Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ptactwo

  • 1 ptactwo

    сущ.
    • птица
    • пулярка
    * * *
    собир. птицы lm.;

    \ptactwo domowe домашняя птица; \ptactwo wędrowne перелётные птицы

    + ptaki

    * * *
    с собир.
    пти́цы lm

    ptactwo domowe — дома́шняя пти́ца

    ptactwo wędrowne — перелётные пти́цы

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ptactwo

  • 2 błotny

    прил.
    • болотный
    • грязный
    * * *
    błotn|y
    1. грязный, покрытый грязью;

    \błotnyа kałuża грязная лужа;

    2. болотный;

    ptactwo \błotnyе болотные птицы; ● kąpiele \błotnye грязевые ванны; gaz \błotny болотный газ

    * * *
    1) гря́зный, покры́тый гря́зью

    błotna kałuża — гря́зная лу́жа

    2) боло́тный

    ptactwo błotne — боло́тные пти́цы

    - gaz błotny

    Słownik polsko-rosyjski > błotny

  • 3 nawodny

    прил.
    • надводный
    * * *
    nawodn|y
    \nawodnyi 1. надводный;

    budowle \nawodnye свайные постройки;

    2. водяной (живущий в воде, над водой);

    ptactwo \nawodnye водоплавающие птицы

    + nadwodny

    * * *
    1) надво́дный

    budowle nawodne — сва́йные постро́йки

    2) водяно́й (живущий в воде, над водой)

    ptactwo nawodne — водопла́вающие пти́цы

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nawodny

  • 4 przelotny

    прил.
    • временный
    • летучий
    • перелетный
    * * *
    przelotn|y
    1. перелётный; пролётный;

    ptaki (ptactwo) \przelotnye перелётные птицы;

    2. мимолётный, кратковременный;

    \przelotnyе spojrzenie беглый взгляд; opady \przelotnye незначительные (кратковременные) осадки

    * * *
    1) перелётный; пролётный

    ptaki (ptactwo) przelotne — перелётные пти́цы

    2) мимолётный, кратковре́менный

    przelotne spojrzenie — бе́глый взгляд

    opady przelotne — незначи́тельные (кратковре́менные) оса́дки

    Słownik polsko-rosyjski > przelotny

  • 5 dzicz

    сущ.
    • варвар
    • дикарь
    • дичь
    * * *
    1) (ludzie) дикари
    2) (miejsce) разг. дичь, захолустье, глушь
    łow. zwierzyna, zwierzyna łowna, ptactwo łowne охотн. дичь (животные)
    * * *
    ♀ 1. собир. дикари lm. варвары lm.;
    2. дичь, глушь
    +

    1. dzikusy, barbarzyńcy

    * * *
    ж
    1) собир. дикари́ lm, ва́рвары lm
    2) дичь, глушь
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dzicz

См. также в других словарях:

  • ptactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ptactwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół ptaków, ptaki danego gatunku lub stado ptaków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ptactwo domowe, wodne, drapieżne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ptactwo — n III, Ms. ptactwowie, blm «zbiorowo: ptaki dzikie lub hodowane; stado ptaków» Ptactwo domowe. Ptactwo błotne, wodne. ∆ Ptactwo łowne «ptaki uznane przez prawo łowieckie za zwierzynę będącą, w określonym czasie, przedmiotem polowania (m.in.… …   Słownik języka polskiego

  • błotny — 1. «żyjący, rosnący na terenach bagnistych, w błotach» Ptactwo błotne. ∆ Rośliny błotne → helofity 2. rzad. «związany z błotem» ∆ Kąpiele błotne «kąpiele borowinowe» ∆ Błotne gleby «gleby bagienne» ∆ chem. Gaz błotny «metan» …   Słownik języka polskiego

  • cocker-spaniel — [wym. kokerspaniel] m I, DB. cocker spaniela; lm M. e, D. i «pies z popularnej angielskiej rasy psów myśliwskich, o długiej, jedwabistej, łaciatej sierści różnej maści, krótkich nogach, długich, obwisłych uszach; używany do polowania na ptactwo… …   Słownik języka polskiego

  • drapieżny — drapieżnyni, drapieżnyniejszy 1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt» Drapieżne ryby, ptactwo. Drapieżne zwierzęta. ∆ zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym… …   Słownik języka polskiego

  • drób — m I, D. drobiu, blm «ptactwo domowe, jak kury, gęsi, kaczki itp., hodowane ze względu na mięso, pierze i jaja» Drób świeży, mrożony. Hodowla drobiu. Sprzedaż drobiu …   Słownik języka polskiego

  • flower — m IV, D. u, Ms. flowererze; lm M. y «broń palna małego kalibru, używana do ćwiczeń w zamkniętych halach i do polowania na drobne ptactwo i ryby; karabinek sportowy» ‹od nazwiska wynalazcy› …   Słownik języka polskiego

  • gadzina — ż IV, CMs. gadzinanie 1. lm D. gadzinain «zwierzę pełzające, jadowite; płaz, gad» przen. «człowiek nikczemny, podły» Fałszywa gadzina. 2. blm gw. «żywy inwentarz, zwierzęta domowe, ptactwo domowe» Karmić, paść gadzinę …   Słownik języka polskiego

  • gołębiarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «człowiek hodujący gołębie; handlujący gołębiami» 2. lm B.=D. «w okresie 1939 1945: o niemieckim dywersancie, snajperze strzelającym do Polaków (żołnierzy, cywilów) z wysokich pięter lub dachów budynków» 3.… …   Słownik języka polskiego

  • grzęda — ż IV, CMs. grzędaędzie; lm D. grzędaęd 1. «pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu odgraniczony rowkami» Grzęda kwiatowa. Grzęda fasoli, grochu, kapusty, ogórków. 2. «żerdź, drążek, pręt, na którym odpoczywa ptactwo domowe» Kurza grzęda. □ Daj… …   Słownik języka polskiego

  • łowny — 1. «będący przedmiotem łowów» Ptactwo łowne. Zwierzyna łowna. 2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)» □ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą) …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»