Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

purgatus

  • 1 purgatus

    purgatus, a um part. passé de purgo. [st2]1 [-] nettoyé. [st2]2 [-] purgé, débarrassé de. [st2]3 [-] enlevé, rejeté. [st2]4 [-] pur, purifié, débarrassé d'une souillure. [st2]5 [-] disculpé, justifié.    - purgatus Caesari: justifié aux yeux de César.
    * * *
    purgatus, a um part. passé de purgo. [st2]1 [-] nettoyé. [st2]2 [-] purgé, débarrassé de. [st2]3 [-] enlevé, rejeté. [st2]4 [-] pur, purifié, débarrassé d'une souillure. [st2]5 [-] disculpé, justifié.    - purgatus Caesari: justifié aux yeux de César.
    * * *
        Purgatus, pen. prod. Aliud participium. Sil. Purgé, Nettoyé.
    \
        Si parum vobis essem sine defensione purgatus. Cicero. Excusé.

    Dictionarium latinogallicum > purgatus

  • 2 purgatus

    purgatus purgatus, a, um чистый

    Латинско-русский словарь > purgatus

  • 3 purgatus

    pūrgātus, a, um, PAdi. (v. purgo), I) gereinigt, purgatioris auri vena, Mart. Cap. 1. § 7: somnia pituitā purgatissima, Pers. 2, 57: a quibus sordibus quanto est quis purgatior, Augustin. de util. cred. 16, 34. – II) übtr.: a) rein, purgatiora vota, Augustin. de civ. dei 6, 2: purgatissima ecclesia, Augustin. de doctr. Christ. 2, 16: purgatissima pietas, Augustin. de ver. rel. 1. – b) gerechtfertigt, ita fiduciā quam argumentis purgatiores dimittuntur, Sall. hist. fr. 2, 89 (87).

    lateinisch-deutsches > purgatus

  • 4 purgatus

    pūrgātus, a, um, PAdi. (v. purgo), I) gereinigt, purgatioris auri vena, Mart. Cap. 1. § 7: somnia pituitā purgatissima, Pers. 2, 57: a quibus sordibus quanto est quis purgatior, Augustin. de util. cred. 16, 34. – II) übtr.: a) rein, purgatiora vota, Augustin. de civ. dei 6, 2: purgatissima ecclesia, Augustin. de doctr. Christ. 2, 16: purgatissima pietas, Augustin. de ver. rel. 1. – b) gerechtfertigt, ita fiduciā quam argumentis purgatiores dimittuntur, Sall. hist. fr. 2, 89 (87).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > purgatus

  • 5 pūrgātus

        pūrgātus adj.    [P. of purgo], cleansed, clear: auris, i. e. open to admonition, H.

    Latin-English dictionary > pūrgātus

  • 6 purgatus

    1.
    purgātus, a, um, Part. and P. a., from purgo.
    2.
    purgātus, ūs, v. purgatio, I.

    Lewis & Short latin dictionary > purgatus

  • 7 purgatus

    1. a, um
    part. pf. к purgo
    2. adj.
    1) чистый, непорочный ( purgatiora vota Aug)

    Латинско-русский словарь > purgatus

  • 8 Оправданный

    - purgatus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Оправданный

  • 9 purgo

    purgo, āvi, ātum, 1, v. a. [contr. for purigo, from purum ago], to make clean or pure, to clean, cleanse, purify (class.).
    I.
    Lit.:

    oleam a foliis et stercore purgato,

    Cato, R. R. 65, 1: cum falcibus purgarunt locum, cleared the place, freed it from bushes, etc., Cic. Tusc. 5, 23, 65; Liv. 24, 19:

    arva longis ligonibus,

    Ov. P. 1, 8, 59:

    domum muribus,

    Phaedr. 1, 22, 3:

    fossas,

    Plin. 18, 26, 64, § 236:

    proprios leniter ungues cultello,

    Hor. Ep. 1, 7, 51: cana labra, i. e. to clear or free from beard, Mart. 9, 28, 5:

    pisces,

    Ter. Ad. 3, 3, 22:

    segetes,

    Plin. 18, 26, 65, § 241.— Absol.:

    levi sarculo purgare,

    Plin. 18, 26, 65, § 241.—Mid.:

    purgor in amni,

    wash, Sil. 8, 125.—
    2.
    In partic., in medic. lang., to cleanse by stool, vomiting, etc., to purge:

    quid scammoneae radix ad purgandum possit,

    Cic. Div. 1, 10, 16; Cato, R. R. 157, 3:

    si is, qui saepe purgatus est, subito habet alvum suppressam,

    Cels. 2, 12:

    qui purgor bilem sub verni temporis horam,

    Hor. A. P. 302:

    se helleboro,

    Val. Max. 8, 7, 5 fin.:

    se per inferna aut vomitione,

    Plin. 25, 5, 21, § 51.—
    B.
    Transf.
    1.
    To make even by clearing away, to level, Inscr. Murat. 582 fin.; cf.:

    purgare viam proprie dicitur ad libramentum proprium redigere, sublato eo quod supra eam esset,

    Dig. 43, 11, 1, § 1.—
    2.
    To clear away, remove:

    rudera,

    Suet. Vesp. 8:

    vermes clavo aëneo,

    Pall. 4, 10, 4:

    lapides,

    id. 3, 6:

    sordes,

    Claud. in Eutr. 1, 383; cf.:

    scindit se nubes et in aethera purgat apertum,

    melts away, Verg. A. 1, 587.—
    b.
    In partic., in medicine, to remove or expel by purging, rinsing, etc., to heal, cure:

    purgatum te illius morbi,

    Hor. S. 2, 3, 27:

    pituitas,

    Plin. 20, 17, 73, § 188:

    fastidium lauri folio,

    id. 8, 27, 41, § 101:

    suppurationes,

    id. 23, 1, 16, § 24:

    tarditatem aurium,

    id. 23, 2, 28, § 59:

    succus purgat cicatrices et nubeculas (oculorum),

    id. 27, 12, 85, § 109.—
    II.
    Trop., to cleanse, purify (syn. lustro).
    A.
    In gen.:

    pectora,

    Lucr. 6, 24:

    urbem,

    Cic. Cat. 1, 5, 10:

    amplissimos ordines contaminatos veteri neglegentiā purgavit,

    Suet. Vesp. 9:

    rationes,

    to clear up, settle, pay, id. Calig. 29.—
    B.
    To clear away, remove:

    metum doloris,

    Quint. 12, 2, 3.—
    C.
    In partic.
    1.
    To clear from accusation, to excuse, exculpate, justify (syn. excuso):

    ut me purgarem tibi,

    Plaut. Am. 3, 2, 28:

    QVIBVS DE REBVS VOS PVRGAVISTIS... QVOMQVE DE EIEIS REBVS SENATVEI PVRGATI ESTIS, S. C. de Tiburt. lin. 3 and 12 (ap. Grut. 499, 12): quod te mihi de Sempronio purgas, accipio excusationem,

    Cic. Fam. 12, 25, 3:

    cui se purgat,

    id. Or. 29, 230:

    ego me tibi purgo,

    id. Fam. 15, 17, 1; so,

    Caesarem de interitu Marcelli,

    id. Att. 13, 10, 3:

    si quis tibi se purgare volet, quod, etc.,

    Q. Cic. Petit. Cons. 9, 35:

    si parum vobis essem purgatus,

    Cic. Phil. 14, 6, 17:

    velle Pompeium se Caesari purgatum, ne, etc.,

    Caes. B. C. 1, 8; cf. id. B. G. 1, 28:

    ea pars epistulae tuae, per quam te ac mores tuos mihi purgatos ac probatos esse voluisti,

    Cic. Att. 1, 17, 7; Ter. Hec. 2, 2, 12:

    accedebant blanditiae virorum factum purgantium cupiditate atque amore,

    Liv. 1, 9 fin.:

    factum,

    Ov. P. 3, 2, 24:

    facinus,

    Curt. 7, 5, 39; 5, 12, 8:

    crimina,

    to disprove, Cic. Clu. 1, 3; Liv. 38, 48, 14; cf.

    probra,

    Tac. A. 4, 42:

    adulescentem crimine civilis belli,

    to acquit, id. ib. 3, 17:

    innocentiam suam,

    to vindicate, Liv. 9, 26:

    suspicionem,

    to remove, id. 28, 43:

    ea, quae ipsis obicerentur,

    to refute, id. 8, 23:

    purget miles, quod vicerit hostem,

    Sil. 7, 510:

    aliquem alicujus rei,

    Liv. 37, 28:

    se adversus alicujus criminationes purgare,

    Suet. Caes. 55:

    illi lacrimantes nunc purgare se,

    Curt. 5, 10, 11.—With acc. and inf.:

    laborare regem, ut purganti se nihil hostile dixisse aut fecisse, fides habeatur,

    Liv. 42, 14:

    qui purgarent nec accitos ab eo Bastarnas nec auctore eo quidquam facere,

    id. 41, 19.—
    2.
    To cleanse or purge from a crime or sin with religious rites, to make expiation or atonement for, to expiate, purify, atone for, lustrate, = expiare, lustrare ( poet. and in post-Aug. prose):

    di patrii, purgamus agros, purgamus agrestes,

    Tib. 2, 1, 17:

    populos,

    Ov. F. 4, 640:

    myrtea verbena Romanos Sabinosque,

    Plin. 15, 29, 36, § 119:

    pontifices purgantes moenia,

    Luc. 1, 593:

    domus purgantur lustranturque,

    Plin. 25, 9, 59, § 105. —With the crime or act as an object: nefas, Ov. M. 13, 952:

    crimen gladio,

    Luc. 8, 518; Vulg. Ecclus. 47, 13.—Hence, purgā-tus, a, um, P. a.
    A.
    Cleansed, purified, pure ( poet.):

    auris,

    Hor. Ep. 1, 1, 7:

    somnia pituitā purgatissima,

    Pers. 2, 57:

    purgatioris auri vena,

    Mart. Cap. 1, § 7 (cf. Plaut. Mil. 3, 1, 179).—
    B.
    Excused, exculpated: ita fiducia quam argumentis purgatiores dimittuntur, Sall. Fragm. ap. Non. 310, 22, and ap. Don. Ter. Phorm. 1, 4, 28.—
    C.
    Pure, freed from sin (eccl. Lat.):

    vota purgatiora, Aug. Civ. Dei, 6, 2: purgatissima ecclesia,

    id. Doctr. Christ. 2, 16:

    pietas,

    id. Ver. Rel. 1. —Hence, adv.: purgātē, purely:

    enucleate dicitur purgate, exquisite,

    Non. 60, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > purgo

  • 10 purgate

    pūrgātē, Adv. (purgatus), rein, Non. 60, 5.

    lateinisch-deutsches > purgate

  • 11 ungerechtfertigt

    ungerechtfertigt, non purgatus. – non excusatus (unentschuldigt).

    deutsch-lateinisches > ungerechtfertigt

  • 12 purgate

    pūrgātē, Adv. (purgatus), rein, Non. 60, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > purgate

  • 13 pūrgō

        pūrgō āvī, ātus, āre    [purus+1 AG-], to free from what is superfluous, make clean, make pure, clean, cleanse, purify: piscīs ceteros purga, bone, T.: falcibus locum, cleared the ground: domum muribus, Ph.: educ omnīs tuos, purga urbem: miror morbi purgatum te illius, H.— To clear the body, purge: quid radix ad purgandum possit<*> Qui purgor bilem, purge myself of, H.— To clear away, remove: ligonibus herbas, O.: scindit se nubes et in aethera purgat apertum, melts away, V.: Cultello unguīs, trim, H.—Fig., of persons, to clear from accusation, excuse, exculpate, justify: Sullam ipsius virtus purgavit: me tibi: Caesarem de interitu Marcelli: si sibi purgati esse vellent, Cs.: civitatem facti hostilis, L.— To remove, refute, repel, justify: Aut ea refellendo aut purgando vobis corrigemus, T.: factum, O.: facinus, Cu.: purgandis criminibus, by disproving: suspicionem, remove, L.: ea, quae ipsis obicerentur, refute, L. — To establish, vindicate, plead: innocentiam suam, L.: viri factum (esse) purgantes cupiditate atque amore, pleading in excuse, L.: purgantibus iis multitudinis concursu factum, L.—In religion, to make atonement for, expiate, purify, atone for, lustrate: populos, O.: nefas, O.
    * * *
    purgare, purgavi, purgatus V
    make clean, cleanse; excuse

    Latin-English dictionary > pūrgō

  • 14 Непорочный

    - salvus (Penelope); castus; incorruptus; integer; purgatus; purus; sanctus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Непорочный

  • 15 Очищенный

    - purus; purgatus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Очищенный

  • 16 Чистый

    - purus; purgatus; merus; limpidus; mundus; castus; immunis (manus); candidus (vox); tersus (mulier); tenuis (caelum); putus; splendidus; integer; castus; sanctus; innocens; sincerus;

    • чистая прибыль - purum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Чистый

  • 17 defaecatus

    dē-faeco ( dēfēco, or defīco; cf. Ritschl ad Plaut. Most. 1, 3, 2), āvi, ātum, 1, v. a. [faex], to cleanse from dregs; to refine, purify, defecate, clarify (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    vinum,

    Col. 12, 33; Plin. 18, 26, 63, § 232:

    vindemiam,

    Vulg. Isa. 25, 6.—
    B.
    In gen., to cleanse, purify, wash:

    se,

    Plaut. Most. 1, 3, 2:

    membra,

    Prud. Cath. 7, 74:

    aërem,

    Veg. Vet. 1, 20, 3. —
    II.
    Trop., to purify; to make clear, serene; to set at ease:

    quicquid incerti mi in animo prius aut ambiguum fuit, nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 70:

    animus purgatus defaecatusque,

    Macr. Somn. Scip. 1, 8:

    mens,

    id. ib. 2, 12:

    literae defaecandae,

    Sid. Ep. 1, 1:

    caro ab omni defaecata labe vitiorum,

    Ambros. in Luc. 7, 141 fin.:

    nunc defaecato demum animo egredior domo,

    undisturbed, serene, Plaut. Aul. 1, 2, 1.— P. a.: dēfaecātus, a, um. — Comp.:

    caelum defaecatius ab omni labe,

    Ambros. in Psa. 118; Serm. 8;

    vindemiae,

    refined, Vulg. Isa. 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > defaecatus

  • 18 defaeco

    dē-faeco ( dēfēco, or defīco; cf. Ritschl ad Plaut. Most. 1, 3, 2), āvi, ātum, 1, v. a. [faex], to cleanse from dregs; to refine, purify, defecate, clarify (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    vinum,

    Col. 12, 33; Plin. 18, 26, 63, § 232:

    vindemiam,

    Vulg. Isa. 25, 6.—
    B.
    In gen., to cleanse, purify, wash:

    se,

    Plaut. Most. 1, 3, 2:

    membra,

    Prud. Cath. 7, 74:

    aërem,

    Veg. Vet. 1, 20, 3. —
    II.
    Trop., to purify; to make clear, serene; to set at ease:

    quicquid incerti mi in animo prius aut ambiguum fuit, nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 70:

    animus purgatus defaecatusque,

    Macr. Somn. Scip. 1, 8:

    mens,

    id. ib. 2, 12:

    literae defaecandae,

    Sid. Ep. 1, 1:

    caro ab omni defaecata labe vitiorum,

    Ambros. in Luc. 7, 141 fin.:

    nunc defaecato demum animo egredior domo,

    undisturbed, serene, Plaut. Aul. 1, 2, 1.— P. a.: dēfaecātus, a, um. — Comp.:

    caelum defaecatius ab omni labe,

    Ambros. in Psa. 118; Serm. 8;

    vindemiae,

    refined, Vulg. Isa. 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > defaeco

  • 19 defeco

    dē-faeco ( dēfēco, or defīco; cf. Ritschl ad Plaut. Most. 1, 3, 2), āvi, ātum, 1, v. a. [faex], to cleanse from dregs; to refine, purify, defecate, clarify (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    vinum,

    Col. 12, 33; Plin. 18, 26, 63, § 232:

    vindemiam,

    Vulg. Isa. 25, 6.—
    B.
    In gen., to cleanse, purify, wash:

    se,

    Plaut. Most. 1, 3, 2:

    membra,

    Prud. Cath. 7, 74:

    aërem,

    Veg. Vet. 1, 20, 3. —
    II.
    Trop., to purify; to make clear, serene; to set at ease:

    quicquid incerti mi in animo prius aut ambiguum fuit, nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 70:

    animus purgatus defaecatusque,

    Macr. Somn. Scip. 1, 8:

    mens,

    id. ib. 2, 12:

    literae defaecandae,

    Sid. Ep. 1, 1:

    caro ab omni defaecata labe vitiorum,

    Ambros. in Luc. 7, 141 fin.:

    nunc defaecato demum animo egredior domo,

    undisturbed, serene, Plaut. Aul. 1, 2, 1.— P. a.: dēfaecātus, a, um. — Comp.:

    caelum defaecatius ab omni labe,

    Ambros. in Psa. 118; Serm. 8;

    vindemiae,

    refined, Vulg. Isa. 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > defeco

  • 20 defico

    dē-faeco ( dēfēco, or defīco; cf. Ritschl ad Plaut. Most. 1, 3, 2), āvi, ātum, 1, v. a. [faex], to cleanse from dregs; to refine, purify, defecate, clarify (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    vinum,

    Col. 12, 33; Plin. 18, 26, 63, § 232:

    vindemiam,

    Vulg. Isa. 25, 6.—
    B.
    In gen., to cleanse, purify, wash:

    se,

    Plaut. Most. 1, 3, 2:

    membra,

    Prud. Cath. 7, 74:

    aërem,

    Veg. Vet. 1, 20, 3. —
    II.
    Trop., to purify; to make clear, serene; to set at ease:

    quicquid incerti mi in animo prius aut ambiguum fuit, nunc liquet, nunc defaecatum est,

    Plaut. Ps. 2, 4, 70:

    animus purgatus defaecatusque,

    Macr. Somn. Scip. 1, 8:

    mens,

    id. ib. 2, 12:

    literae defaecandae,

    Sid. Ep. 1, 1:

    caro ab omni defaecata labe vitiorum,

    Ambros. in Luc. 7, 141 fin.:

    nunc defaecato demum animo egredior domo,

    undisturbed, serene, Plaut. Aul. 1, 2, 1.— P. a.: dēfaecātus, a, um. — Comp.:

    caelum defaecatius ab omni labe,

    Ambros. in Psa. 118; Serm. 8;

    vindemiae,

    refined, Vulg. Isa. 25, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > defico

См. также в других словарях:

  • purgative — I. adjective Etymology: Middle English purgatif, from Late Latin purgativus, from Latin purgatus, past participle Date: 15th century purging or tending to purge II. noun Date: 1576 a purging medicine ; cathartic …   New Collegiate Dictionary

  • Cottontail rabbit — Cottontail redirects here. For other uses, see Cottontail (disambiguation). Cottontail rabbits[1] Eastern Cottontail (Sylvilagus floridanus). Cottontail Rabbits eat grass, ferns, and leaves …   Wikipedia

  • Eastern Cottontail — Taxobox name = Eastern CottontailMSW3 Hoffmann | pages = 209 210] status = LR/lc status system = iucn2.3 status ref = IUCN2006 | assessors = Lagomorph Specialist Group | year = 1996 | id = 41299 | title = Sylvilagus floridanus | downloaded = 2006 …   Wikipedia

  • Magic in Negima — This page discusses the magic and magic systems in the manga and anime series . Western Mages and Eastern Mages In Negima, the two main divisions of magic shown are Western (European) and Eastern (Asian). Western magic is largely based on real… …   Wikipedia

  • Lapin à queue blanche — Lapin à queue blanche …   Wikipédia en Français

  • Bradycellus —   Bradycellus Clasificación científica Reino: Animalia …   Wikipedia Español

  • Список видов жужелиц рода Elaphropus — Приложение к статье Elaphropus В род Elaphropus включают около 350 видов, подразделяя их в 7 подродов[1]. Систематика род: Elaphropus Motschulsky, 1839 …   Википедия

  • CANAMELLA — a canna, h. e. arundine, melle, ut videtur Fulcherio Carnotens. l. 1. c. 21. hinc canna mellis dicta Constantino Afric. Commun. locor. Meidic. l. 5. c. 18. arundo est, unde elicitur Zaccharum seu Zuccarum; seil. audex nodosus, spongiosâ plenus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIPNIAS — urbs Thessaliae circa Larissam, ubi aiunt Apollinem primum esse pransum, cum ex Tempe purgatus reiit. Steph …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IXION — I. IXION Corinthiorum Rex secundus, ex Heraclidis patri Aleti s. Alethi successit, regnavit Ann. 38. successore fil. Agelao I. Diod. Sic. apud Syncellum p. 179. Vide etiam Paus. Euseb. Ioh. Marsham. ubi de Corinthi Regibus. II. IXION Grammaticus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LAURUS — scientiae symbolum, ob non unam rationem; Unde quibusdam arbor ea credita, in qua primi nostri Progenitores peccârunt, vide Fortun. Licet. l. de Gemmis Annularibus c. 25. p. 62. Proin et vaticinii typus habita, quam ob causam vaticinantes Lauro… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»