Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

re-crēscō

  • 21 crescentia

    crescentĭa, ae, f. [cresco], an increase, augmentation:

    dierum (opp. brevitates),

    Vitr. 9, 9, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > crescentia

  • 22 cretus

    1.
    crētus, a, um, Part., from cerno.
    2.
    crētus, a, um, Part., from cresco. q. v. I. A. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > cretus

  • 23 Crispus

    1.
    crispus, a, um, adj. [kindred with crinis, crista; cf. cresco].
    I.
    Originally of the hair, curled, crisped, crimped:

    cincinni,

    Plaut. Truc. 2, 2, 32; cf.

    coma,

    Sil. 16, 120; and:

    leo crispioribus jubis,

    Plin. 8, 16, 18, § 46.—Of persons, having curled hair, curlyheaded, Plaut. Capt. 3, 4, 115; id. Rud. 1, 2, 37; Ter. Hec. 3, 4, 26.—
    * B.
    Trop., of discourse, artistic, elaborate:

    crispum agmen orationis,

    Gell. 1, 4, 4; cf. crispulus, II.—
    II.
    Transf.
    A.
    Curled, uneven, waving, wrinkled: parietes abiete crispā, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19. 44:

    brassica,

    Cato, R. R. 157, 2:

    crispae frondis apium,

    Col. 11, 3, 33:

    acer montanum crispius,

    Plin. 16, 15, 26, § 67:

    (marmor) Augusteum undatim crispum,

    id. 36, 7, 11, § 55:

    lactuca crispissimi folii,

    Col. 11, 3, 26 et saep.—
    B.
    In tremulous motion, quivering, tremulous: linguae bisulcae jactu crispo fulgere, Pac. ap. Non. p. 506, 17; Verg. Copa, 2:

    pecten (i. e. plectrum),

    Juv. 6, 382:

    aër subtili nebulā,

    Pall. Aug. 8, 1.
    2.
    Crispus, i, m., a Roman surname; so esp. of the well-known Roman historian C. Sallustius.

    Lewis & Short latin dictionary > Crispus

  • 24 crispus

    1.
    crispus, a, um, adj. [kindred with crinis, crista; cf. cresco].
    I.
    Originally of the hair, curled, crisped, crimped:

    cincinni,

    Plaut. Truc. 2, 2, 32; cf.

    coma,

    Sil. 16, 120; and:

    leo crispioribus jubis,

    Plin. 8, 16, 18, § 46.—Of persons, having curled hair, curlyheaded, Plaut. Capt. 3, 4, 115; id. Rud. 1, 2, 37; Ter. Hec. 3, 4, 26.—
    * B.
    Trop., of discourse, artistic, elaborate:

    crispum agmen orationis,

    Gell. 1, 4, 4; cf. crispulus, II.—
    II.
    Transf.
    A.
    Curled, uneven, waving, wrinkled: parietes abiete crispā, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19. 44:

    brassica,

    Cato, R. R. 157, 2:

    crispae frondis apium,

    Col. 11, 3, 33:

    acer montanum crispius,

    Plin. 16, 15, 26, § 67:

    (marmor) Augusteum undatim crispum,

    id. 36, 7, 11, § 55:

    lactuca crispissimi folii,

    Col. 11, 3, 26 et saep.—
    B.
    In tremulous motion, quivering, tremulous: linguae bisulcae jactu crispo fulgere, Pac. ap. Non. p. 506, 17; Verg. Copa, 2:

    pecten (i. e. plectrum),

    Juv. 6, 382:

    aër subtili nebulā,

    Pall. Aug. 8, 1.
    2.
    Crispus, i, m., a Roman surname; so esp. of the well-known Roman historian C. Sallustius.

    Lewis & Short latin dictionary > crispus

  • 25 decresco

    dē-cresco, crēvi, crētum, 3, v. n.
    I.
    Orig., to grow less, grow shorter, decrease, wane (as the moon, bodies of water, the length of the day, etc.): ostreae cum luna pariter crescunt pariterque decrescunt, * Cic. Div. 2, 14, 33:

    crescunt loca decrescentibus undis,

    Ov. M. 1, 345; cf.:

    aequora,

    id. ib. 2, 292; and: decrescentia flumina, * Hor. Od. 4, 7, 3:

    die decrescente (coupled with quo rursus crescente),

    Plin. 2, 59, 60, § 151:

    ubi febris fuit atque decrevit,

    Cels. 3, 6; cf.:

    morbus,

    id. ib. 20 al.: nocte dieque decretum et auctum, Laev. ap. Prisc. p. 869 P.;

    of the waters of the flood,

    Vulg. Gen. 8, 5.—Hence,
    II.
    In gen., to decrease, become less, diminish:

    uncus aratri Ferreus occulte decrescit in arvis,

    i. e. wears away, Lucr. 1, 315; id. 5, 536; Quint. 5, 12, 14; 9, 4, 23:

    admiratio decrescit,

    id. 1, 3, 5:

    metus matrum,

    Sil. 7, 82 et saep.:

    ut corpora quamlibet ardua et excelsa, procerioribus admota decrescant,

    i. e. seem smaller, Plin. Pan. 61, 2:

    decrescente reditu (agelli) etiam pretium minuit,

    Plin. Ep. 6, 3, 1.—
    b.
    Poet., of the gradual disappearance of places as one removes farther from them, Stat. Ach. 2, 308; Claud. Rapt. Pros. 1, 189.—
    * B.
    Pregn., to pass away by diminution; to vanish, disappear:

    cornua decrescunt, etc.,

    Ov. M. 1, 740.

    Lewis & Short latin dictionary > decresco

  • 26 discresco

    dis-cresco, crēvi, 3, v. n., to grow broad, grow out, Lact. de Mort. Pers. 33, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > discresco

  • 27 excresco

    ex-cresco, crēvi, crētum, 3, v. inch. n., to grow out or forth, to grow up, rise up (not ante-Aug.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quae si satis excreverint (palmae),

    Col. 4, 21, 3:

    abies, larix, palma in longitudinem,

    Plin. 16, 30, 54, § 125:

    lactucae ad semipedem,

    id. 19, 8, 39, § 131:

    in omni domo nudi ac sordidi in hos artus, in haec corpora quae miramur excrescunt,

    Tac. G. 20; Aug. Serm. 216, 7:

    colles sensim excreverant rudere,

    Front. Aquaed. 18:

    solum tumulo in altum,

    Luc. 4, 11: si quando flumen imbribus ad tempus excrevit, is swollen, Dig. 43, 11, 1.—
    B.
    In partic., of morbid excrescences on the body:

    excreverat in dexteriore latere ejus caro,

    Suet. Galb. 21:

    carnis excrescentes,

    Plin. 23, 6, 59, § 111:

    arsenicum tollit quicquid excrescit,

    id. 34, 18, 56, § 178.—Hence,
    2.
    Subst.: excre-scentia, ium, n., in medic. lang., morbid excrescences on the body, Plin. 20, 9, 36, § 93; 22, 21, 29, § 61; 24, 4, 5, § 9; 24, 5, 11, § 19; 34, 18, 50, § 169 al.—
    II.
    Trop., to grow immoderately, to increase, enlarge:

    nec minus evitanda est immodica ejus prooemii longitudo, ne in caput excrevisse videatur,

    Quint. 4, 1, 62:

    fructus in tantum excrevit, ut, etc.,

    Dig. 36, 1, 27, § 16 fin.:

    litium series,

    Suet. Vesp. 10.—Hence, ex-crētus, a, um, P. a., grown up, fullgrown:

    animalia,

    Lact. 2, 11 med. al. (so, haedi, Verg. G. 3, 398, acc. to Serv., but v. excerno, II. A.).

    Lewis & Short latin dictionary > excresco

  • 28 glisco

    glisco, ĕre, v. n. [perh. kindred with cresco, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 98 Müll.; cf. Doed. Syn. 1, p. 21], to grow up, swell up, spread, blaze up, burst out (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. crebresco).
    I.
    Lit.:

    ignis Alexandri Phrygio sub pectore gliscens,

    kindling, Lucr. 1, 474;

    so of fire,

    Sil. 14, 308; cf. Serv. Verg. A. 12, 9: gliscit, ut ignis oleo, Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 21 (Cic. 10, p. 63 Kays.):

    suffusa veneno Tenditur, ac sanie gliscit cutis,

    swells, Stat. Th. 1, 107:

    asellus paleis gliscit,

    i. e. grows stout, fat, Col. 7, 1, 1:

    turtur difficulter,

    id. 8, 9, 1; cf. Fest. s. v. reglescit, p. 278 Müll.; Col. 2, 5, 1:

    immensum aucto mari et vento gliscente,

    Sall. H. 3, 31 Dietsch.—
    II.
    Trop., to swell, grow, increase, augment, spread:

    spectat atrox hostile caput, gliscitque tepentis Lumina torva videns,

    Stat. Th. 8, 756:

    hos ubi velle acies et dulci gliscere ferro Dux videt,

    i. e. ardently long for, id. ib. 12, 639: cf. with inf. (like gestio):

    gliscis regnare superbus,

    id. ib. 3, 73: ad juvenilem libidinem copia voluptatum gliscit, ut ignis oleo, * Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 22:

    gaudium,

    Pac. ib. 18; Lucr. 5, 1061:

    furor in dies,

    id. 4, 1069:

    clamor, singultus, jurgia,

    id. 3, 480:

    rabies,

    Plaut. Capt. 3, 4, 26:

    proelium,

    id. As. 5, 2, 62:

    seditio,

    Liv. 42, 2, 2:

    invidia,

    id. 2, 23, 2:

    ne glisceret primo neclegendo bellum,

    id. 29, 2, 2:

    saevitia,

    Tac. A. 6, 19:

    adulatio,

    id. ib. 1, 1:

    flagitia et infamia,

    id. ib. 14, 15:

    gloria et pericula,

    id. ib. 15, 23:

    multitudo gliscit immensum,

    grows, increases, id. ib. 4, 27; cf.:

    gliscerent numero et aliquando minuerentur,

    id. ib. 4, 5 fin.:

    postquam eo magnificentiae venerit (res publica), gliscere singulos,

    grow in wealth, id. ib. 2, 33:

    gliscentibus negotiis duo praetores additi,

    id. ib. 11, 22:

    fama gliscit gressu,

    Sil. 4, 6.
    In pass.
    : ut major invidia Lepido glisceretur, may grow, increase, Sempron. Asellio ap. Non. 481, 5: cum te salvum video, gliscor gaudio, Turp. ap. Non. 22, 13 (Com. Fragm. v. 191 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > glisco

  • 29 incresco

    in-cresco, ēvi, v. n., to grow in or upon any thing (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    non taedia animalium capillis increscunt,

    do not grow in the hair, Plin. 28, 11, 46, § 163. —
    B.
    In gen., to grow, increase:

    lacrimis quoque flumina dicunt Increvisse suis,

    Ov. M. 11, 48:

    maxime cibo eget, qui increscit,

    Cels. 1, 3:

    ne cum increverint (arbores),

    Col. 3, 21.—
    II.
    Trop.
    A.
    To grow or increase in:

    animis discordibus irae,

    Verg. A. 9, 688.—
    B.
    In gen., to increase, augment:

    morbus increscit,

    Cels. 3, 2:

    dolor,

    Sen. Med. 951:

    audacia,

    Liv. 1, 33, 8:

    certamen,

    id. 10, 5, 2:

    fremitus,

    id. 45, 1, 3:

    increscere et invalescere sententiam,

    Dig. 33, 7, 12.— Rhet., to advance from weaker to stronger expressions:

    hoc genus increscit,

    Quint. 8, 4, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > incresco

  • 30 macresco

    mā̆cresco, crŭi, 3, v. inch. n. [1. macer], to grow lean, meagre:

    algor eas et famis macrescere cogit,

    Varr. R. R. 2, 5, 15; 3, 5, 3:

    macrescit pecus,

    Col. 6, 3, 1:

    macrescunt animalia,

    Veg. Vet. 1, 7, 2: invidus alterius macrescit rebus opimis, grows thin at, pines away at, * Hor. Ep. 1, 2, 57: curionem agnum Plautus pro macro dixit, quasi cura macruisset, Paul. ex Fest. s. v. curionem, p. 60 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > macresco

  • 31 non

    nōn (old collat. forms noenum and noenu, cf. Lachm. ad Lucr. tom. 2, p. 149 sq.:

    noenum pro non Lucilius lib. XXX.: sed tamen hoc dicas, quid est, si noenu molestum'st. Varro Epistola ad Fusium: si hodie noenum venis, cras quidem, etc.,

    Non. 143, 33 sq.: noenum rumores ponebat ante salutem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1; Ann. v. 314 Vahl.; so, noenum sperando cupide rem prodere summam, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 229 Müll.;

    Ann. v. 411 ib.: noenum mecastor,

    Plaut. Aul. 1, 1, 28: noenu necesse'st, Enn. ap. Cic. Div. 2, 62, 127;

    Ann. v. 161 Vahl.: noenu potest,

    Lucr. 3, 199 Lachm. N. cr.:

    noenu queunt,

    id. 4, 712), adv. [contr. from neoenum, i. e. nec unum, not one, like ne hilum, not any thing (cf. Engl. not, i. q. naught, Angl.-Sax. naht, contr. from ne-aht); cf. Germ. nein], not:

    hocine agis an non?

    Ter. And. 1, 2, 15:

    non erat abundans, non inops tamen,

    Cic. Brut. 67, 238:

    non est ita, judices, non est profecto,

    id. Fl. 22, 53:

    cum ipsi auxilium ferre, si cupiant, non queant,

    id. Rep. 1, 5, 9; 1, 2, 2:

    eam (fugam) si nunc sequor, quonam? Cum illo non,

    id. Att. 8, 3, 5.—
    (β).
    Non before negatives forms a weak affirmative, and before adverbs of emphatic assertion (as prorsus, omnino, etc.) a weak negative:

    moveo nonnullis suspicionem, velle me navigare: quod tamen fortasse non nollem, si possem ad otium,

    Cic. Fam. 2, 16, 2; so,

    non nemo, non nihil, non nullus, v. h. vv: Res has non omnino quidem, sed magnam partem relinquere,

    Cic. Fam. 9, 15, 3: so, non prorsus, etc.—
    (γ).
    After negatives it forms a strong affirmative, and after the adverbs above named a strong negative:

    nihil non ad rationem dirigebat,

    Cic. Brut. 37, 140;

    v. nemo, nihil, nullus: prorsus non arbitror,

    id. Tusc. 4, 4, 8:

    omnino non dicere,

    Quint. 10, 7, 24.—
    (δ).
    But the negative force of non is not destroyed by a following ne... quidem, or nec... nec: non fugio ne hos quidem mores. Cic. Verr. 2, 3, 90, § 210; Liv. 28, 42, 16:

    non medius fidius prae lacrimis possum reliqua nec cogitare nec scribere,

    Cic. Att. 9, 12, 1.—In a very few passages non is added to a negative to strengthen it (cf. Gr. ou mê):

    nolle successum non patribus, non consulibus,

    Liv. 2, 45, 5; id. 3, 11, 6:

    nec sursum nec deorsum non cresco,

    Petr. 58:

    horam eximere nullam... non possumus,

    Cic. Phil. 6, 3, 7; Plaut. Mil. 5, 18; id. Curc. 4, 4, 23; Plin. Ep. 4, 13, 8.—
    (ε).
    Unus non = ne unus quidem:

    unus enim vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur,

    Flor. 2, 18, 17.—
    (ζ).
    Per litoten, [p. 1215] emphatic, by no means, not at all, the reverse of:

    non ignobilis tragicus,

    Quint. 1, 12, 18:

    non inimici mihi,

    Curt. 7, 10, 7; esp. with sup.:

    Cethegus homo non probatissimus,

    Cic. Par. 5, 3, 40:

    homo non aptissimus ad jocandum,

    id. N. D. 2, 17, 47:

    non minime commoveri,

    id. Verr. 2, 4, 66, § 125:

    tu me consiliario fortasse non imperitissimo usus esses,

    id. Fam. 1, 9, 2.—
    (η).
    Non quod, non quo, not that, not as if:

    non quod sola ornent, sed quod excellant,

    Cic. Or. 39, 134: me non sane movet res publica;

    non quo sit mihi quidquam carius: sed, etc.,

    id. Att. 16, 15, 5:

    non quo sit servulus unus, idem quod familia, verum quia,

    id. Caecin. 20, 58.—
    (θ).
    Non nisi, only:

    non nisi vicinas tutus arārit aquas,

    Ov. Tr. 3, 12, 36; v. nisi.—
    (ι).
    Non vero, truly not:

    non vero tam isti quam tu ipse nugator,

    Cic. Sen. 9, 27.—
    (κ).
    Non modo, non solum... sed or sed etiam, not only... but also:

    non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

    Cic. Rep. 2, 44, 70; id. Lael. 15, 54;

    v. modo and solum.—Sometimes sed is omitted: nec solum apud Caecinam: Fabii quoque Valentis, etc.,

    Tac. H. 2, 27.—
    (λ).
    Non modo (solum) non... sed or sed etiam, not only not... but even: sed ne... quidem... but not even:

    ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

    Cic. Att. 3, 15, 2:

    hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

    id. Mur. 3, 8:

    tu id non modo non prohibebas, verum etiam approbabas,

    id. Att. 16, 7, 3.—When the verb of the second clause is the common predicate of both clauses, the second non is omitted in the first clause:

    talis vir non modo facere, sed ne cogitare quidem quidquam audebit,

    Cic. Off. 3, 19, 77:

    assentatio, quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

    id. Lael. 24, 89:

    advena non modo vicinae sed ne Italicae quidem stirpis,

    Liv. 1, 40, 2; 3, 24, 4; 6, 20, 2:

    neque solum inscientiam meam, sed ne rerum quidem,

    Cic. de Or. 1, 46, 203:

    quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

    id. Att. 11, 24, 1:

    non mentibus solum consipere, sed ne auribus quidem satis constare poterant,

    Liv. 5, 42, 3; 4, 3, 11;

    so with sed vix in the second clause: haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

    Cic. Cael. 17, 40:

    non modo ad expeditiones sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

    Liv. 3, 6, 8;

    very rarely verum ne... quidem, instead of sed ne... quidem,

    Cic. Rep. 3, 30, 42; id. Rosc. Am. 19, 54; cf. Zumpt, Gram. § 724.—
    (μ).
    Non ita, non tam, not so very, not particularly:

    simulacra non ita antiqua,

    Cic. Verr. 2, 4, 49, § 109:

    non ita lato interjecto mari,

    id. Or. 8, 25:

    non ita diu,

    id. Brut. 66, 233:

    quae nunc quidem non tam est in plerisque,

    id. ib. 15, 58.—So, non fere, scarcely, hardly (v. fere):

    non fere quisquam,

    id. Verr. 2, 5, 71, § 182.—
    (ν).
    Non si, not even if:

    injussu tuo imperator, extra ordinem numquam pugnaverim, non si certam victoriam videam,

    Liv. 7, 10; Sen. Ep. 59, 8; Hor. C. 2, 14, 5; so,

    followed by idcirco (ideo, eo, propterea, etc.): non si Opimium defendisti, idcirco te isti bonum civem putabunt,

    Cic. de Or. 2, 40, 170; id. Cael. 9, 21; id. Top. 16, 60; Liv. 3, 45, 8.—
    (ξ).
    For nedum, much less:

    vix mehercule servis hoc eum suis, non vobis probaturum arbitrer,

    Cic. Agr. 2, 9, 22.—
    (ο).
    In an interrogation for nonne:

    quid haec amentia significat? non vim? non scelus? non latrocinium?

    Cic. Quint. 26, 82; id. Rosc. Com. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 23, § 50.—
    (π).
    For ne ( poet. and in post-Aug. prose, regarded by Quint. as a solecism):

    qui tamen dicat pro illo Ne feceris, Non feceris, in idem incidat vitium, quia alterum negandi est, alterum vetandi,

    Quint. 1, 5, 50:

    vos quoque non caris aures onerate lapillis... Munditiis capimur: non sint sine lege capilli,

    Ov. A. A. 3, 129; id. P. 1, 2, 105:

    non Teucros agat in Rutulos,

    Verg. A. 12, 78:

    non etiam sileas,

    Hor. S. 2, 5, 91:

    non sit, qui tollere curat,

    id. A. P. 460:

    non ancilla tuum jecur ulceret ulla puerve,

    id. Ep. 1, 18, 72:

    non dubitaveris,

    Sen. Q. N. 1, 3, 3; so,

    non credideris,

    Rutil. Lup. 2, 9.—
    (ρ).
    With substantives coalescing to form one notion:

    nec vero, aut quod efficeret aliquid, aut quod efficeretur, posse esse non corpus,

    Cic. Ac. 1, 11, 40:

    etiam non orator,

    Quint. 2, 15, 17; 4, 1, 22: veri non dissimulator amoris, Ov. M. 5, 61:

    quasi servitute praedii non possessori relicta,

    Dig. 34, 1, 14 fin.:

    non dominus,

    ib. 43, 15, 7.—
    (σ).
    As an answer, no:

    aut etiam aut non respondere,

    Cic. Ac. 2, 32, 104:

    exhereditavitne (pater filium)? Non,

    id. Rosc. Am. 19, 54; id. Verr. 1, 7, 20; id. Ac. 2, 30, 97; id. N. D. 1, 25, 70.—
    (τ).
    In questions, non expresses surprise, and doubt of the possibility of denial (v. Madv. Gram. §

    451): non sum ego servus Amphitruonis Sosia?

    Plaut. Am. 1, 1, 247:

    non tu scis, etc.?

    id. ib. 2, 2, 71:

    haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici quidem dubitant,

    Cic. Off. 3, 19, 77; id. Leg. 3, 20, 47:

    Quid? aviam tuam pater tuus non manifesto necavit,

    id. Clu. 14, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > non

  • 32 percresco

    per-cresco, ĕre, v. n., to grow greatly, Ser. Samm. 36, 679.

    Lewis & Short latin dictionary > percresco

  • 33 procresco

    prō-cresco, ĕre, 3, v. inch. n.
    I.
    To grow forth, spring up, arise, proceed (ante- and post-class.):

    quattuor ex rebus posse omnia procrescere,

    Lucr. 1, 715.—
    B.
    Trop.:

    vis morbi procrescit,

    Lucr. 6, 664.—
    II. A.
    Lit.:

    res progigni et genitas procrescere posse,

    Lucr. 2, 566.—
    * B.
    Trop.:

    qui (amor) si officiorum ratione coleretur, non ultra myrtos laurusque procresceret,

    Front. Ep. ad M. Caes. 1, 2 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > procresco

  • 34 recresco

    rĕ-cresco, crēvi, crētum, 3, v. n., to grow again, to grow up or increase again (mostly poet. and post-Aug.):

    ergo terra tibi libatur et aucta recrescit,

    Lucr. 5, 260:

    favete nomini Scipionum, suboli imperatorum vestrorum, velut accisis recrescenti stirpibus,

    Liv. 26, 41 fin.:

    praecisa ossa,

    Plin. 11, 37, 87, § 216:

    luna pleno orbe,

    Ov. H. 2, 5:

    recretis crinibus,

    that have grown again, Paul. Nol. Carm. 21, 560.

    Lewis & Short latin dictionary > recresco

  • 35 remacresco

    rĕ-mā̆cresco, crŭi, 3, v. inch. n., to grow very lean or thin, Suet. Dom. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > remacresco

  • 36 subcresco

    suc-cresco ( subc-), ĕre, v. inch. n., to grow under or from under any thing; to grow up (very rare).
    I.
    Lit.:

    sub ordine naturali pilorum (in palpebris) alius ordo succrescit,

    Cels. 7, 7, 8:

    succrescit ab imo,

    Ov. M. 9, 352:

    ne patiantur herbam succrescere,

    Col. 4, 14, 2; cf.:

    mores mali, Quasi herba irrigua, succrevere uberrime,

    Plaut. Trin. 1, 1, 9.—
    B.
    Transf., to grow up to any thing: toties haustum cratera repleri Sponte suā, per seque vident succrescere vina, to spring up, or be supplied anew, Ov. M. 8, 680.—
    II.
    Trop.: non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati, grows up after, succeeds, * Cic. de Or. 3, 61, 230:

    se gloriae seniorum succrevisse,

    Liv. 10, 13, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > subcresco

  • 37 succresco

    suc-cresco ( subc-), ĕre, v. inch. n., to grow under or from under any thing; to grow up (very rare).
    I.
    Lit.:

    sub ordine naturali pilorum (in palpebris) alius ordo succrescit,

    Cels. 7, 7, 8:

    succrescit ab imo,

    Ov. M. 9, 352:

    ne patiantur herbam succrescere,

    Col. 4, 14, 2; cf.:

    mores mali, Quasi herba irrigua, succrevere uberrime,

    Plaut. Trin. 1, 1, 9.—
    B.
    Transf., to grow up to any thing: toties haustum cratera repleri Sponte suā, per seque vident succrescere vina, to spring up, or be supplied anew, Ov. M. 8, 680.—
    II.
    Trop.: non enim ille mediocris orator vestrae quasi succrescit aetati, grows up after, succeeds, * Cic. de Or. 3, 61, 230:

    se gloriae seniorum succrevisse,

    Liv. 10, 13, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > succresco

  • 38 supercresco

    sŭper-cresco, crēvi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr.
    A.
    Lit., To grow up, over, or upon:

    carcinoma,

    Cels. 5, 28, 2 fin.:

    caro,

    id. 5, 28, 22 init. —With dat., Serv. Verg. A. 3, 15.—
    B.
    Trop.:

    fortuna quod supercresceret caritati, i. e.,

    might join, be added to, Quint. Decl. 5 14 fin.
    II.
    Act., to excel, outdo: municipalem habitum, August. c. Acad. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > supercresco

См. также в других словарях:

  • Cresco, Iowa —   City   Motto: Iowa s Year Round Play Ground …   Wikipedia

  • Cresco, Iowa — Cresco (Iowa) Pour les articles homonymes, voir Cresco. Cresco Pays   …   Wikipédia en Français

  • Cresco Motel — (Cresco,США) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: 620 2nd Avenue Southeast, Cresc …   Каталог отелей

  • Cresco (company) — Cresco Type Subsidiary Industry Financial services Headquarters Trondheim, Norway …   Wikipedia

  • Cresco — may refer to: Places Cresco, Iowa, USA Cresco, Pennsylvania, USA Other Cresco (company), a credit card company PAC Cresco, an aircraft This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • Cresco — ist der Name mehrerer Orte in den Vereinigten Staaten: Cresco (Indiana) Cresco (Iowa) Cresco (Pennsylvania) Cresco Township (Kossuth County, Iowa) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter… …   Deutsch Wikipedia

  • Cresco, Pennsylvania — Cresco is a small town in Barrett Township, Monroe County in Northeastern Pennsylvania. Cresco is located in the Pocono Mountains. Other nearby towns include Buck Hill Falls, Canadensis, Skytop, and Mountainhome. Callie s Pretzel Factory and… …   Wikipedia

  • Cresco — Cresco, IA U.S. city in Iowa Population (2000): 3905 Housing Units (2000): 1791 Land area (2000): 3.297724 sq. miles (8.541066 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.297724 sq. miles (8.541066 sq. km) …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Cresco, IA — U.S. city in Iowa Population (2000): 3905 Housing Units (2000): 1791 Land area (2000): 3.297724 sq. miles (8.541066 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.297724 sq. miles (8.541066 sq. km) FIPS code …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Cresco (Iowa) — 43° 22′ 28″ N 92° 06′ 54″ W / 43.37444444, 92.115 …   Wikipédia en Français

  • Cresco — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Cresco peut faire référence à : Cresco, une ville de l Iowa, Cresco (Pennsylvanie), une ville de Pennsylvanie, Cresco (société), une société de… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»