przepływ

См. также в других словарях:

• przepływ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przepływwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczanie się, przepływanie, przelewanie cieczy, gazu, energii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepływ gazu, powietrza. Zwiększa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przepływ — m IV, D. u, Ms. przepływwie; lm M. y 1. «przemieszczanie się cieczy, gazu z jednego obszaru do drugiego; przepływanie (cieczy, gazu, prądu elektrycznego)» Przepływ wody. Przepływ krwi przez serce. Firanki tamują przepływ powietrza. przen.… …   Słownik języka polskiego

• odkręcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odkręcaćam, odkręcaća, odkręcaćają, odkręcaćany {{/stl 8}}– odkręcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odkręcaćcę, odkręcaćci, odkręcaćkręć, odkręcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatamować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zatamowaćmuję, zatamowaćmuje, zatamowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uniemożliwić, powstrzymać ruch, przepływ, upływ, przesuwanie się itp. czegoś; zatkać, zagrodzić coś czymś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni …   Słownik języka polskiego

• ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

• cug — m III, D. u, Ms. cuggiem; lm M. i 1. pot. «przepływ powietrza w piecu, wentylatorze itp.» 2. przestarz. «zaprzęg składający się z sześciu lub czterech koni, zwykle jednej maści, zaprzężonych parami» Jechać cugiem. 3. przestarz. zwykle w lm «para… …   Słownik języka polskiego

• cyrkulacja — ż I, DCMs. cyrkulacjacji; lm D. cyrkulacjacji (cyrkulacjacyj) 1. «obieg, przepływ» Cyrkulacja ciepła. Dobra, zła cyrkulacja krwi. 2. ekon. «ogół aktów kupna sprzedaży dokonywanych w społeczeństwie; jedna z form wymiany produktów pracy, właściwa… …   Słownik języka polskiego

• dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

• drebel — m I, D. drebelbla; lm M. drebelble. D. drebelbli ryb. «łódź do przewożenia żywych ryb, bezpośrednio po ich wyłowieniu, mająca specjalny pojemnik z dziurkowanym dnem, umożliwiającym przepływ wody» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• elektromotoryczny — ∆ fiz. Siła elektromotoryczna «czynnik powodujący przepływ prądu w obwodzie elektrycznym, równy różnicy potencjałów na końcówkach otwartego źródła prądu» …   Słownik języka polskiego