-
1 raucus
raucus, a, um [pour ravicus] [st2]1 [-] enroué. [st2]2 [-] au son rauque, rauque. [st2]3 [-] atténué, assourdi. - rumor raucus factus est, Cic.: la rumeur s'est atténuée.* * *raucus, a, um [pour ravicus] [st2]1 [-] enroué. [st2]2 [-] au son rauque, rauque. [st2]3 [-] atténué, assourdi. - rumor raucus factus est, Cic.: la rumeur s'est atténuée.* * *Raucus, Adiectiuum. Virgil. Enroué, Enrheumé.\Nisi ipse rumor iam raucus erit factus. Cic. Si le bruit n'est cessé.\Aquilo raucus. Martial. Bruyant.\Chartae raucae. Martialis. Les papiers et libelles des advocats enrouez de force de crier en plaidant.\Cicadis raucis resonant arbusta. Virgil. Criardes, et qui font grand bruit.\Concentus rauci. Stat. Discordants. -
2 raucus
raucus, a, um (st. ravicus, v. ravis), heiser, I) eig.: A) heiser durch Krankheit, fauces, Lucr. 6, 1187. – B) heiser durch Reden, Schreien: a) von leb. Wesen: α) v. Menschen, rogitando sum raucus factus, Plaut.: longā raucus querelā, Prop.: nos raucos saepe attentissime audiri video, Cic.: expurigabo ad raucam ravim omnia, Plaut. fr. bei Non. 164, 19. – causidici, sich heiser schreiende, Mart.: u. so rogatores, Mart.: vicinia rauca reclamat, schreit sich heiser, Hor. – β) v. Vögeln, schrillend, kreischend, cornix, Lucr.: cicada, Verg.: palumbes, Verg. – b) v. Tone usw.: garrulitas picarum, Ov.: vox ranarum, Ov.: stridor simiae, Ov. – poet., circus, von heiserem Geschrei ertönend, Iuven. – modi rauciores, Mart. Cap. – raucum quiddam sonare, Ov. – II) poet. übtr., übh. dumpftönend, dumpf, rauh, hohl, schnarrend, a) v. leb. Wesen: cygni, Verg. Aen. 11, 458. – b) v. Lebl.: Hadria, Hor.: aes, Tuba, Verg. georg. 4, 71, Schild, Verg. Aen. 2, 545: murmur (undae), Verg.: fluenta, Verg.: paludes, Fronto: tympana, Ov.: cymbala, Prop.: cornu, Prop. u. Lucan. – Acc. Plur. neutr. absol., rauca sonare, Verg., gemere, Lucan. u. Sil.
-
3 raucus
raucus, a, um (st. ravicus, v. ravis), heiser, I) eig.: A) heiser durch Krankheit, fauces, Lucr. 6, 1187. – B) heiser durch Reden, Schreien: a) von leb. Wesen: α) v. Menschen, rogitando sum raucus factus, Plaut.: longā raucus querelā, Prop.: nos raucos saepe attentissime audiri video, Cic.: expurigabo ad raucam ravim omnia, Plaut. fr. bei Non. 164, 19. – causidici, sich heiser schreiende, Mart.: u. so rogatores, Mart.: vicinia rauca reclamat, schreit sich heiser, Hor. – β) v. Vögeln, schrillend, kreischend, cornix, Lucr.: cicada, Verg.: palumbes, Verg. – b) v. Tone usw.: garrulitas picarum, Ov.: vox ranarum, Ov.: stridor simiae, Ov. – poet., circus, von heiserem Geschrei ertönend, Iuven. – modi rauciores, Mart. Cap. – raucum quiddam sonare, Ov. – II) poet. übtr., übh. dumpftönend, dumpf, rauh, hohl, schnarrend, a) v. leb. Wesen: cygni, Verg. Aen. 11, 458. – b) v. Lebl.: Hadria, Hor.: aes, Tuba, Verg. georg. 4, 71, Schild, Verg. Aen. 2, 545: murmur (undae), Verg.: fluenta, Verg.: paludes, Fronto: tympana, Ov.: cymbala, Prop.: cornu, Prop. u. Lucan. – Acc. Plur. neutr. absol., rauca sonare, Verg., gemere, Lucan. u. Sil. -
4 raucus
raucus, a, um, adj. [from root ru-, to make a loud noise, ravus], hoarse.I.Lit. (freq. and class.):2.rogitando sum raucus factus,
Plaut. Ep. 2, 1, 16: expurigabo ad raucam ravim omnia, id. Fragm. ap. Non. 164, 19:nos raucos saepe attentissime audiri video: at Aesopum, si paulum irrauserit, explodi,
Cic. de Or. 1, 61, 259; Prop. 1, 16, 39:cornices,
Lucr. 6, 751:palumbes,
Verg. E. 1, 58:cicadae,
id. ib. 2, 12:fauces,
Lucr. 6, 1189; cf.guttur,
Ov. M. 2, 484:os aselli,
id. F. 1, 433:vox (ranarum),
id. M. 6, 377:garrulitas (picarum),
id. ib. 5, 678:stridor (simiae),
id. ib. 14, 100:quaere peregrinum vicinia rauca reclamat,
screaming herself hoarse, Hor. Ep. 1, 17, 62; cf.circus,
Juv. 8, 59 Rup.:causidici,
Mart. 4, 8, 2:rogatores,
id. 10, 5, 4:Codrus,
Juv. 1, 2:cohors (Gallorum),
id. 6, 514:illa (puella) sonat raucum quiddam,
Ov. A. A. 3, 289; cf. the foll.— Poet., in gen., of the swan:dant sonitum rauci per stagna loquacia cygni,
Verg. A. 11, 458.— Comp.:raucior,
Mart. Cap. 1, § 28; Serv. ad Verg. A. 7, 704.—Transf., of inanimate things, hoarse, hollow, or deep sounding, harsh, rough, grating, etc. (only in the poets):II.cornu,
Prop. 3, 3 (4, 2), 41:cymbala,
id. 3, 17 (4, 16), 36:tibia,
id. 3, 10 (4, 9), 23:ossa (tubae),
id. 4 (5), 3, 20; cf.aes (i. e. tuba),
Verg. G. 4, 71 et saep.:murmur (undae),
id. ib. 1, 109; cf. Hadria, Hor. C. 2, 14, 14:litus,
Stat. Th. 5, 291:Aquilo,
Mart. 1, 50, 20:tonitrua,
Stat. Th. 2, 40:postes,
Prop. 4 (5), 8, 49; cf. Ov. Am. 1, 6, 50: aes (i. e. scutum). Verg. A. 2, 545 et saep.:amnis Rauca sonans,
id. ib. 9, 125; cf.:tumidus post flamina pontus Rauca gemit,
Luc. 5, 217:arma raucum gemuere,
Sil. 2, 245; cf. Ov. A. A. 3, 289.—Trop.:te vero nolo, nisi ipse rumor jam raucus erit factus, ad Baias venire,
has become faint, died away, Cic. Fam. 9, 2, 5. -
5 raucus
raucus adj. [2 RV-], hoarse: nos raucos saepe attentissime audiri video: palumbes, V.: os aselli, O.: vox (ranarum), O.: vicinia rauca reclamat, screaming herself hoarse, H.: circus, Iu.: Illa sonat raucum quiddam, O.: cygni, deep-voiced, V.: aes (i. e. tuba), hollow-sounding, V.: aes (i. e. scutum), ringing, V.: Hadria, roaring, H.: rauca signa dedere fores, grating, O.—Fig., faint: nisi ipse rumor iam raucus erit factus.* * *rauca, raucum ADJhoarse; husky; raucous -
6 raucus
a, um1) осипший, сиплый, хриплый ( tussis Lcr)r. factus sum rogitando Pl — я охрип от расспросов2) глухой, негромкий, рокочущий (murmur V; tonitrua St); гудящий, глухо звучащий (tympăna O; aes V); воркующий ( palumbes V)3) пронзительный ( cicada V) -
7 raucus
, rauca, raucum (m,f,n)хриплый -
8 sub-raucus (surr-)
sub-raucus (surr-) adj., somewhat hoarse: vox. -
9 Otiorrhynchus raucus
1. LAT Otiorrhynchus raucus Fabricius2. RUS скосарь m репный, слоник m шершавый3. ENG —4. DEU rauher Dickmaulrüßler m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Otiorrhynchus raucus
-
10 Otiorrhynchus raucus
Энтомология: скосарь репный, слоник шершавый -
11 Otiorrhynchus raucus
сущ.энт. скосарь репный, слоник шершавыйУниверсальный немецко-русский словарь > Otiorrhynchus raucus
-
12 Otiorrhynchus raucus
English-russian biological dictionary > Otiorrhynchus raucus
-
13 Негромкий
- raucus; -
14 Осипший
- raucus; -
15 Хриплый
- raucus; raucisonus; stertorosus; -
16 скосарь репный
nentomol. Otiorrhynchus raucus, Rauchschwalbenfloh Dickmaulrüßler (ëàò. Otiorrhynchus raucus), Rauher Dickmaulrüßler (Otiorrhynchus raucus) -
17 слоник шершавый
nentomol. Otiorrhynchus raucus, Rauchschwalbenfloh Dickmaulrüßler (ëàò. Otiorrhynchus raucus), Rauher Dickmaulrüßler (Otiorrhynchus raucus) -
18 Rauchschwalbenfloh Dickmaulrüßler
энт. скосарь репный (ëàò. Otiorrhynchus raucus), слоник шершавый (ëàò. Otiorrhynchus raucus)Универсальный немецко-русский словарь > Rauchschwalbenfloh Dickmaulrüßler
-
19 Rauher Dickmaulrüßler
прил.энт. скосарь репный (Otiorrhynchus raucus), слоник шершавый (Otiorrhynchus raucus)Универсальный немецко-русский словарь > Rauher Dickmaulrüßler
-
20 irraucesco
ir-raucēsco, rausī, —, ere [ raucus ]
См. также в других словарях:
Скосарь репный — ? Скосарь репный … Википедия
rauque — [ rok ] adj. • 1406; rauc « enroué » v. 1270; lat. raucus ♦ Se dit d une voix rude et âpre, produisant des sons voilés (⇒ raucité). « Sa voix rauque annonçait un mal de gorge » ( Diderot). ⇒ éraillé. « Et leur cri rauque [des éperviers] grince à… … Encyclopédie Universelle
enrouer — [ ɑ̃rwe ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIe; de en et a. fr. ro(i)e, lat. raucus → rauque ♦ Rendre rauque (la voix). ⇒ érailler. Colère qui enroue la voix. « Une voix hystérique et comme enrouée par l eau de vie » (Baudelaire). P. p. adj. Voix… … Encyclopédie Universelle
Rauco — (Del lat. raucus.) ► adjetivo literario Que está ronco o afónico. * * * rauco, a (del lat. «raucus»; lit.) adj. Ronco. * * * rauco, ca. (Del lat. raucus). adj. poét. Ronco, afónico. * * * Rauco es un … Enciclopedia Universal
ronco — (Del lat. raucus.) ► adjetivo 1 Que padece ronquera, ha perdido de forma parcial la voz o la tiene lastimada: ■ tiene la voz ronca de tanto gritar. SINÓNIMO afónico 2 Se aplica a la voz o al sonido que es grave y poco intenso. SINÓNIMO rauco ►… … Enciclopedia Universal
Rauh — Rauh, er, este, adj. et adv. welches in einer doppelten Hauptbedeutung üblich ist, welche beyde Nachahmungen eines dem Gehöre nach ähnlichen Lautes bezeichnen. 1. Wenn die Stimme von einen zufälligen Fehler der Luftröhre heiser ist, so sagt man,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Скосари — Otiorrhynchus sulcatus … Википедия
roucouler — [ rukule ] v. intr. <conjug. : 1> • 1549; rencouller XVe; onomat., ou du lat. raucus « enroué » 1 ♦ Faire entendre son cri, en parlant du pigeon, de la tourterelle. 2 ♦ (1812) Fig. et plais. Tenir des propos tendres et langoureux, filer le… … Encyclopédie Universelle
RAUCA Tonitrua — apud Statium, Theb. l. 2. v. 39. summos nec praepetis alae Plausus adit colles, nec rauca tonitrua pulsant. sunt ingentem inconditumque fragorem excitantia. Omnis enim sonus inconditus ac ingratus Poetis raucus est. Rauci fluctus, apud Horatium,… … Hofmann J. Lexicon universale
Madhouse — Mad house , n. 1. An house or institution where insane persons are confined; an insane asylum; a bedlam; usually used in a deprecatory sense. Syn: Bedlam, booby hatch, crazy house, cuckoo s nest, funny farm, funny house, loony bin, nuthouse,… … The Collaborative International Dictionary of English
Raucid — Rau cid (r[add] s[i^]d), a. [L. raucus hoarse; cf. LL. raucidus.] Hoarse; raucous. [R.] Lamb. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English