-
1 przygryźć
глаг.• прикусить* * *przygry|źć\przygryźćziony сов. 1. прикусить, закусить;\przygryźć usta закусить губы;
2. komu раз/., сказать колкость кому, пройтись на чей счёт, по чьему адресу, съязвить+2. dogryźć, dogadać
* * *przygryziony сов.1) прикуси́ть, закуси́тьprzygryźć usta — закуси́ть гу́бы
Syn: -
2 zagryźć
глаг.• загрызть• заесть• закусить• кусать• кусаться• откусить• покусать• укусить* * *zagry|źć\zagryźćzę, \zagryźćziony сов. 1. закусить, заесть (чём-л.);\zagryźć po czymś закусить что-л., после чего-л.; 2. прикусить;\zagryźć język прикусить язык;
3. (na śmierć) загрызть+1. przegryźć, przekąsić 2. przygryźć
* * *zagryzę, zagryziony сов.1) закуси́ть, зае́сть (чем-л.)zagryźć po czymś — закуси́ть что́-л., по́сле чего́-л.
2) прикуси́тьzagryźć język — прикуси́ть язы́к
3) ( na śmierć) загры́зтьSyn:
См. также в других словарях:
przygryźć — dk XI, przygryźćgryzę, przygryźćgryziesz, przygryźćgryź, przygryźćgryzł, przygryźćgryźli, przygryźćgryziony, przygryźćgryzłszy przygryzać ndk I, przygryźćam, przygryźćasz, przygryźćają, przygryźćaj, przygryźćał, przygryźćany 1. «przyciąć zębami… … Słownik języka polskiego
nagryźć — dk XI, nagryźćgryzę, nagryźćgryziesz, nagryźćgryź, nagryźćgryzł, nagryźćgryźli, nagryźćgryziony, nagryźćgryzłszy nagryzać ndk I, nagryźćam, nagryźćasz, nagryźćają, nagryźćaj, nagryźćał, nagryźćany 1. częściej ndk «naciskając zębami zgnieść,… … Słownik języka polskiego
zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… … Słownik języka polskiego
przygryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przygryzaćam, przygryzaća, przygryzaćają, przygryzaćany {{/stl 8}}– przygryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przygryzaćgryzę, przygryzaćgryzie, przygryzaćgryź, przygryzaćgryzł, przygryzaćgryziony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
