

    Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:

    (quartanae) ne recidant,

    Plin. 28, 16, 66, § 228:

    post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,

    Cic. Rep. 2, 8, 14:

    praestat in eandem illam recidere fortunam,

    id. Sest. 69, 146; cf.:

    Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,

    Liv. 24, 32 fin.:

    quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,

    Curt. 9, 7, 23:

    in invidiam,

    Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:

    ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,

    Cic. Phil. 4, 4, 10:

    suspicionem in vosmet ipsos recidere,

    id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:

    quae in adversarios recidunt,

    Quint. 9, 2, 49:

    quod in ipsam recidat,

    Ov. M. 6, 212:

    consilia in ipsorum caput recidentia,

    Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:

    periculosa et adversa cuncta in illos recasura,

    Suet. Aug. 96:

    in me haec omnia mala recciderunt,

    Vulg. Gen. 42, 36. —
    II.
    (With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.
    (α).
    With ad:

    ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,

    Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:

    tantum apparatum ad nihilum recidere,

    to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:

    ad nilum,

    Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:

    ad nihil,

    id. Att. 4, 16, 12.—
    (β).
    With in, Lucr. 5, 280:

    quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,

    Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:

    rex ut in eam fortunam recideret,

    Liv. 44, 31 fin.:

    omnis impensa in cassum recidat,

    Col. 4, 3, 5:

    mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,

    Ov. M. 10, 18.—
    (γ).
    With an adv. of direction:

    huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,

    Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:

    eo regiae majestatis imperium,

    Liv. 4, 2:

    eo res,

    Quint. 2, 10, 3:

    illuc, ut, etc.,

    Juv. 12, 54:

    ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,

    Liv. 30, 42:

    pleraque, quo debuerint, reccidisse,

    id. 25, 31; cf. id. 4, 2:

    quorsum responsum recidat,

    Cic. Rosc. Com. 15, 43.
    2.
    rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    vepres,

    Cato, R. R. 2, 4; cf.:

    malleolos ad imum articulum,

    Plin. 17, 21, 35, § 160:

    sceptrum imo de stirpe,

    Verg. A. 12, 208;

    for which: laurum imā stirpe,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):

    ceras inanes,

    empty cells, Verg. G. 4, 241:

    hirsutam barbam falce,

    Ov. M. 13, 766:

    caput,

    id. ib. 9, 71:

    immedicabile vulnus Ense recidendum est,

    id. ib. 1, 191:

    pollicem alicui,

    Quint. 8, 5, 12:

    comas,

    Mart. 1, 32, 4; cf.

    capillos,

    Plin. Ep. 7, 27 fin.:

    ungues,

    Plin. 10, 35, 52, § 106:

    columnas,

    to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:

    fustes,

    id. ib. 3, 6, 40:

    ancile ab omni parte recisum,

    Ov. F. 3, 377:

    mella,

    i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—

    Of persons: cuncti simul ense recisi,

    cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:

    fulgorem sideribus,

    to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:

    gramina morsu,

    to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—
    II.
    Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:

    perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,

    Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:

    inanem loquacitatem,

    id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:

    omne quod ultra Perfectum traheretur,

    id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:

    mercedes scaenicorum,

    Suet. Tib. 34 init.:

    armaturas mirmillonum,

    to lessen, id. Calig. 55:

    ornandi potestatem,

    Quint. 2, 16, 4:

    facultatem aliter acquirendi,

    id. 12, 7, 10:

    impedimenta,

    to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.

    occupationes,

    Sen. Q. N. 3 praef.:

    culpam supplicio,

    Hor. C. 3, 24, 34; cf.:

    cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,

    id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:

    aliquid priscum ad morem,

    i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:

    opus,

    Vell. 2, 89, 1:

    ea recisa in unum librum coartasse,

    Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:

    tempus recisius (opp. longius),

    Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recido

  • 20 zurückfallen

    zurückfallen, recĭdere. – in etwas z., recĭdere in alqd (z.B. in graviorem morbum: u. in antiquam servitutem): auf jn: d. z., auf jmds. [2819] Haupt z., recĭdere in od. ad alqm (z.B. omnis suspicio in vosmet ipsos recĭdit: u. hic casus ad ipsos recĭdere potest); recĭdere in caput alcis (z.B. Aetolorum prava consilia in ipsorum caput semper recĭdunt): auf jmd. mit z., redundare ad alqm (z.B. vitiorum ad amicos redundat infamia): an jmd. z., recĭdere ad alqm (z.B. von der Macht); redire ad alqm (z.B. von einer Erbschaft).

    deutsch-lateinisches > zurückfallen

См. также в других словарях:

  • recidere — /re tʃidere/ (ant. ricidere) v. tr. [dal lat. recidĕre, der. di caedĕre tagliare , col pref. re  ] (pass. rem. recisi, recidésti, recise, ecc.), lett. [staccare tagliando, spec. con taglio secco e netto, talora nella forma recidersi : r. un… …   Enciclopedia Italiana

  • recidere — re·cì·de·re v.tr. 1. CO tagliare, mozzare in modo netto: recidere un fiore | amputare: il colpo gli recise un dito | fig., far cessare bruscamente: recidere un discorso Sinonimi: mozzare, troncare. 2. LE percorrere uno spazio traversalmente: noi… …   Dizionario italiano

  • recidere — {{hw}}{{recidere}}{{/hw}}A v. tr.  (pass. rem. io recisi , tu recidesti ; part. pass. reciso ) Tagliare con un solo colpo: recidere l erba con la falce | Recidere il capo, mozzarlo | Recidere un arto, troncarlo; SIN. Troncare. B v. intr. pron.… …   Enciclopedia di italiano

  • recidere — v. tr. 1. tagliare, troncare, tranciare, mozzare, segare, risecare □ potare, falciare, mietere □ (un arto) amputare 2. (fig.) interrompere. SFUMATURE recidere mozzare amputare Tagliare qualcosa in un solo colpo, di netto di dice recidere. Mozzare …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • mozzare — moz·zà·re v.tr. (io mózzo) CO 1. tagliare di netto, recidere una parte da un tutto: mozzare un ramo, la cima di un albero | recidere con un colpo violento una parte del corpo: mozzare un braccio, una gamba; mozzare la testa, decapitare, anche… …   Dizionario italiano

  • recisione — /retʃi zjone/ s.f. [dal lat. tardo recisio onis, der. di recidĕre recidere ]. [il recidere o l essere reciso: r. dello stelo di un fiore ] ▶◀ mozzamento, troncamento, [di un arto e sim.] Ⓣ (chir.) amputazione. ⇑ taglio …   Enciclopedia Italiana

  • RÉCIDIVE — Être en état de récidive, c’est avoir réitéré dans sa conduite dolosive. On peut prétendre que le récidiviste est moins coupable que le délinquant primaire: d’une part, en effet, si l’on considère le délinquant comme un «malade» et le séjour dans …   Encyclopédie Universelle

  • Rezidiv — Rückfall; Wiedererkrankung * * * re|zi|div 〈Adj.; Med.〉 rückfällig [<lat. recidivus „rückfällig“] * * * re|zi|div <Adj.> [lat. recidivus, zu: recidere = zurückkommen] (Med.): (von Krankheiten, Krankheitssymptomen) wiederkehrend, wieder… …   Universal-Lexikon

  • amputare — am·pu·tà·re v.tr. (io àmputo) CO 1. recidere e asportare chirurgicamente o traumaticamente una parte del corpo, spec. un arto: amputare una gamba, un braccio Sinonimi: mutilare, tagliare, troncare, mozzare, portare via, recidere. 2. fig., ridurre …   Dizionario italiano

  • incidere — 1in·cì·de·re v.tr. 1. AU tagliare in modo netto, senza recidere, così da produrre un solco o un incavo: incidere la corteccia di un albero | TS chir. tagliare un tessuto organico con appositi strumenti: incidere un ascesso, la cute 2. AU… …   Dizionario italiano

  • recisione — re·ci·sió·ne s.f. 1. CO il recidere e il suo risultato: la recisione di un albero 2. BU fig., decisione, risolutezza {{line}} {{/line}} DATA: 1598. ETIMO: dal lat. recisiōne(m), v. anche recidere …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»