-
1 punctually
-
2 prompt
[prɔmpt] 1. adj 2. adv 3. n ( COMPUT)znak m zachęty or systemu4. vt( cause) powodować (spowodować perf); ( when talking) zachęcać (zachęcić perf) (do kontynuowania wypowiedzi); ( THEAT) podpowiadać (podpowiedzieć perf) +datto prompt sb to do sth — skłonić ( perf) or nakłonić ( perf) kogoś do zrobienia czegoś
* * *I [prompt] adjective(acting, or happening, without delay or punctually: a prompt reply; I'm surprised that she's late. She's usually so prompt.) natychmiastowy, punktualny- promptly- promptness
- at one/two o'clock prompt II [prompt] verb1) (to persuade to do something: What prompted you to say that?) skłonić2) (to remind (especially an actor) of the words that he is to say: Several actors forgot their words and had to be prompted.) suflować•- prompter -
3 promptly
['prɔmptlɪ]adv( immediately) natychmiast; ( exactly) punktualnie* * *1) (immediately: He promptly accepted my offer.) bezzwłocznie2) (punctually: They arrived promptly.) punktualnie -
4 at one/two etc o'clock prompt
(punctually at one/two etc o'clock.) punktualnie o pierwszej/drugiej itd. -
5 on time
(at the right time: He got here on time.) punktualnie -
6 stroke
[strəuk] 1. n( blow) raz m, uderzenie nt; (SWIMMING) styl m; ( MED) udar m, wylew m; ( of clock) uderzenie nt; ( of paintbrush) pociągnięcie nt2. vta stroke of luck — uśmiech losu, łut szczęścia
* * *[strəuk] I noun1) (an act of hitting, or the blow given: He felled the tree with one stroke of the axe; the stroke of a whip.) cios, uderzenie2) (a sudden occurrence of something: a stroke of lightning; an unfortunate stroke of fate; What a stroke of luck to find that money!) (prze)błysk, cios, zrządzenie itd.3) (the sound made by a clock striking the hour: She arrived on the stroke of (= punctually at) ten.) (wy)bicie, uderzeniem4) (a movement or mark made in one direction by a pen, pencil, paintbrush etc: short, even pencil strokes.) pociągnięcie5) (a single pull of an oar in rowing, or a hit with the bat in playing cricket.) pociągnięcie, uderzenie6) (a movement of the arms and legs in swimming, or a particular method of swimming: He swam with slow, strong strokes; Can you do breaststroke/backstroke?) styl (pływacki)7) (an effort or action: I haven't done a stroke (of work) all day.) wysiłek8) (a sudden attack of illness which damages the brain, causing paralysis, loss of feeling in the body etc.) wylew, udar•II 1. verb(to rub (eg a furry animal) gently and repeatedly in one direction, especially as a sign of affection: He stroked the cat / her hair; The dog loves being stroked.) głaskać2. noun(an act of stroking: He gave the dog a stroke.) pogłaskanie -
7 sharp
[ʃɑːp] 1. adjostry; ( MUS) podwyższony o pół tonu; person, eye bystry2. n ( MUS) 3. advto be sharp with sb — postępować (postąpić perf) z kimś ostro
-
8 timekeeper
['taɪmkiːpə(r)]nshe's a good/poor timekeeper — punktualnie przychodzi/spóźnia się do pracy
См. также в других словарях:
punktualnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} dokładnie o wyznaczonej porze, na czas, ściśle przestrzegając terminu, nie spóźniając się i nie robiąc czegoś zbyt wcześnie; nie wcześniej i nie później, tylko właśnie o tej porze : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
punktualnie — punktualnieej przysłów. od punktualny Budzić się punktualnie o szóstej. Pociąg odjechał (przyjechał) punktualnie … Słownik języka polskiego
uderzenie — n I 1. rzecz. od uderzyć. 2. lm D. uderzenieeń «raz, cios zadany ręką lub trzymanym przedmiotem; w boksie, szermierce, walce wręcz: trafienie przeciwnika» Uderzenia młotem. Uderzenie batem. Uderzenie w plecy, w twarz. Powalić kogoś pierwszym… … Słownik języka polskiego
minuta — 1. Co do minuty «dokładnie w wyznaczonym czasie; punktualnie»: Następnego dnia pan Grzesio był co do minuty. R. Antoszewski, Kariera. 2. Czyjeś pięć minut «okres, w którym ktoś może odnieść sukces»: Michał i Tomek (...) przeżyli swoje pięć minut… … Słownik frazeologiczny
zegarek — 1. Coś idzie, chodzi itp. jak w zegarku «coś jest wykonywane regularnie, systematycznie, terminowo, coś jest dobrze zorganizowane»: Co by nie mówić, to był równy chłop i zawsze sprawiedliwy. Musztrował, dawał w kość jak nikt, ale wszystko… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
minuta — ż IV, CMs. minutaucie; lm D. minutaut 1. «jednostka czasu stanowiąca sześćdziesiątą część godziny, składająca się z sześćdziesięciu sekund; potocznie także: chwila» Minuta ciszy, odpoczynku, spokoju, wolnego czasu. Coś trwa minutę, pół minuty.… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego