-
1 pulvis
pulvis, eris, m., selten f., der Staub, I) eig., A) im allg.: multus in calceis pulvis, Cic.: horrida, Prop.: amomi, Staub und Pulver, Ov.: carbonis, Kohlenstaub, Ov.: pulvis eruditus u. im Zshg. bl. pulvis, der grüne Glasstaub, in den die alten Mathematiker mit einem Stäbchen (radius) ihre mathematischen Figuren zeichneten, zB. numquam eruditum illum pulverem attigistis, ihr habt niemals Mathematik getrieben, Cic.: ex eadem urbe humilem homunculum a pulvere et radio excitabo, einen Mathematiker, Cic.: p. exiguus, eine Handvoll Erde (bei der Bestattung), Hor.: p. hibernus, poet. = trockener Winter, Verg. georg. 1, 101: omnia in pulverem minutissimum redigere, Veget.: omnem muralem lapidem in pulverem comminuere, Oros. – Plur. (vgl. Gell. 19, 8, 13), Novendiales pulveres, neuntägiger Staub (= frische Totenasche), Hor. epod. 17, 48: pulverum moles, Plin. 11, 83: cineris pulveres, Pallad. 3, 25, 14 (vgl. 11, 14, 15): gens ad pulveres Martios erudita, an alle Beschwerlichkeiten des Krieges gewöhnter V., Amm. 23, 6, 83. – Sprichw., v. vergeblicher Mühwaltung, leeres Stroh dreschen, sulcos in pulvere ducere, Iuven. 7, 48. – B) insbes., der Staub des Kampf-, Ringplatzes, pulvis Olympicus, Hor. carm. 1, 1, 3: quasi Olympici certaminis pulvis, Amm. 29, 1, 25: palaestra, Eurotas, sol, pulvis, Cic. poët. Tusc. 2, 36; dah. meton. = der Kampfplatz, Ringplatz, Übungsplatz, domitant in pulvere currus, Verg. Aen. 7, 163: referre laxum de pulvere follem, Mart. 12, 82, 5: u. bildl., das Feld, der Schauplatz einer Tätigkeit, doctrinam in solem atque pulverem produxit, ins Publikum, Cic.: so auch processerat in solem et pulverem, war öffentlich aufgetreten, Cic.: in suo pulvere, auf seinem Felde, in seiner Bahn, Ov. – cui sit condicio dulcis sine pulvere palmae, ohne den Staub des Kampfplatzes (griech. ἀκονιτί), ohne Anstrengung, mühelos, Hor. ep. 1, 1, 51; vgl. qui pancratio citra pulveris iactum, quod vocant ἀκονιτί, vicit, Plin. 35, 139: negotium sine ullo pulvere consummare, Amm. 19, 11, 7. – II) übtr., die Erde, Etrusca, Prop. 1, 22, 6: coctus, Backsteine, Stat. silv. 4, 3, 53: bes. die Töpfererde, der Ton, Mart. 14, 102, 1 u. 114, 1: pulvis Puteolanus, Puzzolanerde, Sen. nat. qu. 3, 20, 3; vgl. Vitr. 2, 6, 1 sqq.; 5, 12, 2. Plin. 35, 166; dass. Dicarcheae pulvis arenae, Sidon. carm. 2, 59. – / Das i in pulvis von Natur lang, nach Lachm. Lucr. p. 59. – pulvis als fem., Enn. ann. 282 u. 315; fr. scen. 382. Prop. 1, 22, 6; 2, 13, 35. Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 31. – Nbf. pulver, eris, m., Ps. Apul. herb. 35; neutr., Th. Prisc. 1, 30; 2, 32; vgl. Prisc. 6, 65. Pompeii comment. 177, 23 K.
-
2 pulvis
pulvis, eris, m., selten f., der Staub, I) eig., A) im allg.: multus in calceis pulvis, Cic.: horrida, Prop.: amomi, Staub und Pulver, Ov.: carbonis, Kohlenstaub, Ov.: pulvis eruditus u. im Zshg. bl. pulvis, der grüne Glasstaub, in den die alten Mathematiker mit einem Stäbchen (radius) ihre mathematischen Figuren zeichneten, zB. numquam eruditum illum pulverem attigistis, ihr habt niemals Mathematik getrieben, Cic.: ex eadem urbe humilem homunculum a pulvere et radio excitabo, einen Mathematiker, Cic.: p. exiguus, eine Handvoll Erde (bei der Bestattung), Hor.: p. hibernus, poet. = trockener Winter, Verg. georg. 1, 101: omnia in pulverem minutissimum redigere, Veget.: omnem muralem lapidem in pulverem comminuere, Oros. – Plur. (vgl. Gell. 19, 8, 13), Novendiales pulveres, neuntägiger Staub (= frische Totenasche), Hor. epod. 17, 48: pulverum moles, Plin. 11, 83: cineris pulveres, Pallad. 3, 25, 14 (vgl. 11, 14, 15): gens ad pulveres Martios erudita, an alle Beschwerlichkeiten des Krieges gewöhnter V., Amm. 23, 6, 83. – Sprichw., v. vergeblicher Mühwaltung, leeres Stroh dreschen, sulcos in pulvere ducere, Iuven. 7, 48. – B) insbes., der Staub des Kampf-, Ringplatzes, pulvis Olympicus, Hor. carm. 1, 1, 3: quasi Olympici certaminis pulvis, Amm. 29, 1, 25: palaestra, Eurotas, sol, pulvis, Cic. poët. Tusc. 2, 36;————dah. meton. = der Kampfplatz, Ringplatz, Übungsplatz, domitant in pulvere currus, Verg. Aen. 7, 163: referre laxum de pulvere follem, Mart. 12, 82, 5: u. bildl., das Feld, der Schauplatz einer Tätigkeit, doctrinam in solem atque pulverem produxit, ins Publikum, Cic.: so auch processerat in solem et pulverem, war öffentlich aufgetreten, Cic.: in suo pulvere, auf seinem Felde, in seiner Bahn, Ov. – cui sit condicio dulcis sine pulvere palmae, ohne den Staub des Kampfplatzes (griech. ἀκονιτί), ohne Anstrengung, mühelos, Hor. ep. 1, 1, 51; vgl. qui pancratio citra pulveris iactum, quod vocant ἀκονιτί, vicit, Plin. 35, 139: negotium sine ullo pulvere consummare, Amm. 19, 11, 7. – II) übtr., die Erde, Etrusca, Prop. 1, 22, 6: coctus, Backsteine, Stat. silv. 4, 3, 53: bes. die Töpfererde, der Ton, Mart. 14, 102, 1 u. 114, 1: pulvis Puteolanus, Puzzolanerde, Sen. nat. qu. 3, 20, 3; vgl. Vitr. 2, 6, 1 sqq.; 5, 12, 2. Plin. 35, 166; dass. Dicarcheae pulvis arenae, Sidon. carm. 2, 59. – ⇒ Das i in pulvis von Natur lang, nach Lachm. Lucr. p. 59. – pulvis als fem., Enn. ann. 282 u. 315; fr. scen. 382. Prop. 1, 22, 6; 2, 13, 35. Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 31. – Nbf. pulver, eris, m., Ps. Apul. herb. 35; neutr., Th. Prisc. 1, 30; 2, 32; vgl. Prisc. 6, 65. Pompeii comment. 177, 23 K. -
3 pulvis
pulvis, ĕris (nom. pulver, App. Herb. 35; Theod. Prisc. 1, 30; 2, 32; cf. Prisc. p. 707 P.), m. ( fem., Enn. ap. Non. 217, 11 sq.; Prop. 1, 22, 6; 2, 13, 35 (3, 5, 19);I.and also,
masc., id. 1, 17, 23; 1, 19, 6; 4 (5), 9, 31).Lit., dust, powder: jamque fere pulvis ad caelum vasta videtur, Enn. ap. Non. 217, 11 (Ann. v. 286 Vahl.): fulva, id. ap. Non. 217, 13 (Ann. v. 319 ib.):II.si multus erat in calceis pulvis,
Cic. Inv. 1, 30, 47; Lucr. 3, 381:pulveris nebula,
id. 5, 254:Romani pulveris vim magnam animadvortunt,
Sall. J. 53, 1; Caes. B. C. 2, 26:qui (ventus) nubes pulveris vehit,
Liv. 22, 43:prospectum oculorum nubes pulveris abstulerat,
Curt. 4, 15, 32; 5, 13, 12; Sil. 2, 174:subitam nigro glomerari pulvere nubem Prospiciunt,
Verg. A. 9, 33:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31:pulverem Olympicum Collegisse,
id. C. 1, 1, 3:crinis pulvere collines,
id. ib. 1, 15, 20:pulvere sparsi juvenes,
Phaedr. 4, 24, 22:tum caeco pulvere campus Miscetur,
Verg. A. 12, 444:pulverem excutere,
Ov. A. A. 1, 150:sedare,
Phaedr. 2, 5, 18:movere,
Quint. 5, 10, 81:excitare,
Col. Arb. 12:glaebam in pulverem resolvere,
id. 11, 2, 60: eruditus, the dust or sand in which mathematicians drew their figures, Cic. N. D. 2, 18, 48; cf. id. Tusc. 5, 23, 64:formas in pulvere describere,
Liv. 25, 31; Pers. 1, 131:amomi,
dust, powder, Ov. Tr. 3, 3, 69:carbonis,
coal-dust, id. A. A. 3, 628. — Poet.:Etrusca,
i. e. soil, Prop. 1, 22, 6; so of potters' earth, Mart. 14, 1021; 1141; of volcanic ashes:Puteolanus,
pozzolana, Stat. S. 4, 3, 53; Sen. Q. N. 3, 20, 3; Plin. 35, 13, 47, § 166.—Of the dust or ashes of the dead:pulvis et umbra sumus,
Hor. C. 4, 7, 16 al.; cf.:pulvis es et in pulverem reverteris,
Vulg. Gen. 3, 19:hibernus,
i. e. a dry winter, Verg. G. 1, 101.—Esp.: pulvis belli, war:formosus pulvere belli,
Mart. 8, 65, 3:duces Non indecoro pulvere sordidi,
Hor. C. 2, 1, 22:in pulverem Martium tractus,
Amm. 16, 1, 5:exercitus pulvere coalitus Martio,
id. 21, 12, 22.—In plur.:novendiales,
Hor. Epod. 17, 48:cineris pulveres,
Pall. 3, 25, 14 (cf. id. 11, 14, 15):pulverum mole degravante,
Plin. 11, 24, 28, § 83; cf. Gell. 19, 8, 13:natio ad pulveres Martios erudita,
Amm. 23, 6, 83.—Prov.: sulcos in pulvere ducere, to draw furrows in the sand, i. e. to give one's self useless trouble, Juv. 7, 48: pulverem ob oculos aspergere, to throw dust in one's eyes, i. e. to deceive, Gell. 5, 21, 4.—Transf.A. 2.In gen., a scene of action, field (cf. arena):B.doctrinam ex umbraculis eruditorum in solem atque pulverem produxit,
i. e. before the public, Cic. Leg. 3, 6, 14; cf. Hor. C. 1, 8, 4:educenda dictio est in agmen, in pulverem,
Cic. de Or. 1, 34, 157:forensis pulvis,
Quint. 10, 1, 33:inque suo noster pulvere currat equus,
on his own field, within his own territory, Ov. F. 2, 360.— -
4 pulvis
pulvis pulvis, eris m пыль -
5 pulvis
pulvis pulvis, eris m порошок -
6 pulvis
pulvis eris, m or (rarely) f [1 PAL-], dust, powder: multus in calceis: pulveris vim magnam animadvortunt, S.: qui (ventus) nubes pulveris vehit, L.: nigro glomerari pulvere nubem, V.: pulverem Olympicum Conlegisse, H.: pulvere sparsi iuvenes, Ph.: caeco pulvere campus Miscetur, V.: pulverem excutere, O.: numquam eruditum illum pulverem attigistis, i. e. drew geometrical figures in sand: quas (formas) in pulvere descripserat, L.: amomi, powder, O.: carbonis, coal-dust, O.: Etrusca, earth, Pr.: Pulvis et umbra sumus, ashes, H.: hibernus, i. e. a dry winter, V.: duces Non indecoro pulvere sordidi, i. e. the dust of a successful campaign, H.—Prov.: sulcos in pulvere ducere, i. e. to labor to no purpose, Iu.— A scene of action, field, arena: doctrinam in solem atque in pulverem produxit, i. e. before the public: Inque suo noster pulvere currat equus, on his own field, O.: domitant in pulvere currūs, V.— Toil, effort, labor: condicio dulcis sine pulvere palmae, H.: patiens pulveris atque solis, H.* * *dust, powder; sand -
7 pulvis
Pulvis m, Pulver n ( Arzneiform) -
8 pulvis
-
9 pulvis
пыль: in pulvere inscribere gladio (1. 15 C. 6, 21); труд, старание: pulvis et labor castrorum (1. un. C. 12, 31).Латинско-русский словарь к источникам римского права > pulvis
-
10 pulvis
m. s.&pl.pulvis. -
11 pulvis
s.pulvis, polvo. -
12 pulvis
eris m. (редко Prp f.)1)а) пыль, мелкий песок (nubes pulveris Lcr, L, QC, V etc.)p. hibernus V — пыльная, т. е. сухая зимаp. (тж. p. erudītus) C, L, Pers — песок, на котором чертили математические фигурыб) перен. математика ( numquam eruditum pulverem attingere C)sulcos in pulvĕre ducĕre погов. J — пахать песок, т. е. заниматься бесполезным деломpulverem ob oculos aspergĕre погов. AG — пускать пыль в глаза2) порошок (ex lapide speculari p. tritus Pt)3) пепел (покойника), прах (p. et umbra sumus H)novendiāles pulveres H — прах девятидневной давности, т. е. свежий4) глина (p. Etrusca Prp)p. coctus St — обожжённые кирпичи5) арена, ристалище ( domitare in pulvere currūs V)6) поприще, поле деятельности ( in suo pulvere O)in solem et (atque) pulverem — публично (procedĕre, producĕre C)7) борьба, усилие, напряжениеpalma sine pulvere H — награда, полученная без напряжения -
13 pulvis
1) Медицина: порошок (лекарственная форма)2) Макаров: порошок (лекарство) -
14 pulvis
Agriculture: pulv -
15 pulvis
мед.сущ. порошок -
16 pulvis
,eris mпорошок -
17 pulvis
مسحوق* * *مَسْحوق -
18 pulvis
가루약 -
19 pulvis
eris, m третье склонение порошокЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > pulvis
-
20 pulvis
dust, powder / arena, scene of action.
См. также в других словарях:
PULVIS — oleum et sudor, Athletis derasa, simulque mixta, in usum Medicum olim adservabantur et ab Atticis κονίσαλος, ab aliis vero πάτος, pulvis is vocabatur. Illi enim, qui sese loturi vel exercitaturi in Gymnasium veniebant, maiori ex parte… … Hofmann J. Lexicon universale
Pulvis — (lat.), 1) Staub; 2) Pulver, z.B. P. Algarothi, so v.w. Algarothpulver; P. dentifricĭus, Zahnpulver; P. Doveri, Doversches Pulver; P. fulminans, Knallpulver; P. marchiōnis, Markgrafenpulver; P. stomachĭcus, Magenpulver; P. strumālis, Kropfpulver; … Pierer's Universal-Lexikon
Pulvis — Pulvis. Pulver; P. aërophorus. Brausepulver; P. aërophorus anglicus, englisches Brausepulver; P. aërophorus laxans, Seidlitzensis, abführendes Brausepulver; P. arsenicalis Cosmi, Cosmisches Pulver, s. Arsenpräparate; P. gummosus, Mischung aus 5… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Pulvis — (lat.), Pulver … Kleines Konversations-Lexikon
Pulvis et umbra sumus. — См. Прах ты и в прах обратишься … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Cerithiopsis pulvis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga … Wikipedia
Angelĭcus pulvis — Angelĭcus pulvis, s. Algarothpulver … Pierer's Universal-Lexikon
Taracānae pulvis — (Antihydropin), s. Schaben … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Memento, quia pulvis es. — См. Прах ты и в прах обратишься … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
порошок — (pulvis) твердая лекарственная форма, состоящая из сыпучих лекарственных веществ … Большой медицинский словарь
Доверов порошок — (Pulvis Dowen) весьма известное лекарство от кашля, заключающее в себе опий и рвотный корень; изобретено английским врачом Довером (1687 1741). Употребляется иногда также и при страданиях кишечника … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона