-
41 aereo
-
42 carnoso
agg [kar'noso] carnoso (-a) -
43 cubico
-
44 in
[in]1. prep in + il = nel, in + lo = nello, in + l'= nell', in + la = nella, in + i = nei, in + gli = negli, in + le = nelle1) (stato in luogo) in, (all'interno) insidesono rimasto in casa — I stayed at home, I stayed indoors
se fossi in te — if I were you
un giornale diffuso in tutta Italia — a newspaper read all over o throughout Italy
2) (moto a luogo) to, (dentro) intoin campagna/in montagna — to go into the country/to the mountainsin Francia — I'm going to Francein casa — to go into the housein macchina — to get into the carqc in acqua — to throw sth into the waterin una radice — he tripped over a rootdi città in città — to move from town to town3)il corteo è passato in piazza — the procession passed through the squaresta facendo un viaggio in Egitto — he's travelling in o around Egypt
4) (tempo) in5) (mezzo) bymi piace viaggiare in aereo — I like travelling by plane, I like flying
ci andremo in macchina — we'll go there by car, we'll drive there
6) (modo, maniera) in7) (materia) made of8)9) (misura) in10)ha sbagliato nel rispondere male — he was wrong to be rudesi è fatto male nel salire sull'autobus — he hurt himself as he was getting onto the bus
2. avvin — (di moda, attuale) to be in3. agg inv -
45 marciume
sm [mar'tʃume]1) (parte guasta: di cibi) rotten part, bad part2) (di radice, pianta) rot, (fig : corruzione) rottenness, corruption -
46 quadrato
[kwa'drato] quadrato (-a)1. agg1) Mat, (tavolo, tovaglia) squaremetro/chilometro quadrato — square metre/kilometre
radice quadrata Mat — square root
2) (equilibrato) sensible, level-headed2. sm1) (gen) Mat squareelevare al quadrato Mat — to square
2) Pugilato ring3) Naut officers' mess -
47 radicalmente
avv [radikal'mente](dalla radice) radically, fundamentally, (completamente) thoroughly, completely -
48 addenseo
ad-densĕo, ēre, and ăd-denso, āre (cf. Wagner ad Verg. G. 1, 248), 2 and 1, v. a., to make close, compact (very rare):extremi addensent acies,
Verg. A. 10, 432 Rib.—In pass., of water, to become thick, to thicken:aquam radice ea addita addensari,
Plin. 20, 21, 84, § 230. -
49 addenso
ad-densĕo, ēre, and ăd-denso, āre (cf. Wagner ad Verg. G. 1, 248), 2 and 1, v. a., to make close, compact (very rare):extremi addensent acies,
Verg. A. 10, 432 Rib.—In pass., of water, to become thick, to thicken:aquam radice ea addita addensari,
Plin. 20, 21, 84, § 230. -
50 aliunde
ălĭunde, adv. [2. alius-unde].I.From another place, person, or thing, from a different place, person, or thing, allothen (most freq. in Cic.):II.sive aliunde ipsi porro (nomen) traxere,
from some other place, Lucr. 3, 133; so id. 5, 522; 6, 1020:eum assumpto aliunde uti bono,
Cic. de Or. 2, 10, 39: ascendit aliunde (Gr. allachothen), Vulg. Joan. 10, 1. —Esp.A.With verbs which are regularly constr with ab or ex, like pendere, mutuari, sumere, stare, etc.:B.non aliunde pendere,
Cic. Fam. 5, 13, 2; id. Or. 24, 80:aliunde mutuati sumus,
id. Att. 11, 13:audire aliunde,
id. Lig. 1, 1:aliunde dicendi copiam petere,
id. de Or. 2, 9, 38; Cat. 61, 149; Plin. 33, 8, 40, § 118:nec aliunde magis sues crassescunt,
id. 13, 18, 32, § 110:Radice (thyi) nihil crispius nec aliunde pretiosiora opera,
id. 13, 16, 30, § 102:adeo ut totum opus non aliunde constet,
of nothing else, id. 30, 1, 2, § 5.—Repeated: aliun, de... aliunde, from one place, etc.,.. from another:C.qui aliunde stet semper, aliunde sentiat,
i. e. to be on one side and take part with the other, Liv. 24, 45:Sardonyches e ternis glutinantur gemmis aliunde nigro, aliunde candido, aliunde minio, etc.,
Plin. 37, 12, 75, § 197.—With the kindred words alius, alio, aliter, etc.:D.aliis aliunde est periculum,
danger threatens one from one source, another from another, Ter. Phorm. 2, 2, 19:qui alii aliunde coibant, Liv 44, 12, 3: aliunde enim alio transfugiunt,
from one place to another, Sen. Brev. Vit. 16, 2:aliunde alio commigratio est,
id. Cons. ad Helv. 6, 6:aliunde alio transiliens,
from one subject to another, id. Ep. 64, 1.—With quam:nec fere aliunde (invehitur ad nos) quam ex Hispaniā,
from any place except, Plin. 33, 8, 40, § 118:sideri assidue aliunde quam pridie exorienti,
id. 2, 97, 99, § 213:cum populatio morum atque luxuria non aliunde major quam e concharum genere proveniat,
id. 9, 34, 53, § 104.—With a somewhat changed expression in Cic.:itaque aliunde mihi quaerendum est, ut et esse deos et quales sint di, discere possim, quam quales tu eos esse vis, for quam a te,
Cic. N. D. 3, 25, 64. -
51 convello
con-vello, velli (convulsi, Sen. Q. N. 2, 6, 4), vulsum (volsum), 3, v. a.I.To draw violently hither and thither something that is firm or quiet (esp. a tree, house, and the like); hence, to tear up, wrest from its position, to tear loose or away, to separate from, pull or pluck up (freq. and class.).A.Lit.1.In gen.(α).Without designation of place from which, etc.:(β).cum praecides caveto ne librum convellas,
Cato, R. R. 40, 2:saxa turris hostium, quibus fundamenta continebantur,
Caes. B. C. 2, 11; cf. Hirt. B. G. 8, 26 fin.;and, fundamenta,
Lucr. 4, 506:cum gradus Castoris convellisti ac removisti,
Cic. Dom. 21, 54:aesculum,
Verg. G. 2, 294:convellere repagula, effringere valvas,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:limina tectorum,
Verg. A. 2, 507; Luc. 3, 528:artus,
Lucr. 3, 344;so of the rack: omnia (membra) laniata, omnes partes convulsae sunt,
Sen. Contr. 2, 13, 5:convolsis laceratisque membris,
id. ib. § 6; cf.armos,
to wrench, dislocate, Col. 6, 16, 1:teneros fetus,
i. e. to produce abortion, Ov. Am. 2, 14, 5.—With designation of place from or out of which, etc.:(γ).simulacrum Cereris e sacrario convellendum auferendumque curavit,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187; cf. id. ib. §186: me ex nostris hortulis,
id. Leg. 1, 21, 55:viridem silvam ab humo,
Verg. A. 3, 24:funem ab terrā,
id. G. 1, 457:(turrim) convellimus altis sedibus,
id. A. 2, 464:robora suā terrā,
Ov. M. 7, 204:Roma prope convulsa sedibus suis,
Cic. Pis. 22, 52:domus convulsa sedibus suis,
Plin. Ep. 9, 19, 8:aspera undique nisu,
Val. Fl. 5, 159.—Absol.:2.haeserunt radice pedes. Convellere pugnat,
Ov. M. 9, 351.—Milit. t. t.: signa, to pluck up the standards from the ground, to decamp (rare), Cic. Div. 1, 35, 77; Liv. 22, 3, 12; cf.b.vexilla,
Tac. A. 1, 20.—Medic. t. t.: convulsus ( - volsus), a, um, suffering from wrenching of a limb, Plin. 25, 8, 54, § 98; cf. id. 20, 5, 18, § 36; 20, 17, 69, § 178; or from convulsions, spasmodic, convulsive:B.latus,
Suet. Tib. 72:fauces,
Quint. 11, 3, 20.—Trop., to cause to totter, to shake, to destroy, overthrow, bring to naught (syn.: labefacto, commoveo, commuto, infirmo;II.esp. freq. in Cic.): est boni consulis, cum cuncta auxilia rei publicae labefactari convellique videat, ferre opëm patriae,
Cic. Rab. Perd. 1, 3;so with labefactare: cogitationem,
id. Fam. 5, 13, 2 Manut.; cf. id. Clu. 2, 6:rei publicae statum,
id. Pis. 2, 4:ea quae non possint commoveri,
id. de Or. 2, 51, 205:haec si tenemus, quae mihi quidem non videntur posse convelli,
id. Div. 1, 51, 117:judicia, stipulationes, etc. (with infirmare),
id. Caecin. 18, 51:convellere et commutare instituta omnium,
id. Verr. 2, 3, 6, § 15:acta Dolabellae,
id. Phil. 2, 33, 83:rem publicam judicio aliquo,
id. Brut. 30, 115:gratiam Caesaris,
Hirt. B. G. 8, 50:vires aegri,
Cels. 3, 4, 14; cf. id. ib. §11: fidem legionum promissis,
Tac. H. 4, 30 fin.:caede Messalinae convulsa principis domus,
id. A. 12, 1; cf. id. ib. 12, 65;4, 40: Tiberius vi dominationis convulsus ( = abalienatus ab honestate) et mutatus,
id. ib. 6, 48:fata,
Ov. H. 16, 41:secutae sunt duae (epistulae), quae me convellerunt de pristino statu, jam tamen labantem,
Cic. Att. 8, 15, 2.—To tear or rend to pieces, to cleave, dismember, shatter, break (perh. first in the poets of the Aug. per.).A.Lit.:B.dapes avido dente,
Ov. M. 11, 123: glaebam vomere, * Cat. 64, 40:dehiscit Convolsum remis rostrisque tridentibus aequor,
Verg. A. 5, 143; 8, 690:loca vi quondam et vastā convolsa ruinā,
id. ib. 3, 414:septem (naves) convolsae undis Euroque supersunt,
shattered, id. ib. 1, 383; cf. Luc. 3, 528:convulsi laniatique centuriones,
Tac. A. 1, 32:domum,
id. ib. 6, 40.—Trop.1.Of words, to mutilate, mispronounce:2.magno cursu verba convellere,
Sen. Ep. 40, 2.—To afflict, torture:verbis convellere pectus,
Ov. H. 17, 111. -
52 convolsus
con-vello, velli (convulsi, Sen. Q. N. 2, 6, 4), vulsum (volsum), 3, v. a.I.To draw violently hither and thither something that is firm or quiet (esp. a tree, house, and the like); hence, to tear up, wrest from its position, to tear loose or away, to separate from, pull or pluck up (freq. and class.).A.Lit.1.In gen.(α).Without designation of place from which, etc.:(β).cum praecides caveto ne librum convellas,
Cato, R. R. 40, 2:saxa turris hostium, quibus fundamenta continebantur,
Caes. B. C. 2, 11; cf. Hirt. B. G. 8, 26 fin.;and, fundamenta,
Lucr. 4, 506:cum gradus Castoris convellisti ac removisti,
Cic. Dom. 21, 54:aesculum,
Verg. G. 2, 294:convellere repagula, effringere valvas,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:limina tectorum,
Verg. A. 2, 507; Luc. 3, 528:artus,
Lucr. 3, 344;so of the rack: omnia (membra) laniata, omnes partes convulsae sunt,
Sen. Contr. 2, 13, 5:convolsis laceratisque membris,
id. ib. § 6; cf.armos,
to wrench, dislocate, Col. 6, 16, 1:teneros fetus,
i. e. to produce abortion, Ov. Am. 2, 14, 5.—With designation of place from or out of which, etc.:(γ).simulacrum Cereris e sacrario convellendum auferendumque curavit,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 187; cf. id. ib. §186: me ex nostris hortulis,
id. Leg. 1, 21, 55:viridem silvam ab humo,
Verg. A. 3, 24:funem ab terrā,
id. G. 1, 457:(turrim) convellimus altis sedibus,
id. A. 2, 464:robora suā terrā,
Ov. M. 7, 204:Roma prope convulsa sedibus suis,
Cic. Pis. 22, 52:domus convulsa sedibus suis,
Plin. Ep. 9, 19, 8:aspera undique nisu,
Val. Fl. 5, 159.—Absol.:2.haeserunt radice pedes. Convellere pugnat,
Ov. M. 9, 351.—Milit. t. t.: signa, to pluck up the standards from the ground, to decamp (rare), Cic. Div. 1, 35, 77; Liv. 22, 3, 12; cf.b.vexilla,
Tac. A. 1, 20.—Medic. t. t.: convulsus ( - volsus), a, um, suffering from wrenching of a limb, Plin. 25, 8, 54, § 98; cf. id. 20, 5, 18, § 36; 20, 17, 69, § 178; or from convulsions, spasmodic, convulsive:B.latus,
Suet. Tib. 72:fauces,
Quint. 11, 3, 20.—Trop., to cause to totter, to shake, to destroy, overthrow, bring to naught (syn.: labefacto, commoveo, commuto, infirmo;II.esp. freq. in Cic.): est boni consulis, cum cuncta auxilia rei publicae labefactari convellique videat, ferre opëm patriae,
Cic. Rab. Perd. 1, 3;so with labefactare: cogitationem,
id. Fam. 5, 13, 2 Manut.; cf. id. Clu. 2, 6:rei publicae statum,
id. Pis. 2, 4:ea quae non possint commoveri,
id. de Or. 2, 51, 205:haec si tenemus, quae mihi quidem non videntur posse convelli,
id. Div. 1, 51, 117:judicia, stipulationes, etc. (with infirmare),
id. Caecin. 18, 51:convellere et commutare instituta omnium,
id. Verr. 2, 3, 6, § 15:acta Dolabellae,
id. Phil. 2, 33, 83:rem publicam judicio aliquo,
id. Brut. 30, 115:gratiam Caesaris,
Hirt. B. G. 8, 50:vires aegri,
Cels. 3, 4, 14; cf. id. ib. §11: fidem legionum promissis,
Tac. H. 4, 30 fin.:caede Messalinae convulsa principis domus,
id. A. 12, 1; cf. id. ib. 12, 65;4, 40: Tiberius vi dominationis convulsus ( = abalienatus ab honestate) et mutatus,
id. ib. 6, 48:fata,
Ov. H. 16, 41:secutae sunt duae (epistulae), quae me convellerunt de pristino statu, jam tamen labantem,
Cic. Att. 8, 15, 2.—To tear or rend to pieces, to cleave, dismember, shatter, break (perh. first in the poets of the Aug. per.).A.Lit.:B.dapes avido dente,
Ov. M. 11, 123: glaebam vomere, * Cat. 64, 40:dehiscit Convolsum remis rostrisque tridentibus aequor,
Verg. A. 5, 143; 8, 690:loca vi quondam et vastā convolsa ruinā,
id. ib. 3, 414:septem (naves) convolsae undis Euroque supersunt,
shattered, id. ib. 1, 383; cf. Luc. 3, 528:convulsi laniatique centuriones,
Tac. A. 1, 32:domum,
id. ib. 6, 40.—Trop.1.Of words, to mutilate, mispronounce:2.magno cursu verba convellere,
Sen. Ep. 40, 2.—To afflict, torture:verbis convellere pectus,
Ov. H. 17, 111. -
53 curo
cūro (old orthog. COERO and COIRO, Inscr. Orell. 31; 560; 570:I.coeret, coerari, coerandi,
Cic. Leg. 3, 4, 10), āvi, ātum, 1 ( perf. subj. curassis, Plaut. Most. 2, 2, 93; id. Ps. 1, 3, 3; id. Poen. 3, 1, 50; inf. pass. curarier, id. Capt. 3, 5, 79), v. a. [cura], to care for, take or have care of, to be solicitous for, to look or attend to, trouble one's self about, etc. (very freq. in every period and species of composition); constr. with the acc., the acc. with the gerundive, the inf. with ut, ne, the simple subj., the dat. or absol.In gen.1.Of persons.(α).With acc.:(β).curare omnia studiosissime ac diligentissime,
Cic. Fam. 4, 13, 7; cf.:diligenter praeceptum,
Nep. Eum. 9, 5:magna di curant, parva neglegunt,
Cic. N. D. 2, 66, 167:negotia aliena,
id. Top. 17, 66; Hor. S. 2, 3, 19:mandatum,
Cic. Att. 5, 7 init.:cenam,
Plaut. Rud. 4, 6, 11; cf.opsonium,
id. Merc. 3, 3, 22:domum,
to cleanse, Petr. 71, 7:vestimenta curare et polire,
Dig. 47, 2, 12 pr.:funus,
Ter. And. 1, 1, 81 Ruhnk.; cf.in this sense, cadaver,
Suet. Ner. 49; and:Aegyptii jussi corpus Alexandri suo more curare,
Curt. 10, 10, 13; in other connections, curare corpus means to nourish, take care of one's self, to refresh, invigorate one's self, Lucr. 2, 31; 5, 937:nunc corpora curare tempus est,
Liv. 21, 54, 2; 3, 2, 10; 26, 48, 3; Curt. 3, 8, 22 al.;in the same sense, membra,
Hor. S. 2, 2, 81:cutem,
id. Ep. 1, 2, 29; 1, 4, 15:pelliculam,
id. S. 2, 5, 38:se,
Ter. Ad. 5, 1, 1; Cic. Phil. 9, 3, 6; id. de Or. 3, 61, 230; cf.:se suamque aetatem,
Plaut. Ps. 4, 7, 34:virum,
Tib. 1, 5, 33; and in part. perf.:curati cibo,
Liv. 9, 37, 7:omnes vinoque et cibo curatos domos dimisit,
id. 34, 16, 5: vineam, to tend, Cato ap. Plin. 17, 22, 35, § 195; cf.apes,
Col. 9, 14 et saep.:res rationesque eri,
to superintend, Plaut. Ps. 2, 2, 32:pensa ac domos, of the women of the family,
Mel. 1, 9, 6:sociorum injurias,
Sall. J. 14, 19:sublimia,
Hor. Ep. 1, 12, 15; cf. id. ib. 1, 4, 5:preces (Diana),
id. C. S. 71:prodigia,
to endeavor to avert, ward off, Liv. 1, 20, 7 et saep.:munus te curaturum scio, Ut mittas mihi,
Plaut. Truc. 2, 4, 79; cf.:aquam mulsam prope ut sit,
Varr. R. R. 3, 16, 28:te multum amamus, quod ea (signa) abs te diligenter parvoque curata sunt,
provided, Cic. Att. 1, 3, 2; cf.II. C. infra: ego illum cum curā magnā curabo tibi,
Plaut. Men. 5, 4, 7 and 9; so,aliquem,
id. Stich. 1, 2, 39; 5, 3, 9; Cic. Ac. 2, 38, 121: curatur a multis, timetur a pluribus, is courted (cf. therapeuein), Plin. Ep. 1, 5, 15 et saep.—With a negative: quos peperisti ne cures, be unconcerned, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 9, 656; Plaut. Poen. 3, 1, 50:alii, quasi corpus nullum sit hominis, ita praeter animum nihil curant,
care for nothing except the mind, Cic. Fin. 4, 14, 36:viri nihil perjuria curant (with nihil metuere),
Cat. 64, 148:non ego istuc curo, qui sit, unde sit,
Plaut. Most. 3, 1, 95: alia cura, a conversational expression (lit. trouble yourself about something else;hence),
do not trouble yourself, never mind, id. Mil. 3, 3, 55 and 60;and in like sense, aliud cura,
Ter. Phorm. 2, 1, 5.—With acc. and gerundive, to cause something to be done, to order, to urge on, etc. (in good prose and very freq.;(γ).predominant in Cæsar): pontem in Arari faciundum,
Caes. B. G. 1, 13:obsides inter eos dandos,
id. ib. 1, 19; 3, 11;4, 29 et saep.: buculam faciendam,
Cic. Div. 1, 24, 48:epistulam mihi referendam,
id. Att. 8, 5, 1:fratrem interficiendum,
Nep. Timol. 1, 4 al. —With part. perf pass.:(δ).inventum tibi curabo et mecum adductum Tuom Pamphilum,
Ter. And. 4, 2, 1.—With inf. (most freq. with a negative):(ε).ea nolui scribere, quae nec indocti intellegere possent, nec docti legere curarent,
would take the trouble, Cic. Ac. 1, 2, 4;so negatively,
id. de Or. 1, 20, 91; id. Fam. 1, 9, 16; cf.:nihil Romae geritur, quod te putem scire curare,
id. ib. 9, 10, 1; 3, 8, 7; Suet. Caes. 86; Hor. C. 2, 13, 39; id. Ep. 1, 17, 58; id. A. P. 133; 297; Ov. M. 11, 370; 11, 682 et saep.—Affirmatively:si qui sunt, qui illud curent defendere,
Cic. Tusc. 5, 31, 87:qui istas res scire curavit,
id. Fl. 27, 64:mando tibi, uti cures lustrare,
Cato, R. R. 141:aspice, si quid Et nos, quod cures proprium fecisse, loquamur,
Hor. Ep. 1, 17, 5; 1, 16, 17; id. A. P. 35; 460 sq.; Suet. Dom. 20; id. Gram. 24.—With acc. and inf. pass.:(ζ).neque vero haec inter se congruere possent, ut natura et procreari vellet et diligi procreatos non curaret,
Cic. Fin. 3, 19, 62:symbolos proponi et saxis proscribi curat,
Just. 2, 12, 2; 3, 5, 12.—With nom. and inf.:(η).ego capitis mei periculo patriam liberavi, vos liberi sine periculo esse non curatis,
Auct. Her. 4, 53, 66. —With ut, ne, or a simple subj.:(θ).pater curabit ut, etc.,
Plaut. Am. 1, 2, 25 sq.:si fecisset, se curaturam, ut, etc.,
Cic. Div. 1, 24, 48; Quint. 4, 2, 47; Suet. Aug. 92.—So in concluding letters: cura ut valeas, take care of yourself, be careful of your health (for which da operam ut valeas, fac valeas, et al. sim.), Cic. Fam. 7, 5, 3; 7, 6, 2; 7, 15, 2; 7, 20, 3; id. Q. Fr. 3, 4, 6; 3, 8, 6; id. Att. 1, 5, 8; 2, 2, 3 et saep.:omnibus rebus cura et provide, ne quid ei desit,
id. ib. 11, 3, 3; Quint. 1, 1, 34; 2, 5, 24; Suet. Aug. 94 et saep.:ne illa quidem curo mihi scribas, quae, etc.,
Cic. Fam. 2, 8, 1:jam curabo sentiat, quos attentarit,
Phaedr. 5, 2, 6; Petr. 58, 2:curare uti Romae ne essent,
Suet. Rhet. 1 init. —With dat. (ante-and post-class.):(ι).illis curandum censeo,
Plaut. Rud. 1, 2, 92; so, omnibus, Att. ap. Macr. S. 6, 1:rebus publicis,
Plaut. Trin. 4, 3, 50:rebus alienis,
id. Truc. 1, 2, 41:rebus meis,
App. Mag. p. 297.—With quod:(κ).nam quod strabonus est, non curo,
Petr. 68, 8.—With de:(λ).vides, quanto hoc diligentius curem quam aut de rumore aut de Pollione,
Cic. Att. 13, 21, 3.—Absol.:(μ).curasti probe,
Ter. And. 5, 2, 6; cf. Plant. Rud. 2, 3, 50: abi intro;ego hic curabo,
id. Bacch. 2, 2, 49; id. Pers. 1, 3, 5:ubi quisque legatus aut tribunus curabat,
commanded, Sall. J. 60, 1; cf.:in eā parte,
id. ib. 60, 5:in postremo loco cum equitibus,
id. ib. 46, 7.—Impers.:2.curabitur,
Plaut. Capt. 3, 5, 70; id. Men. 3, 3, 15; Ter. And. 2, 3, 29:curetur,
id. Hec. 2, 2, 15. —Of things ( poet.):II.quae causa suscipienda curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1163:nec vera virtus Curat reponi deterioribus,
Hor. C. 3, 5, 30; with ut, Lucr. 5, 1015; 3, 127; 6, 231 Lachm.; with ne:quod ne miremur sopor atque oblivia curant,
id. 4, 826 (822).—In partic., t. t.A.In state affairs, to take the charge of, to manage the business of, to do a thing in behalf of the state, to administer, govern, preside over, command, etc.(α).With acc.:(β).bellum maritimum curare,
Liv. 7, 26, 10; so,Asiam,
Tac. A. 4, 36:Achaiam,
id. ib. 5, 10:superioris Germaniae legiones,
id. ib. 6, 30; cf. id. ib. 1, 31; cf.:duabus his artibus... se remque publicam curabant,
Sall. C. 9, 3. —Absol.:B.Faesulanum in sinistrā parte curare jubet,
Sall. C. 59, 3; cf. id. J. 46, 7:duo additi qui Romae curarent,
Tac. A. 11, 22.—In medic. lang., to heal, cure.(α).With acc.:(β).an quod corpora curari possint, animorum medicina nulla sit?
Cic. Tusc. 3, 2, 4; id. Clu. 14, 40:adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,
id. Sen. 19, 67; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5:aegrum,
Liv. 5, 5, 12:quadrupedes,
Quint. 2, 10, 6:aliquem frigidis,
Suet. Aug. 81:aliquem radice vel herbā,
Hor. Ep. 2, 2, 151 et saep.: morbos, Cels. prooem.; Quint. 2, 3, 6; Curt. 5, 9, 3; 7, 1, 22:vulnus,
Liv. 2, 17, 4; Quint. 4, 2, 84 et saep.:apparentia vitia,
Quint. 12, 8, 10. —Rarely, to operate:qui ferrum medici prius quam curetur aspexit,
Quint. 4, 5, 5. —Absol.:b.medicinae pars, quae manu curat,
Cels. 7 praef.; so Quint. 2, 17, 39 al. —Hence, P. a. as subst.: cūrans, antis, m., = medicus, a physician:plurimi sub alterutro curantis errore moriuntur,
Cels. 3, 8, 5.—Also cūrandus, i, m., the patient:nisi festinare curandi imbecillitas cogit,
Col. 7, 2, 12.—Trop. (ironically):C.cum provinciam curarit, sanguinem miserit, mihi tradiderit enectam, etc.,
Cic. Att. 6, 1, 2:reduviam (corresp. with capiti mederi),
id. Rosc. Am. 44, 128.—In mercantile lang., to take care of money matters, to adjust or settle, pay, etc.:1.(nummos) pro signis,
Cic. Att. 1, 8, 2; cf.:pecuniam pro eo frumento legatis,
Liv. 44, 16, 2:dimidium pecuniae redemptori tuo,
Cic. Q. Fr. 2, 4, 2; id. Quint. 4, 15:me cui jussisset curaturum,
that I would make payment according to his direction, id. Fam. 16, 9, 3.— Hence, cūrātus, a, um, P. a. (acc. to I.).Earnest, anxious (post-Aug.):2.curatissimae preces,
Tac. A. 1, 13 fin.: interim me [p. 503] quidam... secreto curatoque sermone corripit, monet, etc., Plin. Ep. 9, 13, 10.—Taken care of, managed, attended to:boves curatiores,
Cato, R. R. 103:sacra,
Cic. Balb. 24, 55:nitida illa et curata vox,
Quint. 11, 3, 26.— Adv.: cūrātē, carefully, diligently; only in comp.:curatius disserere,
Tac. A. 2, 27; 14, 21; 16, 22; Plin. Ep. 1, 1, 1. -
54 delustro
dē-lustro, āre, v. a., to free one from an evil charm or spell, to disenchant:aliquem radice herbae asparagi,
App. Herb. 84. -
55 devello
dē-vello, velli, vulsum, ( perf. devolsit, Cat. 63, 5), 3, v. a., to pluck down, to pull or tear off (very rare; not in Cic. and Caes.): pennas, Plaut, Poen. 4, 2, 50; cf.:plumam anseribus,
Fronto Ep. ad Verr. 1 fin.:plantas de matrum radice,
Pall. Mart. 10, 1: effigies (sc. in Tiberim; cf. Suet. Vit. 17, and Juv. 10, 58), Tac. A. 3, 14. In an obscene sense:concubinas (i. e. depilare),
Suet. Dom. 22. -
56 devexum
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin. -
57 devexus
dēvexus, a, um, adj. [deveho], of places, inclining downwards, sloping, shelving, steep (class.—for syn. v. declivis).I.Lit.:II.lucus Vestae, qui a Palatii radice in novam viam devexus est,
Cic. Div. 1, 45; cf. Liv. 44, 35:mundus in Austros,
Verg. G. 1, 241; and:devexus in planum,
Plin. Pan. 7, 1, 1: ut de locis superioribus haec declivia et devexa cernebantur, * Caes. B. G. 7, 88:arva,
Ov. M. 8, 330:margo (lacus),
id. ib. 9, 334 (with acclivus):Orion,
i. e. towards his setting, Hor. Od. 1, 28, 21; cf.: sol paulum a meridie, Cic. Fragm. ap. Macr. S. 6, 4;and dies devexior,
Claud. Cons. Mall. Theod. 57:globus devexior,
Mart. Cap. 6, § 593.—Hence, subst.: dēvexum, i, n., an inclined surface, a slope:aqua in devexo fluit, in plano continetur et stagnat,
Sen. Q. N. 3, 3.—Transf., inclining, declining:aetas jam a diuturnis laboribus devexa ad otium,
Cic. Att. 9, 10, 3:aetas,
Sen. Ep. 12:devexa et molliter desinens compositio,
id. ib. 114, 15.— Absol.:per devexum ire,
i. e. easily, Sen. Vit. Beat. 25 fin. -
58 emico
ē-mĭco, cŭi (cf. Quint. 1, 6, 17), cātum, 1, v. n., to spring out, spring forth, to break forth, appear quickly (not freq. till after the Aug. per.; in Cic. and Caes. not at all).A.Lit.:2. B.emicat ex oculis, spirat quoque pectore flamma,
Ov. M. 8, 356:flamma ex monte,
Plin. 2, 88, 89, § 203:multi calami ex una radice,
id. 27, 8, 40, § 62:dracones de extis,
id. 11, 37, 77, § 197:fulgura ab omni parte caeli,
Curt. 8, 4: corpore sanguis (so Lachm.;Munro, e corpore),
Lucr. 2, 195:uterque pronus carcere,
Ov. M. 10, 652:scaturigines,
Liv. 44, 33:cruor alte,
Ov. M. 4, 121:sanguis per foramen,
id. ib. 9, 130:scintillae inter fumum,
Quint. 8, 5, 29:sol super terras,
Val. Fl. 4, 96; cf.dies,
id. 1, 655:telum nervo,
Ov. M. 5, 67; cf.:saxa tormento,
Liv. 44, 10: hostem rati, emicant, sine discrimine insultant, rush forth, Flor. 1, 18, 4 et saep.:(sanguis) in illam partem,
Lucr. 4, 1050:juvenum manus emicat ardens in litus,
Verg. A. 6, 5; cf.:in currum,
id. ib. 12, 327:Nisus ante omnia corpora,
id. ib. 5, 319:sanguis in altum,
Ov. M. 6, 260:rami in excelsum,
Plin. 12, 5, 11, § 23 al.; cf. comically: cor coepit in pectus emicare, to leap, * Plaut. Aul. 4, 3, 4.—Trop., to be prominent or conspicuous, to become apparent:inter quae verbum emicuit si forte decorum,
Hor. Ep. 2, 1, 73:Agrippinae is pavor, ea consternatio mentis emicuit, ut, etc.,
Tac. A. 13, 16.—Esp. of good qualities, etc.:quos et magnitudine animi et claritate rerum longe emicuisse,
to have shone forth, Curt. 7, 6, 20:egregia virtus Scaevae centurionis emicuit,
Flor. 4, 2, 40; cf.:inter ceteros Themistoclis gloria emicuit,
Just. 2, 9, 15. -
59 exeo
ex-ĕo, ĭi (rarely īvi, Gell. 12, 12, 3; Plaut. Rud. 2, 6, 50; perf. exit, for exiit, id. Ps. 2, 4, 40; Verg. A. 2, 497), ĭtum, īre ( fut. [p. 683] exibo, but exies, exiet, Sen. Ep. 113, 20; id. Apocol. 3, 1 al.;I. A.exiet for exibit,
Tert. adv. Jud. 13; Vulg. Matt. 2, 6; 5, 26 al.; perh. also in Hor. C. 4, 4, 65; acc. to some MSS. al. evenit; v. Orell. ad h. l.), v. n. and a.Lit.1.In gen.:2.dum intro eo atque exeo,
Plaut. Ep. 5, 1, 43:jam ad te exeo,
id. Bacch. 4, 6, 24; 4, 9, 129:foras,
id. Cas. 5, 2, 51; cf. id. Rud. 2, 2, 2:ex urbe,
id. Am. 1, 3, 35:ex urbe, oppido,
Cic. Fam. 4, 1, 2; Caes. B. G. 2, 33, 1:e patria,
Cic. Pis. 14, 33:e finibus suis,
Caes. B. G. 1, 5, 1:clam ex castris,
id. ib. 7, 20, 10:ab aliquo,
from one's house, Ter. Eun. 3, 4, 7 (v. ab, I. a.):ab urbe,
away from, Liv. 10, 37, 6 Weissenb. ad loc.; 21, 13, 7; 23, 18, 14;al. a villa sua,
Quint. 6, 3, 49:de triclinio, de cubiculo,
Cic. de Or. 2, 65, 263:de balneis,
id. de Or. 2, 55, 223:de navi,
id. Att. 2, 7, 4:(cornix) a cauda de ovo,
tail first, Plin. 10, 16, 18, § 38:portā,
Plaut. Mil. 5, 39:domo,
Cic. Rep. 1, 12; cf.:erant omnino itinera duo, quibus itineribus domo exire possent,
i. e. withdraw from, leave their country, Caes. B. G. 1, 6, 1; so,domo,
id. ib. 1, 12, 5;1, 29, 1: castris,
id. B. C. 1, 69, 3:in solitudinem,
to withdraw, Cic. Off. 1, 32, 118:in alias domos tamquam in colonias,
id. ib. 1, 17, 54:in provinciam,
Caes. B. G. 1, 33, 4:in terram,
i. e. to land, Cic. Verr. 2, 5, 51, § 433:in luminis oras,
i. e. to be born, Lucr. 1, 170:ad aliquem,
i. e. to go from home to visit a person, Ter. Hec. 4, 1, 6 et saep.—Prov.:exeat aulā, qui vult esse pius,
Luc. 8, 493.— Poet., with inf.:exierant dare veris opes,
Stat. Ach. 1, 288.—Of inanim. or abstr. subjects:cum de consularibus mea prima sors exisset,
Cic. Att. 1, 19, 3; so,sors,
Hor. C. 2, 3, 27; cf.:cujus nomen exisset,
Cic. Verr. 2, 2, 51, § 127:nummi, qui per simulationem ab isto exierant,
id. ib. 2, 2, 25, §61: per septem portus in maris exit aquas (Nilus),
flows out, empties, Ov. Am. 2, 13, 10:septem aquis (Ister),
Val. Fl. 8, 187:populo albae folia vetustiora in angulos exeunt,
terminate, Plin. 16, 23, 35, § 86:color in florem heliotropii,
id. 37, 6, 22, § 83; cf.:masculina nomina in A atque S litteras,
to end, terminate, Quint. 1, 5, 61.— Pass. impers.:uti inde exiri possit,
Cato, R. R. 1, 2:crepuit ostium: exitur foras,
Plaut. Cas. 4, 3, 15:in Velabro, qua in Novam viam exitur,
Varr. L. L. 6, § 24 Müll.—In partic.a.In milit. lang., to move out, march out:b.milites, qui de tertia vigilia exissent,
Caes. B. C. 1, 64 fin.:ut paludati (praetores) exeant,
depart for the battle-field, id. ib. 1, 6, 6:ad pugnam,
Liv. 44, 39, 2; Verg. G. 4, 67:ex Italia ad bellum civile,
Cic. Fam. 2, 16, 3 et saep.— Pass. impers.:non posse clam exiri,
Caes. B. C. 1, 67, 2:postquam exitum est maximā copiā,
Plaut. Am. 1, 1, 64.—In jurid. Lat.: potestate, de or a potestate alicujus, to get out of any one's power (potestas), to be emancipated, become free, Dig. 37, 4, 1, § 6; 62; 28, 6, 3 et saep. (cf. B. 1. infra).—c.De vita, to depart from life, decease, die (for the usual excedere or decedere de vita):d.quem (me) fuerat aequius ut prius introieram, sic prius exire de vita,
Cic. Cael. 4, 15; so,de vita,
Plin. Ep. 3, 9, 5; cf.:e vita tamquam e theatro,
Cic. Fin. 1, 15, 49:vitā exire,
Val. Max. 9, 12, ext. 1.—To go out or forth in any manner, to issue, escape (very rare):e.cujus (Isocratis) e ludo tamquam ex equo Trojano meri principes exierunt,
Cic. de Or. 2, 22, 94:hanc tamen Antonius fugam suam, quia vivus exierat, victoriam vocabat,
Vell. 2, 82, 3.—Of inanimate subjects:currente rota cur urceus exit?
Hor. A. P. 22: libri quidem ita exierunt, ut, etc., turned out (the figure being borrowed from works of art which are cast and turned out of the mould), Cic. Att. 13, 13, 1.—Of plants, to come up, spring forth, sprout out:f.plerumque e terra exit hordeum diebus VII.,
Varr. R. R. 1, 45, 1:ne semina in frugem exeant e terra,
Plin. 11, 30, 36, § 109:folia a radice,
id. 25, 4, 9, § 28:lupinus agro limoso,
Col. 2, 10, 3:fabae in folia,
Plin. 18, 7, 10, § 57; and absol.:ut vix ulla herba exeat,
Col. 2, 11, 3; so,lens sata (with grandescere),
Pall. Febr. 4;and, messis,
Val. Fl. 7, 549.—To mount upwards, ascend, rise ( poet. and postAug. prose):B.in auras (ignis),
Lucr. 6, 886:ad caelum (arbor),
Verg. G. 2, 81:in altitudinem (comae palmarum),
Plin. 13, 4, 8, § 37.—Trop.1.In gen.:2.exisse ex potestate dicimus eos, qui effrenati feruntur aut libidine aut iracundia, etc.... Qui igitur exisse ex potestate dicuntur, idcirco dicuntur, quia non sunt in potestate mentis,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; cf.:itaque iratos proprie dicimus exisse de potestate, id est de consilio, de ratione, de mente,
id. ib. 4, 36, 77;for which: a se,
Petr. 90: ex hac aerumna, Lucil. ap. Non. 296, 16; cf.:exire aere alieno,
Cic. Phil. 11, 6, 13 (dub. al. se exserere):quam nihil non consideratum exibat ex ore!
id. Brut. 76, 265; id. de Or. 2, 22 fin.:nequaquam similiter oratio mea exire atque in vulgus emanare poterit,
id. Rosc. Am. 1, 3; Plin. Pan. 75, 3:ea res prodita est et in vulgus exivit,
Gell. 12, 12, 3; cf. with object-clause:exiit opinio, descensurum eum ad Olympia inter athletas,
Suet. Ner. 53; for which also with a subject-clause:quod ante paucos dies exierat in vulgus, laudanti cuidam formam suam, respondisse eum, etc.,
id. Galb. 20:ob hoc exivit proverbium, etc.,
became current, Vulg. Gen. 10, 9.—In partic.a.Of time, to run out, end, expire:b.quinto anno exeunte,
Cic. Div. 1, 25, 53:indutiarum dies exierat,
Liv. 4, 30, 14; 30, 25, 1; 42, 47, 10:dies censurae, stipendii,
id. 9, 34, 22; 22, 33, 5:nullus mihi per otium dies exit,
Sen. Ep. 8; Plin. Pan. 68, 2 et saep.—To extend beyond a certain measure or limit (mostly post-Aug.):c.extra aliquid,
Varr. R. R. 2, 1, 25:vestra vita, licet supra mille annos exeat,
run out, extend, Sen. Brev. Vit. 6:probationes in tertium diem exierunt,
Plin. Ep. 2, 11, 18:digressus in laudes Castoris ac Pollucis exierat,
Quint. 11, 2, 11; cf.:continuus (translationis usus) in allegorias et aenigmata exit,
id. 8, 6, 14:in longum exierit ordo rerum,
id. 4, 2, 51.—To pass away, perish:II. A.opus laudabile, numquam a memoria hominum exiturum,
Sen. Ben. 3, 38; so with a subjectclause:an jam memoriā exisse, neminem ex plebe tribunum militum creatum esse?
Liv. 6, 37, 5.—Lit.1.In gen.:2.limen,
Ter. Hec. 3, 3, 18:Avernas valles,
Ov. M. 10, 52:flumen,
Val. Fl. 4, 698:quantum diurni itineris miliariorum numero in reda possit exiri,
Vitr. 10, 9, 3:donec minor filius lubricum juventae exiret,
Tac. A. 6, 49 (55) fin. —Pregn., to avoid, evade, ward off:B.corpore tela atque oculis vigilantibus exit,
avoids the blows, Verg. A. 5, 438; cf.:feros exibant dentis adactus (jumenta),
Lucr. 5, 1330; Stat. Th. 6, 802:procul absiliebat, ut acrem exiret odorem,
Lucr. 6, 1217:profluvium sanguinis,
id. 6, 1206:vim viribus,
Verg. A. 11, 750 et saep.—Trop.1.To exceed:2.modum,
Ov. M. 9, 632.—Of time: ad exitam aetatem = ad ultimam aetatem, Paul. ex Fest. p. 28, 5 Müll. -
60 extubero
ex-tūbĕro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [tuber] (post-Aug.).I.Neutr., to swell out or up, to rise as a swelling:II.radice foliosa, ex qua media veluti malum extuberat,
Plin. 21, 16, 56, § 96:gemma,
id. 37, 8, 33, § 110.—Act., to cause to swell up, to raise:defert montes, surrigit plana, valles extuberat,
Sen. Q. N. 6, 4, 1:extuberatus venter,
swollen, Amm. 12, 15, 23; 25, 10, 13; cf. Sol. 27 med.
См. также в других словарях:
Radice — ist der Familienname folgender Personen: Giovanni Lombardo Radice (* 1954), italienischer Filmschauspieler und Drehbuchautor Luigi Radice (* 1935), italienischer Fußballspieler und trainer Diese Seite ist eine Begriffsklärung … Deutsch Wikipedia
radice — s.f. [lat. radix īcis ]. 1. (bot.) [apparato sotterraneo di una pianta] ▶◀ apparato radicale, Ⓖ (pop.) radica. ⇓ fittone, tubero, [spec. al plur.] barba. ● Espressioni: fig., mettere (le) radici ➨ ❑. 2. (estens.) [pa … Enciclopedia Italiana
radice — obs. form of radish … Useful english dictionary
radice — ra·dì·ce s.f. 1a. AU la parte della pianta infissa nel terreno: le radici sostengono la pianta e trattengono il terreno, le radici della quercia, del pioppo, è spuntata una nuova radice; radici commestibili, quelle usate nell alimentazione umana … Dizionario italiano
radice — {{hw}}{{radice}}{{/hw}}s. f. 1 Organo delle piante cormofite per lo più sotterraneo, che fissa il vegetale al terreno e assorbe l acqua e i sali disciolti | Radici avventizie, che si sviluppano sul fusto e sulle foglie per tenere fissata la… … Enciclopedia di italiano
radice — (корень | racine | Wurzel | root | radice) Не подлежащий сокращению элемент слова, получаемый путем устранения всех выделяемых словообразовательных элементов; этот элемент является основным для данного понятия и может выступать в неизменном или… … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
radice — s. f. 1. barba, bulbo, tubero, rizoma 2. (est., fig.) piede, fondamenta, base, parte bassa CONTR. cima, vertice 3. (fig.) origine, principio, inizio, fonte, germe, seme, causa, cagione, madre, sorgente, nascita CONTR. fine, termine, conclusione,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
RADICE Johannes (de) — de RADICE Johannes vide Iohannes … Hofmann J. Lexicon universale
radice — pl.f. radici … Dizionario dei sinonimi e contrari
radice — Sorte de gâteau que font les pâtissiers; dites, brioche , s. f.; voilà une bonne brioche … Dictionnaire grammatical du mauvais langage
Luigi Radice — Luigi Radice Spielerinformationen Geburtstag 15. Januar 1935 Geburtsort Cesano Maderno, Italien Größe 173 cm Position Abwehr … Deutsch Wikipedia