-
1 przywyknąć
глаг.• привыкнуть* * *przywyknął / przywykł сов. do kogo-czegoпривы́кнуть к кому-чемуSyn: -
2 nawyknąć
-
3 oswoić się
сов.oswoić się się z hałasem — привы́кнуть к шу́му
oswoić się się z nową terminologią — осво́иться с но́вой терминоло́гией
2) ( o zwierzętach) приручи́тьсяSyn: -
4 przyzwyczaić się
-
5 rozchodzić się
1) (rozprzestrzeniać się) разноситься, распространяться2) rozchodzić się (znikać – np. o obrzęku) рассасываться3) rozchodzić się (dobrze się sprzedawać) расходиться (хорошо продаваться)4) rozchodzić się (o pieniądzach) расходиться (о деньгах)5) rozchodzić się (odchodzić w różne strony) расходиться (отходить друг от друга)6) rozchodzić się (przywyknąć do chodzenia) расходиться (привыкнуть к ходьбе)7) rozchodzić się (rozdzielać się) расходиться (разъединяться)8) rozchodzić się (rozpływać się, znikać) расходиться (рассеиваться)9) rozchodzić się (rozstawać się) расходиться (расставаться)10) rozchodzić się (rozwodzić się) расходиться (разводиться)rozpędzać się, nabierać rozpędu расходиться (набрать скорость)zacząć chodzić расходиться (начать ходить)rozmijać się расходиться (не встречаться)nie móc pogodzić, nie zgadzać się, wykazywać niezgodność расходиться (не соглашаться)rozpadać się расходиться (об атмосферических осадках)mijać się, wymijać się расходиться (обходить, не задев)być odmiennym, różnić się расходиться (различаться)rozpuszczać się, roztapiać się расходиться (растворяться)nabierać ochoty, ożywiać się расходиться (увлечься)rozigrać się, rozszaleć się разг. расходиться (разбушеваться)* * *I несов.1) расходи́ться2) распространя́ться, расходи́ться; ср. rozejść sięII сов. разг.1) ( o obuwiu) разноси́ться2) расходи́ться; привы́кнуть к ходьбе́ (после болезни и т. п.)Syn: -
6 użyć
глаг.• использовать• пользоваться• потреблять• применить• применять• употреблять* * *воспользоваться, использовать, употребить, применитьzżyć się, przywyknąć, oswoić się ужиться* * *uży|ć\użyćty сов. употребить; использовать; применить;\użyć siły, przemocy применить силу, насилие;
\użyć do czegoś, na coś использовать для чего-л.;\użyć kogoś za pośrednika прибегнуть к чьему-л. посредничеству;● \użyć życia (świata) насладиться жизнью, пожить в своё удовольствие
* * *użyty сов.употреби́ть; испо́льзовать; примени́тьużyć siły, przemocy — примени́ть си́лу, наси́лие
użyć do czegoś, na coś — испо́льзовать для чего́-л.
- użyć świataużyć kogoś za pośrednika — прибе́гнуть к чьему́-л. посре́дничеству
-
7 oswoić\ się
сов. 1. z kim-czym освоиться, свыкнуться с кем-чем; привыкнуть к кому-чему;\oswoić\ się się z hałasem привыкнуть к шуму; \oswoić\ się się z nową terminologią освоиться с новой терминологией;
2. (о zwierzętach) приручиться+1. przyzwyczaić się, przywyknąć 2. obłaskawić się
-
8 przyzwyczaić\ się
сов. do kogo-czego привыкнуть к кому-чему; освоиться с чем+przywyknąć, oswoić się
См. также в других словарях:
przywyknąć — dk Vc, przywyknąćnę, przywyknąćniesz, przywyknąćnij, przywyknąćwykł a. przywyknąćnął, przywyknąćkła, przywyknąćkli, przywyknąćkłszy przywykać ndk I, przywyknąćam, przywyknąćasz, przywyknąćają, przywyknąćaj, przywyknąćał «przyzwyczaić się do kogoś … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… … Słownik frazeologiczny
asysta — ż IV, CMs. asystayście; lm D. asystayst 1. «grupa ludzi lub osoba towarzysząca komuś; orszak, poczet, straż, eskorta, towarzystwo» Przybył z liczną asystą. 2. «towarzyszenie komuś, obecność przy kimś; asystowanie» Przywyknąć do czyjejś asysty. ‹z … Słownik języka polskiego
niewygoda — ż IV, CMs. niewygodaodzie; lm D. niewygodagód 1. «brak wygody, to, że ktoś nie ma ułatwionego życia, musi wykonywać jakieś czynności z wysiłkiem, z trudem, bez ułatwień» Narazić kogoś na niewygodę stania w zatłoczonym pociągu. 2. zwykle w lm… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
samotność — ż V, DCMs. samotnośćści, blm «życie, przebywanie w odosobnieniu, brak towarzystwa, rodziny; bycie samotnym» Uczucie samotności. Samotność kogoś męczy, dokucza komuś. Lękać się, obawiać się samotności. Przywyknąć do samotności. Szukać samotności.… … Słownik języka polskiego
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
niewygoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. niewygodaodzie, lm D. niewygodagód, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} uciążliwe warunki, brak rzeczy, urządzeń pomocniczych, ułatwiających życie, pracę; niedogodności, trudności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczyły go … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłuchać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, osłuchać sięam się, osłuchać sięa się, osłuchać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poznać coś przez częste słuchanie tego lub słyszenie o tym; przywyknąć do tego : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przywykaćam, przywykaća, przywykaćają {{/stl 8}}– przywyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, przywykaćnę, przywykaćnie, przywykaćnij, przywykaćnąłem || przywykaćkłem, przywykaćnął || przywykaćwykł, przywykaćkła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
