-
1 quadrupes
quadrupēs (quadripēs), pedis (quattuor u. pes), auf vier Füßen gehend od. stehend, I) galoppierend, eques, Enn. ann. 232: übtr., quadrupedi cursu, im Galopp, Apul. met. 6, 27 u. 28. – II) vierfüßig, A) v. Tieren: a) adi.: quadrupes malum, v. Krokodil, Amm.: u. so quadrupes malum et terrā pariter atque flumine infestum, Plin. – b) subst. comm., das vierfüßige Tier, α) masc.: saucius qu., Verg.: quadrupedis cursus, des Pferdes, Ov. met. 6, 226: quadrupedum vectiones, quorum celeritas etc., Cic.: quadrupedum cursu, Verg. – β) fem.: bos aut alia quaevis qu., Cato: qu. nulla, Verg.: parvae quadripedes, Plin.: qu. aurita, Solin.: urbi condendae quadrupedem futuram ducem, Aur. Vict. – γ) neutr.: cetera quadrupedia, Colum.: maiora quadrupedia, Colum.: omnia quadrupedia, Pallad. u. Vulg. – B) v. Menschen, a) v. Mißgeburten, pueri quadrupedes et quadrumanes nati, Iul. Obsequ. 73: puella biceps quadripes quadrimana, Iul. Obsequ. 111. – b) v. Menschen übh., wenn ihre Arme als Füße betrachtet werden, quadrupedem constringito, binde ihm Hände und Füße, Ter.: multos quadrupedes caveā coërcuit, auf Händen u. Füßen stehend, wie Tiere, Suet.: quadrupes per angustias effossae cavernae receptus in proximam cellam, auf allen Vieren kriechend, Suet. – / Genet. Plur. gew. quadrupedum (quadripedum); aber quadripedium, Colum. 1, 2, 5 cod. P. Capit. Ver. 5, 2 cod. B (u. ed. Peter). Isid. orig. 12, 7, 5 cod. Gud. 1.
-
2 quadrupes
quadrupēs (quadripēs), pedis (quattuor u. pes), auf vier Füßen gehend od. stehend, I) galoppierend, eques, Enn. ann. 232: übtr., quadrupedi cursu, im Galopp, Apul. met. 6, 27 u. 28. – II) vierfüßig, A) v. Tieren: a) adi.: quadrupes malum, v. Krokodil, Amm.: u. so quadrupes malum et terrā pariter atque flumine infestum, Plin. – b) subst. comm., das vierfüßige Tier, α) masc.: saucius qu., Verg.: quadrupedis cursus, des Pferdes, Ov. met. 6, 226: quadrupedum vectiones, quorum celeritas etc., Cic.: quadrupedum cursu, Verg. – β) fem.: bos aut alia quaevis qu., Cato: qu. nulla, Verg.: parvae quadripedes, Plin.: qu. aurita, Solin.: urbi condendae quadrupedem futuram ducem, Aur. Vict. – γ) neutr.: cetera quadrupedia, Colum.: maiora quadrupedia, Colum.: omnia quadrupedia, Pallad. u. Vulg. – B) v. Menschen, a) v. Mißgeburten, pueri quadrupedes et quadrumanes nati, Iul. Obsequ. 73: puella biceps quadripes quadrimana, Iul. Obsequ. 111. – b) v. Menschen übh., wenn ihre Arme als Füße betrachtet werden, quadrupedem constringito, binde ihm Hände und Füße, Ter.: multos quadrupedes caveā coërcuit, auf Händen u. Füßen stehend, wie Tiere, Suet.: quadrupes per angustias effossae cavernae receptus in proximam cellam, auf allen Vieren kriechend, Suet. – ⇒ Genet. Plur. gew. quadrupedum (quadripedum); aber quadripedium,————Colum. 1, 2, 5 cod. P. Capit. Ver. 5, 2 cod. B (u. ed. Peter). Isid. orig. 12, 7, 5 cod. Gud. 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quadrupes
-
3 quadrupes
quadrupes quadrupes, edis четвероногий -
4 quadrupes
quadrupes quadrupes, edis m (f) четвероногое животное -
5 quadrupes
Quadrupes, pen. corr. quadrupedis, pen. corr. Aliquando substantiuum, aliquando adiectiuum. Terent. Qui ha quatre pieds.\Animosos quadrupedes regere. Ouid. Chevaulx.\Infans quadrupes. Ouid. Qui va à quatre pattes. -
6 quadrupes
quā̆drŭpēs ( quā̆drĭpes), pĕdis ( gen. plur. quadrupedium, Capitol. Ver. 5, 2), adj. [quattuor-pes], having four feet, going on four feet; esp.,A.Galloping (post-Aug.): ecus, Enn. ap. Gell. 18, 5, 4; cf. Macr. S. 6, 9, 10:B.equestri celeritate, quadrupedi cursu solum replaudens,
App. M. 6, p. 185, 7.— Transf.:dum certum flectit in orbem Quadrupedis cursus,
Ov. M. 6, 226.—Of persons, on all fours, creeping, going on hands and feet:II. A.atque audin? quadrupedem constringito,
so that he can only move on all fours, Ter. And. 5, 2, 24:mox quadrupes (infans) rituque tulit sua membra ferarum,
Ov. M. 15, 222:homines... bestiarum more quadrupedes coërcuit,
Suet. Calig. 27; id. Ner.48.—Masc., mostly of beasts of draught or burden; v. Quint. 8, 6, 20:B.calcari quadrupedem agitabo advorsum clivum,
Plaut. As. 3, 3, 11: reprime parumper vim citatūm quadrupedum, Att. ap. Non. 495, 20:quadrupedum vectiones, quorum, etc.,
Cic. N. D. 2, 60, 151:de omnibus quadrupedibus... qui idonei sunt, etc.,
Varr. R. R. 1, 20, 1; Verg. A. 11, 714:saucius quadrupes,
id. ib. 7, 500.—Contemptuously (opp. bipes),
Cic. Dom. 18, 48:nihil inter te atque inter quadrupedem interesse,
id. Par. 1, 3, 14:quadrupes nequissime,
App. M. 7, p. 200, 10.—Fem. (sc. bestia): ducite eo mutas quadrupedes, Naev. ap. Non. p. 924 (Trag. Rel. v. 28 Rib.):C.si quamvis quadrupedem serpens momorderit,
Cato, R. R. 102; Enn. ap. Non. p. 407, 22 (Trag. Rel. v. 219 Vahl.): quadrupes tardigrada, Pac. ap. Cic. Div. 2, 64, 133 (Trag. Rel. v. 2 Rib.):quadrupes qua vasta tenetur,
Cic. N. D. 2, 44, 114; Varr. L. L. 7, § 39 Müll.; Verg. E. 5, 26:sollicitari quadripedes cunctas,
Plin. 8, 17, 23, § 62.—Neutr. (sc. animal):cetera quadrupedia,
Col. 11, 2, 33:majora,
id. 11, 2, 14:crocodilum, quadripes malum et infestum,
Plin. 8, 25, 37, § 89:plurima autem obruerit quadrupedia,
Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 36. -
7 quadrupes
1. pedis [ quattuor + pes ]adj.1) четвероногийq. malum PM, Amm — crocodilus2) мчащийся вскачь, скачущий (eques Enn; cursus Ap)2. subst. m., f.1) четвероногое животное O, V, PM etc.2) стоящий на четвереньках Suquadrupedem constringere Ter — связать (кому-л.) руки и ноги -
8 quadrupes
четвероногое животное (1. 1 pr. D. 9, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > quadrupes
-
9 quadrupes
-
10 quadrupes
, pedisчетвероногий I -
11 quadrupes
(m = f = n), quadrupedis (gen.sg.)четвероногий -
12 quadrupēs (quadripes)
quadrupēs (quadripes) pedis, adj. [quattuor +pes], with four feet, on all fours: quadrupedem constringito, hand and foot, T.: Mox quadrupes (infans) rituque tulit sua membra ferarum, O.— As subst m. and f a quadruped, four-footed creature: saucius, V.: minister non bipedum solum sed etiam quadripedum: flectit in orbem Quadrupedis cursūs, of his steeds, O. -
13 Lygosoma quadrupes
1. LAT Lygosoma quadrupes Linnaeus2. RUS —3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Азия, Малайский архипелагVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Lygosoma quadrupes
-
14 Sphenomorphus quadrupes
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sphenomorphus quadrupes
-
15 eques
itis m. [ equus ]1) всадник, верховой, ездок, наездник2)а) конный солдат, кавалеристequites peditesque Cs, L etc. — конница и пехота3) всадник, член сословия всадников (среднего из трёх сословий римск. общества) C, L etc.4) (редко) (тж. quadrupes e. Enn) MF, GT = equus -
16 quadripes
quadripēs, pedis adj. v. l. = quadrupes -
17 quadrupedus
-
18 tardigradus
a, um [ tardus + gradior ]медленно двигающийся, тихоходный (quadrupes Pac ap. C) -
19 agrestis
agrestis, e, Adi. m. Compar. u. (bei Spät.) m. Superl. (ager), auf dem Acker, Feld, Lande befindlich, I) auf dem Acker od. Felde = wild, wildwachsend, unser Acker-, Feld-, 1) eig.: quadrupes (v. der Schildkröte), Pacuv. fr.: mures, Pallad. (vgl. no. II, 1): animales (Tiere), Ggstz. cicures, Apul.: palmae, Cic.: hedera, Col.: poma, Verg.: columbae, Feldtauben (Ggstz. col. domesticae, Haustauben), Varr.: taurus, Liv.: cibus, rohe (Ggstz. mitiora, mildere Speisen), Iustin.: loca, Pacuv. fr. – subst., agrestia, ium, n., Wildbret, Vopisc. Tac. 11, 5. – 2) poet. übtr. = ferinus, tierisch, wild dem Äußern nach, vultus, Ov.: figura, Prop. – II) auf dem Lande = auf dem Lande lebend, zum Landleben od. Landbau gehörig, ländlich, bäurisch, der Bauern (Ggstz. urbanus), 1) eig.: Musa, Lucr.: mus, Feldmaus (Ggstz. urbanus), Hor.: hospitium, Cic.: amiculum, Nep.: vestitus, Nep.: vasa, Sall. fr.: ferramentum, Liv.: scamnum, Val. Max.: sermo, Liv.: vita agrestis, das bäurische Leben (im Ggstz. zu vita rustica, das Landleben), Cic.: vita agrestis et rusticus cultus, Liv.: agresti loco natus, Vell.: Numidae agrestes, Ackerbau treibende, Sall.: dah. homo agrestis od. subst. bl. agrestis, is, m., der »Landmann, Landwirt, Mann (Gast) vom Lande« usw., Cic., Hor. u.a.: a quodam agresti nationis Termestinae, Tac.: Singular auch kollektiv, urbanos et agrestem confertum in arta tecta aestu ac vigiliis angebat, Liv. 3, 6, 3. Vgl. übh. Drak. Liv. 3, 6, 3. – 2) übtr., wie unser bäurisch, im Ggstz. zum Gebildeten, Feinen, von intellektueller u. moralischer Roheit = ungebildet, ungesittet, unmanierlich, ungeschliffen, ungeschlacht, roh, im mildern Sinne derb, senex durus ac paene agrestis, Cic.: servi agrestes et barbari, Cic.: dominus agr. ac furiosus, barsch u. hitzig, Cic.: genus hominum, Sall.: agreste Latium, Hor.: rustica vox et agrestis, Cic.: sonus vocis agrestis, Cic.: animus agrestis ac durus, Cic.: vita haec rustica, quam tu agrestem vocas, Cic.: fera agrestisque vita (Ggstz. vita mansueta), Vitr.: dah. agrestiores Musae, die mehr bäurischen, gröbern Musen (= die praktischen Beschäftigungen [die Beredsamkeit usw.], im Ggstz. zu den mansuetiores Musae, d.i. der Philosophie), Cic. or. 12 (dazu Piderit). – subst., agrestis, is, m., der Ungebildete usw., aliquis agr. (Ggstz. doctissimus homo), Cic.: non modo docti, sed etiam agrestes, Cic. – / Abl. Sing. auch agreste, Sall. hist. fr. 1, 116 (119); vgl. Charis. 120, 30: Genet. Plur. agrestum, Verg. georg. 1, 10. Ov. met. 14, 635. – Superl. ferae et agrestissimae gentes, Cassiod. var. 7, 4.
-
20 animalis
animālis, e (anima), I) aus Luft bestehend, luftartig, luftig, natura, Cic.: corporum levium concursio, Cic.: duae partes, una ignea, altera animalis, Cic. – II) zum Atmen dienend, vena, Scrib. 84. – III) zum Leben gehörig, 1) act., Leben enthaltend u. gebend (Ggstz. inanimus, inanimalis), cibus, Lebensluft, Cic.: intellegentia, geistige Lebenskraft, Cic.: spiritus, Lebensgeister, Vitr. u. Plin. – neutr. subst., omnia constant ex vacuo et solido, ex animali et inanimali, Tert. apol. 48: u. so Plur. animalia, Ggstz. inanimalia, Tert. adv. Hermog. 36. Ps. Apul. Ascl. c. 21 in. (vgl. animal no. I). – 2) pass., beseelt, lebend, lebendig, a) übh.: corpora, Lucr.: exemplum, lebendes Original, Cic.: quadrupes inanima cum animali sono, Pacuv. fr. – subst., animālis, is, f., das lebende Wesen, das Tier, Apul. met. 2, 25; de mundo 28 u. 36. – b) in der Religionsspr.: α) di animales, Götter, die aus Menschenseelen entstanden sind (wie Penates u. Di viales), Labeo b. Serv. Verg. Aen. 3, 168; vgl. Apul. de deo Socr. c. 13. – β) in der Opferspr., hostia animalis, ein Opfertier, von dem nur die Seele, das Leben den Göttern geweiht, das Fleisch usw. aber für die Priester bestimmt wird, Macr. sat. 3, 5. § 1 u. 5. Arnob. 7, 3.
См. также в других словарях:
Quadrupes in plano — quandoque cadit in pede sano. — См. Конь о четырех ногах, да спотыкается … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Lygosoma quadrupes — Lygosoma quadrupes … Wikipédia en Français
Lygosoma quadrupes — Lygosoma quadrupes … Wikipédia en Français
quadrupède — [ k(w)adrypɛd ] adj. et n. • déb. XIVe; lat. quadrupes ♦ Qui a quatre pattes (animaux). N. Un quadrupède : mammifère terrestre possédant quatre pattes (et non quadrumane). La plupart des tétrapodes sont des quadrupèdes. ● quadrupède adjectif et… … Encyclopédie Universelle
patruped — PATRUPÉD, Ă, patrupezi, de, adj., s.n. (Animal) cu patru picioare. – Din fr. quadrupède, lat. quadrupes, dis (după patru). Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 PATRUPÉD adj., s. (zool.) (înv.) cvadruped. (Calul este un patruped.) … Dicționar Român
Lygosoma — Lygosoma … Wikipédia en Français
Lygosoma — Lygosoma … Wikipédia en Français
quadruped — noun Etymology: Latin quadruped , quadrupes, from quadruped , quadrupes, adjective, having four feet, from quadri + ped , pes foot more at foot Date: 1646 an animal having four feet • quadruped adjective • quadrupedal adjective … New Collegiate Dictionary
ANIMAL — ut Graece ζῶον, ita Hebr. chaia, ratione vitoe dicitur: non quod vita sit animalis propria, sed quia illud solum sentit, appetit et movetur. Unde ἔμψυκον animatur Graecis, saepe idem quod Animal quô sensu Pychagoras τῶ ἐμψύχων ἀπηγόρευεν ἅπτεςθαι … Hofmann J. Lexicon universale
SPHINX — monstrum ex Typhone et Echidna natum, uti tradit Hyginus Fab. Poet. 151. caput et faciem habens puellae, alas vero avium, reliquô corpore canis referens effigiem. Sedem habuisle dicitur in Sphingio monte, qui Sphicium Lycophr. iuxta Thebas, atque … Hofmann J. Lexicon universale
курдупель — кургузый , зап. (Малевич 179), укр. курдупель карлик, урод . Из *кърнодуп от *кърнъ (см. корный) и *дупа, польск. dupa зад . Сюда же курдупик черт , смол.; см. Зеленин, Табу 2, 95. Ошибочно сближение с лат. quadrupēs четвероногий или нем. Krüрреl … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера