-
1 przygodny
прил.• случайный* * *przygodn|y\przygodnyi случайный* * *случа́йныйSyn: -
2 przygodny fakt
случайный фактOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przygodny fakt
-
3 przygodny powód
случайный истецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przygodny powód
-
4 okazyjny
прил.• случайный* * *okazyjn|yслучайный;zakup \okazyjny, kupno \okazyjnye покупка по случаю
+ okolicznościowy, przygodny, przypadkowy* * *случа́йныйzakup okazyjny, kupno okazyjne — поку́пка по слу́чаю
Syn: -
5 przypadkowy
прил.• возможный• случайный* * *przypadkow|y\przypadkowyi 1. случайный;2. грам. падежный; końcówka \przypadkowyа падёжное окончание+1. nieprzewidziany, przygodny
* * *1) случа́йный2) грам. паде́жныйkońcówka przypadkowa — паде́жное оконча́ние
Syn: -
6 Zaungast
Zaungast m przygodny widz, nieproszony gość
См. также в других словарях:
przygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przygodnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zdarza się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygodny związek. Przygodni klienci. Przygodna znajomość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przygodny — przygodnyni «wynikły z przypadku; zdarzający się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny» Przygodna znajomość. Przygodne miłostki. Przygodni towarzysze podróży … Słownik języka polskiego
akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości … Słownik języka polskiego
epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… … Słownik języka polskiego
gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość … Słownik języka polskiego
nawiasowy — 1. «znajdujący się w nawiasach, objęty nawiasami» Nawiasowe wskazówki dla aktorów. 2. «uboczny, wtrącony, przygodny» Nawiasowe spostrzeżenie. Nawiasowe uwagi … Słownik języka polskiego
okazjonalny — 1. «odnoszący się do określonej okazji okoliczności, sytuacji, wywołany przez nią, dostosowany do niej; okolicznościowy» Okazjonalny koncert, utwór, wiersz. Okazjonalne słowa. ∆ jęz. Znaczenie okazjonalne «znaczenie wyrazu pojawiające się w danym … Słownik języka polskiego
przygodnie — przysłów. od przygodny Przygodnie dobrany zespół aktorów … Słownik języka polskiego
przygodność — ż V, DCMs. przygodnośćści, blm rzecz. od przygodny Przygodność spotkania, poznania kogoś … Słownik języka polskiego
przypadkowy — przypadkowywi 1. «nie zdeterminowany przyczynowo, nie przemyślany; nie zamierzony, przygodny» Przypadkowe działanie. Przypadkowa lektura. Przypadkowe spotkanie. 2. «dotyczące przypadka gramatycznego» Formy, końcówki przypadkowe … Słownik języka polskiego