towarów

См. также в других словарях:

• towarowy — 1. «odnoszący się do towaru» ∆ Bon towarowy «bon o określonej wartości uprawniający do nabycia pewnych towarów» ∆ Masa towarowa «ogół wyprodukowanych towarów» ∆ Obrót towarowy «ruch towarów ze sfery produkcji do sfery spożycia, polegający na… …   Słownik języka polskiego

• handlowy — handlowywi «odnoszący się do handlu jako obrotu towarów polegającego na kupnie sprzedaży; kupiecki» Attaché, przedstawiciel, radca handlowy. Bank, dom handlowy; placówka, spółka handlowa; przedsiębiorstwo handlowe. Interesy, obroty, operacje,… …   Słownik języka polskiego

• ceduła — ż IV, CMs. cedułaule; lm D. cedułauł 1. «publikowany codziennie urzędowy wykaz kursów walut, dewiz i papierów procentowych lub cen towarów będących przedmiotem transakcji giełdowych» Ceduła giełdy londyńskiej. 2. «wykaz przesyłek, towarów itp.… …   Słownik języka polskiego

• cło — n III, Ms. cle; lm D. ceł «opłata pobierana przez państwo od przywozu i wywozu towarów przez jego granice» Niskie, wysokie cło. Cło przywozowe a. importowe. Cło wywozowe a. eksportowe. Pobór ceł. Opłacać, zapłacić cło. Nałożyć cło na coś. Obłożyć …   Słownik języka polskiego

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• eksport — m IV, D. u, Ms. eksportrcie, blm «odpłatny wywóz towarów, kapitałów za granicę lub odpłatne świadczenia usług na rzecz kontrahenta zagranicznego» Eksport węgla, drzewa, żywności. Eksport myśli technicznej. Produkować coś na eksport. ∆ Eksport… …   Słownik języka polskiego

• handel — m I, D. handeldlu 1. blm «zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie sprzedaży; pośredniczenie między wytwórcami a spożywcami» Handel detaliczny, hurtowy, prywatny, uspołeczniony. Drobny, pokątny, uliczny handel. Ożywiony… …   Słownik języka polskiego

• koszt — m IV, D. u, Ms. kosztszcie; lm M. y ( a) «suma pieniędzy wydatkowana na kupno lub opłacenie czegoś; nakład pieniężny na określony cel; wartość, cena» Koszt samochodu, lodówki. Koszty podróży, przejazdu. Koszty utrzymania. Koszty budowy domku.… …   Słownik języka polskiego

• notować — ndk IV, notowaćtuję, notowaćtujesz, notowaćtuj, notowaćował, notowaćowany 1. «zapisywać (w całości lub w skrócie); robić notatki» Pośpiesznie, szybko, skrupulatnie coś notować. Notować słowo w słowo. Notować nazwiska, adresy, godziny odjazdu… …   Słownik języka polskiego

• obieg — m III, D. u, N. obieggiem, blm 1. «obracanie się dookoła czegoś, okrążanie czegoś; obrót» Obieg planet dookoła Słońca. 2. «krążenie płynu w układzie zamkniętym» Obieg wody w centralnym ogrzewaniu. Obieg pary w maszynie. Obieg krwi w organizmie. 3 …   Słownik języka polskiego

• pośredni — 1. «nie dotyczący czegoś wprost, bezpośrednio; niebezpośredni, uboczny, dalszy» Załatwić coś drogą pośrednią. Coś ma na coś pośredni wpływ. Nawiązywać z kimś pośrednie kontakty. ∆ ekon. Koszty pośrednie «koszty ogólne związane z organizacją… …   Słownik języka polskiego