ptactwo

См. также в других словарях:

• ptactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ptactwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół ptaków, ptaki danego gatunku lub stado ptaków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ptactwo domowe, wodne, drapieżne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ptactwo — n III, Ms. ptactwowie, blm «zbiorowo: ptaki dzikie lub hodowane; stado ptaków» Ptactwo domowe. Ptactwo błotne, wodne. ∆ Ptactwo łowne «ptaki uznane przez prawo łowieckie za zwierzynę będącą, w określonym czasie, przedmiotem polowania (m.in.… …   Słownik języka polskiego

• błotny — 1. «żyjący, rosnący na terenach bagnistych, w błotach» Ptactwo błotne. ∆ Rośliny błotne → helofity 2. rzad. «związany z błotem» ∆ Kąpiele błotne «kąpiele borowinowe» ∆ Błotne gleby «gleby bagienne» ∆ chem. Gaz błotny «metan» …   Słownik języka polskiego

• cocker-spaniel — [wym. kokerspaniel] m I, DB. cocker spaniela; lm M. e, D. i «pies z popularnej angielskiej rasy psów myśliwskich, o długiej, jedwabistej, łaciatej sierści różnej maści, krótkich nogach, długich, obwisłych uszach; używany do polowania na ptactwo… …   Słownik języka polskiego

• drapieżny — drapieżnyni, drapieżnyniejszy 1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt» Drapieżne ryby, ptactwo. Drapieżne zwierzęta. ∆ zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym… …   Słownik języka polskiego

• drób — m I, D. drobiu, blm «ptactwo domowe, jak kury, gęsi, kaczki itp., hodowane ze względu na mięso, pierze i jaja» Drób świeży, mrożony. Hodowla drobiu. Sprzedaż drobiu …   Słownik języka polskiego

• flower — m IV, D. u, Ms. flowererze; lm M. y «broń palna małego kalibru, używana do ćwiczeń w zamkniętych halach i do polowania na drobne ptactwo i ryby; karabinek sportowy» ‹od nazwiska wynalazcy› …   Słownik języka polskiego

• gadzina — ż IV, CMs. gadzinanie 1. lm D. gadzinain «zwierzę pełzające, jadowite; płaz, gad» przen. «człowiek nikczemny, podły» Fałszywa gadzina. 2. blm gw. «żywy inwentarz, zwierzęta domowe, ptactwo domowe» Karmić, paść gadzinę …   Słownik języka polskiego

• gołębiarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «człowiek hodujący gołębie; handlujący gołębiami» 2. lm B.=D. «w okresie 1939 1945: o niemieckim dywersancie, snajperze strzelającym do Polaków (żołnierzy, cywilów) z wysokich pięter lub dachów budynków» 3.… …   Słownik języka polskiego

• grzęda — ż IV, CMs. grzędaędzie; lm D. grzędaęd 1. «pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu odgraniczony rowkami» Grzęda kwiatowa. Grzęda fasoli, grochu, kapusty, ogórków. 2. «żerdź, drążek, pręt, na którym odpoczywa ptactwo domowe» Kurza grzęda. □ Daj… …   Słownik języka polskiego

• łowny — 1. «będący przedmiotem łowów» Ptactwo łowne. Zwierzyna łowna. 2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)» □ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą) …   Słownik języka polskiego