radioodbiornik

См. также в других словарях:

• radioodbiornik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} aparat do odbioru programu radiowego; radio {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• radioodbiornik — m III, D. a, N. radioodbiornikkiem; lm M. i «odbiornik, aparat radiowy» …   Słownik języka polskiego

• dostroić — dk VIa, dostroićstroję, dostroićstroisz, dostroićstrój, dostroićstroił, dostroićstrojony dostrajać ndk I, dostroićam, dostroićasz, dostroićają, dostroićaj, dostroićał, dostroićany 1. «nastroić instrument trochę rozstrojony; przystosować… …   Słownik języka polskiego

• goniometryczny — «dotyczący goniometrii, goniometru» Sygnał goniometryczny. Stacja goniometryczna. Radioodbiornik goniometryczny. Namiary, urządzenia goniometryczne. Funkcja goniometryczna. Wzór goniometryczny …   Słownik języka polskiego

• monofoniczny — przym. od monofonia Gramofon monofoniczny. Płyty monofoniczne. Radioodbiornik monofoniczny …   Słownik języka polskiego

• radio- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «określający zjawiska związane z promieniowaniem, np. radioaktywność, radiochemia, radioterapia» b) «będący częścią wyrazów mających związek z radiem (odbiornikiem, nadajnikiem, instytucją) np. radioabonent,… …   Słownik języka polskiego

• radioaparat — m IV, D. u, Ms. radioaparatacie; lm M. y rzad. «aparat radiowy; radioodbiornik» …   Słownik języka polskiego

• radiowy — «związany z radiem (stacją nadawczą, odbiornikiem radiowym lub radiem instytucją); nadawany przez radio, przekazywany za pomocą fal elektromagnetycznych» Antena radiowa. Słuchawki radiowe. Sygnały radiowe. Audycja radiowa. Program radiowy.… …   Słownik języka polskiego

• słuchawkowy — przym. od słuchawka (zwykle w zn. 1) Radioodbiornik słuchawkowy …   Słownik języka polskiego

• stereofoniczny — «oparty na zasadach stereofonii» Aparatura stereofoniczna. Magnetofon, wzmacniacz stereofoniczny. Radioodbiornik stereofoniczny. Filmy, płyty, taśmy stereofoniczne. Technika stereofoniczna. Stereofoniczna transmisja radiowa …   Słownik języka polskiego

• zmontować — dk IV, zmontowaćtuję, zmontowaćtujesz, zmontowaćtuj, zmontowaćował, zmontowaćowany «montując zestawić, połączyć, złożyć coś w całość; ustawić, umocować; skonstruować, zbudować» Zmontować jakąś maszynę, jakieś urządzenie. Zmontować radioodbiornik …   Słownik języka polskiego