-
1 przybijać
przybijać (-am) < przybić> (przybiję) tabliczkę, deskę annageln, anschlagen; pieczęć aufdrücken;przybijać k-o fig jemanden tief bedrücken, jemanden aus der Bahn werfen;przybijać do brzegu MAR anlegen -
2 przybijać
\przybijać do portu/brzegu im Hafen/am Ufer anlegen -
3 przybijać
1. vtannageln, anschlagen2. vinaut. anlegen -
4 przybić
-
5 gwóźdź
-
6 przybić
vt, vi pf -
7 krzyżować
-
8 kuć
I. vt5) \kuć żelazo, póki gorące das Eisen schmieden, solange es heiß istII. vi1) ( stukać) dzięcioł: klopfen, hämmern -
9 podkuwać
vt -
10 przybić
-
11 anlegen
an|legenI. vtdas Anlegen eines Verzeichnisses utworzenie nt katalogu5) ( beabsichtigen)es auf einen Streit \anlegen zmierzać do bójki9) ( ausrichten)ein Projekt auf sechs Jahre \anlegen rozłożyć projekt na sześć latII. vi1) im Hafen \anlegen przybijać [ perf przybić] do portu2) ( zielen)[mit einem Gewehr] auf jdn \anlegen celować [ perf wy-] w kogoś [broń]III. vrsich mit jdm \anlegen wdawać [ perf wdać] się z kimś w kłótnię -
12 anschlagen
an|schlagenetw am schwarzen Brett \anschlagen wywiesić coś na tablicy ogłoszeńeinen anderen Ton \anschlagen zmienić tonII. viIII. vrsich \anschlagen uderzać [ perf uderzyć] się
См. также в других словарях:
przybijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przybijaćam, przybijaća, przybijaćają, przybijaćany {{/stl 8}}– przybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, przybijaćbiję, przybijaćbije, przybijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przybijać – przybić [ubijać – ubić] sprawę — {{/stl 13}}{{stl 7}} załatwiać interes, sprawę, kończyć się targować, kończyć pomyślnie jakieś starania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obyło się bez problemów, szybko ubito sprawę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przybijać — pot. Przybić piątkę «uderzyć dłonią o czyjąś dłoń na znak zgody, radości z czegoś»: Masz to jak w banku. Przybij piątkę. J. Machulski, P. Wereśniak, R. Zatorski, Kiler … Słownik frazeologiczny
przybijać — → przybić … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
podkuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkuwaćam, podkuwaća, podkuwaćają, podkuwaćany {{/stl 8}}– podkuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, podkuwaćkuję, podkuwaćkuje, podkuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fleczek — m III, D. fleczekczka, N. fleczekczkiem; lm M. fleczekczki «mały flek» Przybijać fleczki … Słownik języka polskiego
flek — m III, D. a a. u, N. flekkiem; lm M. i «zewnętrzna warstwa skóry lub gumy na obcasie» Zdarte fleki. Przybijać fleki. Skóra na fleki. ◊ posp. Być na fleku «być pijanym» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kołkować — ndk IV, kołkowaćkuję, kołkowaćkujesz, kołkowaćkuj, kołkowaćował, kołkowaćowany «łączyć różne elementy kołkami; przybijać, spajać coś za pomocą kołków (np. części podeszew obuwia, elementy mebli)» Buty, obuwie kołkowane … Słownik języka polskiego
krzyżować — ndk IV, krzyżowaćżuję, krzyżowaćżujesz, krzyżowaćżuj, krzyżowaćował, krzyżowaćowany 1. «układać coś na krzyż» Krzyżować nogi, ręce. ◊ Krzyżować szpady, szable a) «mierzyć się z kimś w walce na szpady, szable» b) «ścierać się z kimś w ostrej,… … Słownik języka polskiego
kuć — ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty 1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem» Żelazo kute. □ Kuć żelazo, póki gorące. 2. zwykle w imiesł. biernym: kuty… … Słownik języka polskiego