-
1 een vraag met een andere in verband brengen
een vraag met een andere in verband brengenDeens-Russisch woordenboek > een vraag met een andere in verband brengen
-
2 verband
♦voorbeelden:zijn arm in een verband dragen • porter le bras en écharpehet causaal verband • le rapport de cause à effetin Europees verband • dans le contexte européenin deze zaak houdt alles verband met elkaar • dans cette affaire, tout est liéverband leggen tussen twee gebeurtenissen • établir le rapport entre deux événementsin welk verband werd dat gezegd? • à quel propos a-t-on dit cela?in dit verband wil ik nog opmerken … • dans cet ordre d'idées, j'ajouterai …met iets in verband staan • être en rapport avec qc.beide problemen staan nauw met elkaar in verband • les deux problèmes sont étroitement liésin geen verband staan met • être sans rapport aveceen vraag met een andere in verband brengen • rattacher une question à une autreideeën met elkaar in verband brengen • relier des idéesuit z'n verband raken • se désarticuleriets uit zijn verband rukken • isoler qc. de son contexteer is geen enkel verband • il n'y a aucun rapport -
3 verbinden
2 [in samenhang brengen; door een overeenkomst, band koppelen aan] rattacher3 [omzwachtelen] panser4 [telefonisch aansluiten] mettre en communication♦voorbeelden:2 zijn naam aan iets verbinden • associer son nom à qc.woorden tot zinnen verbinden • unir des mots pour former des phrasesaan de proefles zijn geen kosten verbonden • la leçon d'essai est gratuiteaan een instelling verbonden zijn • être rattaché à une institutioniemands wonden verbinden • panser les blessures de qn.kunt u mij met de heer X verbinden? • pouvez-vous me passer monsieur X?II 〈wederkerend werkwoord; zich verbinden〉1 [zich verplichten] s'engager2 [scheikunde] se combiner♦voorbeelden:zich tot iets verbinden • s'engager à faire qc.
См. также в других словарях:
rattacher — [ rataʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • XVIe; ratachier 1175; de re et attacher 1 ♦ Attacher de nouveau. Rattacher un chien qui s est enfui. Rattacher ses lacets. ⇒ renouer. « Un mousse, qui rattachait une poulie à l extrémité d un cacatois »… … Encyclopédie Universelle
rattacher — (ra ta ché) v. a. 1° Attacher ce qui est détaché. Rattachez ce chien, ce cheval. • Il n a pas daigné seulement, dit elle, me rattacher cette jarretière que voici, et dont je ne veux plus me servir, VOLT. Zadig, 7. 2° Il se dit quelquefois… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
RATTACHER — v. a. Attacher de nouveau. Rattachez ce chien, ce cheval. Rattachez les bas de cet enfant, qui sont tombés sur ses talons. Il s emploie figurément, avec le pronom personnel, dans le même sens. Il y a des gens qui en amitié se détachent et se… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
RATTACHER — v. tr. Attacher de nouveau, attacher ce qui était détaché. Rattachez ce chien, ce cheval. Rattachez les souliers de cet enfant. Fig., Il y a des gens qui en amitié se détachent et se rattachent avec une grande facilité. Il signifie encore… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
rattacher — vt. , rajouter, rabouter / raboutir : rapandre (Saxel), rapondre (Albanais.001, Chamonix) ; ratashî (001) … Dictionnaire Français-Savoyard
se rattacher — ● se rattacher verbe pronominal être rattaché verbe passif Être lié à quelque chose par un rapport plus ou moins étroit, en découler : Dialectes qui se rattachent à la langue d oc. ● se rattacher (synonymes) verbe pronominal être rattaché verbe… … Encyclopédie Universelle
rattachement — [ rataʃmɑ̃ ] n. m. • 1845; de rattacher ♦ Action de rattacher; fait d être rattaché, de se rattacher. Le rattachement de l Alsace Lorraine à la France. ⇒ adjonction, annexion, réunion. Demander son rattachement au siège social. ⊗ CONTR.… … Encyclopédie Universelle
rapporter — [ rapɔrte ] v. tr. <conjug. : 1> • 1180; de re et apporter I ♦ 1 ♦ Porter de nouveau à qqn. « Emportant des bocks vides et les rapportant pleins de mousse » (Maupassant). 2 ♦ Apporter (une chose qui avait été déplacée) à l endroit où elle… … Encyclopédie Universelle
annexer — [ anɛkse ] v. tr. <conjug. : 1> • 1269; de annexe 1 ♦ Joindre à un objet principal (une chose qui en devient la dépendance). ⇒ incorporer, rattacher, réunir. Annexer des pièces à un dossier. P. p. adj. Documents annexés. Les documents ci… … Encyclopédie Universelle
raccorder — [ rakɔrde ] v. tr. <conjug. : 1> • 1738; « réconcilier, accorder » XIIe; de re et accorder 1 ♦ Relier par un raccord (des choses dissemblables ou disjointes). Raccorder deux tuyaux. Raccorder avec du plâtre. ⇒ ruiler. Raccorder des plans de … Encyclopédie Universelle
Lourinhanosaurus — Lourinhanosaurus … Wikipédia en Français