-
1 przygnębiony
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przygnębiony
-
2 przygnębiony
-
3 przygnębiony
przygnębiony [pʃɨgnɛmbjɔnɨ] adj -
4 przygnębiony
-
5 przygnębiony
adjniederschlagen, deprimiert -
6 przygnębiony
[пшигнêбіони]adj -
7 przygnębiony
пригнічений; пригноблений -
8 przygnębiony
mapanglaw -
9 удрученный
-
10 угнетенный
przygnębiony, uciśniony -
11 markotny
прил.• грустный• зловещий• мрачный* * *markotn|y\markotnyi, \markotnyiejszy печальный, грустный; унылый;\markotnyа mina печальное (унылое) выражение лица, печальный (унылый) вид
+ smutny, przygnębiony, strapiony* * *markotni, markotniejszyпеча́льный, гру́стный; уны́лыйmarkotna mina — печа́льное (уны́лое) выраже́ние лица́, печа́льный (уны́лый) вид
Syn: -
12 melancholijny
прил.• грустный• заунывный• меланхоличный* * *melancholijn|y\melancholijnyi меланхолический; меланхоличный;\melancholijny nastrój меланхолическое (меланхоличное) настроение
+ smutny, przygnębiony* * *меланхоли́ческий; меланхоли́чныйmelancholijny nastrój — меланхоли́ческое (меланхоли́чное) настрое́ние
Syn: -
13 osowiały
osowia|ły\osowiałyli вялый, пришибленный, поникший; осовелый+smutny, markotny, przygnębiony, apatyczny
* * *вя́лый, приши́бленный, пони́кший; осове́лыйSyn: -
14 przegrany
przegran|y\przegranyi 1. проигрышный;2. перен. подавленный; надломленный; 3. \przegranyа ♀ проигрыш ♂ ● 2. złamany, przygnębiony* * *1) про́игрышный2) перен. пода́вленный; надло́мленный3) przegrana ж про́игрыш mSyn:złamany, przygnębiony 2) -
15 dejected
[dɪ'dʒɛktɪd]adjprzygnębiony, przybity* * *[di'‹ektid](gloomy or miserable: He looked rather dejected.) przygnębiony- dejection -
16 depressed
[dɪ'prɛst]adjto get depressed — popadać (popaść perf) w depresję or przygnębienie
* * *1) (sad or unhappy: The news made me very depressed.) przygnębiony2) (made less active: the depressed state of the stock market.) osłabiony -
17 przygnębieni
-
18 złamany
adj* * *a.1. (= przełamany) broken.2. med. broken, fractured.3. (= przygnębiony) depressed, dejected.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złamany
-
19 подавленный
przegrany перен., przybity, przygnębiony, zgaszony -
20 przybity
См. также в других словарях:
płaz — Puścić coś komuś płazem «wybaczyć coś komuś, nie ukarać kogoś»: Trzeźwy i przygnębiony, szewc puścił płazem niesmaczną zaczepkę. T. Konwicki, Dziura. (...) to był ten dzień, kiedy Sowieci wkroczyli do Afganistanu i wyglądało, że Carter nie puści… … Słownik frazeologiczny
markotny — markotnyni, markotnyniejszy «przygnębiony, strapiony, smutny» Być markotnym. Mieć, zrobić markotną minę … Słownik języka polskiego
melancholijny — melancholijnyni «nacechowany melancholią, właściwy melancholikowi, skłonny do melancholii; smutny, przygnębiony, ponury» Melancholijny nastrój. Melancholijna muzyka, nuta. Usposobienie melancholijne. Ktoś się stał melancholijny … Słownik języka polskiego
minorowy — «grany, śpiewany, ułożony w minorze» Skala, tonacja minorowa. przen. «smutny, melancholijny, przygnębiony» Nastrój minorowy … Słownik języka polskiego
osowiały — osowiałyali «smutny, przygnębiony, apatyczny; będący wyrazem czyjegoś smutku, przygnębienia» Siedział osowiały, do nikogo się nie odzywając. Osowiałe spojrzenie. Osowiała mina … Słownik języka polskiego
przybity — przybityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przybić (p.) przybity w użyciu przym. «dotknięty cierpieniem, bólem; zmartwiony, przygnębiony» Był ciągle przybity, pozbawiony wszelkiej energii … Słownik języka polskiego
przydawka — ż III, CMs. przydawkawce; lm D. przydawkawek jęz. «wyraz lub człon zdania określający rzeczownik» ∆ Przydawka okolicznikowa «przydawka odnosząca się jednocześnie do podmiotu i orzeczenia, np. Wracałem do domu przygnębiony» ∆ Przydawka przyimkowa… … Słownik języka polskiego
przygaszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przygasić (p.) przygaszony przygaszonyszeni w użyciu przym. «pozbawiony energii, zapału; zobojętniały, przygnębiony; wyrażający apatię, obojętność» Młodzi wydawali się przygaszeni. Przygaszone spojrzenie.… … Słownik języka polskiego
przygnębić — dk VIa, przygnębićbi, przygnębićbił, przygnębićbiony przygnębiać ndk I, przygnębićbia, przygnębićają, przygnębićał «źle wpływać na samopoczucie, przytłoczyć kogoś» Przygnębiał ich brak wiadomości z domu. Był przygnębiony niepowodzeniami … Słownik języka polskiego
zbolały — zbolałyali 1. «zmęczony bólem, odczuwający ból w całym ciele; o częściach ciała: bolesny, obolały» Zbolałe ciało. Zbolałe nogi. Wyprostować zbolałe kości. 2. «wyrażający zmęczenie bólem, wyrażający ból, cierpienie» Zbolała mina. Zbolała twarz. 3 … Słownik języka polskiego
zgryziony — zgryzionyzieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zgryźć (p.) zgryziony w użyciu przym. 1. «taki, który się zgryzł; zmartwiony, przygnębiony» Rodzice byli zgryzieni chorobą dziecka. 2. «wyrażający zgryzotę; świadczący o zmartwieniu, trosce»… … Słownik języka polskiego