Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

puer

  • 1 puer

    pŭĕr, ĕri, m. et qqf. f.    - forme prim. pover, d'où por dans Marcipor, etc. Il arch. puerus Prisc. 6, 41 II voc. puere Caecil. Com. 100 ; Plaut. Most. 947, etc. II gén. plur. puerum Plaut. Truc. 763. [st1]1 [-] enfant [garçon ou fille].    - pueri, orum: les enfants (au point de vue de l'âge). [] liberi, ōrum: les enfants (par rapport aux parents).    - regis Antiochi filii pueri, Cic. Verr. 4, 61: fils encore enfants du roi Antiochus.    - puer Saturni filia, Andr. d. Prisc. 6, 42: petite enfant de Saturne.    - a puero, Cic. Fam. 13, 16, 4 ; Ac. 2, 8 ; Br. 104 ; [ou avec verbe au pl.] a pueris, Cic. de Or. 1, 2: dès l'enfance.    - ex pueris excedere, Cic. Arch. 4: sortir de l'enfance. [st1]2 [-] jeune homme [jusqu'à 17 ans].    - mais puer egregius, Cic. Fam. 12, 25, 4: enfant remarquable, désigne Octave qui a 19 ans]. --- cf. Cic. Phil. 4, 3.    - puer désigne Pallas, Virg. En. 11, 42. [st1]3 [-] enfant, fils.    - puer tuus, Virg. En. 4, 94: ton fils [Cupidon].    - Latonae puer, Hor. O. 4, 6, 37: fils de Latone.    - cf. Hor. O. 1, 32, 10 ; P. 83; 185. [st1]4 [-] célibataire.    - Ov. F. 4, 226. [st1]5 [-] familier garçon, gars.    - puer, Ter. Ad. 940: mon garçon.    - est leporum differtus puer ac facetiarum, Catul. 12: c'est un garçon passé maître en matière de goût et de plaisanteries. [st1]6 [-] esclave, serviteur.    - puer, abige muscas, Cic. de Or. 2, 60: esclave, chasse les mouches.    - cena ministratur pueris tribus, Hor. S. 1, 6, 116: trois esclaves servent le dîner.    - Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77; Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204. [st1]7 [-] page.    - pueri regii, Liv. 45, 6, 7: pages royaux [de familles nobles].    - cf. Curt. 5, 1, 42 ; 5, 2, 13.    - unus ex pueris regiis, Curt.: un des pages du roi.
    * * *
    pŭĕr, ĕri, m. et qqf. f.    - forme prim. pover, d'où por dans Marcipor, etc. Il arch. puerus Prisc. 6, 41 II voc. puere Caecil. Com. 100 ; Plaut. Most. 947, etc. II gén. plur. puerum Plaut. Truc. 763. [st1]1 [-] enfant [garçon ou fille].    - pueri, orum: les enfants (au point de vue de l'âge). [] liberi, ōrum: les enfants (par rapport aux parents).    - regis Antiochi filii pueri, Cic. Verr. 4, 61: fils encore enfants du roi Antiochus.    - puer Saturni filia, Andr. d. Prisc. 6, 42: petite enfant de Saturne.    - a puero, Cic. Fam. 13, 16, 4 ; Ac. 2, 8 ; Br. 104 ; [ou avec verbe au pl.] a pueris, Cic. de Or. 1, 2: dès l'enfance.    - ex pueris excedere, Cic. Arch. 4: sortir de l'enfance. [st1]2 [-] jeune homme [jusqu'à 17 ans].    - mais puer egregius, Cic. Fam. 12, 25, 4: enfant remarquable, désigne Octave qui a 19 ans]. --- cf. Cic. Phil. 4, 3.    - puer désigne Pallas, Virg. En. 11, 42. [st1]3 [-] enfant, fils.    - puer tuus, Virg. En. 4, 94: ton fils [Cupidon].    - Latonae puer, Hor. O. 4, 6, 37: fils de Latone.    - cf. Hor. O. 1, 32, 10 ; P. 83; 185. [st1]4 [-] célibataire.    - Ov. F. 4, 226. [st1]5 [-] familier garçon, gars.    - puer, Ter. Ad. 940: mon garçon.    - est leporum differtus puer ac facetiarum, Catul. 12: c'est un garçon passé maître en matière de goût et de plaisanteries. [st1]6 [-] esclave, serviteur.    - puer, abige muscas, Cic. de Or. 2, 60: esclave, chasse les mouches.    - cena ministratur pueris tribus, Hor. S. 1, 6, 116: trois esclaves servent le dîner.    - Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77; Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204. [st1]7 [-] page.    - pueri regii, Liv. 45, 6, 7: pages royaux [de familles nobles].    - cf. Curt. 5, 1, 42 ; 5, 2, 13.    - unus ex pueris regiis, Curt.: un des pages du roi.
    * * *
        Puer, pueri, pen. corr. m. g. Virgil. Enfant.
    \
        Magni pueri. Horat. Riches, et de grosse maison.
    \
        Puer. Cic. Serviteur.

    Dictionarium latinogallicum > puer

  • 2 puer

    puer, erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, pūsio, altind. putra-s, Sohn), I) übh. das Kind, Knabe oder Mädchen, Proserpina puer Cereris, Naev. bell. Punic. 2. fr. 6 ed. Vahlen: sancta puer Saturni filia regina, Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 42: puer filia, Nel. carm. bei Charis. 84, 9: mea puer, Liv. Andr. bei Charis. 84, 7 (dagegen Prisc. 6, 41 mea puera). – bes. im Plur., pueri, Kinder, Cic. u. (Ggstz. barbati) Varro LL.: infantes pueri, Cic. u. Plin.: liberi admodum pueri (jung), Liv. epit.: pueri infantes minutuli, die kleinen Kinderchen, Plaut.: uxor ac pueri (wechselnd mit coniunx ac liberi), Liv.: quod vides accĭdere pueris, hoc nobis quoque maiusculis pueris evenit, Sen. – II) insbes., das männl. Kind, der Knabe, junge Mensch (Mann), A) eig.: a) übh., Cic. u.a. (in der Regel bis zum 17. Jahre, aber auch vom neunzehnjährigen Oktavian, Cic. ep. 12, 25, 4; Phil. 4, 1, 3; von Scipio, der über zwanzig Jahre alt war, Sil. 13, 704 u.a.: v. Pallas, der eine Abteilung Soldaten befehligte, Verg. Aen. 11, 42). – Gordianus admodum puer (jung), Eutr.: filius adhuc puer, noch unerwachsener Sohn, Eutr.: pueri atque puellae, Hor.: praetextati pueri et puellae, Suet.: puer sive iam adulescens, als angehender Jüngling, Cic.; vgl. Ptolemaeus puero quam iuveni propior, Vell.: si pueri, si adulescentes improvidi sunt per aetatem maturi (Erwachsene) certe ac senes habent stabile iudicium, Lact.: puerum filium regis secum adducentes, Liv. 42, 19, 3. – a puero, od. wenn von mehreren die Rede ist und wenn eine Person von sich im Plur. spricht, a pueris, ganz wie im Griech. εκ παιδός u. εκ παίδων, von Kindheit an, audivi a puero, Cic.: a pueris haberemus, Cic.: a pueris nasci senes, Ter.: ex pueris excedere, das Knabenalter überschreiten, Cic. Arch. 4. – puero Cicerone, zur Zeit, als C. noch ein Knabe war, Sen. contr. 2. praef. § 5. – auch als Liebkosungswort, Junge, Catull. 12, 9: u. als Scheltwort, Junge, Bube, Ter. adelph. 940. – v. niederen Gottheiten, Maenalius puer, v. Pan, Gratt. cyn. 19. – b) der Knabe = der Sohn, puer tuus, Plaut.: Ascanius puer, Verg.: Latonae, Apollo, Hor.: Ledae pueri, Kastor u. Pollux, Hor.: pueri arcum sentire, Amors, Prop. – B) übtr.: 1) wie παις, der aufwartende Bursche, Diener, Sklave (s. Savaro Sidon. epist. 4, 8. p. 242 sq.), tuus, Cic.: pueri regii, königliche Pagen, Edelknaben, Liv.: pueri litteratissimi, Nep.: pueri et ancillae, Varro fr.: ancillae, pueri, Lucil. fr. – 2) der unverheiratete Mann, der Junggeselle, fac puer esse velis, Ov. fast. 4, 226. – 3) pueri = Unmündige, Cic. top. 18. – / Archaist. Nomin. puerus, Augustin. serm. 57, 6 Mai; vgl. Prisc. 6, 42: Vokat. puere, Caecil. com. 100. Afran. com. 193. Plaut. asin. 382 u.a. – Genet. Plur. puerûm, Plaut. truc. 763 Sch. – Adi.,knabenhaft, jugendlich, puera facies, Paul. Nol. carm. 25, 217.

    lateinisch-deutsches > puer

  • 3 puer

    puer, erī, m. (verw. mit pullus, pūpillus, pūsio, altind. putra-s, Sohn), I) übh. das Kind, Knabe oder Mädchen, Proserpina puer Cereris, Naev. bell. Punic. 2. fr. 6 ed. Vahlen: sancta puer Saturni filia regina, Liv. Andr. fr. bei Prisc. 6, 42: puer filia, Nel. carm. bei Charis. 84, 9: mea puer, Liv. Andr. bei Charis. 84, 7 (dagegen Prisc. 6, 41 mea puera). – bes. im Plur., pueri, Kinder, Cic. u. (Ggstz. barbati) Varro LL.: infantes pueri, Cic. u. Plin.: liberi admodum pueri (jung), Liv. epit.: pueri infantes minutuli, die kleinen Kinderchen, Plaut.: uxor ac pueri (wechselnd mit coniunx ac liberi), Liv.: quod vides accĭdere pueris, hoc nobis quoque maiusculis pueris evenit, Sen. – II) insbes., das männl. Kind, der Knabe, junge Mensch (Mann), A) eig.: a) übh., Cic. u.a. (in der Regel bis zum 17. Jahre, aber auch vom neunzehnjährigen Oktavian, Cic. ep. 12, 25, 4; Phil. 4, 1, 3; von Scipio, der über zwanzig Jahre alt war, Sil. 13, 704 u.a.: v. Pallas, der eine Abteilung Soldaten befehligte, Verg. Aen. 11, 42). – Gordianus admodum puer (jung), Eutr.: filius adhuc puer, noch unerwachsener Sohn, Eutr.: pueri atque puellae, Hor.: praetextati pueri et puellae, Suet.: puer sive iam adulescens, als angehender Jüngling, Cic.; vgl. Ptolemaeus puero quam iuveni propior, Vell.: si pueri, si adulescentes improvidi sunt per aetatem maturi (Er-
    ————
    wachsene) certe ac senes habent stabile iudicium, Lact.: puerum filium regis secum adducentes, Liv. 42, 19, 3. – a puero, od. wenn von mehreren die Rede ist und wenn eine Person von sich im Plur. spricht, a pueris, ganz wie im Griech. εκ παιδός u. εκ παίδων, von Kindheit an, audivi a puero, Cic.: a pueris haberemus, Cic.: a pueris nasci senes, Ter.: ex pueris excedere, das Knabenalter überschreiten, Cic. Arch. 4. – puero Cicerone, zur Zeit, als C. noch ein Knabe war, Sen. contr. 2. praef. § 5. – auch als Liebkosungswort, Junge, Catull. 12, 9: u. als Scheltwort, Junge, Bube, Ter. adelph. 940. – v. niederen Gottheiten, Maenalius puer, v. Pan, Gratt. cyn. 19. – b) der Knabe = der Sohn, puer tuus, Plaut.: Ascanius puer, Verg.: Latonae, Apollo, Hor.: Ledae pueri, Kastor u. Pollux, Hor.: pueri arcum sentire, Amors, Prop. – B) übtr.: 1) wie παις, der aufwartende Bursche, Diener, Sklave (s. Savaro Sidon. epist. 4, 8. p. 242 sq.), tuus, Cic.: pueri regii, königliche Pagen, Edelknaben, Liv.: pueri litteratissimi, Nep.: pueri et ancillae, Varro fr.: ancillae, pueri, Lucil. fr. – 2) der unverheiratete Mann, der Junggeselle, fac puer esse velis, Ov. fast. 4, 226. – 3) pueri = Unmündige, Cic. top. 18. – Archaist. Nomin. puerus, Augustin. serm. 57, 6 Mai; vgl. Prisc. 6, 42: Vokat. puere, Caecil. com. 100. Afran. com. 193. Plaut. asin. 382 u.a. – Genet. Plur. puerûm, Plaut. truc. 763 Sch. – Adi.,
    ————
    knabenhaft, jugendlich, puera facies, Paul. Nol. carm. 25, 217.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > puer

  • 4 puer

    pŭer, ĕri (old voc. puere, Plaut. As. 2, 3, 2; 5, 2, 42; id. Most. 4, 2, 32 et saep.; Caecil. and Afran. ap. Prisc. p. 697 P.; gen. plur. puerūm, Plaut. Truc. 4, 2, 50), m. (v. infra) [root pu-, to beget; v. pudes; and cf. pupa, putus], orig. a child, whether boy or girl:

    pueri appellatione etiam puella significatur,

    Dig. 50, 16, 163.—Thus, as fem.: sancta puer Saturni filia, regina, Liv. And. ap. Prisc. p. 697 P.:

    prima incedit Cereris Proserpina puer,

    i.e. daughter of Ceres, Naev. ib. p. 697 P.: mea puer, mea puer, Poët. ap. Charis. p. 64 P.; Ael. Stil. and As. ib. p. 64 P.—Hence, freq. in the plur. pueri, children, in gen., Plaut. Poen. prol. 28; 30:

    infantium puerorum incunabula,

    Cic. Rosc. Am. 53, 153:

    cinis eorum pueros tarde dentientes adjuvat cum melle,

    Plin. 30, 3, 8, § 22; Hor. Ep. 1, 7, 7; id. C. 4, 9, 24.—
    II.
    In partic.
    1.
    A male child, a boy, lad, young man (strictly till the seventeenth year, but freq. applied to those who are much older):

    puero isti date mammam,

    Plaut. Truc. 2, 5, 1:

    aliquam puero nutricem para,

    Ter. Hec. 4, 4, 104; 5, 2, 4:

    homini ilico lacrimae cadunt Quasi puero,

    id. Ad. 4, 1, 21:

    quo portas puerum?

    id. And. 4, 3, 7:

    nescire quid antea quam natus sis, acciderit, id est semper esse puerum,

    Cic. Or. 34, 120; Ov. P. 4, 12, 20:

    laudator temporis acti Se puero,

    when he was a boy, Hor. A. P. 173; cf.:

    foeminae praetextatique pueri et puellae,

    Suet. Claud. 35.—A puero, and with plur. verb, a pueris (cf. Gr. ek paidos, ek paidôn), from a boy, boyhood, or childhood (cf. ab):

    doctum hominem cognovi, idque a puero,

    Cic. Fam. 13, 16, 4; id. Ac. 2, 3, 8:

    diligentiā matris a puero doctus,

    id. Brut. 27, 104;

    Hor S. 1, 4, 97: ad eas artes, quibus a pueris dediti fuimus,

    Cic. de Or. 1, 1, 2.—In like manner: ut primum [p. 1487] ex pueris excessit Archias, as soon as he ceased to be a child, Cic. Arch. 3, 4.—
    2.
    A grown-up youth, young man, Cic. Fam. 2, 1, 2:

    puer egregius praesidium sibi primum et nobis, deinde summae rei publicae comparavit, of Octavian at the age of nineteen,

    id. ib. 12, 25, 4 (cf. Vell. 2, 61, 1; Tac. A. 13, 6); cf.

    of the same: nomen clarissimi adulescentis vel pueri potius,

    Cic. Phil. 4, 1, 3;

    of Scipio Africanus, at the age of twenty,

    Sil. 15, 33; 44 (coupled with juvenis, id. 15, 10 and 18);

    of Pallas, in military command,

    Verg. A. 11, 42.—
    3.
    An unmarried man, a bachelor, Ov. F. 4, 226.—
    4.
    As a pet name, or in familiar address, boy, fellow, Cat. 12, 9; Ter. Ad. 5, 8, 17.—
    B.
    Transf.
    1.
    A little son, a son ( poet.), Plaut. Am. 5, 1, 72:

    Ascanius puer,

    Verg. A. 2, 598:

    tuque (Venus) puerque tuus (Cupido),

    id. ib. 4, 94; cf. Hor. C. 1, 32, 10:

    Latonae puer,

    id. ib. 4, 6, 37:

    Semeles puer,

    id. ib. 1, 19, 2:

    deorum pueri,

    id. A. P. 83; 185.—
    2.
    A boy for attendance, a servant, slave:

    cedo aquam manibus, puer,

    Plaut. Most. 1, 3, 150; Cic. Rosc. Am. 28, 77:

    Persicos odi, puer, apparatus,

    Hor. C. 1, 38, 1; 2, 11, 18; 4, 11, 10:

    hic vivum mihi cespitem ponite, pueri,

    id. ib. 1, 19, 14:

    cena ministratur pueris tribus,

    id. S. 1, 6, 116:

    tum pueri nautis, pueris convicia nautae Ingerere,

    id. ib. 1, 5, 11:

    regii,

    royal pages, Liv. 45, 6; Curt. 5, 2, 13:

    litteratissimi,

    Nep. Att. 13, 3; Juv. 11, 59; Dig. 50, 16, 204.—
    * 3.
    As adj., youthful:

    puera facies,

    Paul. Nol. Carm. 25, 217.

    Lewis & Short latin dictionary > puer

  • 5 puer

        puer erī, m    [3 PV-], a male child, boy, lad, young man (usu. till the age of seventeen): aliquam puero nutricem para, T.: id est semper esse puerum: laudator temporis acti Se puero, when he was a boy, H.: puerum filium regis secum adducentes, L.: doctus a puero, from a boy: ad eas artīs, quibus a pueris dediti fuimus, from boyhood: ex pueris excessit, ceased to be a child: miserande puer, i. e. Pallas, V.: semper fac puer esse velis, i. e. a bachelor, O.: de te largitor, puer, boy, T.— Plur, children: infantium puerorum incunabula: Dum pueris omnis pater pallet, H.— A little son, son: Ascanius puer, V.: Venerem et illi haerentem puerum canebat, H.: deorum pueri, H.— A boy, attendant, servant, slave: unus ex tantā familiā: Persicos odi, puer, apparatūs, H.: Cena ministratur pueris tribus, H.: pueri regii aput Macedonas, royal pages, L.
    * * *
    boy, lad, young man; servant; (male) child

    Latin-English dictionary > puer

  • 6 puer

    puer [pye]
    ça pue ! it stinks!
    * * *
    pɥe
    1.
    verbe transitif to stink of [essence, gaz]

    2.
    verbe intransitif to stink
    * * *
    pɥe péjoratif
    1. vi
    2. vt
    to stink of, reek of
    * * *
    puer verb table: aimer
    A vtr to stink of [essence, gaz]; il pue le parvenu he has upstart written all over him; ça pue l'hypocrisie it reeks of hypocrisy.
    B vi to stink; il puait des pieds his feet stank.
    [pɥe] verbe intransitif
    ————————
    [pɥe] verbe transitif
    1. [répandre - odeur] to stink of
    il pue l'ail à quinze pas! he ou his breath reeks of garlic!
    2. [laisser paraître - défaut]
    puer la méchanceté/l'hypocrisie to be oozing spitefulness/hypocrisy

    Dictionnaire Français-Anglais > puer

  • 7 puer

    puer puer, eri m мальчик

    Латинско-русский словарь > puer

  • 8 puer

    puer puer, eri m ребёнок, дитя

    Латинско-русский словарь > puer

  • 9 puer

    [pɥe]
    Verbe intransitif feder
    Verbe transitif exalar
    * * *
    [pɥe]
    Verbe intransitif feder
    Verbe transitif exalar

    Dicionário Francês-Português > puer

  • 10 puer

    [pɥe]
    Verbe intransitif feder
    Verbe transitif exalar
    * * *
    puer pɥe]
    verbo
    feder; tresandar (-, a); cheirar muito mal

    Dicionário Francês-Português > puer

  • 11 puer

    Dictionnaire français-néerlandais > puer

  • 12 puer

    puer, eri, m., boy, slave, servant.

    English-Latin new dictionary > puer

  • 13 puer

    puer
    smrdět
    zapáchat
    páchnout

    Dictionnaire français-tchèque > puer

  • 14 puer

    pɥe
    v
    1) (fam) stinken
    2)

    (fig) puer la bêtise — vor Dummheit stinken

    3)

    (fig) (puer au nez à qn) — jdm zum Halse heraushängen, jdn anwidern

    puer
    puer [pɥe] <1>
    péjoratif stinken; Beispiel: il pue des pieds familier seine Füße stinken
    1 ( péjoratif: empester) Beispiel: puer le renfermé muffig riechen
    2 ( péjoratif: familier: porter l'empreinte de) Beispiel: puer le fric nach Geld stinken

    Dictionnaire Français-Allemand > puer

  • 15 puer

    Dictionnaire français-russe des idiomes > puer

  • 16 puer

    I v i
    sentir mauvais قزز ['qazːaza]

    Ça pue ! — إنّه مقزز

    II v t fam أنفر ['ʔanfara]
    * * *
    I v i
    sentir mauvais قزز ['qazːaza]

    Ça pue ! — إنّه مقزز

    II v t fam أنفر ['ʔanfara]

    Dictionnaire Français-Arabe mini > puer

  • 17 puer

    v. (lat. pop. °putire) I. v.tr. воня, смърдя; мириша на нещо лошо; II. v.intr. мириша на много лошо; воня. Ќ puer au nez отвращавам; un pue-la-sueur работник, беден човек.

    Dictionnaire français-bulgare > puer

  • 18 puer

    I
    v i
    sentir mauvais çok pis kokmak
    II
    v t
    fam pis kokmak

    Dictionnaire Français-Turc > puer

  • 19 puer

    1. vi 2. vt
    1) неприятно пахнуть чем-либо, отдавать чем-либо
    2) перен. источать

    БФРС > puer

  • 20 puer

    erī (у Pl gen. pl. um, voc. sg. puere) m., редко f.
    1) ребёнок, дитя ( vir puerique H); pl. дети ( cum pueris et conjuge H)
    3) девочка (pueri appellatione etiam puella significatur Dig; Proserpina p. Naev)
    p. discens Pt — ученик, подмастерье
    5) сын (Latonae p. H)
    6) молодой слуга, раб (da, p., pocula! H)
    7) холостяк (semper fac p. esse velis O)

    Латинско-русский словарь > puer

См. также в других словарях:

  • puer — [ pɥe ] v. <conjug. : 1> • fin XIIIe, rare jusqu au XVIIe; puir v. 1175; du lat. pop. °putire, du lat. class. putere 1 ♦ V. intr. Sentir très mauvais, exhaler une odeur infecte. ⇒ empester. Ça pue ici ! « Il n y a pas à discuter pourquoi le …   Encyclopédie Universelle

  • Puer — may refer to: *Puer tea or Pu erh tea, a fermented drink *Puer Hani and Yi Autonomous County or Ning er Hani and Yi Autonomous County, a region in Yunnan, China *Puer City or Pu er City, in Yunnan, China *Puer Aeternus, a Jungian archetype *Puer… …   Wikipedia

  • puer- — (var. «pueri ») Elemento prefijo del lat. «puer», niño: ‘puericultor, puérpera’. * * * altpuer , pueri /alt ► Prefijos procedentes del l. puer, pueris, niño …   Enciclopedia Universal

  • puer — PUER. v. n. Sentir mauvais. Cette viande commence à puer. ces perdrix puent. cet homme put beaucoup son haleine put. On dit, d Un homme qui sent fort mauvais, qu Il put comme un rat mort, comme un bouc, comme une charogne, comme la peste. Il se… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Puer — Pu er, n. [Etymol. uncertain.] The dung of dogs, used as an alkaline steep in tanning. Simmonds. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Puer — (lat.), 1) Knabe; 2) Sklav …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Puër — (lat.), Knabe; auch Sklave …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Puër — (lat.), Knabe; Sklave; puerīl, kindisch, knabenhaft; Puerilĭa, Kindereien; Puerilität, kindisches Wesen. Puĕri puerilĭa tractant, Kinder treiben Kindereien …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Puer — Puer, lat., Knabe; pueril, knabenhaft, kindisch; p. ilia, Kindereien; Puerilität, knabenhaftes Wesen …   Herders Conversations-Lexikon

  • puer — v. pueri . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • PUER — I. PUER aliquando idem, quod Servus. Cicero, l. 1. ad Attic. Ep. 12. Nam Puer festivus, Anagnostes noster Sositheus, decesserat, meque plus, quam servi mors debere videbatur, commoverat. Quo referenda Festi verba: Quintipor, servile nomen… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»