-
41 vorbeigehen
vorbei|gehen1) ( vorübergehen)[an jdm/etw] \vorbeigehen przechodzić [ perf przejść] obok [kogoś/czegoś]dicht an jdm \vorbeigehen przechodzić [ perf przejść] tuż obok kogoś2) (fam: aufsuchen)bei jdm/der Apotheke \vorbeigehen wdepnąć do kogoś/apteki ( pot)am Kern der Sache \vorbeigehen przeoczyć sedno sprawykeine Gelegenheit ungenutzt \vorbeigehen lassen nie przepuszczać [ perf przepuścić] żadnej okazji -
42 vorbeikommen
vorbei|kommen1) (fam: kurz besuchen)[bei jdm] \vorbeikommen wdepnąć [do kogoś] ( pot)2) ( vorbei können)kommst du daran/hier vorbei? ( zu Fuß) będziesz tędy przechodził?; ( mit einem Fahrzeug) będziesz tędy przejeżdżał? -
43 vorbeilassen
-
44 vorfahren
vor|fahren1) ( vor den Eingang fahren)mit einem Kabrio/Taxi [vor dem Haus] \vorfahren zajechać kabrioletem/taksówką [przed dom]den Wagen \vorfahren lassen przepuścić samochódetwas \vorfahren podjeżdżać [ perf podjechać] [trochę] do przodu -
45 vorlassen
vor|lassenvt irr1) (fam: Vortritt lassen)jdn \vorlassen przepuszczać [ perf przepuścić] kogoś przodemer wurde zum Präsidenten vorgelassen został dopuszczony do prezydenta
См. также в других словарях:
przepuścić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przepuszczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… … Słownik języka polskiego
przepuścić — Ktoś wygląda jak przepuszczony przez wyżymaczkę zob. wyżymaczka … Słownik frazeologiczny
przepuszczać — → przepuścić … Słownik języka polskiego
przepuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepuszczaćam, przepuszczaća, przepuszczaćają, przepuszczaćany {{/stl 8}}– przepuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przepuszczaćpuszczę, przepuszczaćci, przepuszczaćpuść, przepuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
przecedzić — dk VIa, przecedzićdzę, przecedzićdzisz, przecedzićcedź, przecedzićdził, przecedzićdzony przecedzać ndk I, przecedzićam przecedzićasz, przecedzićają, przecedzićaj, przecedzićał, przecedzićany «przepuścić przez filtr, sito itp.; przesączyć»… … Słownik języka polskiego
przechlać — dk I, przechlaćam, przechlaćasz, przechlaćają, przechlaćaj, przechlaćał, przechlaćany posp. «stracić, zmarnować coś na picie wódki, przepuścić pieniądze na wódkę; przepić» … Słownik języka polskiego
przeciec — dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł, rzad. XI, przeciecciecze, przecieccieką a. przecieknąć dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł a. przeciecnął przeciekać ndk I, przeciecka, przeciecają, przeciecał 1. «o czymś dziurawym, nieszczelnym,… … Słownik języka polskiego