-
1 rūmusculus
rūmusculus ī, m dim. [rumor], idle talk, common gossip: inperitorum hominum rumusculi: rumusculi popularis aurae.* * *trifling rumor, idle talk, gossip -
2 rumusculus
rūmuscŭlus, i, m. dim. [rumor], idle talk, common gossip (perh. only in the two foll. passages):qui imperitorum hominum rumusculos aucupati,
Cic. Clu. 38, 105:L. Cassio omnes rumusculos populari ratione aucupante,
id. Leg. 3, 16, 35.
См. также в других словарях:
bruit — Bruit, Sonitus, Tumultus, Tumultuatio. Petit bruit, Murmurillum. Grand bruit, Fremitus. Dés qu il y a quelque bruit, Quicquid increpuerit, B. ex Cicerone. Bruit qu on fait des pieds quand on chemine, ou des mains, Strepitus. Le bruit que font les … Thresor de la langue françoyse