Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

przyprawić+xx

  • 1 przyprawić

    глаг.
    • приправить
    • сдобрить
    * * *
    przyprawi|ć
    \przyprawićony сов. 1. приделать, прикрепить;
    2. приправить;

    \przyprawić zupę приправить суп;

    3. kogo о со вызвать у кого что; довести кого до чего;

    \przyprawić о ból głowy вызвать головную боль; \przyprawić о szaleństwo довести до бешенства, привести в ярость;

    ● \przyprawić komuś rogi наставить рога кому-л.
    +

    1. przyczepić, przymocować 3. doprowadzić, spowodować

    * * *
    przyprawiony сов.
    1) приде́лать, прикрепи́ть
    2) припра́вить

    przyprawić zupę — припра́вить суп

    3) kogo o co вы́звать у кого что; довести́ кого до чего

    przyprawić o ból głowy — вы́звать головну́ю боль

    przyprawić o szaleństwo — довести́ до бе́шенства, привести́ в я́рость

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyprawić

  • 2 przyprawić komuś rogi

    наста́вить рога́ кому́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > przyprawić komuś rogi

  • 3 dreszczyk

    сущ.
    • дрожь
    • трепет
    * * *
    ♂, Р. \dreszczyku дрожь ž;

    żądny \dreszczyku жаждущий острых ощущений; przyprawić о \dreszczyk привести в трепет

    * * *
    м, P dreszczyku

    żądny dreszczyku — жа́ждущий о́стрых ощуще́ний

    przyprawić o dreszczyk — привести́ в тре́пет

    Słownik polsko-rosyjski > dreszczyk

  • 4 podbić

    глаг.
    • завоевать
    • завоевывать
    • побеждать
    • покорить
    • покорять
    * * *
    1) (np. piłkę) подбросить, поддать, подтолкнуть
    2) podbić (przyprawić) приправить, заправить
    3) podbić (zdobyć) завоевать, покорить
    4) pot. podbić (przybić pieczątkę) проштамповать
    5) sl. podbić (podejść, przyjść) зайти, подойти, прийти
    6) podbić (np. nogi, oko) подбить, подшибить
    7) podbić (przyszyć) подбить, подшить
    namówić, podjudzić подбить (уговорить)
    * * *
    podbity сов.
    1) завоева́ть, покори́ть

    podbić kraj — завоева́ть страну́

    podbić czyjeś serce — покори́ть чьё-л. се́рдце

    2) подда́ть, подбро́сить, подтолкну́ть ( ударом снизу)

    podbić piłkę — подда́ть мяч

    podbić nogę — с си́лой уда́рить по ноге́, подшиби́ть но́гу pot.

    3) подби́ть; подши́ть

    podbić płaszcz futrem — подши́ть (подби́ть) пальто́ ме́хом

    4) припра́вить

    podbić śmietaną — припра́вить смета́ной

    - podbić konia
    - podbić cenę
    - podbić normę
    - stawkę
    - podbić komuś bębenka
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podbić

  • 5 przyprawiać

    глаг.
    • добавить
    • прибавить
    • привязывать
    • приделывать
    • прикрепить
    • прикреплять
    • прилагать
    • приправить
    • приправлять
    * * *
    przyprawia|ć
    \przyprawiaćny несов. 1. приделывать, прикреплять;
    2. приправлять; 3. kogo о со вызывать у кого что; доводить кого до чего; ср. przyprawić
    +

    1. przyczepiać, przymocowywać 3. doprowadzać, powodować

    * * *
    przyprawiany несов.
    1) приде́лывать, прикрепля́ть
    2) приправля́ть
    3) kogo o co вызыва́ть у кого что; доводи́ть кого до чего; ср. przyprawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyprawiać

  • 6 zaprawić

    глаг.
    • заправить
    • приправить
    * * *
    1) (uczyć, trenować) обучи ть, приучить, натренировать
    2) zaprawić (o jedzeniu) заправить (о пище)
    włożyć, wsunąć заправить (засунуть)
    zatankować, napełnić заправить (машину, устройство)
    * * *
    zaprawi|ć
    \zaprawićony сов. 1. do czego приучить, подготовить к чему; натренировать в чём;
    2. кул. приправить
    +

    1. wdrożyć 2. przyprawić

    * * *
    zaprawiony сов.
    1) do czego приучи́ть, подгото́вить к чему; натренирова́ть в чём
    2) кул. припра́вить
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaprawić

  • 7 podbij

    ć, \podbijty сов. 1. завоевать, покорить;

    \podbij kraj завоевать страну;

    \podbij czyjeś serce покорить чьё-л. сердце;
    2. поддать, подбросить, подтолкнуть (ударом снизу);

    \podbij piłkę поддать мяч; \podbij nogę с силой ударить но ноге, подшибить ногу pot.;

    3. подбить; подшить;

    \podbij płaszcz futrem подшить (подбить) пальто мехом;

    4. приправить;

    \podbij śmietaną приправить сметаной; ● \podbij oko подбить глаз; \podbij konia подковать лошадь; \podbij cenę поднять цену, дать (запросить) большую цену (при торговле); \podbij normę, stawkę поднять норму, ставку;

    \podbij komuś bębenka подзадорить, разохотить кого-л. (лестью etc.)
    +

    1. zawładnąć, zdobyć, zawojować 4. podpra-wić, przyprawić, zaprawić

    Słownik polsko-rosyjski > podbij

См. также в других словарях:

  • przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… …   Słownik języka polskiego

  • przyprawić — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 …   Słownik frazeologiczny

  • przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyprawiać – przyprawić rogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: zdradzać męża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy był w delegacji, żona przyprawiła mu rogi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyprawiaćam, przyprawiaća, przyprawiaćają, przyprawiaćany {{/stl 8}}– przyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyprawiaćwię, przyprawiaćwi, przyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyprawiać — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 …   Słownik frazeologiczny

  • doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …   Słownik języka polskiego

  • smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …   Słownik języka polskiego

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

  • nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było …   Słownik frazeologiczny

  • róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»