-
1 przytłaczać
przytłaczać swoim ciężarem mit seinem Gewicht erdrücken -
2 przytłaczać
przytłaczać [pʃɨtwaʧ̑aʨ̑] < perf przytłoczyć>vt1) ( przygniatać)\przytłaczać coś czymś etw mit etw andrückencisza go przytłaczała die Stille beklemmte ihnwątpliwooci przytłaczały go seine Zweifel beklemmten ihn -
3 przytłoczyć
przytłoczyć pf →LINK="przytłaczać" przytłaczać -
4 dołować
\dołować kogoś jdn ferig machen -
5 gnieść
I. vt\gnieść ciasto kneten3) < perf po- lub wy-> ( miąć) chusteczkę, rąbek sukni zerknittern, zerknautschen ( fam) ( uwierać) buty drückenII. vr1) ( tłoczyć się) pasażerowie: sich +akk [zusammen]drängen3) \gnieść się jak śledzie w beczce sich +akk drängen wie die Sardinen in der Büchse -
6 przygniatać
przygniatać [pʃɨgɲataʨ̑] < perf przygnieść>vt1) ( przyciskać) niederschlagenprzygnieciony nadmiarem obowiązków von Pflichten erdrückt -
7 przytłoczyć
przytłoczyć [pʃɨtwɔʧ̑ɨʨ̑] -
8 erdrücken
-
9 mitnehmen
mit|nehmenvt irrjdn im Auto \mitnehmen zabrać kogoś samochodem5) (fam: ebenfalls besichtigen)[etw] \mitnehmen Sehenswürdigkeit zahaczyć [o coś] ( pot)
См. также в других словарях:
przytłaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przytłaczaćam, przytłaczaća, przytłaczaćają, przytłaczaćany {{/stl 8}}– przytłoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przytłaczaćczę, przytłaczaćczy, przytłaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytłaczać — → przytłoczyć … Słownik języka polskiego
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… … Słownik języka polskiego
przytłoczyć — dk VIb, przytłoczyćczę, przytłoczyćczysz, przytłoczyćtłocz, przytłoczyćczył, przytłoczyćczony przytłaczać ndk I, przytłoczyćam, przytłoczyćasz, przytłoczyćają, przytłoczyćaj, przytłoczyćał, przytłoczyćany «przygnieść, przycisnąć; przywalić»… … Słownik języka polskiego
gnieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, gniotę, gniecie, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} deformować lub miażdżyć, naciskając z siłą; przyciskać, tłamsić kogoś, coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyduszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyduszaćam, przyduszaća, przyduszaćają, przyduszaćany {{/stl 8}}– przydusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyduszaćduszę, przyduszaćdusi, przyduszaćduś, przyduszaćduszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przygniatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przygniataćam, przygniataća, przygniataćają, przygniataćany {{/stl 8}}– przygnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przygniataćgniotę, przygniataćgniecie, przygniataćgnieć, przygniataćgniótł, przygniataćgniotła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytłoczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przytłaczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień