-
1 Räumung
Räu mung <-, -en> f\Räumung der Kreuzung zjechanie nt ze skrzyżowania -
2 Räumung
-
3 освобождение помещения
Русско-немецкий юридический словарь > освобождение помещения
-
4 очистка лесосеки
Räumung f, Schlagreinigung fРусско-немецкий словарь по целлюлозно-бумажному производству > очистка лесосеки
-
5 evacuation
noun2) (esp. Mil.)the evacuation of a territory — die Räumung eines Gebietes
* * *noun die Evakuierung* * *evacu·ation[ɪˌvækjuˈeɪʃən]n\evacuation of the army Abzug m der Armee* * *[I"vkjU'eISən]n(of fort, house, danger area) Räumung f; (of civilians, women, children) Evakuierung f* * *1. Aus-, Entleerung f2. a) Evakuierung fb) MIL Verlegung f, Abtransport m:c) Räumung f3. PHYSIOLb) Stuhl m* * *noun2) (esp. Mil.)* * *n.Entleerung f.Räumung -en f. -
6 evict
transitive verb* * *[i'vikt](to put out from house or land especially by force of law.) vertreiben- academic.ru/25372/eviction">eviction* * *[ɪˈvɪkt]vtto \evict sb (from their home) jdm kündigen; (forcefully) jdn zur Räumung seiner Wohnung zwingen; (from a pub) jdn rausschmeißentenants who fall behind in their rent risk being \evicted Mieter, die ihre Miete nicht zahlen, riskieren, auf die Straße gesetzt zu werden* * *[I'vɪkt]vttenants, squatters zur Räumung zwingen ( from +gen)* * *evict [ıˈvıkt] v/t1. JURa) einen Mieter oder Pächter (im Wege der Zwangsvollstreckung) zur Räumung zwingen, heraussetzen2. jemanden gewaltsam vertreiben* * *transitive verbevict somebody [from his/her home] — jemanden zur Räumung [seiner Wohnung] zwingen
* * *v.exmittieren v. -
7 распродажа
n1) gener. Abstoßung, Aufräumen (складских запасов), Basar (с благотворительной целью), (сезонная) Inventurausverkauf (в магазине), Schlußverkauf (в конце сезона), Ausverkauf2) law. Abverkauf, Räumung (eines Lagers), Räumungsverkauf, Nachschieben von Beweisen3) econ. Ausverkauf (товаров), Gesamtverkauf, Räumung (складских запасов), (окончательная) Räumungsverkauf, Unterverkauf, Aufräumen, Aufräumung4) busin. Ausverkauf (сезонная или в связи с ликвидацией), Räumung (напр. складских запасов) -
8 évacuation
evakɥasjɔ̃fRäumung f, Evakuierung f, Abtransport mévacuationévacuation [evakɥasjõ]1 des habitants Evakuierung féminin; des blessés Abtransport masculin; d'une salle de tribunal Räumung féminin3 (écoulement) Abfließen neutre; Beispiel: système d'évacuation Ablauf masculin; Beispiel: l'évacuation des eaux usées se fait... das Abwasser wird... geleitet -
9 vacation
1. noun1) (Brit. Law, Univ.): (recess) Ferien Pl.2) (Amer.) see academic.ru/35218/holiday">holiday 1. 2)2. intransitive verb(Amer.)vacation [at/in a place] — [an einem Ort] Urlaub machen
* * *[və'keiʃən, ]( American[) vei-] 1. noun(a holiday: a summer vacation.) die Ferien(pl.)2. verb* * *va·ca·tionI. nwhere are you going for your \vacation? wohin fahrt ihr in Urlaub?to take a \vacation Urlaub machenI've still got some \vacation left ich habe noch etwas Resturlaub▪ on \vacation im Urlaubpaid \vacation bezahlter Urlaub\vacation of a house Räumung f eines Hauses\vacation of a post Aufgabe f eines PostensII. vi AM Urlaub [o Ferien] machen* * *[və'keISən]1. nSee:→ long vacationon vacation — im or auf Urlaub
where are you going for your vacation? — wohin fahren Sie in Urlaub?, wo machen Sie Urlaub?
to go on vacation — auf Urlaub or in die Ferien gehen
2. vi (US)Urlaub or Ferien machen* * *A s1. Räumung f2. Aufgabe f, Niederlegung f3. a) JUR besonders Br Gerichtsferien plb) UNIV besonders Br Semesterferien plc) besonders US Schulferien pl4. besonders US Urlaub m, Ferien pl:be on vacation im Urlaub sein, Urlaub machen;go on vacation in Urlaub gehen;take a vacation (sich) Urlaub nehmen, Urlaub machen;vacation entitlement Urlaubsanspruch m;vacation home Ferienhaus n5. MIL Evakuierung f6. JUR Aufhebung fB v/i besonders US Urlaub machen* * *1. noun1) (Brit. Law, Univ.): (recess) Ferien Pl.2) (Amer.) see holiday 1. 2)2. intransitive verb(Amer.)vacation [at/in a place] — [an einem Ort] Urlaub machen
* * *(US) n.Urlaub -e m. -
10 освобождение помещения
Универсальный русско-немецкий словарь > освобождение помещения
-
11 bomb disposal
-
12 clearance
noun2) (to land/take off) Lande-/Starterlaubnis, die3) (security clearance) Einstufung als unbedenklich [im Sinne der Sicherheitsbestimmungen]; (document) ≈ Sonderausweis, der5) (Sport) Abwehr, die* * *1) (the act of clearing or removing: The clearance of these trees from the front of the window will give you more light.) die Beseitigung2) (the empty space between two objects: You can drive the lorry under the bridge - there's a clearance of half a metre.) der Zwischenraum3) ((a certificate) giving permission for something to be done.) die Zulassung* * *clear·ance[ˈklɪərən(t)s, AM ˈklɪr-]n no pl4. (of customs)\clearance certificate Ausklarierungsschein m, Zollabfertigungsschein mcustoms \clearance Zollabfertigung fto effect customs \clearance die Zollabfertigung vornehmen5. (official permission) Genehmigung f; AVIAT (for take-off) Starterlaubnis f; (for landing) Landeerlaubnis fsecurity \clearance Unbedenklichkeitsbescheinigung f* * *['klIərəns]nSee:→ also slum clearance3) (FTBL ETC)it was a good clearance by the defender — der Verteidiger hat gut geklärt
5) (by customs) Abfertigung f; (by security) Unbedenklichkeitserklärung f; (= document) Unbedenklichkeitsbescheinigung fget your security clearance first — Sie müssen erst noch von den Sicherheitsorganen für unbedenklich erklärt werden
the despatch was sent to the Foreign Office for clearance — der Bericht wurde zur Überprüfung ans Außenministerium geschickt
* * *clearance [ˈklıərəns] s1. Räumung f, Beseitigung f, Freimachung f2. Leerung f3. a) Rodung fb) Lichtung f4. TECHa) lichter Abstand, Zwischenraum mb) lichte Höhec) Spiel(raum) n(m), Luft fd) AUTO etc Bodenfreiheit fe) → academic.ru/13345/clearance_angle">clearance angle5. WIRTSCHa) Tilgung f, volle Bezahlung6. SCHIFFa) Ausklarierung f, Zollabfertigung fb) Zollschein m:clearance (papers) Zollpapiere7. allg Abfertigung f, besondersb) SCHIFF Auslaufgenehmigung f8. allg Erlaubnis f, Genehmigung f9. JUR, POL etc Unbedenklichkeitsbescheinigung f* * *noun2) (to land/take off) Lande-/Starterlaubnis, die3) (security clearance) Einstufung als unbedenklich [im Sinne der Sicherheitsbestimmungen]; (document) ≈ Sonderausweis, der5) (Sport) Abwehr, die* * *n.Freiraum -¨e m.Klärung -en f.Räumung -en f. -
13 eject
1.[ɪ'dʒekt]transitive verb (from hall, meeting) hinauswerfen ( from aus); (from machine gun) auswerfen; [Gerät:] auswerfen, [Person:] herausholen [Kassette]2. intransitive verb* * *[i'‹ekt]1) (to throw out with force; to force to leave: They were ejected from their house for not paying the rent.) hinauswerfen2) (to leave an aircraft in an emergency by causing one's seat to be ejected: The pilot had to eject when his plane caught fire.) den Schleudersitz betätigen•- academic.ru/23585/ejection">ejection* * *[ɪˈʤekt]I. vt1. (kick out)▪ to \eject sb jdn hinauswerfen [o hinausbefördern] ( from aus + dat); LAW jdn zwangsräumen, bei jdm eine Zwangsräumung durchführen, jdn zur Räumung zwingen2. TECH▪ to \eject sth etw auswerfenthe VCR \ejected the cassette der Videorekorder gab die Kassette aus* * *[ɪ'dZekt]1. vt1) (= throw out) heckler, tenant hinauswerfen2. vi(pilot) den Schleudersitz betätigen* * *eject [ıˈdʒekt]A v/t1. (from)b) vertreiben (aus, von)c) JUR Mieter, Pächter zur Räumung (gen) zwingen2. entlassen, entfernen ( beide:from aus einem Amt etc)B v/i FLUGa) den Schleudersitz betätigenb) sich mit dem Schleudersitz retten* * *1.[ɪ'dʒekt]transitive verb (from hall, meeting) hinauswerfen ( from aus); (from machine gun) auswerfen; [Gerät:] auswerfen, [Person:] herausholen [Kassette]2. intransitive verb* * *v.ausstoßen v.hinauswerfen v. -
14 desocupación
đesokupa'θǐɔnf1) ( falta de actividad) Untätigkeit f, Muße f2) ( abandono de un lugar ocupado) MIL Räumung fdesocupacióndesocupación [desokupa'θjon]num1num (desembarazo) Räumung femenino; (evacuación) Evakuierung femenino; (de un paso) Freigabe femenino -
15 evacuación
ebakwa'θǐɔnfEvakuierung f, Räumung fsustantivo femenino1. [desalojo] Evakuierung dieevacuaciónevacuación [eβakwa'θjon] -
16 eviction
-
17 очистка
очистка ж. горн. Abbau m; Affination f; Entstauben n; мет. Feinen n; мет. Feinung f; Freigabe f; Gararbeit f; Garen n; мет. Garschmelzen n; Gewinnung f; Läutern n; Läuterung f; выч. Löschung f; Putzen n; Putzerei f; Raffination f; Raffinieren n; Raffinierung f; Reinigen n; Reinigung f; хим. Rektifikation f; хим. Rektifizieren n; хим. Rektifizierung f; Räumen n; Räumung f; Sanierung f; Säuberung fочистка ж. (напр., конвейерной ленты) Abstreifen nочистка ж. (напр., счётчика) Wiedereinstellung fочистка ж. отходящих газов и воздуха методом адсорбции на фильтрах с активированным углем (способ Лурги) мет. Desorex-Verfahren nочистка ж. раствором плюмбита натрия хим. Doktorbehandlung f; хим. Doktorsüßen n; хим. Doktorverfahren nочистка ж. сточных вод Abwasserbehandlung f; Abwasserreinigung f; Abwässerklärung f; Klärung f des Abwassers -
18 concedo
con-cēdo, cessī, cessum, ere, sich aufmachend, Platz machend treten = abtreten (abziehen), beiseite treten od. gehen, das Feld räumen, sich aus dem Staube machen, davongehen, sich hinwegbegeben, sich zurückziehen, entweichen, u. mit Beziehung auf das Ziel hintreten, sich hinbegeben, wohin übergehen, I) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: concedite atque abscedite onmes; de via decedite, geht alle beiseite! macht Platz! geht aus dem Wege! Plaut.: tempus est concedere, Ter. – m. ab od. m. ex u. Abl., od. m. bl. Abl., ab alqo, Plaut.: a foribus, Plaut.: superis ab oris, von der Oberwelt, Verg.: v. Lebl., iamque dies caelo concesserat, Verg. – m. Advv., m. ad u. in m. Akk., m. trans u. Akk. u. bl. Abl. (woher?) u. bl. Acc. loc. (wohin?), huc concede aliquantum, Plaut.: huc tandem concede, Verg.: huc concessero, Ter.: hic dum abit huc concessero, Caecil. com. fr.: interea concedite istuc, Plaut.: c. procul, Afran. com. fr.: c. retro, Curt. u. Tac.: ad ianuam concessero, Plaut.: concede ad dexteram! Ter.: c. in turbam, Hor.: c. in Iunonis Laciniae delubrum, Liv.: c. in hiberna, Liv.: Carthaginem novam in hiberna, Liv.: c. in arcem, Liv. u. Curt. (s. Drak. Liv. 5, 39, 9. Mützell Curt. 3, 4 [9], 5): c. trans Rhenum, Tac. – concede hinc a foribus paulum istorsum, Ter.: ab alcis oculis aliquo (irgendwohin), Cic.: c. ab Ethopia in altiorem tumulum, Liv.: c. ex praetorio in tabernaculum suum, Liv.: concedam hinc intro, Ter.: concedere aliquantisper hinc mi intro lubet, Plaut.: concede hinc domum, Ter.: rus concessuram (esse) hinc, Ter.: m. Dat. (wohin? wozu?), cenae nuptiali, Apul. met. 6, 10. – m. 1. Supin., c. Argos habitatum (um da zu w.), Nep. Them. 8, 1. – m. cum u. Abl., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque, Liv.: cum alqo Neapolim, Gell. – m. per u. Akk. der Pers. (durch jmd. = auf jmds. Betrieb), c. ad victorem per Flavium Sabinum, übergehen, Tac. – β) v. Lebl.: ipsae rursus concedite silvae! fahret hin, ihr W.! Verg.: docet, unde fulmen venerit, quo concesserit, Cic.: vita per auras maesta concessit ad manes, Verg.: neque nox quoquam concedit die (= diei), weicht irgendwohin vor dem T., Plaut. Amph. 276. – b) insbes.: α) einem andern Platz machend aus einem Orte gehen, ausziehen, ex aedibus, Ter. Hec. 679. – β) einen Ort aufgebend abziehen, einen Ort usw. aufgeben, räumen, gew. im Pass. (unpers.), metu concessum (esse) barbarus ratus, Liv. – m. Abl. (von wo?), post... cedendo in angulum Bruttium ceterā Italiā concessum, Liv. 28, 12, 6 (wo post conc. subst. = nach der Räumung des übrigen It.). – m. Dat. (wem?), Samnium, quo iam tamquam trans Hiberum agro Poenis concessum sit, Liv. – u. c. vitā, aus dem Leben scheiden = sterben, Tac. – mit Abl. (durch), concessit vitā Burrus, incertum valetudine, an veneno, Tac.: u. so auch absol., quandoque concessero, Tac. (s. Nipperd. Tac. ann. 2, 71).
II) übtr.: A) sich verziehen, dahinschwinden, tumor omnis et irae concessere deûm, Verg. Aen. 8, 41.
B) m. Advv. od. m. in u. Akk. = wohin übergehen, a) in ein Verhältnis, einen Zustand sich begeben, sich fügen, sich zurückziehen, in deditionem, Liv.: prope in voluntariam deditionem, Liv. (s. Drak. Liv. 39, 2, 4): in matrimonium fratris, Iustin.: in gratiam alcis, Arnob.: in privatam vitam, Eutr. – b) einer Meinung, Partei usw. beitreten, zu ihr übertreten, in Attali sententiam, Liv.: u. in hanc sententiam, Liv.: in partes, Tac.: in illos, ihnen beipflichten, Cic. fr. – unpers., ut in sententiam Pisonis concederetur, Tac.: concessum in condiciones, ut etc., Liv. – c) an od. auf jmd. od. etwas übergehen = kommen, jmdm. od. einer Sache anheimfallen, zuteil werden, ne omne belli decus illuc concederet, Tac.: mulier coniuncta viro concedit in unum, Lucr.: cum in fatum concederet, bei herannahendem Tode, Modest. dig. 34, 3, 20. – u. so von Staaten, Ländern, Völkern u. von Parteien, c. in alcis dicionem, voluntate in alcis dicionem, Liv.: in alcis ius atque dicionem, Sall.: in alcis ius dicionemque, in alcis imperium, Iustin., in alcis dicionem imperiumque, Liv. (s. Drak. Liv. 38, 16, 9): in paucorum dominationem, Sall. fr.: in paucorum potentium gratiam, Sall. fr.: itaque concessere illuc omnes, at mox, si vostra receperitis, ad vos plerique, gingen alle auf die Gegenseite über, werden aber... zu euch zurückkehren, Sall. fr.: c. in Tyrias leges, sich der karthagischen Herrschaft unterwerfen, Sil. – Edessa et Beroea eodem concesserunt, kamen ebendahin (= wurden zu demselben Landesteil geschlagen), Liv. 45, 29, 9. – d) in etw. übergehen = aufgehen in usw., sich verlieren unter usw., victi omnes in gentem nomenque imperantium concessere, Sall. Iug. 18, 12.
C) zurücktreten, abtreten, 1) v. intr.: a) sich fügend, sich unterordnend, gew. m. Dat. (wem?), α) der Übermacht u. den nötigenden Umständen weichen, das Feld räumen, sich fügen, sich in etw. ergeben, Casina concedit homini nemini, Plaut.: voluptas concedit dignitati, Cic.: cedant arma togae, concedat laurea laudi, Cic. poët.: magnitudini medicinae doloris magnitudo concedit, Cic.: c. obsidioni, der B. weichen = den Belagerten keine Hilfe leisten (Ggstz. prohibere obsidionem), Tac.: c. naturae, euphem. = eines natürlichen Todes sterben, Sall. Iug. 14, 15: ebenso c. fato, Tac. ann. 2, 71. Plin. pan. 11, 3 (vgl. cedere fato, Liv. 26, 13, 17): u. c. magnis fatis, Val. Flacc. 1, 554. – unpers., m. de u. Abl., concessum propemodum de victoria, Liv.: aut hostibus aut civibus de victoria concedendum esse, Liv. – β) dem Willen, der Forderung, dem Urteil, der Behauptung jmds. sich fügen, sich unterordnen, nachgeben, beipflichten (Ggstz. repugnare), numquamne hodie concedes mihi? Ter.: c. iurisconsultis, Cic.: alcis postulationi, Cic.: veris, der Wahrheit die Ehre geben (συγχωρειν τη ἀλθεία), Hor. – u. c. inter se, sich einigen, Tac. ann. 2, 30. – mit de u. Abl., de qua (levitate Asiae) nos et libenter et facile concedimus, die wir... zugestehen, Cic.: concessum (unpers.) ab nobilitate plebi de consule plebeio, Liv. – u. absol., dissuadente primo Vercingetorige, post concedente, Caes.: Caesar concedendum non putabat, Caes. – γ) dem Vorrange, den Vorzügen weichen = jmdm. od. einer Sache nachstehen, den Vorrang od. Vorzug einräumen, -zugestehen, -lassen, gegen jmd. od. etw. zurücktreten (s. Kritz u. Fabri Sall. Iug. 11, 4), a me vero sic diligitur (Servius tuus), ut tibi uni concedam, praeterea nemini, Cic.: sese unis Suebis concedere, Caes.: c. aetati, Sall.: u. (unpers.) Sulla, cuius facundiae, non aetati a Manlio concessum, Sall. – mit de u. Abl., vix alci de familiaritate, Cic.: magistro tantulum de arte, Cic.: u. (unpers.) concessum propalam de virtute ac gloria esse, Liv. – mit in u. Abl., neque ei quicquam in desperatione concedo, Cic. – mit bl. Abl. (in, an), nemini in illa causa studio et cupiditate, Cic.: nec amore in hanc patriam nobis concedunt, Tac. – absol., nec, si muneribus certes, concedat Iollas, Verg.: is, concedentibus omnibus, qui cum Varrone certaverant, collega datur consuli, Liv. – b) aufgebend, nachlassend, α) in bezug auf ein Recht, zurücktreten, verzichten, de suo iure paululum, Ter. adelph. 217 (vgl. Cic. de off. 2, 64 paulum nonnumquam de suo iure decedere). – β) in bezug auf Ahndung, Strafe, es jmdm. od. einen Fehler jmdm. hingehen lassen = gegen jmd. od. etw. nachsichtig sein, etw. nachsehen = verzeihen, poëtae non ignoscit, nobis concedit, Cic.: alienis peccatis, Cic.: temere dicto, Cic.: vitio, Hor.: multa virtuti eorum concedens, Caes.: id ipsum factum, propter quod sibi reus concedit, reus putat oportere, Cic.: num eāre (deshalb) concedi reo conveniat, quod (weil) alieno inductu fecerit, Cornif. rhet.: absol., dat tibi iustam excusationem, prope ut concedendum atque ignoscendum videatur, Cic.
2) v. tr.: a) überlassend, zugestehend abtreten, einräumen: α) übh., aus freiem Willen, aus Güte, Nachsicht, Gnade überlassen, zugestehen, erlauben, gestatten (Ggstz. negare, denegare), alci sedes suas, Cic. (u. im Passiv, sedes habere in Gallia ab ipsis concessas, Caes.): pueris ludum tempestivum, Hor.: praedam militibus, Caes.: alci libertatem in alqa re, Cic.: alci libertatem, Caes. (u. im Passiv, illa dono deûm concessa libertas, Ps. Quint. decl.): alci vitam, Hirt. b.G.: alci impunitatem, Caes.: crimen gratiae, die Anklage der G. gestatten = die Ankl. um der G. willen übernehmen, Cic.: concedendo omnia, durch uneingeschränkte Zugeständnisse (Konzessionen), Liv. – mit Prädik.-Acc. des Partic. Fut. Pass., zB. bona quaedam proscriptorum diripienda, Cic. – m. ad od. (selten) in u. Akk., oppidum militibus ad diripiendum, Caes.: alteram partem eius vici Gallis ad hiemandum, Caes.: Calydona Dianae in iras, zur Befriedigung ihres Zorns, Verg. – m. folg. Infin., mediocribus esse poëtis c., Hor.: di faciles, peccasse semel concedite tuto (Adv.), Ov.: servis c. pueros huius aetatis verberare, Curt.: klass. nur im Passiv, de re publica nisi per concilium loqui non conceditur, Caes.: conceditur commune quiddam dicere, Cic.: si videre concessum sit, Cic.: ingemiscere non numquam viro concessum est, Cic.: concessum (esse) sibi transire in Asiam, Liv.: quamquam poëtis furere concessum est, Plin. ep.: u. persönl., fatis numquam concessa moveri Camerina, dem es niemals durchs Schicksal vergönnt war umgewandelt zu werden, Verg. Aen. 3, 700 (vgl. no. δ aus. Cic. Caecin. 44). – mit folg. ut u. Konj., concessit ei, ut regnaret, Enn. fr.: concedo tibi, ut ea praetereas, quae etc., Cic.: petiisse a matertera, ut sibi concederet, ut in eius sella requiesceret, Cic.: non prius Viridovicem reliquosque duces ex concilio dimittunt, quam ab his sit concessum, arma uti capiant et ad castra contendant, Caes.: u. (mit Ironie) concedant, ut hi viri boni fuerint, mögen (gütigst) erlauben, daß usw., Cic. – m. qui u. Konj., nemini concedo, qui (daß er) tibi vetustate necessitudinis potior possit esse, Cic. ep. 10, 3, 2: u. so ibid. 4, 3, 1. – mit ne u. Konj., unum illud orat, ut timori suo concedatur (nachgelassen werde), ne in conspectum veniat cuiusquam Romani, Hirt. b.G. 8, 48, 9. – mit folg. si u. Konj., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret, Caes. b.G. 1, 44, 8: ubi id a Caesare negatum et, palam si colloqui vellent, concessum est, Caes. b.c. 1, 84, 2. – u. scheinbar absol., consules neque concedebant neque valde repugnabant, Cic. ep. 1, 2, 2: Boios petentibus Aeduis... ut in finibus suis collocarent, concessit (näml. ut collocarent), Caes. b. G. 1, 28, 5: u. m. folg. Ang. des Grundes, quod memoriā tenebat L. Cassium consulem occisum... concedendum non putabat, Caes. b.G. 1, 7, 4: ossa eius clam in Attica ab amicis sepulta, quoniam legibus non concederetur, quod proditionis esset damnatus, Nep. Them. 10, 5. – und parenthet., cetera lascivae faciant, concede, puellae, Ov. art. am. 1, 523: te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes, et hirundine prima, Hor. ep. 1, 7, 13. – Partic. Perf. subst., concessa, ōrum, n., das Erlaubte, abhorrere a maiorum consuetudine atque concessis, Cic. Cael. 48: concessa petere, Verg. Aen. 5, 798: concessa amare, Ov. met. 9, 454. – β) der Übermacht od. den nötigenden Umständen weichend etwas einräumen, victoriam, Curt.: hosti victoriam, Iustin. – γ) dem Range od. Vorzuge nach sich unterordnend, Atheniensibus imperii maritimi principatum, Nep.: alci primas in dicendo partes, Cic. – dah. prägn. m. folg. ut u. Konj. = als Vorzug einräumen, nec vero histrionibus oratoribusque concedendum est, ut iis haec apta sint, nobis dissoluta, Cic. de off. 1, 129. – δ) eine Behauptung, Meinung einräumen, zugestehen, iam istuc (= istoc) coacti a te paulo ante concessimus, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin. (Synon. dare; Ggstz. negare), age, iam concedo, non esse miseros, qui mortui sint, Cic.: cum summos deos esse concedamus, Cic.: M. Dasne aut mane animos post mortem aut morte ipsā interire? A. Do vero. M. Quid si maneant? A. Beatos esse concedo, Cic. – im Passiv, persönl., haec ubi concedentur esse facta, ibi vis facta negabitur? Cic. Caecin. 44. – parenthet. beim einräumenden Konj., concedo, forsitan aliquis aliquando eiusmodi quippiam fecerit, Cic.: quare concedo sit dives, Catull. – scheinbar absol., beatos esse deos sumpsisti. Concedimus (verst. beatos esse deos), Cic.: faciet quod oportet, concedo (nun gut!), Sen. – b) aufgebend: α) aufgeben = fahrenlassen, opfern, Siciliam, Liv.: partem octavam pretii, Plin. ep. – m. Dat. (wem zugunsten? wem zuliebe?), alci auguratus petitionem, Cic.: u. rei publicae dolorem atque amicitias suas, Cic. – dah. alqm alci, jmd. (einen Straffälligen) einem zuliebe frei-, loslassen, begnadigen, ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo, Cic.: c. huic sororis filium et Q. Ciceronem, Nep.: falsi damnatum Marcellum senatui rei publicaeque, Cic.: alqm alcis precibus, einen auf jmds. Bitten begnadigen, Tac.: u. im Passiv, Montanus patri concessus est, Tac. – β) aus Nachsicht, Gnade hingehen lassen = verzeihen, haec omnia remitto atque concedo, Cic. – mit Dat. (wem?), omnibus omnia peccata et maleficia, Cic.: alci delicta maiora, Cic.: u. mit Dat. (wem zuliebe? wem zu Gefallen?), in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum, Cic. Vgl. Ruperti Tac. ann. 1, 7, 8. Duker Flor. 3, 5, 10.
-
19 расчистка от неликвидов
nbusin. RäumungУниверсальный русско-немецкий словарь > расчистка от неликвидов
-
20 акустическое траление
adjmilit. akustische Räumung, akustisches RäumenУниверсальный русско-немецкий словарь > акустическое траление
См. также в других словарях:
Räumung — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • Entfernung • Umzug Bsp.: • Wann werden sie die Räumung machen? … Deutsch Wörterbuch
Räumung — Evakuierung * * * Räu|mung 〈f. 20〉 das Räumen, Leeren, Freimachen (von Straßen, der Wohnung usw.) * * * Räu|mung, die; , en: das ↑ Räumen (2, 3); das Geräumtwerden. * * * Räumung, Recht: Herausgabe eines gemieteten Raumes, zu der der Mieter… … Universal-Lexikon
Räumung — Eine Räumung ist: eine polizeiliche Maßnahme, siehe Räumung (Polizei) ein Motiv beim Schach, siehe Räumung (Schach) der Auszug aus einem Hotelzimmer oder einer Wohnung die Beseitigung hinderlicher Masse im Straßenverkehr, zum Beispiel Ladung nach … Deutsch Wikipedia
Räumung — a) Abbau, Auflösung, Evakuierung. b) Abzug, Aufgabe, Rückzug. * * * Räumung,die:⇨Rückzug(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Räumung (Polizei) — Räumung eines verbrannten Pkw bei den Kreuzberger Krawallen in Berlin mit schwerem Gerät Eine Räumung ist bei der Polizei eine Maßnahme zur Gefahrenabwehr, die sich sowohl auf Personen als auch auf Sachen beziehen kann. Eine Räumung ist gemäß der … Deutsch Wikipedia
Räumung der Mainzer Straße — Die Räumung der Mainzer Straße im Bezirk Friedrichshain in Berlin am 14. November 1990 war eine Straßenschlacht um 13[1] besetzte Häuser. Die Räumung gilt als einer der massivsten Polizeieinsätze Berlins in der Nachkriegszeit. Inhaltsverzeichnis… … Deutsch Wikipedia
Räumung der Mainzer Strasse — Die Räumung der Mainzer Straße im Bezirk Friedrichshain in Berlin am 14. November 1990 war eine Straßenschlacht um zwölf besetzte Häuser und gilt als einer der massivsten Polizeieinsätze Berlins in der Nachkriegszeit. Inhaltsverzeichnis 1… … Deutsch Wikipedia
Räumung (Schach) — Die Räumung ist ein Motiv im Schachspiel, bei dem ein oder (seltener) mehrere Felder oder Linien freigemacht werden, damit diese von einem anderen Stein besetzt oder überschritten werden können. Ein Beispiel für eine Räumung zeigt die Studie von… … Deutsch Wikipedia
Räumung — Räu|mung … Die deutsche Rechtschreibung
Rheinland: Räumung der alliierten Truppen — Neben der Frage der Reparationen hat kein aus dem Versailler Vertrag entstandener Problemkreis das deutsche Volk in den Zwanzigerjahren so permanent beschäftigt und in Unruhe versetzt wie die schmerzende Wunde der besetzten Rheinlande und die… … Universal-Lexikon
Evakuierung — Räumung * * * Eva|ku|ie|rung 〈[ va ] f. 20〉 1. das Evakuieren 2. das Evakuiertwerden, Aussiedlung * * * Eva|ku|ie|rung, die; , en: das Evakuieren; das Evakuiertwerden. * * * Eva|ku|ie|rung, die; , en: das Evakuieren, Evakuiertwerden … Universal-Lexikon