przędzę

См. также в других словарях:

• sprząść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, sprzędę, sprzędzie, sprzędź || sprządź, sprządł, sprzędła, sprzędli, sprzędziony {{/stl 8}}{{stl 7}} przerobić włókna, przędzę na nici; zrobić przędzę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprząść wszystek len. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• переже — прежде , диал. переж, севск. (Преобр.), укр. перiже ( i от перiд), блр. переж, др. русск. переже, ст. слав. прѣжде πρό, πρότερον, πάλαι, πρῴην, сербохорв. пре̏ђе, словен. рrе̣̑jе, рrе̣̑j, чеш. přize, др. польск. przedzej, przedze (Брюкнер 442),… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• bawełna — ż IV, CMs. bawełnanie, blm 1. bot. «Gossypium, krzew lub drzewo z rodziny ślazowatych, o torebkach nasiennych wysłanych włóknami, które stanowią jeden z głównych surowców włókienniczych, uprawiane w krajach podzwrotnikowych» Kwiaty, nasiona… …   Słownik języka polskiego

• blich — m III, D. u; lm M. y «miejsce, gdzie się bieli tkaniny, przędzę itp.» Iść z płótnem na blich. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• cewić — ndk VIa, cewićwię, cewićwisz, cew, cewićwił, cewićwiony włók. «przewijać przędzę wątkową, np. z motków, na cewki mieszczące się w czółenkach tkackich, w celu poprawienia jakości przędzy lub uzyskania nawoju wątkowego o określonym kształcie,… …   Słownik języka polskiego

• cienkoprzędny — włók. «wytwarzający cienką przędzę, cienko przędzione nici; cienko przędziony» Przędzalnia cienkoprzędna. Tkaniny cienkoprzędne …   Słownik języka polskiego

• farbiarnia — ż I, DCMs. farbiarniani; lm D. farbiarniani a. farbiarniaarń «zakład lub oddział fabryki, w którym farbuje się odzież, tkaniny lub przędzę» …   Słownik języka polskiego

• łączniarka — ż III, CMs. łączniarkarce; lm D. łączniarkarek włók. «maszyna przędzalnicza, która łączy poszczególne taśmy przędzy w uporządkowaną warstwę i przygotowuje przędzę do dalszych procesów przędzalniczych» …   Słownik języka polskiego

• motać — ndk I, motaćam, motaćasz, motaćają, motaćaj, motaćał, motaćany 1. «nawijać (nici, przędzę itp.) na coś, obwijać wkoło czegoś, zwijać w motek» Motać wełnę, nici. 2. «plątać, wikłać, gmatwać (nici, pasma czegoś)» Wiatr motał włosy. 3. «robić… …   Słownik języka polskiego

• motek — m III, D. motektka, N. motektkiem; lm M. motektki 1. «pewna liczba kolisto namotanych pasm nici, przędzy itp., zwykle zwiniętych luźno w podłużny pęczek» Motek wełny. Kordonek w motkach. 2. «to, na co się nawija nici, przędzę itp.; szpulka z… …   Słownik języka polskiego

• mungo — n ndm 1. włók. «włókno wełniane wtórne otrzymane przez szarpanie i rozwłóknianie odpadków z wełnianych tkanin folowanych, używane do powtórnego przerobu na przędzę czesankową niższego gatunku lub do mieszanek przędzy zgrzebnej» 2. włók. «szmaty… …   Słownik języka polskiego