Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

re-farciō

  • 61 farsura

    farsūra, ae, f. (farcio), die Füllung, das Füllsel, übtr., Tert. adv. Val. 27. Vgl. fartura.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > farsura

  • 62 farsus

    farsus, a, um, s. farcio a. E.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > farsus

  • 63 fartilis

    fartilis, e (farcio), gestopft, gemästet, anser, Plin. 10, 52: asinus, Apul. met. 6, 31. – neutr. pl. subst., fartilia, Füllsel, übtr., Tert. adv. Val. 27. – Nbf. fartālia, Anthim. 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartilis

  • 64 fartim

    fartim, Adv. (farcio), gestopft, dicht, Lucil. 79. Auson. Mosell. 86 u. 113. Apul. met. 2, 7 u. 3, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartim

  • 65 fartor

    fartor, ōris, m. (farcio), I) der Hühnerstopfer, der Geflügelhändler, der Hühner, Pfauen u. vgl. mästet, Col. 8, 7, 1. Ter. eun. 257. Hor. sat. 2, 3, 229: fartor avium, Corp. inscr. Lat. 6, 8848. Vgl. Spengel Plaut. truc. 1, 2, 12 (wo derselbe ganz anders liest). – II) übtr. = nomenclator (w. s.), weil er die Namen der Bürger dem Kandidaten zuraunte, Paul. ex Fest. 88, 15. Placid. gloss. V, 23, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartor

  • 66 fartum

    fartum, ī, n. u. fartus, ūs, m. (farcio), das Hineingestopfte, die Füllung, das Füllsel, das Inwendige einer Sache, fartum u. fartus fici, das Fleischige (auch pulpa gen.), Col.: intestina et fartum eorum, Plin.: quid (deo sit) cum libis, quid diversis cum fartibus? Arnob. – scherzh., non vestem mulieris amant, sed vestis fartum, des Kleides Inhalt = den Leib, die Person, Plaut. most. 169.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartum

  • 67 fartura

    fartūra, ae, f. (farcio), I) das Stopfen, Mästen des Federviehs, Varro LL. 5, 111. Varro r. r. 3, 8, 3 u. 3, 9, 1 (Variante farsura). Col. 8, 7, 4 u. 8, 9, 1. – II) konkret = die Ausfüllung, der Schutt zum Ausfüllen, Vitr. 2, 8. § 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartura

  • 68 fartus

    1. fartus, ūs, m., s. fartum.
    ————————
    2. fartus, a, um, s. farcio.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartus

  • 69 frequens

    frequēns, entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und Zeit, I) im Raume, A) aktiv, von einer Menschenmenge, Versammlung usw. = zahlreich, in Menge oder in Masse anwesend od. versammelt, - sich einfindend, viel beisammen (Ggstz. infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, Cic.: gentes numero (an Z.) frequentes, capite arma frequentes, Liv. – übtr., sententia, die viele Stimmen für sich hat, Plin. ep. 2, 11, 6. B) passiv, v. Örtlichkeiten usw. = zahlreich besucht, gedrängt voll, volkreich, dicht bewohnt, dicht bebaut (Ggstz. infrequens, desertus), α) absol.: theatrum, Cic.: convivium, Suet.: municipium, Cic.: emporium, castellum, Liv.: provinciae, Vell. – β) m. Abl. (s. Mützell Curt. 3, 1 [2], 11), loca frequentia aedificiis, Liv.: frequens custodiis locus, ein stark mit Wachen besetzter, Liv.: frequens cultoribus populus, stark angebauter Gau, Liv.: frequens acies armatis, eine dichtgedrängte Schlachtlinie, Liv.: vivarium frequens piscibus, Col.: utra pars vicis frequentior esset, Liv.: frequentissimum rotis iter, stark befahrener, Ps. Quint. decl. – γ) mit Genet.: quod (mons) talis silvae frequens fecundusque erat, Tac. ann. 4, 65. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers., an einem Orte oft oder fast
    ————
    immer anwesend (gegenwärtig), -sich einfindend, - sich einstellend, -anzutreffen, häufig, fleißig, Platonis auditor, Cic.: erat Romae frequens, Cic.: cum alqo frequentem esse, mit jmd. oft zusammen sein, -häufig umgehen, Cic.: fr. in castris miles, ein im Lager immer zu findender, Cic. (sarkastisch von der fleißigen Anwesenheit am Spieltisch): und so eum frequentem ad signa sine commeatu fuisse, sei fast immer u. ohne Urlaub bei den F. zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher Gast, Mart. – m. Infin., hic hominum casus lenire et demere fatis iura frequens, der so oft bei der Hand ist, das Leid der Menschen zu stillen usw., Stat. Theb. 7, 705 sq. – B) passiv, häufig stattfindend, -angewendet, - gebraucht, -angetroffen, häufig, ganz gewöhnlich, pocula, reichliche, Cic.: lactucas frequentiores in cibo (zu oft genossen) officere claritati oculorum, Plin.: frequentes honores delati sunt, Nep.: latrocinia frequentiora, Pollio in Cic. ep.: frequentior familiaritas, Cic.: frequentissimum initium esse calamitatis securitatem, Vell.: quae in controversiis quoque sunt frequentia, Quint.: id cum est apud oratores frequentissimum, Quint.: m. Dat., illud et poëtis et oratoribus frequens, Quint.: et illud frequens est, ut m. Konj., Quint. 3, 6, 8; Vgl. 4, 1, 75: frequens est, es kommt
    ————
    häufig vor, ist ganz gewöhnlich, daß ufw., mit folg. Acc. u. Infin., Plin. 8, 183. Paul. dig. 44, 2, 6. – Abl. Sing. gew. frequenti; Abl. frequente, Suet. Cal. 44, 2 u. Nero 20, 2 (vgl. infrequente, Plaut. truc. 230).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frequens

  • 70 infarcio

    īn-farcio (īn-fercio), farsī (fersī), farsum (fersum) u. fartum (fertum), īre, I) hineinstopfen, in eas partes largum salem, Colum. 12, 53 (55), 2: cruminis turpe lucrum, Prud. psych. 459: parietes (formacei) inferciuntur verius quam struuntur, Plin. 35, 169: densis geniculis et in se infarctis, ineinander gedrängte, Plin. 27, 115 Detl. (Jan liest in se fractis). – im Bilde, neque inferciens (einflickend) verba quasi rimas expleat, Cic. or. 231: inf. micas de minutiloquio Aristotelis, Tert de anim. 6. – II) vollfüllen, vollstopfen, bracteas (bratteas) infercire leviore materiā, Plin. 33, 25: se cibo, Lact. de mort. pers. 49, 3: hiatus crinibus infarsus, Tert. de pall. 4: caro stercoribus infersa, Tert adv. Marc. 3, 10. – Vulg. Perf.- Formen, inferciverit, Itin. Alex. 53 (102): infarciverat u. inferciverat, Porphyr. Hor. sat. 1, 8, 39. – Partiz. infarsus, Tert. de pall. 4, infersus, Tert. adv. Marc. 3, 10, infarctus, Plin. 27, 115 Detl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infarcio

  • 71 refercio

    refercio, fersī, fertum, īre (re u. farcio), bis zum Übermaße vollstopfen, vollfüllen, anfüllen, I) eig.: cloacas corporibus, Cic.: horrea, Plin. pan.: ipse cibo plurimo referciebatur (stopfte sich voll), Lampr. – poet., alqm donis opimis, Sil. 5, 266. – II) übtr.: A) im allg.: complures aures istis sermonibus, Cic.: libros puerilibus fabulis, Cic. – ex quo libris omnia referserunt, deshalb ist alles mit Büchern überfüllt, Cic. – B) übtr., aufeinanderhäufen, perfice, ut Crassus haec, quae coartavit et peranguste refersit in oratione sua, dilatet nobis atque explicet, Cic. de or. 1, 163.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > refercio

  • 72 suffertus

    suffertus, a, um (sub u. farcio), vollgestopft, voll, aliquid sufferti tinnire, etwas Volltönendes, Suet. Ner. 20, 2. – Nbf. suffercītus = den Mund voll nehmend, Lucil. 509 ( bei Gell. 4, 17, 3).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suffertus

  • 73 cōnferciō

        cōnferciō īre    [com- + farcio], see confertus.
    * * *
    confercire, confersi, confertus V TRANS
    stuff/cram/pack/press (close) together; fill densely; raise a shout in unison

    Latin-English dictionary > cōnferciō

  • 74 differtus

        differtus adj.    [dis- + farcio], stuffed, crammed, crowded, swarming: provincia differta exactoribus, Cs.: corpus odoribus, Ta.: differtum forum populumque (i. e. forum differtum populo), H.
    * * *
    differta, differtum ADJ
    full, filled, stuffed; crowded

    Latin-English dictionary > differtus

  • 75 effarciō (-ferciō)

       effarciō (-ferciō) —, fertus, īre    [ex + farcio], to stuff, fill out: intervalla saxis effarciuntur, Cs.

    Latin-English dictionary > effarciō (-ferciō)

  • 76 fartus

        fartus    P. of farcio.

    Latin-English dictionary > fartus

  • 77 īnferciō

        īnferciō —, —, īre    [1 in+farcio], to stuff in, force in: inferciens verba.

    Latin-English dictionary > īnferciō

  • 78 bàrc

    I
    a bark, boat, Irish bárc, Early Irish barc, Welsh barg, Breton barc. These words are all ultimately from the Late Latin barca, whence throught French comes English bark.
    II
    rush (as water), Irish bárcaim, break out; cf. Middle Irish barc, multitude; Latin farcio, cram, frequens, numerous.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > bàrc

  • 79 circumfarcio

    circum-farcĭo, no perf., fartus, 4, v. a., to fill up all around, to stuff, Plin. 17, 13, 21, § 98.

    Lewis & Short latin dictionary > circumfarcio

  • 80 confercio

    con-fercĭo, no perf., fertum, 4, v. a. [farcio], to stuff or cram together, to press close together (in verb. finit. very rare; in part. perf. and P. a. class.).
    (α).
    Verb. finit.:

    ventus cum confercit, franguntur montes nimborum,

    Lucr. 6, 158:

    se (apes),

    Varr. R. R. 3, 16, 35:

    myrrham in follis,

    Plin. 12, 15, 35, § 68.—
    (β).
    Part. perf.:

    viā sibi inter confertas naves factā,

    Liv. 37, 11, 13:

    quo magis astu Confertos ita acervatim mors accumulabat,

    Lucr. 6, 1263; cf.:

    agrestem in arta tecta,

    Liv. 3, 6, 3.—Hence, confer-tus, a, um, P. a.; lit., pressed together; hence,
    A.
    Pressed close, crowded, thick, dense (opp. rarus): caeruleum spumat sale confertā rate pulsum, Enn. ap. Prisc. 5, p. 659 P. (Ann. v. 379 Vahl.):

    tune inane quicquam putes esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut, etc.,

    Cic. Ac. 2, 40, 125:

    plures simul conferti,

    Liv. 29, 34, 12: in confertā multitudine, * Suet. Tib. 2:

    agmen,

    Verg. G. 3, 369 (conjunctum, Serv.):

    moles,

    Tac. A. 4, 62.—Esp.,
    2.
    In milit. lang., of the close, compact order of battle:

    ut numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliarentur,

    Caes. B. G. 5, 16: acies, Auct. B. Afr. 13; Liv. 10, 29, 6; 42, 59, 5; Tac. A. 6, 35; 14, 36; Verg. A. 2, 347.— Comp., Liv. 9, 27, 9.— Sup., Caes. B. G. 1, 24; 2, 23:

    hostes,

    Sall. C. 60, 7:

    turba,

    Liv. 2, 12, 6; Sall. J. 98, 1:

    turmatim et quam maxume confertis equis Mauros invadunt,

    id. ib. 101, 4:

    conferto gradu inrupere,

    Tac. A. 12, 35.—
    B.
    With abl., stuffed, filled full, full:

    ingenti turbā conferta deorum templa,

    Liv. 45, 2, 7.— Trop.:

    otiosa vita, plena et conferta voluptatibus,

    Cic. Sest. 10, 23; so id. Tusc. 3, 19, 44; id. Fin. 2, 20, 64:

    cibo,

    id. Cat. 2, 5, 10; * Quint. 5, 14, 27:

    legio conferta maniplis,

    Sil. 7, 390.—
    * Adv.: confertē, in acc. with A. 2. (for the more usual confertim, q. v.), in a compact body; only comp.:

    confertius resistentes,

    Amm. 24, 7, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > confercio

См. также в других словарях:

  • ФАРС — (французское farce, от латинского farcio начиняю: средневековые мистерии начинялись комедийными вставками), 1) вид средневекового народного театра в Западной Европе (преимущественно французского) и литературы бытового комедийно сатирического… …   Современная энциклопедия

  • ФАРС — (франц. farce от лат. farcio начиняю: средневековые мистерии начинялись комедийными вставками),..1) вид средневекового западноевропейского (преимущественно французского) народного театра и литературы бытового комедийно сатирического характера (14 …   Большой Энциклопедический словарь

  • Фарс (театр.) — Фарс (франц. farce, от лат. farcio √ начиняю: средневековые мистерии «начинялись» комедийными вставками), 1) вид народного театра и литературы, распространённый в 14√16 вв. в западно европейских странах. Ф. отличался комической, нередко… …   Большая советская энциклопедия

  • Фарс — I (франц. farce, от лат. farcio – начиняю: средневековые мистерии «начинялись» комедийными вставками)         1) вид народного театра и литературы, распространённый в 14–16 вв. в западно европейских странах. Ф. отличался комической, нередко… …   Большая советская энциклопедия

  • Medieval cuisine — A group of travelers sharing a simple meal of bread and drink; Livre du roi Modus et de la reine Ratio, 14th century. Medieval cuisine includes the foods, eating habits, and cooking methods of various European cultures during the Middle Ages, a… …   Wikipedia

  • Ardechoise — Die Ardéchoise ist ein radsportliche Massenveranstaltung im französischen Département Ardèche. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 2 Streckenführung 3 Organisation 4 Weblinks // …   Deutsch Wikipedia

  • Ardéchoise — Die Ardéchoise ist ein radsportliche Massenveranstaltung im französischen Département Ardèche. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 2 Streckenführung 3 Organisation 4 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • Saint-Felicien (Ardeche) — Saint Félicien (Ardèche) Pour les articles homonymes, voir Saint Félicien. Saint Félicien …   Wikipédia en Français

  • Saint-Félicien (Ardèche) — Pour les articles homonymes, voir Saint Félicien. 45° 05′ 12″ N 4° 37′ 41″ E …   Wikipédia en Français

  • Saint-félicien (ardèche) — Pour les articles homonymes, voir Saint Félicien. Saint Félicien …   Wikipédia en Français

  • ФАРШ — ФАРШ, фарша, муж. (от лат. farcio начиняю) (кул.). 1. Мясо, измельченное для приготовления пищи. 2. Всякая мелко изрубленная начинка для кушаний. Колбаса с чесночным фаршем. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …   Толковый словарь Ушакова

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»