prześladowany

См. также в других словарях:

• liliput — m IV, DB. a, Ms. liliputucie; lm M. te y, ci liliputuci, D. ów, B.=D. a. M. «człowiek bardzo niskiego wzrostu; karzeł» Wzrost liliputa. przen. «o kimś a. o czymś bardzo małym; także o człowieku mało wartościowym moralnie» Zapałki liliputy.… …   Słownik języka polskiego

• nieszczęśliwiec — m II, DB. nieszczęśliwiecwca, W. nieszczęśliwiecwcze; lm M. nieszczęśliwiecwcy, DB. nieszczęśliwiecwców «z litością, współczuciem o człowieku nieszczęśliwym, wzbudzającym współczucie; nieszczęśnik, biedak» Nieszczęśliwiec prześladowany przez los …   Słownik języka polskiego

• pechowy — pechowywi pot. «mający pecha, pełen niepowodzeń, prześladowany przez los; niefortunny, fatalny» Pechowy człowiek. Pechowy uczeń, zawodnik. Pechowy dzień, rok …   Słownik języka polskiego

• prześladować — ndk IV, prześladowaćduję, prześladowaćdujesz, prześladowaćduj, prześladowaćował, prześladowaćowany 1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy; gnębić, uciskać, szykanować» Prześladować innowierców. Człowiek niewinnie prześladowany. ◊… …   Słownik języka polskiego

• uroić — dk VIa, uroję, uroićisz, urój, uroićił, urojony «wyobrazić, przedstawić sobie coś, co nie istnieje, jako istniejące, rzeczywiste; stworzyć fikcję myślową; zmyślić, ubrdać» Uroił sobie chorobę. Dziecko uroiło sobie, że jest nie kochane. Opowiadać… …   Słownik języka polskiego

• biczownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. biczownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} członek średniowiecznej sekty religijnej biczujący się na znak pokuty lub biorący udział w zbiorowym pokutnym wzajemnym biczowaniu się; prześladowany jako heretyk {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prześladować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prześladowaćduję, prześladowaćduje, prześladowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gnębić, uciskać, nakładając na kogoś jakieś ciężary; krzywdzić : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień