-
1 przesunąć
przesun|ąć\przesunąćiety сов. 1. передвинуть;\przesunąć wskazówki zegara перевести стрелки часов; \przesunąć do przodu подвинуть вперёд;
2. перен. перенести, отложить;3. перен. перевести (на другую должность etc.)+2. przełożyć
* * *przesunięty сов.1) передви́нутьprzesunąć wskazówki zegara — перевести́ стре́лки часо́в
przesunąć do przodu — подви́нуть вперёд
2) перен. перенести́, отложи́ть3) перен. перевести́ (на другую должность и т. п.)Syn:przełożyć 2) -
2 przesunąć się
сов.1) передви́нуться2) пройти́, прое́хать ми́мо, минова́ть3) просу́нуться, проти́снутьсяSyn:minąć 2), przecisnąć się 3) -
3 przesunąć\ się
сов. 1. передвинуться;2. пройти, проехать мимо, миновать; 3. просунуться, протиснуться+2. minąć 3. przecisnąć się
-
4 przeciągnąć
глаг.• переманить• перетащить• перетянуть• протащить• протянуть* * *przeciągn|ąć\przeciągnąćięty сов. 1. продеть, продёрнуть;2. протянуть, натянуть; 3. (wlokąc przemieścić) проволочить, протащить; 4. (po czymś) провести (чём-л. по чему-л.); 5. затянуть, продлить;\przeciągnąć zebranie затянуть собрание;
6. пройти; проехать, пролететь;drogą \przeciągnąćęło kilka oddziałów по дороге прошло несколько отрядов; nad miastem \przeciągnąćął klucz żurawi над городом пролетела стая журавлей; ● \przeciągnąć strunę перегнуть палку, хватить через край;
\przeciągnąć kogoś na swoją stronę перетянуть кого-л. на свою сторону+2. napiąć 4. pociągnąć, powieść 5. przedłużyć 6. przesunąć się;
przejść;przelecieć* * *przeciągnięty сов.1) проде́ть, продёрнуть2) протяну́ть, натяну́ть3) ( wlokąc przemieścić) проволочи́ть, протащи́ть4) ( po czymś) провести́ (чем-л. по чему-л.)5) затяну́ть, продли́тьprzeciągnąć zebranie — затяну́ть собра́ние
6) пройти́; прое́хать, пролете́тьdrogą przeciągnęło kilka oddziałów — по доро́ге прошло́ не́сколько отря́дов
nad miastem przeciągnął klucz żurawi — над го́родом пролете́ла ста́я журавле́й
•Syn: -
5 przesuwać
глаг.• вытеснять• двигать• передвигать• переместить• перемещать• переносить• переставлять• продвигать• продвигаться* * *przesuwa|ć\przesuwaćny несов. 1. передвигать;2. перен. переносить, откладывать; 3. перен. переводить: ср. przesunąć* * *przesuwany несов.1) передвига́ть2) перен. переноси́ть, откла́дывать -
6 podać
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• уделить• уделять* * *1) (np. rękę) протянуть2) podać (poinformować) известить, объявить, сообщить3) podać (w wątpliwość) взять, поставить (под сомнение), подвергнуть (сомнению)4) podać (za kogoś, coś) выдать, представить (кем-то, чем-то другим)5) podać (do sądu) гл. подать (в суд)6) podać (na stół) гл. подать, поставить, сервировать7) podać (przekazać) гл. подать, передать, датьpodać się (do dymisji) гл. подать (в отставку)dostarczyć, doprowadzić гл. подать (доставить)dać, rokować (nadzieję) гл. подать (надежду)posunąć, przesunąć гл. подать (в сторону)wnieść, wystąpić, złożyć гл. подать (документы, жалобу)dać (jałmużnę) гл. подать (милостыню)podstawić (pociąg) гл. подать (поезд для посадки)dać, udzielić гл. подать (предоставить)przedstawić гл. подать (представить)hist. poduszne, pogłówne сущ. ист. подать (налог)* * *poda|ć\podaćny сов. 1. подать;\podać palto подать пальто; \podać obiad подать обед; \podać piłkę подать (передать) мяч;
2. сообщить; представить; дать;\podać adres дать адрес; \podać powód сообщить причину; \podać dokładne dane представить точные данные; \podać do nagrody представить к награде; \podać komendę подать команду, скомандовать; \podać sygnał дать сигнал; ● \podać konia подать (подвести) коня; \podać do druku (do gazet) опубликовать в печати; \podać do sądu kogo подать в суд на кого;
\podać coś w wątpliwość подвергнуть что-л. сомнению, усомниться в чём-л.* * *podany сов.1) пода́тьpodać palto — пода́ть пальто́
podać obiad — пода́ть обе́д
podać piłkę — пода́ть (переда́ть) мяч
2) сообщи́ть; предста́вить; датьpodać adres — дать а́дрес
podać powód — сообщи́ть причи́ну
podać dokładne dane — предста́вить то́чные да́нные
podać do nagrody — предста́вить к награ́де
podać komendę — пода́ть кома́нду, скома́ндовать
podać sygnał — дать сигна́л
•- podać do druku
- podać do gazet
- podać do sądu
- podać coś w wątpliwość -
7 podać się
1) (do dymisji) подать (в отставку)2) podać się (za kogoś) выдать себя, назваться3) podać się (do przodu) податься (вперёд)posunąć się, przesunąć się податься (напр. в сторону)skierować się, wyjechać, udać się податься (отправиться)ustąpić, zgodzić się податься (согласиться)ustąpić (poddać się naciskowi) податься (уступить напору)* * *сов. za kogoвы́дать себя́ за кого, назва́ться кемSyn: -
8 posunąć się
-
9 sunąć
глаг.• вдвигать• двигать• двигаться• скользить• совать* * *1) (poruszać się, przesuwać się) двигаться, катиться, скользить, шествовать2) pot. sunąć (posunąć, przesunąć) двинуть, подвинуть, передвинутьupchnąć, wepchnąć, włożyć, wpakować, wsadzić, wsunąć сунутьpot. dać w łapę разг. сунуть (дать взятку)wulg. seks. włożyć, wsadzić сниж. секс. сунуть* * *несов. 1. двигаться (идти, ехать, плыть);\sunąć po szosie двигаться (ехать) по шоссе; \sunąć ро śniegu скользить по снегу;
2. двигать, передвигать (по полу, земле etc.) ● 1. posuwać się 2. przesuwać* * *несов.1) дви́гаться (идти, ехать, плыть)sunąć po szosie — дви́гаться (е́хать) по шоссе́
sunąć po śniegu — скользи́ть по сне́гу
2) дви́гать, передвига́ть (по полу, земле и т. п.)Syn:posuwać się 1), przesuwać 2) -
10 zbić
глаг.• бить• биться* * *1) (argumenty) разбить, опровергнуть (доводы)2) zbić (pobić) избить3) zbić (rozbić) разбить4) zbić (złączyć) сбить (соединить)5) zbić (z tropu), poplątać, stropić, wytrącić сбить (с толку), смутить6) pot. zbić (pieniądze) разг. сбить, нажить, сколотить (деньги)ubić (np. masło) сбить (напр. масло)naprowadzić, skierować сбить (напр. разговор)obniżyć (np. cenę, temperaturę) сбить (напр. цену, температуру)otrzeć, zadrapać сбить (натереть)przesunąć, sprowadzić, zepchnąć, zsunąć сбить (оттеснить, сместить, заставить отклониться)zestrzelić сбить (подстрелить)sklecić, stłoczyć, zebrać сбить (собрать)pogmatwać, pokrzyżować сбить (сорвать, спутать)zdeptać (zniszczyć) сбить (стоптать, повредить)potrącić, strącić сбить (сшибить)* * *zbi|ć\zbićty сов. 1. сбить;\zbić deski сбить (сколотить) доски; \zbić z nóg сбить (свалить, сшибить) с ног;
2. разбить, расколоть;\zbić talerz разбить (расколоть) тарелку;
3. избить, поколотить, побить;\zbić kijem избить палкой;
4. перен. опровергнуть;\zbić argumenty опровергнуть аргументы; ● \zbić kapitał (pieniądze) разг. нажить (сколотить) капитал (деньги); \zbić z tropu (z panta-łyku) сбить с толку (с панталыку)
* * *zbity сов.1) сбитьzbić deski — сбить (сколоти́ть) до́ски
zbić z nóg — сбить (свали́ть, сшиби́ть) с ног
2) разби́ть, расколо́тьzbić talerz — разби́ть (расколо́ть) таре́лку
3) изби́ть, поколоти́ть, поби́тьzbić kijem — изби́ть па́лкой
4) перен. опрове́ргнутьzbić argumenty — опрове́ргнуть аргуме́нты
•- zbić pieniądze
- zbić z tropu
- zbić z pantałyku -
11 posunąć\ się
сов. подвинуться; продвинуться;● za daleko się \posunąć\ się слишком далеко зайти; \posunąć\ się się w lata состариться, постареть;
\posunąć\ się się do czegoś пойти на что-л.
См. также в других словарях:
przesunąć — dk Vb, przesunąćnę, przesunąćniesz, przesunąćsuń, przesunąćnął, przesunąćnęła, przesunąćnęli, przesunąćnięty, przesunąćnąwszy przesuwać dk I, przesunąćam, przesunąćasz, przesunąćają, przesunąćaj, przesunąćał, przesunąćany «ciągnąc, posuwając,… … Słownik języka polskiego
przesunąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przesuwać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przenosić – przenieść [przesuwać – przesunąć] wzrok [spojrzenie] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmieniać miejsce, obiekt, na które się patrzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przenosił z niedowierzaniem wzrok z jednego na drugiego. Przesunąć spojrzenie na dół kartki, niżej, w bok. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przesuwać się – przesunąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do kogoś (czegoś), kto (co) zajmuje pozycję stojącą: przechodzić, przemieszczać się trochę dalej, w inne miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesuń się, nie stój w progu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przesuwać — → przesunąć … Słownik języka polskiego
przesuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przesuwaćam, przesuwaća, przesuwaćają, przesuwaćany {{/stl 8}}– przesunąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przesuwaćnę, przesuwaćnie, przesuwaćsuń, przesuwaćnął, przesuwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatoczyć — dk VIb, zatoczyćczę, zatoczyćczysz, zatoczyćtocz, zatoczyćczył, zatoczyćczony zataczać ndk I, zatoczyćam, zatoczyćasz, zatoczyćają, zatoczyćaj, zatoczyćał, zatoczyćany 1. częściej dk «tocząc przesunąć, umiejscowić gdzieś» Zatoczyć beczkę do… … Słownik języka polskiego
podciągnąć — dk Va, podciągnąćnę, podciągnąćniesz, podciągnąćnij, podciągnąćnął, podciągnąćnęła, podciągnąćnęli, podciągnąćnięty, podciągnąćnąwszy podciągać ndk I, podciągnąćam, podciągnąćasz, podciągnąćają, podciągnąćaj, podciągnąćał, podciągnąćany 1.… … Słownik języka polskiego
pociągnąć — dk Va, pociągnąćnę, pociągnąćniesz, pociągnąćnij, pociągnąćnął, pociągnąćnęła, pociągnąćnęli, pociągnąćnąwszy, pociągnąćnięty pociągać ndk I, pociągnąćam, pociągnąćasz, pociągnąćają, pociągnąćaj, pociągnąćał, pociągnąćany 1. «ciągnąc zbliżyć do… … Słownik języka polskiego
posunąć — dk Vb, posunąćnę, posunąćniesz, posunąćsuń, posunąćnął, posunąćnęła, posunąćnęli, posunąćnięty posuwać ndk I, posunąćam, posunąćasz, posunąćają, posunąćaj, posunąćał, posunąćany 1. «ruszyć coś z miejsca, przesunąć do przodu, w jakimś kierunku;… … Słownik języka polskiego
przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… … Słownik języka polskiego
