przesycony

См. также в других словарях:

• balsamiczny — «przesycony balsamem; przyjemnie pachnący, aromatyczny» Balsamiczny zapach. Balsamiczne powietrze …   Słownik języka polskiego

• przesycić — dk VIa, przesycićcę, przesycićcisz, przesycićsyć, przesycićcił, przesycićcony przesycać dk I, przesycićam, przesycićasz, przesycićają, przesycićaj, przesycićał, przesycićany 1. «spowodować obfite przeniknięcie jednej substancji do drugiej; o… …   Słownik języka polskiego

• przesycać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przesycaćam, przesycaća, przesycaćają, przesycaćany {{/stl 8}}– przesycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przesycaćcę, przesycaćci, przesycaćsyć, przesycaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dymny — 1. «powstały z dymu; podobny do dymu» Dymne sygnały. ∆ Zasłona dymna «jeden ze środków ochronnych polegający na wysyłaniu w powietrze rakiet, wytwarzających gęsty biały dym w celu osłonięcia przed nieprzyjacielem wojska lub obiektów wojskowych» ∆ …   Słownik języka polskiego

• gorczycznik — m III, D. a, N. gorczycznikkiem; lm M. i 1. bot. «Barbaraea, roślina zielna z rodziny krzyżowych, rosnąca na wilgotnych łąkach, przydrożach i żwirowiskach, występująca w dwunastu gatunkach, z których najbardziej znany jest gorczycznik pospolity,… …   Słownik języka polskiego

• mglisty — 1. «tworzący mgłę; pełen mgły, przesycony mgłą» Mgliste powietrze. Mglisty dzień, ranek. Mglista wilgoć. Mglisty obłok. 2. «widziany (jak) za mgłą, zasnuty mgłą; zamglony, niewyraźny» Mglisty horyzont. Mgliste zarysy budynku. Mgliste światło …   Słownik języka polskiego

• mgławy — «tworzący lekką mgłę; przesycony lekką mgłą, nieco zamglony» Mgławy obłok. Mgławy dzień. Mgławe zarysy drzew. Mgławy obraz na zdjęciu. przen. «niezupełnie zrozumiały, nie całkiem jasny, mało wyrazisty; mętnawy» Mgławe pojęcia, teorie, wyobrażenia …   Słownik języka polskiego

• namoknięty — «przesiąknięty jakimś płynem, przesycony wilgocią» Namoknięte skóry w garbarni …   Słownik języka polskiego

• przeżyty — przeżytyyci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przeżyć (p.) przeżyty w użyciu przym. 1. «taki, który nie ma już znaczenia w dzisiejszym życiu, będący zabytkiem; nieaktualny, przestarzały» Przeżyty zwyczaj. Przeżyte poglądy. 2. «taki, który… …   Słownik języka polskiego

• przydawka — ż III, CMs. przydawkawce; lm D. przydawkawek jęz. «wyraz lub człon zdania określający rzeczownik» ∆ Przydawka okolicznikowa «przydawka odnosząca się jednocześnie do podmiotu i orzeczenia, np. Wracałem do domu przygnębiony» ∆ Przydawka przyimkowa… …   Słownik języka polskiego

• przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… …   Słownik języka polskiego