Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fartum

  • 1 fartum

    fartum, i, n. (fartŭs, ūs, m.) [st2]1 [-] ce qui remplit, le contenu, l'intérieur. [st2]2 [-] farce, viande farcie, hachis.    - fartum facere ex hostibus, Plaut.: hacher en morceaux les ennemis.
    * * *
    fartum, i, n. (fartŭs, ūs, m.) [st2]1 [-] ce qui remplit, le contenu, l'intérieur. [st2]2 [-] farce, viande farcie, hachis.    - fartum facere ex hostibus, Plaut.: hacher en morceaux les ennemis.
    * * *
        Fartum, farti. Colum. Dequoy on remplit et farcit.

    Dictionarium latinogallicum > fartum

  • 2 fartum

    fartum, ī, n. u. fartus, ūs, m. (farcio), das Hineingestopfte, die Füllung, das Füllsel, das Inwendige einer Sache, fartum u. fartus fici, das Fleischige (auch pulpa gen.), Col.: intestina et fartum eorum, Plin.: quid (deo sit) cum libis, quid diversis cum fartibus? Arnob. – scherzh., non vestem mulieris amant, sed vestis fartum, des Kleides Inhalt = den Leib, die Person, Plaut. most. 169.

    lateinisch-deutsches > fartum

  • 3 fartum

    fartum, ī, n. u. fartus, ūs, m. (farcio), das Hineingestopfte, die Füllung, das Füllsel, das Inwendige einer Sache, fartum u. fartus fici, das Fleischige (auch pulpa gen.), Col.: intestina et fartum eorum, Plin.: quid (deo sit) cum libis, quid diversis cum fartibus? Arnob. – scherzh., non vestem mulieris amant, sed vestis fartum, des Kleides Inhalt = den Leib, die Person, Plaut. most. 169.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fartum

  • 4 fartum

    fartum, i, n., v. farcio fin.

    Lewis & Short latin dictionary > fartum

  • 5 fartum

    ī n. [ farcio ]
    начинка, содержимое (intestīna et f. eorum PM); мясистая часть плода, мякоть (f. fici Col)
    vestis f. шутл. Pl — человеческое тело, человек

    Латинско-русский словарь > fartum

  • 6 fartum

    m
    вонь, зловоние

    Portuguese-russian dictionary > fartum

  • 7 farcio

    farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;

    and farcītum,

    Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    medios parietes farcire fractis caementis,

    Plin. 36, 22, 51, § 172:

    intestinum,

    Apic. 2, 3:

    mustelae ventriculus coriandro fartus,

    Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:

    edaces et se ultra quam capiunt farcientes,

    Sen. Ep. 108.—
    B.
    In partic., to fatten an animal, = saginare:

    gallinas et anseres sic farcito,

    Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—
    II.
    Transf. (rare; not in Cic.).
    A.
    In gen., to fill, cram with any thing:

    fartum totum theatrum,

    filled, App. Flor. p. 353, 37:

    infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,

    Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—
    B.
    To stuff or cram into:

    in os farciri pannos imperavit,

    Sen. Ira, 3, 19:

    totum lignum in gulam,

    id. Ep. 70 med.:

    ischaemon in nares,

    Plin. 25, 8, 45, § 83:

    hinc farta premitur angulo Ceres omni,

    i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:

    intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,

    Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:

    pulpa fici,

    Pall. 4, 10):

    viaticum,

    a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:

    fartum vestis, i. q. corpus,

    Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > farcio

  • 8 farctum

    farcĭo, farsi, fartum, sometimes farctum (post-class. form farsum, Petr. 69; Apic. 4, 2; 8, 8;

    and farcītum,

    Cassiod. Inst. Div. Litt. 22), 4, v. a. [Gr. phrak-, phrassô, to shut in; cf. Lat. frequens; Germ. Berg, Burg], to stuff, cram, fill full (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    pulvinus perlucidus Melitensi rosa fartus,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    medios parietes farcire fractis caementis,

    Plin. 36, 22, 51, § 172:

    intestinum,

    Apic. 2, 3:

    mustelae ventriculus coriandro fartus,

    Plin. 29, 4, 16, § 60: Jovis satelles jecore opimo farta et satiata, etc., Cic. Poët. Tusc. 2, 10, 24; cf.:

    edaces et se ultra quam capiunt farcientes,

    Sen. Ep. 108.—
    B.
    In partic., to fatten an animal, = saginare:

    gallinas et anseres sic farcito,

    Cato, R. R. 89; Varr. R. R. 3, 9 fin.; Col. 8, 7, 4.—
    II.
    Transf. (rare; not in Cic.).
    A.
    In gen., to fill, cram with any thing:

    fartum totum theatrum,

    filled, App. Flor. p. 353, 37:

    infinitis vectigalibus (rex) erat fartus,

    Vitr. 2, 8 med.; Cat. 28, 12.—
    B.
    To stuff or cram into:

    in os farciri pannos imperavit,

    Sen. Ira, 3, 19:

    totum lignum in gulam,

    id. Ep. 70 med.:

    ischaemon in nares,

    Plin. 25, 8, 45, § 83:

    hinc farta premitur angulo Ceres omni,

    i. e. copious, abundant, Mart. 3, 58, 6.—Hence, fartum ( farctum), i, n., stuffing, filling, inside:

    intestina et fartum eorum, cum id animal nullo cibo vivat, etc.,

    Plin. 28, 8, 29, § 117; Col. 5, 10, 11; id. Arb. 21, 2 (for which:

    pulpa fici,

    Pall. 4, 10):

    viaticum,

    a filling for the journey, Plaut. Trin. 5, 2, 45, acc. to Ritschl.—Comically:

    fartum vestis, i. q. corpus,

    Plaut. Most. 1, 3, 13 (but in Plaut. Mil. 1, 1, 8, read stragem, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > farctum

  • 9 farcio

    farcio, farsī, fartum, īre (φράγ-νυ-μι, φράσσω), stopfen, I) im allg.: pannos in os, Sen.: lignum totum in os, Sen.: ischaemonem in nares, Plin.: poet., hic farta premitur angulo Ceres omni, hier füllt C. gedrängt voll jeden Hofwinkel, Mart. – II) prägn., stopfen = stopfend anfüllen, vollstopfen, A) eig.: 1) im allg.: medios parietes fractis caementis, ausfüllen, Plin.: pulvinus rosā fartus, Cic. – 2) insbes.: a) mit Füllsel stopfen, farc. intestinum, eine Wurst machen, Apic. 2, 55 u. 58 u. Isid. 20, 2, 28: fartum intestinum e crassundiis, Varro LL. 5, 111: ventriculus fartus, Magenwurst, Hyg. fab. 126: ventriculus coriandro fartus, Plin. 29, 60: lepus farsus, Apic. 8, 397. – b) vollstopfen = vollfressen, cutis farta distenditur, Hieron. epist. 22, 16: edaces et se ultra quam capiunt farcientes, Sen. ep. 108, 15: quemadmodum non impleat ventrem, sed farciat, Sen. ep. 119, 14. – c) Geflügel stopfen = mästen, gallinas et anseres, Cato: palumbes, Varro. – Partic. subst. farcientes, Col. 8, 7, 4. – B) übtr., ganz anfüllen, fartum totum theatrum, gestopft voll, gedrängt voll, Apul.: nam (Croesus) infinitis vectigalibus erat fartus, er besaß Einkünfte die Hülle u. Fülle, Vitr. – / a) Partiz. auch farsus, a, um, Petron. 69, 6. Ven. Fort. 9, 7, 34. Apic. 4, 133 u. 8, 397; u. farcitus, Cassiod. inst. div. litt. 22. – b) subst., fartum, ī, n., s. bes.

    lateinisch-deutsches > farcio

  • 10 farcio

    farcio, farsī, fartum, īre (φράγ-νυ-μι, φράσσω), stopfen, I) im allg.: pannos in os, Sen.: lignum totum in os, Sen.: ischaemonem in nares, Plin.: poet., hic farta premitur angulo Ceres omni, hier füllt C. gedrängt voll jeden Hofwinkel, Mart. – II) prägn., stopfen = stopfend anfüllen, vollstopfen, A) eig.: 1) im allg.: medios parietes fractis caementis, ausfüllen, Plin.: pulvinus rosā fartus, Cic. – 2) insbes.: a) mit Füllsel stopfen, farc. intestinum, eine Wurst machen, Apic. 2, 55 u. 58 u. Isid. 20, 2, 28: fartum intestinum e crassundiis, Varro LL. 5, 111: ventriculus fartus, Magenwurst, Hyg. fab. 126: ventriculus coriandro fartus, Plin. 29, 60: lepus farsus, Apic. 8, 397. – b) vollstopfen = vollfressen, cutis farta distenditur, Hieron. epist. 22, 16: edaces et se ultra quam capiunt farcientes, Sen. ep. 108, 15: quemadmodum non impleat ventrem, sed farciat, Sen. ep. 119, 14. – c) Geflügel stopfen = mästen, gallinas et anseres, Cato: palumbes, Varro. – Partic. subst. farcientes, Col. 8, 7, 4. – B) übtr., ganz anfüllen, fartum totum theatrum, gestopft voll, gedrängt voll, Apul.: nam (Croesus) infinitis vectigalibus erat fartus, er besaß Einkünfte die Hülle u. Fülle, Vitr. – a) Partiz. auch farsus, a, um, Petron. 69, 6. Ven. Fort. 9, 7, 34. Apic. 4, 133 u. 8, 397; u. farcitus, Cassiod. inst. div. litt. 22. – b) subst., fartum, ī, n., s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > farcio

  • 11 farcio

    farcĭo, īre, farsi, fartum - tr. - [st2]1 [-] Vitr. Apic. Plin. remplir, garnir, bourrer. [st2]2 [-] Cato. Varr. engraisser (des animaux). [st2]3 [-] Plin. faire entrer de force, enfoncer, introduire.
    * * *
    farcĭo, īre, farsi, fartum - tr. - [st2]1 [-] Vitr. Apic. Plin. remplir, garnir, bourrer. [st2]2 [-] Cato. Varr. engraisser (des animaux). [st2]3 [-] Plin. faire entrer de force, enfoncer, introduire.
    * * *
        Farcio, farcis, farsi, fartum: vel (vt alii volunt) farctum, farcire. Saouler.
    \
        Farcire. Colum. Farcir, Engraisser, Mettre en mue.
    \
        Farcire pannum in os. Senec. Fourrer dedans la bouche, Emplir la bouche de, etc.
    \
        Farcire. Plin. iunior. Remplir.

    Dictionarium latinogallicum > farcio

  • 12 STUFF

    [N]
    MATERIA (-AE) (F)
    MATERIES (-EI) (F)
    SILVA (-AE) (F)
    SYLVA (-AE) (F)
    SUPELLEX (-LECTILIS) (F)
    TEXTILE (-IS) (N)
    RES (REI) (F)
    PANNUS (-I) (M)
    TRICAE (-ARUM) (PL)
    [V]
    FARCIO (-IRE FARSI FARTUM)
    EFFARCIO (-IRE -FERTUM)
    ECFARCIO (-IRE -FERTUM)
    EFFERCIO (-IRE -FERTUM)
    ECFERCIO (-IRE -FERTUM)
    INFARCIO (-IRE -FARSI -FARSUM)
    INFERCIO (-IRE -FERSI -FERSUM)
    CONFERCIO (-IRE -FERSI -FERTUM)
    CONFARCIO (-IRE -FARSI -FARTUM)
    REFARCIO (-IRE -FARSI -FARTUM)
    REFERCIO (-IRE -FERSI -FERTUM)
    STIPO (-ARE -AVI -ATUM)
    SAGINO (-ARE -AVI -ATUM)
    EXPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    REPLEO (-ERE -PLEVI -PLETUM)
    INCULCO (-ARE -AVI -ATUM)
    - BY STUFFING

    English-Latin dictionary > STUFF

  • 13 fartus

    [st1]1 [-] fartus (farctus), a, um: part. passé de farcio. - [abcl][b]a - farci, garni, rempli, fourré, bourré. - [abcl]b - gorgé, rassasié. - [abcl]c - accumulé, amassé.[/b] [st1]2 [-] fartŭs, ūs, m.: c. fartum.
    * * *
    [st1]1 [-] fartus (farctus), a, um: part. passé de farcio. - [abcl][b]a - farci, garni, rempli, fourré, bourré. - [abcl]b - gorgé, rassasié. - [abcl]c - accumulé, amassé.[/b] [st1]2 [-] fartŭs, ūs, m.: c. fartum.
    * * *
        Puluinus rosa farctus. Cic. Garni, Rempli, Farci.

    Dictionarium latinogallicum > fartus

  • 14 CRAM

    [V]
    ECFERCIO (-IRE -FERTUM)
    EFFERCIO (-IRE -FERTUM)
    ECFARCIO (-IRE -FERTUM)
    EFFARCIO (-IRE -FERTUM)
    FARCIO (-IRE FARSI FARTUM)
    REFERCIO (-IRE -FERSI -FERTUM)
    REFARCIO (-IRE -FARSI -FARTUM)
    STIPO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCULCO (-ARE -AVI -ATUM)
    INFULCIO (-IRE -FULSI -FULTUM)
    SUFFARCINO (-ARE -AVI -ATUM)
    SUBFARCINO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > CRAM

  • 15 farcio

    farsī fartum (farctum, farsum), īre
    1) набивать, наполнять (pulvīnum rosā C; aliquid in ōs Sen)
    2) начинять ( turdi uvis passis nucibusque farsi Pt); наполнять фаршем (intestīnum Vr etc.)
    3) откармливать на убой (gallīnas, ansĕres Cato)

    Латинско-русский словарь > farcio

  • 16 fartus

    I a, um part. pf. к farcio II fartus, us m. Eccl = fartum

    Латинско-русский словарь > fartus

  • 17 infarcio

    īn-farcio, farsī, farsum (fartum, farctum), īre
    набивать, втискивать (aliquid in aliquid Col, aliquid alicui rei и aliquid aliquā re Tert)

    Латинско-русский словарь > infarcio

  • 18 farcio

    farcio farcio, farsi, fartum(farsum), ire набивать, наполнять

    Латинско-русский словарь > farcio

  • 19 farcio

    farcio farcio, farsi, fartum(farsum), ire наполнять

    Латинско-русский словарь > farcio

  • 20 farcio

    farcio farcio, farsi, fartum(farsum), ire начинять, наполнять

    Латинско-русский словарь > farcio

См. также в других словарях:

  • fartum — s. m. 1. Cheiro de gorduras cediças, de ranço. 2. Cheiro desagradável de certos animais (ex.: do bode); fedor …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Marius Fartum — (* 21. November 1991) ist ein Badmintonnationalspieler aus Norwegen. Sportliche Karriere Von 2005 bis 2008 gewann Fartum zehn Titel im Nachwuchsbereich in Norwegen. 2007 startete er bereits bei den Norwegian International, wo er auch 2008 und… …   Deutsch Wikipedia

  • Norwegische Meisterschaft (Badminton) — Norwegische Meisterschaften im Badminton werden seit 1939 ausgetragen, sie pausierten jedoch von 1941 bis 1946. Die Juniorenmeisterschaften starteten 1951. Inhaltsverzeichnis 1 Die Titelträger 2 Die Mannschaftsmeister 3 Die Juniorenmeister …   Deutsch Wikipedia

  • LINGONICUM Tomentum — Galliarum inventum est, teste Plin. l. 8. c. 48. Lana viz. brevis forcipibus desecta aut in poliendo a fullone de pannis rudibus aut inter polatis detracta, quâ infarciebantur culcitae, s. Fartum ex lana caesa, resa, tonsae, unde nomen, facum.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Infarce — In*farce , v. t. [L. infarcire: pref. in in + farcire, fartum and farctum, to stuff, cram.] To stuff; to swell. [Obs.] [1913 Webster] The body is infarced with . . . watery humors. Sir T. Elyot. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Steinar Klausen — (* 16. April 1982) ist ein Badmintonspieler aus Norwegen. Sportliche Karriere Klausen gewann von 1997 bis 2001 sieben Titel im Nachwuchsbereich, ehe er 2006 erstmals bei den Erwachsenen im Doppel mit Erik Rundle erfolgreich war. Diesen… …   Deutsch Wikipedia

  • fatras — [ fatra ] n. m. • fastras 1320; p. ê. du lat. farsura « remplissage » ♦ Amas confus, hétéroclite, de choses sans valeur, sans intérêt. « Tout ce fatras pittoresque qu un docteur Faust entasse dans son cabinet ou son atelier » (Gautier). ⇒ bric à… …   Encyclopédie Universelle

  • ACACIA — I. ACACIA Graece Α᾿κακία, Innocentia est, apud Tertullian. de cultu femin. c. 6. Vide Cl. Suicerum Thesauro Ecclas. in Α᾿κακία, et Α῎κακος, ubi modo animum omnis doli expertem, quo sensu, ipse Dominus noster Α῞κακτος appellatur Hebr. c. 7. v. 26 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARPENTUM — vehiculi fuit genus, a iunctis mulabus trahi solitum, quô Romae olim Matronae vehebantur: Id quale esset, indicant nummi veteres, signati nomine et imaginibus Iuliae et Agrippinae Augustarum: Ita enim alter inscriptus est, SPOR. MEMORIAE… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRUCEM tollebantur (in) — in CRUCEM tollebantur olim vivi, mortuique. De vivis vide infra in voce Crux. Morruos quod spectat, Tarquinium Priscum crucibus fixisse eorum corpora, qui necem sibi conscissent, notat Plinius, ut laevum et uni illi usurpatum. Sub Imperatorib.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FARTORES — Festo dicuntur, qui alias Nomenclatores dicti, salutatorum nomina Candidatis seu Petitoribus in aurem clam infarciebant. Cum enim his inprimis elaborandum esset ut singulos cives nossent, eorumqueve nomina tenerent, hoc autem in tanta populi… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»