-
1 случайный
прил.• dorywczy• ewentualny• incydentalny• losowy• możliwy• niepewny• okazjonalny• okazyjny• okolicznościowy• przygodny• przypadkowy• uboczny* * *dorywczy, okazyjny, przygodny, przypadkowy -
2 casual
['kæʒjul]adj( accidental) przypadkowy; ( irregular) work etc dorywczy; ( unconcerned) swobodny, niezobowiązujący* * *['kæʒuəl]1) (not careful: I took a casual glance at the book.) pobieżny2) (informal: casual clothes.) swobodny3) (happening by chance: a casual remark.) przypadkowy4) (not regular or permanent: casual labour.) dorywczy•- casually- casualness -
3 occasionnel
1. okazjonalny2. okazyjny3. okolicznościowy4. przygodny -
4 fánach
1 doraźny 2 losowy 3 luźny 4 niesystematyczny 5 powszedni 6 przyczynowy 7 przygodny 8 przypadek 9 przypadkowo 10 przypadkowy 11 swobodny 12 zwykły -
5 nagkataon
1 ewentualny2 końcowy3 możliwy4 niewymuszony5 okazjonalny6 okolicznościowy7 ostateczny8 przygodny9 przypadkowy10 swobodny -
6 nápataon
1 okazjonalny2 okolicznościowy3 przygodny -
7 kontingent
ewentualny; przygodny; przypadkowy; warunkowy -
8 totanden
powszedni; przygodny; przypadkowy; swobodny -
9 tötänden
powszedni; przygodny; przypadkowy; swobodny -
10 tötänleýin
drugorzędny; powszedni; przygodny; przypadkowy; swobodny; uboczny -
11 alábàápàdéàìronú têlë
1) powszedni2) przygodny3) przypadkowy4) swobodny -
12 σποραδικός
1) okazjonalny przym.2) okolicznościowy przym.3) przygodny przym.
См. также в других словарях:
przygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przygodnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zdarza się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygodny związek. Przygodni klienci. Przygodna znajomość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przygodny — przygodnyni «wynikły z przypadku; zdarzający się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny» Przygodna znajomość. Przygodne miłostki. Przygodni towarzysze podróży … Słownik języka polskiego
akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości … Słownik języka polskiego
epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… … Słownik języka polskiego
gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość … Słownik języka polskiego
nawiasowy — 1. «znajdujący się w nawiasach, objęty nawiasami» Nawiasowe wskazówki dla aktorów. 2. «uboczny, wtrącony, przygodny» Nawiasowe spostrzeżenie. Nawiasowe uwagi … Słownik języka polskiego
okazjonalny — 1. «odnoszący się do określonej okazji okoliczności, sytuacji, wywołany przez nią, dostosowany do niej; okolicznościowy» Okazjonalny koncert, utwór, wiersz. Okazjonalne słowa. ∆ jęz. Znaczenie okazjonalne «znaczenie wyrazu pojawiające się w danym … Słownik języka polskiego
przygodnie — przysłów. od przygodny Przygodnie dobrany zespół aktorów … Słownik języka polskiego
przygodność — ż V, DCMs. przygodnośćści, blm rzecz. od przygodny Przygodność spotkania, poznania kogoś … Słownik języka polskiego
przypadkowy — przypadkowywi 1. «nie zdeterminowany przyczynowo, nie przemyślany; nie zamierzony, przygodny» Przypadkowe działanie. Przypadkowa lektura. Przypadkowe spotkanie. 2. «dotyczące przypadka gramatycznego» Formy, końcówki przypadkowe … Słownik języka polskiego