-
1 przeczenie
-
2 przeczenie
przeczenie [pʃɛʧ̑ɛɲɛ] ntling Negation f -
3 przeczenie
nVerneinung f, Negation f -
4 Verneinung
1) ( verneinende Antwort)die \Verneinung einer Frage odpowiedź f przecząca na pytanie2) ( Leugnung)doppelte \Verneinung podwójne przeczenie -
5 nie
1) ( przeczenie) nein, nicht\nie ma go tutaj er ist nicht da\nie ma co narzekać Klagen nützt nichts\nie martw się! mach dir keine Sorgen!\nie wiadomo man weiß nicht\nie wolno man darf nicht\nie zawsze nicht immer\nie sposób go zrozumieć man kann ihn unmöglich verstehen\nie koniec na tym damit nicht genugprzestraszyłem się \nie na żarty ich habe mich fürchterlich erschreckt\nie w humorze nicht in Stimmung\nie w porę ungelegen\nie od rzeczy vernünftig2) ( wzmocnienie)ileż to się ostatnio \nie wydarzyło! wie viel in der letzten Zeit auch passiert ist!3) ( porównanie)anioł \nie kobieta ein Engel von einer Frau4) co to, to \nie! so [et]was geht überhaupt nicht!czemu \nie? warum nicht?
См. также в других словарях:
przeczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przeczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przeczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdanie, wyrażenie negujące coś, uznające coś za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeczenie — n I 1. rzecz. od przeczyć. 2. lm D. przeczenieeń «wyraz, wyrażenie lub zdanie przeczące, partykuła przecząca; negacja» … Słownik języka polskiego
zaprzeczony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zaprzeczyć (p.) zaprzeczony w użyciu przym., jęz. «o wyrazie, zdaniu: zawierający przeczenie, będący przeczeniem, wyrażający przeczenie» … Słownik języka polskiego
negacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. negacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeczenie czemuś, podważenie prawdziwości, wartości czegoś; zanegowanie, odrzucenie, stwierdzenie fałszywości czegoś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bo — 1. «spójnik przyłączający zdania podrzędne, wyrażające przyczynę; ponieważ» Nie można wyjść, bo pada. Nie kupi palta, bo i za co? Zapomniał co mówiono, bo też i nie słuchał dobrze. 2. «po zdaniach rozkazujących spójnik przyłączający zdania… … Słownik języka polskiego
dys- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: rozdzielenie, oddzielenie lub przeczenie, brak czego, nadający wyrazom znaczenie negatywne, przeciwstawne, np. dysharmonia, dyshonor» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
negacja — ż I, DCMs. negacjacji; lm D. negacjacji (negacjacyj) 1. książk. «przeczenie, odrzucenie, negowanie» Negacja oczywistych prawd. 2. log. «jedna z zależności międzyzdaniowych, wyrażająca wykluczenie lub zaprzeczenie zdania twierdzącego» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
przeczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. przeczyć (p.) przeczący w użyciu przym. «wyrażający, zawierający przeczenie; negatywny» Zdanie przeczące … Słownik języka polskiego
więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» … Słownik języka polskiego
bynajmniej — I {{/stl 13}}{{stl 8}}dop. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażająca przeczenie odpowiedź na pytanie o rozstrzygnięcie, bardziej kategoryczna niż samo {{/stl 7}}{{stl 8}}nie {{/stl 8}}{{stl 7}}; nie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgodziłeś się na tę propozycję?–… … Langenscheidt Polski wyjaśnień