-
1 puer
pŭĕr, ĕri, m. et qqf. f. - forme prim. pover, d'où por dans Marcipor, etc. Il arch. puerus Prisc. 6, 41 II voc. puere Caecil. Com. 100 ; Plaut. Most. 947, etc. II gén. plur. puerum Plaut. Truc. 763. [st1]1 [-] enfant [garçon ou fille]. - pueri, orum: les enfants (au point de vue de l'âge). [] liberi, ōrum: les enfants (par rapport aux parents). - regis Antiochi filii pueri, Cic. Verr. 4, 61: fils encore enfants du roi Antiochus. - puer Saturni filia, Andr. d. Prisc. 6, 42: petite enfant de Saturne. - a puero, Cic. Fam. 13, 16, 4 ; Ac. 2, 8 ; Br. 104 ; [ou avec verbe au pl.] a pueris, Cic. de Or. 1, 2: dès l'enfance. - ex pueris excedere, Cic. Arch. 4: sortir de l'enfance. [st1]2 [-] jeune homme [jusqu'à 17 ans]. - mais puer egregius, Cic. Fam. 12, 25, 4: enfant remarquable, désigne Octave qui a 19 ans]. --- cf. Cic. Phil. 4, 3. - puer désigne Pallas, Virg. En. 11, 42. [st1]3 [-] enfant, fils. - puer tuus, Virg. En. 4, 94: ton fils [Cupidon]. - Latonae puer, Hor. O. 4, 6, 37: fils de Latone. - cf. Hor. O. 1, 32, 10 ; P. 83; 185. [st1]4 [-] célibataire. - Ov. F. 4, 226. [st1]5 [-] familier garçon, gars. - puer, Ter. Ad. 940: mon garçon. - est leporum differtus puer ac facetiarum, Catul. 12: c'est un garçon passé maître en matière de goût et de plaisanteries. [st1]6 [-] esclave, serviteur. - puer, abige muscas, Cic. de Or. 2, 60: esclave, chasse les mouches. - cena ministratur pueris tribus, Hor. S. 1, 6, 116: trois esclaves servent le dîner. - Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77; Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204. [st1]7 [-] page. - pueri regii, Liv. 45, 6, 7: pages royaux [de familles nobles]. - cf. Curt. 5, 1, 42 ; 5, 2, 13. - unus ex pueris regiis, Curt.: un des pages du roi.* * *pŭĕr, ĕri, m. et qqf. f. - forme prim. pover, d'où por dans Marcipor, etc. Il arch. puerus Prisc. 6, 41 II voc. puere Caecil. Com. 100 ; Plaut. Most. 947, etc. II gén. plur. puerum Plaut. Truc. 763. [st1]1 [-] enfant [garçon ou fille]. - pueri, orum: les enfants (au point de vue de l'âge). [] liberi, ōrum: les enfants (par rapport aux parents). - regis Antiochi filii pueri, Cic. Verr. 4, 61: fils encore enfants du roi Antiochus. - puer Saturni filia, Andr. d. Prisc. 6, 42: petite enfant de Saturne. - a puero, Cic. Fam. 13, 16, 4 ; Ac. 2, 8 ; Br. 104 ; [ou avec verbe au pl.] a pueris, Cic. de Or. 1, 2: dès l'enfance. - ex pueris excedere, Cic. Arch. 4: sortir de l'enfance. [st1]2 [-] jeune homme [jusqu'à 17 ans]. - mais puer egregius, Cic. Fam. 12, 25, 4: enfant remarquable, désigne Octave qui a 19 ans]. --- cf. Cic. Phil. 4, 3. - puer désigne Pallas, Virg. En. 11, 42. [st1]3 [-] enfant, fils. - puer tuus, Virg. En. 4, 94: ton fils [Cupidon]. - Latonae puer, Hor. O. 4, 6, 37: fils de Latone. - cf. Hor. O. 1, 32, 10 ; P. 83; 185. [st1]4 [-] célibataire. - Ov. F. 4, 226. [st1]5 [-] familier garçon, gars. - puer, Ter. Ad. 940: mon garçon. - est leporum differtus puer ac facetiarum, Catul. 12: c'est un garçon passé maître en matière de goût et de plaisanteries. [st1]6 [-] esclave, serviteur. - puer, abige muscas, Cic. de Or. 2, 60: esclave, chasse les mouches. - cena ministratur pueris tribus, Hor. S. 1, 6, 116: trois esclaves servent le dîner. - Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77; Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204. [st1]7 [-] page. - pueri regii, Liv. 45, 6, 7: pages royaux [de familles nobles]. - cf. Curt. 5, 1, 42 ; 5, 2, 13. - unus ex pueris regiis, Curt.: un des pages du roi.* * *Puer, pueri, pen. corr. m. g. Virgil. Enfant.\Magni pueri. Horat. Riches, et de grosse maison.\Puer. Cic. Serviteur. -
2 puer
puer, erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, pūsio, altind. putra-s, Sohn), I) übh. das Kind, Knabe oder Mädchen, Proserpina puer Cereris, Naev. bell. Punic. 2. fr. 6 ed. Vahlen: sancta puer Saturni filia regina, Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 42: puer filia, Nel. carm. bei Charis. 84, 9: mea puer, Liv. Andr. bei Charis. 84, 7 (dagegen Prisc. 6, 41 mea puera). – bes. im Plur., pueri, Kinder, Cic. u. (Ggstz. barbati) Varro LL.: infantes pueri, Cic. u. Plin.: liberi admodum pueri (jung), Liv. epit.: pueri infantes minutuli, die kleinen Kinderchen, Plaut.: uxor ac pueri (wechselnd mit coniunx ac liberi), Liv.: quod vides accĭdere pueris, hoc nobis quoque maiusculis pueris evenit, Sen. – II) insbes., das männl. Kind, der Knabe, junge Mensch (Mann), A) eig.: a) übh., Cic. u.a. (in der Regel bis zum 17. Jahre, aber auch vom neunzehnjährigen Oktavian, Cic. ep. 12, 25, 4; Phil. 4, 1, 3; von Scipio, der über zwanzig Jahre alt war, Sil. 13, 704 u.a.: v. Pallas, der eine Abteilung Soldaten befehligte, Verg. Aen. 11, 42). – Gordianus admodum puer (jung), Eutr.: filius adhuc puer, noch unerwachsener Sohn, Eutr.: pueri atque puellae, Hor.: praetextati pueri et puellae, Suet.: puer sive iam adulescens, als angehender Jüngling, Cic.; vgl. Ptolemaeus puero quam iuveni propior, Vell.: si pueri, si adulescentes improvidi sunt per aetatem maturi (Erwachsene) certe ac senes habent stabile iudicium, Lact.: puerum filium regis secum adducentes, Liv. 42, 19, 3. – a puero, od. wenn von mehreren die Rede ist und wenn eine Person von sich im Plur. spricht, a pueris, ganz wie im Griech. εκ παιδός u. εκ παίδων, von Kindheit an, audivi a puero, Cic.: a pueris haberemus, Cic.: a pueris nasci senes, Ter.: ex pueris excedere, das Knabenalter überschreiten, Cic. Arch. 4. – puero Cicerone, zur Zeit, als C. noch ein Knabe war, Sen. contr. 2. praef. § 5. – auch als Liebkosungswort, Junge, Catull. 12, 9: u. als Scheltwort, Junge, Bube, Ter. adelph. 940. – v. niederen Gottheiten, Maenalius puer, v. Pan, Gratt. cyn. 19. – b) der Knabe = der Sohn, puer tuus, Plaut.: Ascanius puer, Verg.: Latonae, Apollo, Hor.: Ledae pueri, Kastor u. Pollux, Hor.: pueri arcum sentire, Amors, Prop. – B) übtr.: 1) wie παις, der aufwartende Bursche, Diener, Sklave (s. Savaro Sidon. epist. 4, 8. p. 242 sq.), tuus, Cic.: pueri regii, königliche Pagen, Edelknaben, Liv.: pueri litteratissimi, Nep.: pueri et ancillae, Varro fr.: ancillae, pueri, Lucil. fr. – 2) der unverheiratete Mann, der Junggeselle, fac puer esse velis, Ov. fast. 4, 226. – 3) pueri = Unmündige, Cic. top. 18. – / Archaist. Nomin. puerus, Augustin. serm. 57, 6 Mai; vgl. Prisc. 6, 42: Vokat. puere, Caecil. com. 100. Afran. com. 193. Plaut. asin. 382 u.a. – Genet. Plur. puerûm, Plaut. truc. 763 Sch. – Adi.,knabenhaft, jugendlich, puera facies, Paul. Nol. carm. 25, 217.
-
3 puer
puer, erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, pūsio, altind. putra-s, Sohn), I) übh. das Kind, Knabe oder Mädchen, Proserpina puer Cereris, Naev. bell. Punic. 2. fr. 6 ed. Vahlen: sancta puer Saturni filia regina, Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 42: puer filia, Nel. carm. bei Charis. 84, 9: mea puer, Liv. Andr. bei Charis. 84, 7 (dagegen Prisc. 6, 41 mea puera). – bes. im Plur., pueri, Kinder, Cic. u. (Ggstz. barbati) Varro LL.: infantes pueri, Cic. u. Plin.: liberi admodum pueri (jung), Liv. epit.: pueri infantes minutuli, die kleinen Kinderchen, Plaut.: uxor ac pueri (wechselnd mit coniunx ac liberi), Liv.: quod vides accĭdere pueris, hoc nobis quoque maiusculis pueris evenit, Sen. – II) insbes., das männl. Kind, der Knabe, junge Mensch (Mann), A) eig.: a) übh., Cic. u.a. (in der Regel bis zum 17. Jahre, aber auch vom neunzehnjährigen Oktavian, Cic. ep. 12, 25, 4; Phil. 4, 1, 3; von Scipio, der über zwanzig Jahre alt war, Sil. 13, 704 u.a.: v. Pallas, der eine Abteilung Soldaten befehligte, Verg. Aen. 11, 42). – Gordianus admodum puer (jung), Eutr.: filius adhuc puer, noch unerwachsener Sohn, Eutr.: pueri atque puellae, Hor.: praetextati pueri et puellae, Suet.: puer sive iam adulescens, als angehender Jüngling, Cic.; vgl. Ptolemaeus puero quam iuveni propior, Vell.: si pueri, si adulescentes improvidi sunt per aetatem maturi (Er-————wachsene) certe ac senes habent stabile iudicium, Lact.: puerum filium regis secum adducentes, Liv. 42, 19, 3. – a puero, od. wenn von mehreren die Rede ist und wenn eine Person von sich im Plur. spricht, a pueris, ganz wie im Griech. εκ παιδός u. εκ παίδων, von Kindheit an, audivi a puero, Cic.: a pueris haberemus, Cic.: a pueris nasci senes, Ter.: ex pueris excedere, das Knabenalter überschreiten, Cic. Arch. 4. – puero Cicerone, zur Zeit, als C. noch ein Knabe war, Sen. contr. 2. praef. § 5. – auch als Liebkosungswort, Junge, Catull. 12, 9: u. als Scheltwort, Junge, Bube, Ter. adelph. 940. – v. niederen Gottheiten, Maenalius puer, v. Pan, Gratt. cyn. 19. – b) der Knabe = der Sohn, puer tuus, Plaut.: Ascanius puer, Verg.: Latonae, Apollo, Hor.: Ledae pueri, Kastor u. Pollux, Hor.: pueri arcum sentire, Amors, Prop. – B) übtr.: 1) wie παις, der aufwartende Bursche, Diener, Sklave (s. Savaro Sidon. epist. 4, 8. p. 242 sq.), tuus, Cic.: pueri regii, königliche Pagen, Edelknaben, Liv.: pueri litteratissimi, Nep.: pueri et ancillae, Varro fr.: ancillae, pueri, Lucil. fr. – 2) der unverheiratete Mann, der Junggeselle, fac puer esse velis, Ov. fast. 4, 226. – 3) pueri = Unmündige, Cic. top. 18. – ⇒ Archaist. Nomin. puerus, Augustin. serm. 57, 6 Mai; vgl. Prisc. 6, 42: Vokat. puere, Caecil. com. 100. Afran. com. 193. Plaut. asin. 382 u.a. – Genet. Plur. puerûm, Plaut. truc. 763 Sch. – Adi.,————knabenhaft, jugendlich, puera facies, Paul. Nol. carm. 25, 217. -
4 puer
pŭer, ĕri (old voc. puere, Plaut. As. 2, 3, 2; 5, 2, 42; id. Most. 4, 2, 32 et saep.; Caecil. and Afran. ap. Prisc. p. 697 P.; gen. plur. puerūm, Plaut. Truc. 4, 2, 50), m. (v. infra) [root pu-, to beget; v. pudes; and cf. pupa, putus], orig. a child, whether boy or girl:II.pueri appellatione etiam puella significatur,
Dig. 50, 16, 163.—Thus, as fem.: sancta puer Saturni filia, regina, Liv. And. ap. Prisc. p. 697 P.:prima incedit Cereris Proserpina puer,
i.e. daughter of Ceres, Naev. ib. p. 697 P.: mea puer, mea puer, Poët. ap. Charis. p. 64 P.; Ael. Stil. and As. ib. p. 64 P.—Hence, freq. in the plur. pueri, children, in gen., Plaut. Poen. prol. 28; 30:infantium puerorum incunabula,
Cic. Rosc. Am. 53, 153:cinis eorum pueros tarde dentientes adjuvat cum melle,
Plin. 30, 3, 8, § 22; Hor. Ep. 1, 7, 7; id. C. 4, 9, 24.—In partic.1.A male child, a boy, lad, young man (strictly till the seventeenth year, but freq. applied to those who are much older):2.puero isti date mammam,
Plaut. Truc. 2, 5, 1:aliquam puero nutricem para,
Ter. Hec. 4, 4, 104; 5, 2, 4:homini ilico lacrimae cadunt Quasi puero,
id. Ad. 4, 1, 21:quo portas puerum?
id. And. 4, 3, 7:nescire quid antea quam natus sis, acciderit, id est semper esse puerum,
Cic. Or. 34, 120; Ov. P. 4, 12, 20:laudator temporis acti Se puero,
when he was a boy, Hor. A. P. 173; cf.:foeminae praetextatique pueri et puellae,
Suet. Claud. 35.—A puero, and with plur. verb, a pueris (cf. Gr. ek paidos, ek paidôn), from a boy, boyhood, or childhood (cf. ab):doctum hominem cognovi, idque a puero,
Cic. Fam. 13, 16, 4; id. Ac. 2, 3, 8:diligentiā matris a puero doctus,
id. Brut. 27, 104;Hor S. 1, 4, 97: ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus,
Cic. de Or. 1, 1, 2.—In like manner: ut primum [p. 1487] ex pueris excessit Archias, as soon as he ceased to be a child, Cic. Arch. 3, 4.—A grown-up youth, young man, Cic. Fam. 2, 1, 2:3.puer egregius praesidium sibi primum et nobis, deinde summae rei publicae comparavit, of Octavian at the age of nineteen,
id. ib. 12, 25, 4 (cf. Vell. 2, 61, 1; Tac. A. 13, 6); cf.of the same: nomen clarissimi adulescentis vel pueri potius,
Cic. Phil. 4, 1, 3;of Scipio Africanus, at the age of twenty,
Sil. 15, 33; 44 (coupled with juvenis, id. 15, 10 and 18);of Pallas, in military command,
Verg. A. 11, 42.—An unmarried man, a bachelor, Ov. F. 4, 226.—4. B.Transf.1.A little son, a son ( poet.), Plaut. Am. 5, 1, 72:2.Ascanius puer,
Verg. A. 2, 598:tuque (Venus) puerque tuus (Cupido),
id. ib. 4, 94; cf. Hor. C. 1, 32, 10:Latonae puer,
id. ib. 4, 6, 37:Semeles puer,
id. ib. 1, 19, 2:deorum pueri,
id. A. P. 83; 185.—A boy for attendance, a servant, slave:* 3.cedo aquam manibus, puer,
Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77:Persicos odi, puer, apparatus,
Hor. C. 1, 38, 1; 2, 11, 18; 4, 11, 10:hic vivum mihi cespitem ponite, pueri,
id. ib. 1, 19, 14:cena ministratur pueris tribus,
id. S. 1, 6, 116:tum pueri nautis, pueris convicia nautae Ingerere,
id. ib. 1, 5, 11:regii,
royal pages, Liv. 45, 6; Curt. 5, 2, 13:litteratissimi,
Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204.—As adj., youthful:puera facies,
Paul. Nol. Carm. 25, 217. -
5 puer
puer erī, m [3 PV-], a male child, boy, lad, young man (usu. till the age of seventeen): aliquam puero nutricem para, T.: id est semper esse puerum: laudator temporis acti Se puero, when he was a boy, H.: puerum filium regis secum adducentes, L.: doctus a puero, from a boy: ad eas artīs, quibus a pueris dediti fuimus, from boyhood: ex pueris excessit, ceased to be a child: miserande puer, i. e. Pallas, V.: semper fac puer esse velis, i. e. a bachelor, O.: de te largitor, puer, boy, T.— Plur, children: infantium puerorum incunabula: Dum pueris omnis pater pallet, H.— A little son, son: Ascanius puer, V.: Venerem et illi haerentem puerum canebat, H.: deorum pueri, H.— A boy, attendant, servant, slave: unus ex tantā familiā: Persicos odi, puer, apparatūs, H.: Cena ministratur pueris tribus, H.: pueri regii aput Macedonas, royal pages, L.* * *boy, lad, young man; servant; (male) child -
6 puer
puer [pye]➭ TABLE 1 transitive and intransitive verb• ça pue ! it stinks!* * *pɥe
1.
verbe transitif to stink of [essence, gaz]
2.
verbe intransitif to stink* * *pɥe péjoratif1. vi2. vtto stink of, reek of* * *puer verb table: aimerA vtr to stink of [essence, gaz]; il pue le parvenu he has upstart written all over him; ça pue l'hypocrisie it reeks of hypocrisy.B vi to stink; il puait des pieds his feet stank.[pɥe] verbe intransitifça pue ici! what a stink ou stench!————————[pɥe] verbe transitif1. [répandre - odeur] to stink ofil pue l'ail à quinze pas! he ou his breath reeks of garlic!2. [laisser paraître - défaut]puer la méchanceté/l'hypocrisie to be oozing spitefulness/hypocrisy -
7 puer
puer puer, eri m мальчик -
8 puer
puer puer, eri m ребёнок, дитя -
9 puer
[pɥe]Verbe intransitif federVerbe transitif exalar* * *[pɥe]Verbe intransitif federVerbe transitif exalar -
10 puer
[pɥe]Verbe intransitif federVerbe transitif exalar* * *puer pɥe]verbofeder; tresandar (-, a); cheirar muito mal -
11 puer
-
12 puer
puer, eri, m., boy, slave, servant. -
13 puer
puersmrdětzapáchatpáchnout -
14 puer
pɥev1) (fam) stinken2)(fig) puer la bêtise — vor Dummheit stinken
3)(fig) (puer au nez à qn) — jdm zum Halse heraushängen, jdn anwidern
puerpuer [pɥe] <1> -
15 puer
vpuer du bec — см. chelinguer du bec
-
16 puer
I v isentir mauvais قزز ['qazːaza]◊Ça pue ! — إنّه مقزز
* * *I v isentir mauvais قزز ['qazːaza]◊Ça pue ! — إنّه مقزز
-
17 puer
v. (lat. pop. °putire) I. v.tr. воня, смърдя; мириша на нещо лошо; II. v.intr. мириша на много лошо; воня. Ќ puer au nez отвращавам; un pue-la-sueur работник, беден човек. -
18 puer
-
19 puer
1. vi 2. vt2) перен. источать -
20 puer
erī (у Pl gen. pl. um, voc. sg. puere) m., редко f.1) ребёнок, дитя ( vir puerique H); pl. дети ( cum pueris et conjuge H)a puero (a pueris) C etc. — с детства2) мальчик (преим. от 7 до 16 л) ( pueri atque puellae H)3) девочка (pueri appellatione etiam puella significatur Dig; Proserpina p. Naev)p. discens Pt — ученик, подмастерье5) сын (Latonae p. H)6) молодой слуга, раб (da, p., pocula! H)7) холостяк (semper fac p. esse velis O)
См. также в других словарях:
puer — [ pɥe ] v. <conjug. : 1> • fin XIIIe, rare jusqu au XVIIe; puir v. 1175; du lat. pop. °putire, du lat. class. putere 1 ♦ V. intr. Sentir très mauvais, exhaler une odeur infecte. ⇒ empester. Ça pue ici ! « Il n y a pas à discuter pourquoi le … Encyclopédie Universelle
Puer — may refer to: *Puer tea or Pu erh tea, a fermented drink *Puer Hani and Yi Autonomous County or Ning er Hani and Yi Autonomous County, a region in Yunnan, China *Puer City or Pu er City, in Yunnan, China *Puer Aeternus, a Jungian archetype *Puer… … Wikipedia
puer- — (var. «pueri ») Elemento prefijo del lat. «puer», niño: ‘puericultor, puérpera’. * * * altpuer , pueri /alt ► Prefijos procedentes del l. puer, pueris, niño … Enciclopedia Universal
puer — PUER. v. n. Sentir mauvais. Cette viande commence à puer. ces perdrix puent. cet homme put beaucoup son haleine put. On dit, d Un homme qui sent fort mauvais, qu Il put comme un rat mort, comme un bouc, comme une charogne, comme la peste. Il se… … Dictionnaire de l'Académie française
Puer — Pu er, n. [Etymol. uncertain.] The dung of dogs, used as an alkaline steep in tanning. Simmonds. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Puer — (lat.), 1) Knabe; 2) Sklav … Pierer's Universal-Lexikon
Puër — (lat.), Knabe; auch Sklave … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Puër — (lat.), Knabe; Sklave; puerīl, kindisch, knabenhaft; Puerilĭa, Kindereien; Puerilität, kindisches Wesen. Puĕri puerilĭa tractant, Kinder treiben Kindereien … Kleines Konversations-Lexikon
Puer — Puer, lat., Knabe; pueril, knabenhaft, kindisch; p. ilia, Kindereien; Puerilität, knabenhaftes Wesen … Herders Conversations-Lexikon
puer — v. pueri . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
PUER — I. PUER aliquando idem, quod Servus. Cicero, l. 1. ad Attic. Ep. 12. Nam Puer festivus, Anagnostes noster Sositheus, decesserat, meque plus, quam servi mors debere videbatur, commoverat. Quo referenda Festi verba: Quintipor, servile nomen… … Hofmann J. Lexicon universale